Πώς να μουλιάσετε το καλαμπόκι για φύτευση και να καλλιεργήσετε πλούσιες καλλιέργειες από έτοιμους σπόρους

Η ιστορία του καλαμποκιού ως γεωργικής καλλιέργειας είναι περίπου 9 χιλιάδων ετών. Χρησιμοποιήθηκε ενεργά και τώρα χρησιμοποιείται στο μαγείρεμα και στην ιατρική. Κατατάσσεται δεύτερη μετά το σιτάρι όσον αφορά τις πωλήσεις στον κόσμο μεταξύ των σιτηρών.

Το καλαμπόκι είναι κατάλληλο για διατροφική διατροφή - όταν καταναλώνεται με μέτρο, βοηθά στην απώλεια βάρους διεγείροντας τον καθαρισμό του πεπτικού σωλήνα των τοξινών. Χάρη στην υψηλή ποσότητα αντιοξειδωτικών, το σιτάρι προστατεύει το δέρμα από τη γήρανση. Η κατανάλωση αραβοσίτου μειώνει τον κίνδυνο διαβήτη και καρδιαγγειακών παθήσεων. Η φύτευση μιας σοδειάς είναι απλή, αλλά αξίζει να ληφθούν υπόψη οι αποχρώσεις της επιλογής μιας ποικιλίας και της προετοιμασίας σπόρων. Στο άρθρο, θα σας πούμε πώς να επιλέξετε μια ποικιλία και να μουλιάσετε καλαμπόκι για φύτευση, πώς να φροντίσετε φυτά, πώς να συγκομίζετε και να διατηρήσετε τη σοδειά.

Επιλογή ποικιλίας και επιλογή σπόρων

Υπάρχουν πάρα πολλές ποικιλίες καλαμποκιού. Η επιλογή εξαρτάται από τη γεωγραφική θέση, τις καιρικές συνθήκες και τον σκοπό της εφαρμογής.

Οι καλύτερες ποικιλίες και υβρίδια για την απόκτηση πλούσιας συγκομιδής σε ένα προσωπικό οικόπεδο: γλυκός βαθμός Lakomka 121, Dobrynya, Spirit, Early golden, νέκταρ πάγου, Sundance, Pioneer, Syngenta, Jubili.

Στην κεντρική Ρωσία, όπου το καλοκαίρι είναι σύντομο, συνιστάται νωρίς καλαμπόκι: Early sweet, Trophy F1, Jubilee F1, Landmark F1, Ladozhsky 250 MV, Ladozhsky 191, Madonna. Αυτές οι ποικιλίες και τα υβρίδια δίνουν καλή συγκομιδή ήδη 2,5 μήνες μετά τη φύτευση.

Τα μέσα της σεζόν περιλαμβάνουν: Sweetstar F, Maksaliya, Brusnitsa, Favorite, Pearl, Delicatessen, Mermaid, Spirit F1.

Καθυστερημένες ωριμάζουσες ποικιλίες - το πιο ανθεκτικό στις ασθένειες: Polaris, Bashkirovets, ρωσική έκρηξη.

Εάν χρειάζεστε καλαμπόκι για ποπ κορν, επιλέξτε ειδικές ποικιλίες: Lopai-lopai, Ping-pong, Volcano, Red Zeya, Gostinets, Vnuchkina joy, Air. Λάβετε υπόψη ότι απαιτούν ιδιαίτερη φροντίδα. Είναι κατάλληλα για ποπ κορν, επειδή υπάρχει μια σταγόνα χυμού μέσα σε κάθε κόκκο που σπάει το κέλυφος όταν θερμαίνεται.

Το καλύτερο ταίζω ποικιλίες: Μαργαριτάρια, Adevei, Saratov μεσαίου μεγέθους ζάχαρη, Aurika, Golden Fleece, Kuban, Viola.

Για καλλιέργεια στο μπαλκόνι πάρτε μικρότερες ποικιλίες, για παράδειγμα, Skvirka, Delikatesnaya, Kulikovsky.

Οι σπόροι προς σπορά επιλέγονται το φθινόπωρο. Επιλέξτε μεγάλα, ομοιόμορφα ώριμα αυτιά. Επιπλέον, τα φυτά από τα οποία συλλέγονται οι σπάδικες πρέπει επίσης να είναι ψηλά, να μην αγγίζονται. παράσιτα και ασθένειες... Τα επιλεγμένα φρούτα στεγνώνουν στον ήλιο και αποθηκεύονται σε ξηρό, καλά αεριζόμενο δωμάτιο μέχρι την άνοιξη, βαθμονομημένο σε μέγεθος.

