Ποια είναι η διαφορά μεταξύ ανοιξιάτικου και χειμερινού σίτου και πώς να τα διακρίνουμε μεταξύ τους

Η επιστήμη περιγράφει το σιτάρι ως ποώδες φυτό με ύψος από 30 εκατοστά έως 1,5 μ. Με μια ταξιανθική ακίδα έως 30 εκατοστά και πολλούς περισσότερους επιστημονικούς όρους που κατανοούν λίγοι άνθρωποι. Αλλά αν δώσουμε τον ορισμό του σίτου με απλούς όρους, τότε αυτό είναι ένα από τα πιο σημαντικά προϊόντα για όλη την ανθρωπότητα. Το αλεύρι παρασκευάζεται από τους κόκκους του, το οποίο στα εξειδικευμένα χέρια των ειδικών μετατρέπεται σε λευκό ψωμί, αρτοποιείο, ζυμαρικά και ζαχαροπλαστική. Το σιτάρι χρησιμοποιείται για την παραγωγή αλκοόλης υψηλής ποιότητας και σε ζωοτροφές.

Από το άρθρο μας θα μάθετε πώς να διακρίνετε το χειμερινό σιτάρι από το ανοιξιάτικο σιτάρι από το σιτάρι και ποια είναι τα πλεονεκτήματα και των δύο ποικιλιών.

Προσδιορισμός χειμερινού και ανοιξιάτικου σίτου

Ανεξάρτητα από την ποικιλία το σιτάρι χωρίζεται σε δύο τύπους: άνοιξη και χειμώνας.

Άνοιξη σιτάρι - ένα ποώδες φυτό της οικογένειας bluegrass (δημητριακά). Μια πολύτιμη καλλιέργεια καλλιεργείται σε όλες σχεδόν τις χώρες του κόσμου. Το ανοιξιάτικο σιτάρι σπέρνεται την άνοιξη από τον Μάρτιο έως τον Μάιο · κατά τους καλοκαιρινούς μήνες περνάει έναν πλήρη κύκλο ανάπτυξης και ωριμάζει το φθινόπωρο.

Χειμώνας σιτάρι - εκπρόσωπος ενός ετήσιου βοτάνου της οικογένειας bluegrass. Σπέρνεται στα τέλη του καλοκαιριού, νωρίς ή μέσα του φθινοπώρου (ανάλογα με την περιοχή) και η συγκομιδή ωριμάζει το καλοκαίρι.

Ποια είναι η διαφορά μεταξύ του ανοιξιάτικου και του χειμερινού σίτου

Από την άποψη της βοτανικής, το σιτάρι της άνοιξης και του χειμώνα είναι το ίδιο φυτό, αλλά Τα βιολογικά χαρακτηριστικά και η διαδικασία καλλιέργειας αυτών των δύο ειδών είναι πολύ διαφορετικά. Αυτό περιλαμβάνει χρόνους κύκλου και εποχές, καιρικές συνθήκες και σύνθεση εδάφους, κλίμα και όγκο καλλιέργειας.

Περίοδος βλάστησης

Το ανοιξιάτικο σιτάρι περνά από ολόκληρο τον κύκλο από τη σπορά έως τη συγκομιδή σε 100 ημέρες κατά μέσο όρο... Αυτή η περίοδος μπορεί να ποικίλει ανάλογα με τις κλιματολογικές συνθήκες και κυμαίνεται από 80 έως 125 ημέρες. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η περιεκτικότητα σε υγρασία του κόκκου μειώνεται σε περίπου 13%. Αυτός ο δείκτης καθιστά σαφές ότι είναι καιρός να ξεκινήσετε τη συγκομιδή.

Η πλήρης περίοδος καλλιέργειας για το χειμερινό σιτάρι είναι περίπου 240 έως 350 ημέρες... Ο κύκλος χωρίζεται σε δύο στάδια ενεργής βλάστησης: φθινόπωρο (περίπου 50 ημέρες) και άνοιξη-καλοκαίρι (από 75 ημέρες). Το υπόλοιπο του χρόνου μεταξύ των σταδίων, το φυτό αδρανοποιεί σε κατάσταση ηρεμίας.

