Πόσο άμυλο υπάρχει στο ρύζι και είναι ακόμη και σε αυτό;

Ρύζι καταναλώνεται σε πολλές χώρες, είναι μια σημαντική πηγή ενέργειας και θρεπτικών συστατικών. Ωστόσο, συνιστάται να το τρώτε με μέτρο ώστε να μην βλάψετε το σώμα.

Το άρθρο θα σας πει εάν υπάρχει άμυλο στο ρύζι και σε ποιες ποσότητες περιέχει, ποιες είναι οι χρήσιμες και επιβλαβείς ιδιότητες του αμύλου ρυζιού.

Υπάρχει άμυλο σε κόκκους ρυζιού

Το άμυλο ρυζιού είναι ένας φυσικός υδατάνθρακας πολυμερούς και ένα σημαντικό συστατικό του ρυζιού. 100 g ρυζιού περιέχουν 49,19 g αμύλου.

Στην καθαρή του μορφή, είναι μια λεπτόκοκκη, άγευστη λευκή σκόνη που λαμβάνεται από την επεξεργασία ακατέργαστου ρυζιού. Είναι φθηνό, υποαλλεργικό και μη τοξικό. Είναι ένα βασικό μη αρωματικό συστατικό στα προϊόντα περιποίησης σώματος. Αδιάλυτο στο νερό, αποτελείται από αμυλόζη και αμυλοπηκτίνη.

Ολόκληροι κόκκοι είναι δύσκολο για το σώμα να αφομοιωθεί εάν δεν μαγειρευτεί σωστά. Το ανώτερο στρώμα των κόκκων, συμπεριλαμβανομένου του καστανό ρυζιού, περιέχει φυτικό οξύ, το οποίο μπορεί να προκαλέσει διαταραχές του πεπτικού συστήματος εάν δεν εξουδετερωθεί.

Αναφορά. Η αμυλόζη και η αμυλοπηκτίνη έχουν διαφορετικές ιδιότητες που καθορίζουν την υφή και την πεπτικότητα του ρυζιού.

Σε αντίθεση με άλλα άμυλα που χρησιμοποιούνται στη βιομηχανία τροφίμων, το ρύζι είναι μοναδικό σε μέγεθος κόκκων και μοριακή δομή.

Πού είναι περισσότερο άμυλο - σε ρύζι ή πατάτες

Μια μέση ψημένη πατάτα περιέχει 29 g υδατανθράκων, εκ των οποίων 2,9 g είναι ίνες, 25 g είναι άμυλο. Πατάτες ανήκει στην κατηγορία των αμυλούχων λαχανικών - περισσότερο από το 85% των υδατανθράκων που περιέχει είναι άμυλο.

Το ρύζι έχει υψηλότερη περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες από τις πατάτες: 46 g ανά 100 g βρασμένου προϊόντος. Από αυτά, 3,5 g είναι φυτικές ίνες και τα υπόλοιπα 42,5 g είναι άμυλο (περισσότερο από 92% υδατάνθρακες ρυζιού). Οι ποικιλίες μεσαίου και κόκκου έχουν παρόμοια χαρακτηριστικά και θρεπτική αξία.

Οφέλη από το κανονικό άμυλο ρυζιού

Χημικά, το άμυλο έχει πολλά χρήσιμες ιδιότητες - είναι άφθονο και σταθερό, μη επικίνδυνο και βιοαποικοδομήσιμο. Χρησιμοποιείται κυρίως για σκοπούς διατροφής και χρησιμοποιείται επίσης ως παχυντικό.

Αυτός ο υδατάνθρακας αυξάνει την οστική πυκνότητα αυξάνοντας την απορρόφηση ασβεστίου και άλλων μετάλλων σε εφήβους και μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες. Το καθαρτικό αποτέλεσμα βελτιώνει την περισταλτική και βοηθά στην ανακούφιση της δυσκοιλιότητας. Στον διαβήτη, οι άπεπτες φυτικές ίνες μπορούν να μειώσουν το σάκχαρο στο αίμα μετά το γεύμα επιβραδύνοντας την απορρόφηση της γλυκόζης στην κυκλοφορία του αίματος.