Σπουδαίος! Μόνο μια ποικιλία καλλιεργείται στον ιστότοπο, έτσι ώστε να μην υπάρχει διασταυρούμενη επικονίαση και οι γονικές ιδιότητες να μην χαθούν.

Προετοιμασία σπόρων

Οι κύριοι κανόνες για την προετοιμασία σπόρων:

1. Πριν από τη φύτευση, βαθμονομούνται σε μέγεθος, επιλέγοντας μόνο μεγάλα, κορεσμένα και φωτεινά χρώματα.
2. Μια εβδομάδα πριν από τη σπορά, οι σπάδικες αραβοσίτου αφήνονται για 3-4 ημέρες για θέρμανση στον ήλιο - αυτό βοηθά στην επιτάχυνση της βλάστησης. Για αυτό, τα φρούτα τοποθετούνται σε σάκο γάζας.
3. Για την πρόληψη ασθενειών, οι σπόροι αντιμετωπίζονται με μυκητοκτόνα.
4. Μερικοί κάτοικοι του καλοκαιριού ασκούν σκλήρυνση σπόρων. Έβαλαν τους κόκκους σε μια υγρή υφασμάτινη σακούλα και τα έβαλαν στο ψυγείο για πέντε ημέρες.
5. Στη συνέχεια εμποτίζονται σε διάλυμα υπερμαγγανικού καλίου για 20 λεπτά για απολύμανση, πλένονται, τοποθετούνται σε δοχείο και τοποθετούνται σε ζεστό μέρος. Όταν εμφανίζονται μικρές ρίζες, οι σπόροι φυτεύονται στο έδαφος.Κάποιοι καλοκαιρινοί κάτοικοι δεν περιμένουν να εκκολάψουν οι σπόροι και, αφού μουλιάσουν τους σπόρους για μερικές ώρες, αμέσως μετά τους φυτεύουν στο έδαφος.

Φύτευση σπόρων για σπορόφυτα

Εάν η περιοχή χαρακτηρίζεται από ένα σύντομο, βροχερό καλοκαίρι, το οποίο δεν επιτρέπει την έγκαιρη συγκομιδή των σπαδίκων, τα φυτά θα βοηθήσουν. Η μέθοδος δενδρυλλίων φέρνει τη συγκομιδή πιο κοντά σε ολόκληρο τον μήνα.

Πότε να σπείρει; Στην κεντρική Ρωσία, τα δημητριακά σπέρνονται για σπορόφυτα στα τέλη Απριλίου - αρχές Μαΐου, μετρώντας περίπου ένα μήνα πριν από τη φύτευση σε ανοιχτό έδαφος. Όσο πιο βόρεια είναι το οικόπεδο, τόσο αργότερα αρχίζουν να καλλιεργούν φυτά. Τα σπορόφυτα αραβοσίτου φυτεύονται σε ανοιχτό έδαφος γύρω στις αρχές Ιουνίου.

Το χώμα χύνεται, οι σπόροι θάβονται σε βάθος 2-3 εκ. Το έδαφος υγραίνεται τακτικά καθώς στεγνώνει. Για την πλήρη ανάπτυξη των φυτών, χρησιμοποιείται φωτισμός με λαμπτήρες φθορισμού. Με την αρχή της ανάπτυξης, δενδρύλλια ταίζω ορυκτά σύμπλοκα.

Σπουδαίος! Τα υπερβολικά φυτά δεν θα έχουν καλή συγκομιδή.

Η μέθοδος δενδρυλλίων είναι καλή στο ότι, με τη σωστή προσέγγιση, συλλέγονται έως και δύο καλλιέργειες ανά σεζόν από μία τοποθεσία.

Ένας ακόμη κανόνας: οι σπόροι δεν μπορούν να βλαστήσουν σε ένα κοινό κουτί. Καλύτερα να τα σπείρετε σε τύρφη σε ειδικά δοχεία, χωρισμένα σε μικρά τμήματα. Επιτρέπεται να φυτευτεί σε συνηθισμένα πλαστικά ποτήρια μιας χρήσης ή σε κομμένα πλαστικά μπουκάλια.

Φύτευση σπόρων σε ανοιχτό έδαφος

Το καλαμπόκι λατρεύει τα ηλιόλουστα και ανοιχτά μέρη. Είναι επίσης σημαντικό να γνωρίζετε τον σωστό χρόνο φύτευσης σπόρων. Με έλλειψη θερμότητας, τα λάχανα δεν θα είναι σε θέση να αυξήσουν τον απαιτούμενο όγκο πράσινης μάζας και να σχηματίσουν σπάδικες.