Ημερομηνίες σποράς

Οι ανοιξιάτικες ποικιλίες σίτου σπέρνονται την άνοιξη, αμέσως μετά το λιώσιμο του χιονιού και το έδαφος ζεσταίνεται λίγο. Είναι απαραίτητο να σπείρετε σε σύντομο χρονικό διάστημα, αρκεί η υγρασία από το λιωμένο χιόνι να παραμένει στο έδαφος.

Χειμερινές καλλιέργειες στα τέλη του καλοκαιριού - αρχές φθινοπώρου, ανάλογα με τον καιρό και την περιοχή.

Απαιτήσεις εδάφους

Για το ανοιξιάτικο σιτάρι, η βέλτιστη υγρασία του εδάφους είναι 65-75%, ανάλογα με την ποικιλία... Οι σκληρές ποικιλίες απαιτούν ελαφρώς περισσότερη υγρασία από τις μαλακές ποικιλίες. Οι ποικιλίες της άνοιξης προτιμούν ελαφρώς αλκαλικό, ουδέτερο έδαφος ή chernozem, αλλά όχι όξινο έδαφος. Και η απουσία ζιζανίων στη γη έχει θετική επίδραση στο μέγεθος της καλλιέργειας. Αυτός ο τύπος σίτου χρειάζεται διατροφή φύλλου, ειδικά σε ξηρές συνθήκες και με μεταβολές θερμοκρασίας.

Για χειμερινές ποικιλίες, η πιο άνετη υγρασία του εδάφους είναι 70-75%... Συνιστάται να φυτέψετε όπου καλλιεργούνται όσπρια, καλαμπόκι για ενσίρωση ή καθαρή αγρανάπαυση - ένα χωράφι χωρίς καλλιέργειες, το οποίο διατηρείται σε χαλαρή κατάσταση και καλλιεργείται από ζιζάνια καθ 'όλη τη διάρκεια του έτους.

Το χειμερινό σιτάρι δεν σπέρνεται σε ελώδεις και τυρφώνες, καθώς και σε περιοχές με χαμηλή έκταση.

Σπουδαίος! Σε βαριά πήλινα εδάφη, οι σπόροι σπέρνονται σε βάθος περίπου 4 cm.Εάν το έδαφος είναι αμμώδες και είναι επιρρεπές σε ξηρασία, το βάθος πρέπει να είναι περίπου 7 cm.

Κατά τη διάρκεια της ωρίμανσης, είναι απαραίτητο να γονιμοποιήσετε το έδαφοςπροκειμένου να αποφευχθεί περαιτέρω μείωση απόδοση παραγωγής... Η μακροχρόνια καλλιεργητική περίοδος οδηγεί στο γεγονός ότι το χειμερινό σιτάρι χρειάζεται έδαφος με υψηλή περιεκτικότητα σε φώσφορο, άζωτο και κάλιο.

Απαιτήσεις καιρού

Άνοιξη σιτάρι, ειδικά της μαλακές ποικιλίες, ανέχεται ήρεμα χαμηλές θερμοκρασίες... Οι σπόροι βλαστάνουν ήδη στους + 1 ° С. Το διάστημα μεταξύ σποράς και εμφάνισης εξαρτάται από τη θερμοκρασία του εδάφους. Εάν το έδαφος ζεσταθεί έως και + 5 ° С, τα φυτά εμφανίζονται 20-21 ημέρες, έως + 8 ° С - το δέκατο, έως και + 15 ° С - στο έβδομο. Η ενεργή ανάπτυξη ξεκινά σε θερμοκρασία + 13 ° C.

Η ανοιξιάτικη κουλτούρα είναι σε θέση να αντέχει σε μικρούς παγετούς. Κατά τη βλάστηση των κόκκων - έως -12 ° С, κατά τη διάρκεια της ωρίμανσης - έως -10 ° С. Αλλά στο στάδιο της ανθοφορίας και της πλήρωσης των σιτηρών, οι μηδενικές θερμοκρασίες είναι απαράδεκτες για το φυτό, καθώς και απότομες αλλαγές καιρικές συνθήκες.

