Τι είναι το triticale, πώς φαίνεται και πού χρησιμοποιείται

Η επιστήμη της αναπαραγωγής ενσωματώνει στην πράξη τα όνειρα της ανθρωπότητας για καθολικά, ανεπιτήδευτα, πιο χρήσιμα προϊόντα που απαιτούν ελάχιστη φροντίδα και δίνουν τη μέγιστη απόδοση. Ένα παράδειγμα ενός τέτοιου ονείρου που έγινε πραγματικότητα είναι το triticale, ένα βιώσιμο και παραγωγικό υβρίδιο της σίκαλης και του σίτου.

Πώς είναι το triticale, ποια είναι τα χαρακτηριστικά, τα οφέλη και οι εφαρμογές του - θα βρείτε όλα αυτά στο άρθρο μας.

Triticale - τι είναι

Το Triticale είναι ένα υβριδικό φυτό (αμφιδιλοειδές) που λαμβάνεται με τη διέλευση εκπροσώπων δύο διαφορετικών γενών φυτών δημητριακών - σιτάρι σίκαλη. Αυτή η κουλτούρα δεν έχει ανάλογα φύση και συνδυάζει τις καλύτερες ιδιότητες των γονικών μορφών.

αναφορά... Το Amphidiploid είναι ένας παραγωγικός υβριδικός οργανισμός που συνδυάζει τα πλήρη σύνολα χρωμοσωμάτων και των δύο γονικών ειδών. Τα amphidiploids διαφέρουν από τα συνηθισμένα υβρίδια στην ικανότητά τους να αναπαράγονται διατηρώντας ταυτόχρονα τις μοναδικές τους ιδιότητες.

Το Triticale χρησιμοποιείται κυρίως ως κτηνοτροφική καλλιέργεια, αλλά έχει εξαιρετικές προοπτικές για την παραγωγή αλεύρου ψωμιού από σπόρους.

Πως μοιάζει

Το φυτό έχει όλα τα μορφολογικά χαρακτηριστικά των δημητριακών: ευθεία μεγάλα φύλλα, ταξιανθία-αυτί και καρπός.

Βοτανική περιγραφή

Το φυτό χωρίζεται σε ξεχωριστό γένος. Το όνομα Triticale προέρχεται από το Latin Triticum (σιτάρι) και το Secale (σίκαλη).

Το γένος περιλαμβάνει τρεις τύπους triticale:

• χταπόδι δύο ειδών που λαμβάνεται με διασταύρωση σίκαλης και μαλακού σίτου ·
• εξαπολοειδές δύο ειδών - ένα υβρίδιο σίκαλης και σκληρού σίτου ·
• trispecific hexaploid - το αποτέλεσμα του συνδυασμού σίκαλης, σκληρού και μαλακού σίτου.

Οι ρίζες είναι ινώδεις, διεισδύουν 1,5 m ή περισσότερο στο έδαφος.

Μίσχος με 5-7 εσωτερικά, κοίλα, μερικές φορές εφηβικά κάτω από το αυτί. Το ύψος των ποικιλιών σιτηρών είναι 70-120 εκ., Ποικιλίες ζωοτροφών - από 120 έως 180 εκ. Το παχύ στέλεχος στη βάση παρέχει αντοχή στη στέγαση ακόμη και για ψηλές ποικιλίες.

Τα φύλλα είναι λογχοειδή, μήκους έως 35 εκ., Πλάτους έως 3 εκ. Το χρώμα είναι σκούρο πράσινο ή γκρι, με κηρώδη άνθιση. Το φύλλωμα σχηματίζεται νωρίτερα από αυτό του σίτου και παραμένει πράσινο περισσότερο, γεγονός που βελτιώνει τη διατροφή του αυτιού με φωτοσυνθετικά προϊόντα.

Η ταξιανθία είναι μια περίπλοκη ακίδα πλήρους τύπου (με ένα άκρο ανθέων). 30-40 ανθέων σχηματίζονται στο ανθέων. Κάθε ένα από αυτά περιέχει τρία ανεπτυγμένα άνθη, από τα οποία σχηματίζονται τρεις κόκκοι. Ένα αυτί μήκους έως 15 cm έχει σχήμα ατράκτου ή κυλινδρικό σχήμα. Το φυτό αυτο-γονιμοποιείται.