Το άμυλο ρυζιού τροφοδοτεί προβιοτικά βακτήρια στα έντερα και αυξάνει την παραγωγή λιπαρών οξέων βραχείας αλυσίδας όπως το βουτυρικό. Το βουτυρικό άλας είναι το κύριο «καύσιμο» των κυττάρων του παχέος εντέρου.

Αυτή η ουσία μπορεί να αυξήσει την ευαισθησία στην ινσουλίνη. Η χαμηλή ευαισθησία στην ινσουλίνη (αντίσταση στην ινσουλίνη) πιστεύεται ότι είναι ένας από τους κύριους παράγοντες κινδύνου για σοβαρές ασθένειες όπως το μεταβολικό σύνδρομο, ο διαβήτης τύπου 2, η παχυσαρκία, οι καρδιακές παθήσεις και η νόσος του Alzheimer.

Πολλές μελέτες σχετικά με τις επιδράσεις του αμύλου ρυζιού στο φυσιολογικό βάρος και τα παχύσαρκα άτομα έχουν δείξει ότι αυξάνει τον κορεσμό και μειώνει την όρεξη. Η συμπερίληψη αυτού του σύνθετου υδατάνθρακα στη διατροφή βελτιστοποιεί τα επίπεδα τριγλυκεριδίων και χοληστερόλης ενώ μειώνει τη μάζα του λίπους. Η κατανάλωσή του έχει θετική επίδραση στην εντερική απορρόφηση ασβεστίου και σιδήρου.

Το λευκό ρύζι είναι πλούσιο σε πρωτεΐνες που είναι σημαντικές για την ανάπτυξη των μυών. Καθώς μεγαλώνουμε, τα οστά χάνουν πυκνότητα και γίνονται ευάλωτα στην οστεοπόρωση.Η κατανάλωση λευκού ρυζιού ενισχύει τα οστά και αποτρέπει τη σπατάλη των μυών.

Είναι ενδιαφέρον:

Πώς να προσδιορίσετε την περιεκτικότητα σε άμυλο των πατατών.

Η χρήση αμύλου πατάτας στη λαϊκή ιατρική και στην καθημερινή ζωή.

Βλάβη και αντενδείξεις για χρήση

Το γυαλισμένο λευκό ρύζι έχει υψηλότερο γλυκαιμικό δείκτη από το καστανό ρύζι, πράγμα που σημαίνει ότι διασπάται σε γλυκόζη πιο γρήγορα. Τα τρόφιμα με υψηλό γλυκαιμικό δείκτη αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη τύπου 2. Η τακτική κατανάλωση λευκού ρυζιού σε υπερβολικές ποσότητες οδηγεί στην ανάπτυξη της παχυσαρκίας.

Προσοχή! 100 g λευκού ρυζιού αντιστοιχεί σε 86 g ζάχαρης.

Όταν αυτός ο σύνθετος υδατάνθρακας χωνεύεται, σχηματίζεται μια ουσία που μοιάζει με πάστα - μια κόλλα που παρασκευάζεται με άμυλο και χρησιμοποιείται για την κόλληση χαρτιού. Αυτή η ουσία φράζει τους μικροβίλους στο λεπτό έντερο, οι οποίοι είναι υπεύθυνοι για την απορρόφηση ευεργετικών στοιχείων.

Όσο πιο συχνά καταναλώνονται αμυλούχα τρόφιμα, όπως το ψωμί, τόσο περισσότερο φραγμένες αυτές οι μικροβίλες. Αυτό επηρεάζει αρνητικά τις πεπτικές διαδικασίες, και ειδικότερα, την αφομοίωση του ιωδίου. Αυτό απειλεί με χρόνια κόπωση, υπνηλία, μειωμένη ανοσία, κακή διάθεση κ.λπ. Προκαλούν δυσκοιλιότητα και αυτοάνοσες ασθένειες.

Αντενδείξεις για χρήση:

• ασθένειες του παγκρέατος στο οξύ στάδιο.
• εγκυμοσύνη - δεν συνιστάται για προβλήματα στα κόπρανα.
• μυκητιακές ασθένειες όπως καντιντίαση
• Διαβήτης.