Οι χειμερινές ποικιλίες εξαρτώνται λιγότερο από τον καιρό... Οι σπόροι βλαστάνουν σε θερμοκρασία + 1 ... + 2 ° C, αλλά πολύ αργά. Για άνετη βλάστηση, απαιτείται θερμοκρασία + 12 ... + 15 ° C. Και αν το θερμόμετρο δείχνει +14 ... + 16 ° С, τα φυτά θα εμφανιστούν σε 8-9 ημέρες, με την προϋπόθεση ότι το έδαφος είναι αρκετά υγρό.

Στις αρχές της άνοιξης, το χειμερινό σιτάρι είναι ευαίσθητο σε χαμηλές θερμοκρασίες και έντονες διακυμάνσεις. Η πτώση της τάξης από + 5 ° С κατά τη διάρκεια της ημέρας έως -10 ° С τη νύχτα δημιουργεί δυσμενείς συνθήκες για την ανάπτυξη και ανάπτυξη αυτού του τύπου δημητριακών.

Η έλλειψη χιονιού το χειμώνα είναι επιζήμια για το εργοστάσιο. Ενώ το επίπεδο κάλυψης χιονιού 20-25 cm θα εξοικονομήσει χειμερινό σιτάρι ακόμη και στους -30 ° C.

Αναφορά. Η ιδανική θερμοκρασία για την έκχυση κόκκων είναι + 20 ... + 25 ° С. Η θερμότητα πάνω από + 35 ° C με χαμηλή υγρασία στο στάδιο της ανθοφορίας οδηγεί στο γεγονός ότι ο κόκκος γίνεται μικρότερος.

Ραντεβού

Το ανοιξιάτικο σιτάρι είναι δύο τύπων: μαλακό και σκληρό... Το μαλακό είναι αναντικατάστατο στην παραγωγή αλευριού για ψήσιμο ψωμιού, αρτοποιίας και προϊόντων ζαχαροπλαστικής. Το στερεό χαρακτηρίζεται από υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες και χρησιμοποιείται στην παραγωγή δημητριακών (σιμιγδάλι, Artek, Poltava), καθώς και ζυμαρικά εξαιρετικής κατηγορίας. Για άτομα που έχουν επιλέξει το σωστό φαγητό, απαραίτητη προϋπόθεση για την αγορά ζυμαρικών ή ζυμαρικών θα είναι η επιγραφή στη συσκευασία "από σκληρές ποικιλίες σιτάρι ".

Το πίτουρο από ανοιξιάτικο σιτάρι είναι μια συμπυκνωμένη τροφή για όλους τους τύπους ζώων εκτροφής. Ο σανός και το φλοιό (chaff) χρησιμοποιούνται επίσης για ζωοτροφές.

Οι περισσότερες ποικιλίες χειμερινού σίτου είναι μαλακές... Παράγουν αλεύρι υψηλής ποιότητας. Η υψηλή περιεκτικότητα σε ίνες (30%) καθιστά δυνατή την ψήσιμο θρεπτικών και νόστιμων ψωμιών και ψημένων προϊόντων. Το αλεύρι χρησιμοποιείται ευρέως στη ζαχαροπλαστική και λιγότερο συχνά στην παραγωγή ζυμαρικών.

Το πίτουρο τροφοδοτείται σε ζώα εκτροφής. Το άχυρο από αυτά τα δημητριακά έχει επίσης θρεπτική αξία. Χρησιμοποιείται ως πρώτη ύλη για τη χαρτοποιία.

Απόδοση παραγωγής

Η ποσότητα του σιταριού που καλλιεργείται εξαρτάται από πολλούς παράγοντες... Συνήθως στη γεωργία, είναι φυσικά και ανθρώπινα:

• κλιματολογικές συνθήκες στην περιοχή ·
• καιρικές συνθήκες σε μια συγκεκριμένη εποχή (ξηρασία ή συνεχείς βροχές) ·
• ποιότητα εδάφους;
• τι μεγάλωσε στο σιτάρι (προκάτοχοι);
• την παρουσία επιβλαβών εντόμων και ζιζανίων ·
• έγκαιρη συγκομιδή
• πόσους σπόρους σπέρθηκαν κ.λπ.