Ο καρπός του triticale είναι μια κιτρινωπή καφέ καρυψία. Ο ώριμος κόκκος δεν πέφτει. Το μέγεθος των φρούτων έχει μήκος 10-12 mm και πλάτος περίπου 3 mm. Η επιφάνεια είναι τσαλακωμένη, με ένα αυλάκι στο κέντρο και μια έντονη τούφα στην κορυφή. Η μάζα των χίλιων κόκκων είναι 40-60 g.

Σύντομο ιστορικό εμφάνισης

Οι κτηνοτρόφοι ονειρεύονταν εδώ και πολύ καιρό να συνδυάσουν τη θρεπτική αξία του σιταριού και την ανεπιτήδευτη σίκαλη.

Οι εργασίες για τη διασταύρωση σιταριού και σίκαλης άρχισαν στα τέλη του 19ου αιώνα. Το πρώτο υβρίδιο αποκτήθηκε το 1875 από τον Wilson, αλλά το φυτό αποδείχθηκε στείρο. Περαιτέρω εργασία κατέστησε δυνατή την ανάπτυξη γραμμών που χωρίστηκαν στη δεύτερη γενιά με βάση τις γονικές μορφές.

Μόνο το 1888 ο Γερμανός επιστήμονας W. Rimpau αναπαράγει ένα νέο είδος δημητριακών ικανό για αναπαραγωγή.

Στην ΕΣΣΔ, τα υβρίδια σίκαλης άρχισαν να λαμβάνονται από το 1920.

Μέχρι το 2018, 85 ποικιλίες triticale καταχωρίστηκαν στο Κρατικό Μητρώο Επιτευγμάτων αναπαραγωγής στη Ρωσία.

Χαρακτηριστικά φυτού

Η νέα καλλιέργεια έχει τεράστιο δυναμικό για παραγωγικότητα, αντοχή σε αντίξοες καιρικές συνθήκες, ασθένειες και παράσιτα. Τα κύρια χαρακτηριστικά του φυτού:

1. Αντοχή στον παγετό... Το υβρίδιο σίτου-σίκαλης δεν απαιτεί θερμότητα. Τα λάχανα εμφανίζονται στους + 1-2 ° C. Τα σπορόφυτα ανέχονται πτώση της θερμοκρασίας σε μείον 3-6 ° C. Οι χειμερινές μορφές επιβιώνουν σε θερμοκρασίες μείον 18-20 ° C στη ζώνη κόμβου άροσης (2-3 εκατοστά βάθος στο έδαφος).
2. Ανοχή στην ξηρασία... Η ανάγκη για υγρασία είναι μικρότερη από αυτή του σίτου. Μόνο κατά την περίοδο εντατικής ανάπτυξης υπάρχει ανάγκη για άρδευση. Η καλλιέργεια μπορεί να αντέξει την αύξηση της θερμοκρασίας έως τους 40 ° C.
3. Στάση απέναντι στο φως. Το Triticale είναι φυτό μεγάλης διάρκειας. Σε συνδυασμό με επαρκή υγρασία, ανταποκρίνεται στον ηλιόλουστο καιρό με αυξημένη απόδοση. Τα φύλλα και οι σπόροι αποθηκεύουν περισσότερα θρεπτικά συστατικά και σάκχαρα.
4. Απαιτήσεις εδάφους. Το υβρίδιο δίνει υψηλές αποδόσεις σε φτωχά εδάφη. Καλλιεργείται με επιτυχία σε ξυλώδη-podzolic, γκρι, δάσος, ελαφριά αργιλώδη και αμμώδη εδάφη.
5. Αντοχή σε παράσιτα και ασθένειες.Το υβρίδιο είναι λιγότερο ευαίσθητο σε κοινές ασθένειες των δημητριακών (fusarium, septoria, σκουριά φύλλων). Το σιτάρι Triticale δεν υφίσταται «ασθένεια πατάτας», καθώς τα γονίδια σίκαλης παρέχουν αντίσταση στην παθογόνο μικροχλωρίδα.
6. Απόδοση παραγωγής... Με καλή γεωργική τεχνολογία, η απόδοση των ποικιλιών σιτηρών είναι 50-80 c / ha, ζωοτροφές - έως 60 c / ha. Οι ποικιλίες ζωοτροφών αποδίδουν 500-600 εκατοστά πράσινης μάζας ανά εκτάριο, και ακόμη περισσότερο με άρδευση. Για σύγκριση, η μέση απόδοση σιταριού είναι 22,5 c / ha. Η αυξημένη απόδοση του τριτικάλ σε χαμηλότερους ρυθμούς σποράς οφείλεται στην τάση να μαραίνει, την οποία κληρονόμησε από τη σίκαλη.