Πώς παράγεται το άμυλο ρυζιού

Η παραγωγή αμύλου είναι η εξαγωγή αμύλου από φυτικές πηγές. Στη βιομηχανία τροφίμων, χρησιμοποιείται ως αρχικό υλικό για την παραγωγή υδρολυμάτων, δεξτρινών.

Κατά την παραγωγή αμύλου ρυζιού σε βιομηχανική κλίμακα, η πρώτη ύλη είναι αποφλοιωμένο ρύζι: τα κελύφη κόκκων αφαιρούνται από αυτό, αλλά διατηρούνται οι διαμήκεις λωρίδες. Οι θρυμματισμένοι κόκκοι εμποτίζονται για αρκετές ώρες σε διάλυμα καυστικής σόδας, το αλκάλι ξεπλένεται με νερό.

Οι μαλακωμένοι κόκκοι συνθλίβονται με μεγάλη ποσότητα διαλύματος καυστικής σόδας, η προκύπτουσα μάζα υπερασπίζεται ή τροφοδοτείται με φυγοκέντρηση σε τύμπανο... Η στιβάδα αμύλου αναδεύεται με νερό (συχνά με την προσθήκη διαλύματος φορμαλδεΰδης 0,25%), η προκύπτουσα ουσία αφυδατώνεται, πλένεται σε συνεχές περιστροφικό φίλτρο κενού, επαναιωρείται σε νερό και αφυδατώνεται σε διάτρητο καλάθι φυγοκέντρησης σε περιεκτικότητα υγρασίας περίπου 35%.

Ένα παχύ στρώμα υγρού αμύλου ξεδιπλώνεται, μετά το οποίο στεγνώνει αργά και θρυμματίζεται σε κομμάτια με τη μορφή κρυστάλλων.

Αναφορά. Τα ανθεκτικά άμυλα καταστρέφονται συχνά κατά το μαγείρεμα.

Πώς να εφαρμόσετε αυτήν την ουσία

Η χρήση αμύλου ρυζιού περιορίζεται από την υψηλότερη τιμή σε σύγκριση με το άμυλο καλαμποκιού, σίτου και πατάτας. Χρησιμοποιείται ως υποκατάστατο ζελατίνης σε λευκές σάλτσες και πουτίγκες, γαλακτοκομικά προϊόντα και στη βιομηχανία αρωμάτων.

Το άμυλο ρυζιού ανήκει στην ομάδα των υδατανθράκων που είναι εύπεπτα, γεγονός που το καθιστά δημοφιλές συστατικό στις παιδικές τροφές. Από την ηλικία των έξι μηνών, το γαστρεντερικό σύστημα του μωρού είναι σε θέση να διασπάσει τους υδατάνθρακες, απελευθερώνοντας γλυκόζη. Το περίβλημα του στομάχου με λεπτή μεμβράνη δεν επιτρέπει αρνητικά αποτελέσματα επιθετικών φρούτων και φυτικών οξέων.

Ένα από τα πιο σημαντικά χαρακτηριστικά του αμύλου ρυζιού είναι η ουδέτερη γεύση του. Αυτό το επιτρέπει να χρησιμοποιείται σε πολλά πιάτα - κρέας, σάλτσες, σούπες, προϊόντα αρτοποιίας, επιδόρπια.

Αυτό το προϊόν χρησιμοποιείται ενεργά στην κοσμετολογία, στη βάση του δημιουργούν:

• χύμα προϊόντα για το σώμα και το μακιγιάζ.
• ξηρά σαμπουάν;
• αντιιδρωτικά
• διακοσμητικά καλλυντικά
• κρέμες;
• λοσιόν;
• υγρό τάλκη.

συμπέρασμα

Το άμυλο ρυζιού είναι ένα προϊόν διατροφής και ένα σημαντικό συστατικό στα προϊόντα περιποίησης σώματος.Χάρη στο άμυλο του, το ρύζι προάγει την υγιή πέψη. Ωστόσο, η υπερβολική κατανάλωση αυτής της ουσίας μπορεί να οδηγήσει σε παχυσαρκία και αναιμία ανεπάρκειας σιδήρου.