Η απόδοση από χειμερινές ποικιλίες είναι περίπου 15-20% υψηλότερη από ό, τι από τις ανοιξιάτικες ποικιλίες... Αλλά αυτό συμβαίνει εάν και οι δύο ωριμάζουν σε βέλτιστες συνθήκες για αυτούς. Εάν οι συνθήκες δεν ήταν ιδανικές και οι παραπάνω παράγοντες επηρέασαν την απόδοση, η διαφορά στην ποσότητα σιτηρών ανά εκτάριο μπορεί να είναι αρκετές φορές.

Αναπτυσσόμενες περιοχές

Η Ρωσία, μαζί με την Ινδία, την Κίνα και τις Ηνωμένες Πολιτείες - τον κόσμο ηγέτης της καλλιέργειας σιτάρι.

Τεράστιες εκτάσεις σπέρνονται με ανοιξιάτικες ποικιλίες σε όλες σχεδόν τις περιοχές της Ρωσίας, μέχρι τον Αρκτικό Κύκλο. Περισσότερο από το 80% της συγκομιδής σιτηρών συγκομίζεται στην περιοχή του Βόλγα, στα νότια Ουράλια, στη Δυτική και Ανατολική Σιβηρία και στο Αλτάι.

Ο βέλτιστος χρόνος φύτευσης σε αυτές τις περιοχές είναι από τις 15 Μαΐου έως τις 25 Μαΐου... Εάν φυτευτούν πριν από αυτήν την ημερομηνία, τα φυτά θα αναγκαστούν να αναπτυχθούν σε συνθήκες ξηρασίας, κάτι που σχεδόν πάντα συμβαίνει τον Ιούνιο. Οι εργασίες σποράς μετά τις 25 Μαΐου μπορεί να οδηγήσουν σε συγκομιδή στη φθινοπωρινή βροχή.

Οι ποικιλίες χειμερινού σίτου σπέρνονται ανάλογα με την περιοχήξεκινώντας από την 1η Αυγούστου και λήγει τον Οκτώβριο.

Στις περιοχές του Άπω Βορρά - από 1 έως 15 Αυγούστου.

Μη μαύρη γη (οικονομικές περιοχές Βόρειου, Βορειοδυτικού, Κεντρικού και Βόλγκο-Βιάτκα, Καλίνινγκραντ, Σβέρντλοβσκ, Περμ Κράι και Ουντμούρτια) - από τις 10 έως τις 30 Αυγούστου.

Το δάσος-στέπα τμήμα της ζώνης Κεντρικής Μαύρης Γης και Νοτιοανατολικά - από τις 20 Αυγούστου έως την 1η Σεπτεμβρίου.

Νότια ζώνη στέπας, περιοχή Κάτω Βόλγα - από 1 έως 20 Σεπτεμβρίου.

Περιοχές λόφων του Βόρειου Καυκάσου - από τις 15 Σεπτεμβρίου έως τις 5 Οκτωβρίου.

Γευσιγνωσία

Το ανοιξιάτικο σιτάρι είναι μια πολύτιμη καλλιέργεια... Το σιτάρι περιέχει 25% πρωτεΐνη, 30% γλουτένη - αυτές είναι εξαιρετικές ιδιότητες για το ψήσιμο ψωμιού. Οι ποικιλίες της άνοιξης είναι υψηλής ποιότητας και νοστιμότερες. Οι σκληρές ποικιλίες χρησιμοποιούνται στη βάση των ζυμαρικών, καθώς και για την παραγωγή σιμιγδάλι, ζυμαρικά, φιδέ, αλεύρι.

Πώς να ξεχωρίσετε το χειμερινό σιτάρι από το ανοιξιάτικο σιτάρι

Μπορείτε να διακρίνετε το χειμερινό σιτάρι από το ανοιξιάτικο σιτάρι με εξωτερικά σημάδια. Αλλά η διαφορά μεταξύ τους δεν είναι πολύ εντυπωσιακή.