Αυξανόμενα χαρακτηριστικά

Το Triticale καλλιεργείται κυρίως στην Πολωνία, τη Γερμανία και τη Λευκορωσία. Στη Ρωσία, η έκταση των καλλιεργειών αυτών των δημητριακών καταλαμβάνει περίπου 500 χιλιάδες εκτάρια.

Η εφαρμογή είναι αργή. Αυτό πιστεύεται ότι οφείλεται στη δυσκολία χειρισμού του προϊόντος. Η κύρια δυσκολία έγκειται στην επεξεργασία σιτηρών. Τα βιολογικά χαρακτηριστικά καθιστούν δύσκολο τον διαχωρισμό των μεμβρανών από το ενδοσπερμά.

Καινοτόμες τεχνολογίες καλλιέργειας

Για καλλιέργεια με τριτικά, είναι κατάλληλα εδάφη podzolic ή χώμα με οξύτητα 5,5-6,5 pH. Αυτή η καλλιέργεια δεν ανέχεται υπερβολική υγρασία, επομένως δεν συνιστάται η σπορά σε βαριά, κακώς στραγγιζόμενα εδάφη. Η περιεκτικότητα των κύριων θρεπτικών συστατικών, του καλίου και του φωσφόρου, δεν πρέπει να είναι 150 mg / kg.

Η προετοιμασία του εδάφους δεν διαφέρει από την τεχνολογία καλλιέργειας σίτου και σίκαλης. Τα οργανικά λιπάσματα εφαρμόζονται με ρυθμό 30 τόνων ανά εκτάριο, άζωτο - 80-90 kg ανά εκτάριο. Η καλλιέργεια πραγματοποιείται πριν από τη σπορά.

Φυτεύονται με τυπικές καλλιέργειες σειράς με απόσταση 8-15 cm.

Η σπορά χειμερινών ποικιλιών στις βόρειες περιοχές αρχίζει στα μέσα Αυγούστου, στα νότια - στα τέλη Σεπτεμβρίου. Οι μορφές της άνοιξης φυτεύονται 3-8 ημέρες μετά την απόψυξη του εδάφους. Σύμφωνα με την εντατική τεχνολογία, το βάθος σποράς είναι 2-3 cm.

Οι καλύτεροι προκάτοχοι του triticale είναικαλαμπόκι, πατάτες, χορτονομή, φαγόπυρο. Δεν συνιστάται η φύτευση μετά από σιτάρι και άλλους κόκκους.

Λίγες εβδομάδες πριν από τη σπορά, οι σπόροι αντιμετωπίζονται κατά των ασθενειών. Σε αυτήν την περίπτωση, η περιεκτικότητα σε υγρασία των σπόρων δεν πρέπει να υπερβαίνει το 14%. Χρησιμοποιήστε σπόρους με μάζα τουλάχιστον 40 g ανά 1000 σπόρους.

Τα ζιζανιοκτόνα χρησιμοποιούνται για τον έλεγχο των ζιζανίων. Η επεξεργασία πραγματοποιείται 1-2 ημέρες μετά τη σπορά και πριν από την εμφάνιση βλαστών.

Για ασθένειες και παράσιτα (μούχλα χιονιού, αφίδες, σουηδικές μύγες), χρησιμοποιούνται φυτοφάρμακα. Ο τύπος χημικών που εφαρμόζεται εξαρτάται από τον τύπο ζιζανίων και παρασίτων.

Η συγκομιδή του triticale για εμπορικούς σκοπούς πραγματοποιείται σε περιεκτικότητα υγρασίας σε κόκκους 24-26%, για σκοπούς σπόρων - λιγότερο από 20%. Λαμβάνοντας υπόψη ότι ο κόκκος τρίτικης είναι επιρρεπής σε βλάστηση στη ρίζα, η συγκομιδή της καλλιέργειας πραγματοποιείται πρώτα.