Το καλαμπόκι μεγαλώνει πυκνά, αλλά χωρίς να παρεμβαίνει μεταξύ τους. Σωστός υπολογισμός: 5-7 σπόροι ανά 1 τετραγωνικό. Μ.

Συγχρονισμός

Χρόνος φύτευσης δημητριακών: όταν η θερμοκρασία του εδάφους θερμαίνεται έως + 10 ° С. Για τα νότια και κεντρικά, αυτό είναι το τέλος Απριλίου - αρχές Μαΐου.

Εάν, σύμφωνα με την πρόγνωση του καιρού, η περιοχή ζεσταίνεται, το καλαμπόκι μπορεί να φυτευτεί σε ανοιχτό έδαφος νωρίτερα, αφού ζεσταθεί το έδαφος κάτω από την ταινία.

Προσοχή! Σε κρύο καιρό, ο σπόρος δεν βλασταίνει για μεγάλο χρονικό διάστημα, η υγρασία συσσωρεύεται στο έδαφος και συχνά φυτρώνει, αρρωσταίνει ήδη με μυκητιασικές λοιμώξεις.

Προετοιμασία εδάφους

Η τοποθεσία προσγείωσης καθορίζεται από την ηλιόλουστη πλευρά, αερίζεται καλά. Ιδανικό εάν το σιτάρι, τα όσπρια, τα αγγούρια ή οι ντομάτες καλλιεργήθηκαν εκεί την περασμένη σεζόν.

Η γη είναι έτοιμη για φύτευση το φθινόπωρο. Σκάβουν σε ένα κρεβάτι κήπου, λιπαίνονται με λιπάσματα και λιπάσματα φωσφόρου-καλίου. Το καλαμπόκι δεν συμπαθεί όξινα εδάφη, έτσι το έδαφος αποξειδώνεται με αλεύρι δολομίτη ή ασβέστη.

Την άνοιξη, δύο εβδομάδες πριν από τη φύτευση, σκάβουν ξανά, αφαιρώντας όλα τα ζιζάνια.

Την άνοιξη, το σκάβουν ξανά σε μικρότερο βάθος, αφαιρούν τα ζιζάνια και εφαρμόζουν σύνθετα λιπάσματα. Η εργασία πραγματοποιείται δύο εβδομάδες πριν από τη φύτευση των σπόρων.

Αποχρώσεις προσγείωσης

Φυτέψτε τους σπόρους καλαμποκιού σε σειρές. Η απόσταση μεταξύ των σειρών είναι 50-70 cm, μεταξύ των σπόρων είναι περίπου 15-20 cm.

Συμβουλή! Στη συσκευασία με σπόρους, περιγράφονται πάντα οι αποχρώσεις της φύτευσης μιας ποικιλίας. Ακολουθήστε αυτές τις οδηγίες.

Το βάθος φύτευσης κόκκων σε βαριά, αργιλώδη εδάφη είναι 4-5 cm, σε συνηθισμένο έδαφος - 5-6 cm, σε ελαφρύ και χαλαρό - 8 cm.

Σπουδαίος! Δεν φυτεύονται μεμονωμένες δέσμες καλαμποκιού. Δεν είναι ικανό για αυτο-επικονίαση, είναι ένα φυτό σταυρωτής επικονίασης.

Καλλιέργεια και φροντίδα

Αν και το καλαμπόκι ονομάζεται βασίλισσα των χωραφιών, είναι ανεπιτήδευτο να φροντίζεται και δεν απαιτεί πολλή προσπάθεια από τον κηπουρό. Ωστόσο, η σωστή φροντίδα θα αυξήσει τις αποδόσεις και θα κάνει τα αυτιά πιο χωρίς ζάχαρη. Επιπλέον, ο αραβόσιτος χρειάζεται προστασία από ασθένειες όπως και άλλα φυτά στον κήπο.

Αραιωμένα φυτά

Με καλή βλάστηση, εάν τα φυτεύματα είναι πυκνά, αξίζει να τα αραιώσετε, αφήνοντας ψηλά και πράσινα φυτά σε απόσταση 15-25 cm το ένα από το άλλο.

Όταν βγάζετε ένα επιπλέον βλαστάρι, προχωρήστε προσεκτικά και κρατήστε το χώμα ώστε να μην προκαλέσετε ζημιά σε γειτονικά φυτά.

Ψύξη και αφαίρεση ζιζανίων

Το καλαμπόκι λατρεύει το χαλαρό χώμα, έτσι το χώμα χαλαρώνει τακτικά και τα ζιζάνια αφαιρούνται κάθε δύο εβδομάδες. Τα φυτά ξεφλουδίζουν μία ή δύο φορές τη σεζόν, έτσι ώστε ο βαρύς θάμνος να μην πέσει.