Με κόκκους

Ο κόκκος αυτών των δύο τύπων ποικίλει ελαφρώς σε μέγεθος.... Την άνοιξη είναι ελαφρώς μικρότερο από το χειμώνα. Σε μεγαλύτερο βαθμό, οι κόκκοι διαφέρουν σε ποικιλίες σκληρού και μαλακού σίτου. Τα μαλακά έχουν λιτή συνοχή, μπορούν εύκολα να μασήσουν. Οι αποχρώσεις εξαρτώνται από την ποικιλία και κυμαίνονται από ανοιχτό μπεζ έως κοκκινωπό.

Οι σκληρές ποικιλίες έχουν πιο επιμήκη κόκκους, λίγο υαλώδες και μάλιστα πολύ σκληρό.

Στην εμφάνιση

Εξωτερικά, οι ποικιλίες σίτου διαφέρουν επίσης λίγο μεταξύ τους.. Αυτί το ελατήριο είναι πιο σφιχτό. Το χρώμα του μπορεί να εξαρτάται από το όνομα της ποικιλίας. Την άνοιξη, μπορεί να είναι γκρι, χρυσό, μπεζ ή ανοιχτό μπορντό.

Οι χειμερινές ποικιλίες διαφέρουν από τις ανοιξιάτικες ποικιλίες λόγω της παρουσίας awns στα αυτιά.

Ποιο σιτάρι είναι καλύτερο

Το να μιλάμε για ποιο σιτάρι είναι καλύτερο ή χειρότερο δεν είναι απολύτως σωστό. Κάθε είδος έχει πλεονεκτήματα.

Οι ποικιλίες ανοιξιάτικου σίτου είναι μαλακές και σκληρές... Είναι ανεπιτήδευτοι όσον αφορά τις καιρικές συνθήκες και πρακτικά δεν καταρρέουν. Το φυτό αυτού του είδους είναι λιγότερο ευαίσθητο σε ασθένειες και είναι πολύ ανθεκτικό στην πίεση. παράσιτα... Κατά τη διάρκεια της περιόδου έκχυσης, το σιτάρι είναι ανθεκτικό στους ξηρούς ανέμους (δυνατοί άνεμοι κατά τη διάρκεια της θερμότητας και της ξηρασίας) Ο κόκκος του ανοιξιάτικου σίτου είναι υψηλής ποιότητας, επομένως οι ιδιότητες ψησίματος είναι καλύτερες.

Οι ανοιξιάτικες ποικιλίες χρησιμοποιούνται συχνά ως δίχτυ ασφαλείας στις περιοχές καλλιέργειας χειμερινών ποικιλιών σε περίπτωση κακού χειμώνα του τελευταίου.

Το χειμερινό σιτάρι έχει μόνο μαλακές ποικιλίες στην "ποικιλία" του... Αλλά έχει επίσης πολλά πλεονεκτήματα στο απόθεμα. Το κύριο πράγμα είναι η υψηλότερη απόδοση, που υπόκειται στην τεχνολογία καλλιέργειας. Οι χειμερινές ποικιλίες ανέχονται καλύτερα τις έντονες αλλαγές στον καιρό, ωριμάζουν νωρίτερα (λαμβάνοντας υπόψη τον χρόνο σποράς) και αποθηκεύονται περισσότερο.

συμπέρασμα

Οι κύριες διαφορές μεταξύ του σίτου την άνοιξη και του χειμώνα υπάρχουν σε σχέση με εξωτερικούς παράγοντες (καιρός, έδαφος, ημερολόγιο, προσκόλληση στην τεχνολογία) και σε βιολογικά χαρακτηριστικά (περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες και φυτικές ίνες, σκοπός αυτών των δημητριακών κ.λπ.). Ωστόσο, παρά όλες τις διαφορές, τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα, όλες οι ποικιλίες σίτου είναι ζωτικής σημασίας για τον άνθρωπο.