Σπουδαίος... Ο σπόρος δημητριακών είναι μεγαλύτερος από αυτόν του σίτου και της σίκαλης. Επομένως, κατά τη διάρκεια του αλωνίσματος, οι ρυθμίσεις του εξοπλισμού αλλάζουν για να αποφευχθεί η σύνθλιψη κόκκων.

Ποικιλίες triticale

Ανάλογα με το σκοπό, το υβρίδιο χωρίζεται σε τρεις ομάδες: κόκκους, τροφές με κόκκους, ζωοτροφές. Σύμφωνα με τις ημερομηνίες σποράς, διακρίνονται οι καλλιέργειες χειμώνα και άνοιξη.

Παραδείγματα ποικιλιών της ομάδας σιτηρών:

1. Altayskaya 5 - συνιστάται χειμερινή ποικιλία για καλλιέργεια στην περιοχή της Δυτικής Σιβηρίας. Η μέση απόδοση σιτηρών στην περιοχή είναι 32,6 c / ha, η μέγιστη είναι 70 c / ha. Το ύψος των θάμνων είναι 105-139 cm, η αντίσταση στο κατάλυμα είναι πάνω από το μέσο όρο. Ανθεκτικό στη σκουριά, μούχλα σε σκόνη, σκληρό και σκονισμένο νέφος, μούχλα χιόνι.
2. Αμφιδιπλοειδές 256 - χειμερινό triticale, συνιστάται για την περιοχή του Βόρειου Καυκάσου. Μέση απόδοση - 43,6 kg / εκτάριο. Ανθεκτικό σε καταλύματα, αποβολή και ξηρασία. Το σιτάρι είναι κατάλληλο για τη βιομηχανία τροφίμων.
3. Γιάριλο - μια ανοιξιάτικη μορφή ζωοτροφών, κατάλληλη για καλλιέργεια στην περιοχή του Βόρειου Καυκάσου. Παραγωγικότητα - 25 kg / ha. Είναι ανθεκτικό στη στέγαση και είναι ανθεκτικό σε φουσκωτό μούχλα, σκληρό μουτζούρα, ωίδιο και άλλες ασθένειες.

Οι ποικιλίες ζωοτροφών χαρακτηρίζονται από υψηλό στέλεχος (έως 170 cm), μεγάλα φύλλα και αργά κατεύθυνση. Η πράσινη μάζα έχει υψηλές ιδιότητες ζωοτροφών. Αυτή η ομάδα περιλαμβάνει ποικιλίες:

1. Άργκο - μια χειμερινή ποικιλία για την παραγωγή πράσινης μάζας, παρασκευής σανού και σανού. Εγκρίθηκε για καλλιέργεια στις περιοχές Κεντρική, Βόλγκο-Βιάτκα, Κεντρική Μαύρη Γη, Βόρειος Καύκασος ​​και Κάτω Βόλγα. Η μέγιστη απόδοση πρασίνου είναι 180 kg / ha. Δεν επηρεάζεται από καστανή σκουριά, septoria, ιική κηλίδα.
2. Ανεμοστρόβιλος - χειμερινή ποικιλία. Καλλιεργείται στις περιοχές Βόλγα-Βιάτκα, Κεντρική Μαύρη Γη, Βόρειος Καύκασος, Μέση Βόλγα. Ύψος φυτού - 120-157 cm, απόδοση ξηράς ύλης - 60 c / ha. Επηρεάζεται ασθενώς από ωίδιο και σεπόρια, επιρρεπή σε μούχλα χιονιού.
   Οι σπόροι των ποικιλιών triticale μπορούν να συλλεχθούν ανεξάρτητα, από γενιά σε γενιά θα διατηρήσουν τις ιδιότητές τους.

Χημικές ιδιότητες του σιταριού

Η ποιοτική σύνθεση των σιτηρών τριτικά δεν διαφέρει από τους κόκκους σίτου και σίκαλης. Αλλά η πρωτεΐνη στο υβρίδιο είναι 1,5% μεγαλύτερη από αυτή του σίτου και 3-4% περισσότερο από αυτή της σίκαλης.

Η περιεκτικότητα σε γλουτένη είναι ίδια με εκείνη του σίτου, περίπου 28%, αλλά είναι λιγότερο ελαστική και ελαστική.