Πότισμα και σίτιση

Ποτίζετε τον αραβόσιτο τακτικά, παρέχοντας υγρασία στο έδαφος σε βάθος 15 εκ. Η σοδειά αγαπά την υγρασία και χρειάζεται πότισμα καθ 'όλη τη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου.

Δεν αξίζει να χύσετε: οι ρίζες πρέπει να είναι σε υγρό, όχι υγρό έδαφος. Εάν τα φύλλα έχουν αποκτήσει γκρι-μοβ απόχρωση, το πότισμα σταματά.

Το σιτάρι τρέφεται χρησιμοποιώντας οργανικά υλικά και ανόργανα λιπάσματα και σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα:

• για πρώτη φορά - με κοπριά, περιττώματα κοτόπουλου μετά την εμφάνιση 3-4 φύλλων.
• και πάλι - με νιτρικό αμμώνιο, λίπασμα καλίου-φωσφόρου σε υγρή μορφή σε 2-3 εβδομάδες.

Προστασία από ασθένειες και ασθένειες

Η υπερβολική υγρασία οδηγεί στην ταχεία εξάπλωση μυκητιακών ασθενειών. Τα πιο συνηθισμένα προβλήματα είναι:

1. Helminthosporiosis. Τα φύλλα στεγνώνουν και πεθαίνουν, σχηματίζοντας κηλίδες σε σχήμα έλλειψης ή ορθογωνίου πορτοκαλί-καφέ χρώματος. Μια σκοτεινή άνθιση εμφανίζεται στα αυτιά μεταξύ των κόκκων. Τα ασθενή φυτά απομακρύνονται, τα υπόλοιπα υποβάλλονται σε επεξεργασία με βιολογικά ή χημικά μυκητοκτόνα.
2. Fusarium - ασθένεια του αυτιού. Αρκετές εστίες με αφράτο λευκό, ροζ ή μοβ μυκήλιο εμφανίζονται μεταξύ των κόκκων.
3. Σκουριά. Κίτρινα, σκουριασμένα σημεία εμφανίζονται στα φύλλα. Η ασθένεια αναπτύσσεται γρήγορα, τα αυτιά δεν έχουν χρόνο να σχηματιστούν.
4. Σκονισμένο μουτζούρα... Μαζί, το έμβρυο παραμένει ένα ατημέλητο αβέβαιο σχήμα. Μολυσμένο από το έδαφος. Το παθογόνο παραμένει στο έδαφος για έως εννέα χρόνια.
5. Φούσκα. Ολόκληρο το στέλεχος του φυτού καλύπτεται με διογκωμένες φυσαλίδες. Πρώτον, είναι γλοιώδεις, μετά στεγνώνουν και πολλαπλασιάζονται με γύρη.
6. Μίσχος σήψη. Ένας άλλος τύπος ασθένειας όταν επηρεάζεται ολόκληρος ο θάμνος. Τα φύλλα στεγνώνουν, οι ρίζες σαπίζουν και βγαίνουν εύκολα από το έδαφος. Ως αποτέλεσμα, οι θάμνοι πέφτουν στο έδαφος.

Μέθοδοι ελέγχου

Βοηθά στην αποφυγή ασθενειών:

• τη σωστή επιλογή ποικιλιών και υβριδίων που είναι ανθεκτικά στις μυκητιακές ασθένειες ·
• βαθύ σκάψιμο της γης?
• προετοιμασία του εδάφους το φθινόπωρο, θεραπεία με μυκητοκτόνα ·
• σάλτσα δημητριακών με αντιμυκητιασικά φάρμακα.
• τήρηση ημερομηνιών σποράς, τακτικών βοτάνων και αραίωσης.
• σωστό πότισμα, συνεχής χαλάρωση, αφαίρεση ζιζανίων.
• προληπτικός ψεκασμός φυτεύσεων με μυκητοκτόνα.

Συγκομιδή

Το καλαμπόκι συγκομίζεται κατά την πλήρη ωρίμανση πυρήνες στα άνω αυτιά των κύριων στελεχών όταν τυλίγονται γίνονται λευκά, οι τρίχες στο πάνω μέρος του αυτιού γίνονται καφέ, και οι κόκκοι σκληραίνουν και αποκτούν μια λάμψη και ανοιχτό κίτρινο χρώμα.