Από τα απαραίτητα αμινοξέα, μπορεί να σημειωθεί αργινίνη, λυσίνη, τρυπτοφάνη, φαινυλαλανίνη.

Ο κόκκος Triticale περιέχει βιταμίνες B1, B5, B9, PP, E.

Η σύνθεση περιλαμβάνει ασβέστιο, μαγνήσιο, κάλιο, φώσφορο, νάτριο, σίδηρο, μαγγάνιο.

Η θρεπτική αξία

Περιεκτικότητα σε θρεπτικά συστατικά ανά 100 g σιταριού:

• πρωτεΐνες - 12-13 g;
• λίπη - 2 g;
• υδατάνθρακες - 68 g.

Ενεργειακή τιμή 274-293 kcal.

Οφέλη και βλάβη

Τα τρόφιμα που περιέχουν triticale έχουν αυξημένη θρεπτική αξία. Ο συνδυασμός της θρεπτικής αξίας και της πλούσιας βιταμίνης και ανόργανων συστατικών επιτρέπει τη χρήση του triticale για τη διατροφική διατροφή.

Λόγω της υψηλής περιεκτικότητάς του σε γλουτένη, το triticale αντενδείκνυται σε άτομα αλλεργικά σε πρωτεΐνες δημητριακών.

Διαβάστε επίσης:

Ένα εξωτικό λαχανικό με εκπληκτική εμφάνιση - μαύρο καλαμπόκι.

Ποιες είναι οι ποικιλίες καλαμποκιού και πώς να επιλέξετε την καλύτερη για εσάς.

Πώς να μαζέψετε καλαμπόκι για το χειμώνα στο σπίτι.

Εφαρμογή

Ο κύριος τομέας εφαρμογής του triticale είναι η κτηνοτροφία. Χρησιμεύει ως εξαιρετική τροφή για βοοειδή, χοίρους και πουλερικά. Η πράσινη μάζα περιέχει 2% περισσότερη πρωτεΐνη από τη σίκαλη και το σιτάρι.

Η περιορισμένη χρήση στην παραγωγή άλεσης αλευριού εξηγείται από τη δυσκολία διαχωρισμού των περιβλημάτων κόκκων από το ενδόσπερμο. Ωστόσο, το αλεύρι από ένα υβρίδιο σίκαλης σίτου χρησιμοποιείται ήδη στη ζαχαροπλαστική. Λόγω των χαρακτηριστικών της γλουτένης, των muffins, των μελοψωμάτων, τα μπισκότα δεν έχουν παλιότερη διάρκεια και έχουν καλή γεύση.

Το σιτάρι Triticale είναι μια πολλά υποσχόμενη πρώτη ύλη για την παραγωγή αιθυλικής αλκοόλης και βιοκαυσίμων.

συμπέρασμα

Το Triticale είναι ένα υβρίδιο σίτου-σίκαλης που συνδυάζει τη θρεπτική αξία του σίτου με την ανεπιτήδευτη σίκαλη. Ο πολιτισμός χωρίζεται σε έναν ξεχωριστό τύπο Triticale.

Το σιτάρι καλλιεργείται επιτυχώς σε πολλές χώρες του κόσμου, καθώς δεν είναι επιλεκτικό για τη σύνθεση του εδάφους, τη θερμότητα, την υγρασία και η απόδοση του υπερβαίνει εκείνη του σίτου.

Η υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες στην πράσινη μάζα καθιστά το υβρίδιο μια πολύτιμη κτηνοτροφία Η εφαρμογή στη βιομηχανία άλεσης είναι περιορισμένη λόγω της δυσκολίας επεξεργασίας των κόκκων (τα κελύφη είναι πυκνά και δύσκολα διαχωρίζονται από τον πυρήνα). Η χρήση δημητριακών στην παραγωγή αλκοόλ και στην παραγωγή βιοκαυσίμων είναι πολλά υποσχόμενη.

Η Triticale δεν θα αντικαταστήσει σύντομα το σιτάρι από τα χωράφια. Αλλά το δυναμικό του υβριδίου είναι υψηλό και ποιος ξέρει τι θαυμάσιες ιδιότητες θα αποκτήσει ως αποτέλεσμα περαιτέρω επιλογής;