Ο αραβόσιτος διατηρείται κατεψυγμένος ή αποξηραμένος. Φρέσκο ​​μαγειρευμένο στο ψυγείο διατηρούνται οι σπάδικες έως δύο εβδομάδες. Καταψύξτε κόκκους ή ολόκληρα αυτιά μετά από εγκαύματα. Δεν χάνουν τις ιδιότητές τους εντός έξι μηνών.

Εάν ο καρπός συλλέγεται για σπόρους, περιμένετε μέχρι οι τρίχες στο πάνω μέρος του αυτιού να είναι εντελώς στεγνές και καφέ. Αυτό σημαίνει ότι η υπερβολική υγρασία έχει απομακρυνθεί από αυτά. Τέτοιοι κόκκοι θα κάνουν έναν εξαιρετικό σπόρο.

Συμβουλές από έμπειρους κατοίκους του καλοκαιριού

Η προ-σπορά θεραπεία των σπόρων βοηθά στην αύξηση της ανοσίας και στην απομάκρυνση των σπόρων των παθογόνων. Εάν σκοπεύετε να φυτέψετε το δικό σας υλικό, δώστε προσοχή στις ακόλουθες συμβουλές:

1. Ακόμα και στο στάδιο της επιλογής των κόκκων, επιλέγονται μεγάλοι κόκκοι χωρίς σώμα χωρίς ελαττώματα με τη μορφή μαύρων κηλίδων, λωρίδων κ.λπ. Οι περισσότερες ασθένειες μεταδίδονται από σπόρους και μόνο το 10% μεταδίδεται από το έδαφος.
2. Φροντίστε να κάνετε απολύμανση, για παράδειγμα, σε διάλυμα υπερμαγγανικού καλίου 1%. Το υγρό δεν διεισδύει και δεν χαλάει τον σπόρο, αλλά σκοτώνει λοιμώξεις στην επιφάνεια. Οι κόκκοι καλαμποκιού εμποτίζονται στο διάλυμα για 45 λεπτά.Για να ληφθεί μείγμα 1%, αραιώστε 1 κουταλάκι του γλυκού σε τρία ποτήρια νερό. υπερμαγγανικό κάλιο χωρίς επικάλυψη.
3. Μουλιάστε τους σπόρους σε καθαρό νερό. Για να το κάνετε αυτό, γεμίστε ένα μπουκάλι 1,5 λίτρων με νερό και περιμένετε να παγώσει στη μέση του καταψύκτη, αφήστε τον πάγο, ρίξτε τα υπόλοιπα. Μουλιάστε τους σπόρους σε νερό από λιωμένο πάγο. Τέτοιο νερό έχει την ικανότητα να διεισδύει γρήγορα στον σπόρο, επιταχύνοντας τη βλάστηση.Μερικοί άνθρωποι προσθέτουν Epin, humate potassium, Zircon ή χυμό αλόης. Συνιστάται όμως να μην προσθέτετε τέφρα ή λιπάσματα.
4. Το καλαμπόκι μεγαλώνει σε συστάδες, οπότε οι πυρήνες δεν φυτεύονται μεμονωμένα.
5. Δεν πρέπει να φυτεύετε διαφορετικές ποικιλίες το ένα δίπλα στο άλλο: θα επικονιαστούν και θα χάσουν τα χαρακτηριστικά της ποικιλίας.
6. Εάν οι σπόροι αραβοσίτου είναι ακανόνιστοι και συρρικνωμένοι, είναι πιθανότατα γλυκό καλαμπόκι. Βλασταίνουν χειρότερα και χρειάζονται περισσότερο άφθονο πότισμα.
7. Οι ποικιλίες ποπ κορν φυτεύονται στην ηλιόλουστη πλευρά, ακόμη και η μερική σκίαση θα αποτρέψει την ωρίμανση των σπαδίκων κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού.
8. Για να διαπιστώσετε εάν οι σπάδικες είναι έτοιμοι για συγκομιδή, πιέστε ένα ώριμο σιτάρι: εάν εμφανιστεί χυμός γάλακτος, συγκομιδή, εάν διαυγές υγρό, περιμένετε.

συμπέρασμα

Το ανεπιτήδευτο του καλαμποκιού καθιστά δυνατή την καλλιέργεια αυτού του φυτού σε όλες σχεδόν τις περιοχές. Με ελάχιστη φροντίδα, ο αραβόσιτος παράγει υψηλή απόδοση και απολαμβάνει με θρεπτικά αυτιά.

Και έχοντας κατακτήσει τα απλά μυστικά της γεωργικής τεχνολογίας, θα προσφέρετε στον εαυτό σας νόστιμο ζουμερό καλαμπόκι μέχρι την επόμενη θερινή περίοδο.