Κόκκινη πιπεριά και πάπρικα: πώς διαφέρουν μεταξύ τους

Συνήθιζα να ονομάζουμε αλεσμένη πάπρικα, που πωλείται στο τμήμα μπαχαρικών, και όταν αναφέρουμε πιπεριά, παρουσιάζουμε γλυκά σαρκώδη φρούτα με χαρακτηριστικό άρωμα.

Πολλοί άνθρωποι συσχετίζουν την κόκκινη πιπεριά με μακριά, πικάντικα λοβό. Ποια είναι η διαφορά μεταξύ τους και υπάρχει; Σε αυτό το άρθρο, θα μιλήσουμε για τους τύπους πιπεριών, τις ευεργετικές ιδιότητες, τους κινδύνους για την υγεία και τι καθορίζει το βαθμό πικάντικης.

Η προέλευση της πάπρικας

Τι είναι η πάπρικα; Το εργοστάσιο έχει πολλά περισσότερα ονόματα: ουγγρικά, βουλγαρικά ή γλυκές πιπεριές.

Εμφανίστηκε στην απεραντοσύνη της Ευρώπης χάρη στον Κολόμβο, ο οποίος κάποτε πήγε στην Ινδία για μαύρο πιπέρι, αλλά έχασε λίγο, και βρέθηκε έξω από την ακτή της Κεντρικής Αμερικής. Έχοντας δοκιμάσει το καυτό πιπέρι, ο πλοηγός αποφάσισε ότι ήταν αρκετά ικανό να αντικαταστήσει το μαύρο πιπεριά, που εκείνες τις μέρες άξιζε το βάρος του σε χρυσό.

Μετά την επιστροφή του Κολόμβου στην Ισπανία, οι μοναχοί ανέλαβαν την καλλιέργεια του φυτού. Για να μετατρέψουν τα φρούτα σε καρύκευμα, συγκομίστηκαν και ξηράνθηκαν χρησιμοποιώντας καπνό φωτιάς. Το πιπέρι απέκτησε τελικά ένα καπνιστό άρωμα και γεύση.

Σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, οι πιπεριές ξηράνθηκαν με διαφορετικό τρόπο. Τα φρούτα απλώθηκαν σε μεγάλους δίσκους, ξηράνθηκαν ελαφρώς, έδεσαν στη γιούτα και κρέμασαν για να στεγνώσουν στον ήλιο.

Αναφορά. Στη σύγχρονη παραγωγή, χρησιμοποιούνται μεγάλοι ανεμιστήρες, οι οποίοι μειώνουν σημαντικά το χρόνο παραγωγής του μπαχαρικού.

Ονομα "πιπεριά»Έχω πάπρικα χάρη στους κτηνοτρόφους της Βουλγαρίας. Με βάση ένα λαχανικό που έφερε ο Κολόμβος, ανέπτυξαν μια διαφορετική ποικιλία, με έναν παχύτερο, γλυκό πολτό, χωρίς πνευμονία. Από τη Βουλγαρία, το πιπέρι ήρθε στις νότιες περιοχές της Ρωσίας. Από τον 17ο αιώνα, άρχισαν να το αναπτύσσουν ενεργά σε θερμές κλιματολογικές ζώνες.

Με την πάροδο του χρόνου, εμφανίστηκαν νέες ποικιλίες που ανέχονται καλά το κρύο. Στις βόρειες περιοχές, η πάπρικα καλλιεργείται σε εσωτερικούς χώρους. Η κουλτούρα είναι ανεπιτήδευτη στις συνθήκες ανάπτυξης, παρά το γεγονός ότι χρειάζεται επαρκή ποσότητα ηλιακού φωτός. Σε σύγχρονες συνθήκες, αυτό επιτυγχάνεται με τη βοήθεια τεχνητών πηγών φωτός.

Ευεργετικά χαρακτηριστικά

Η πάπρικα είναι ένα εξαιρετικά υγιές λαχανικό με ένα μοναδικό σύνολο βιταμινών και μετάλλων. Το 1937, ο Alfred Szent-Györgyi (Νόμπελ στην ιατρική), ενώ ερεύνησε τις αρνητικές επιπτώσεις της πάπρικας στο ανθρώπινο σώμα, ανακάλυψε μια τεράστια ποσότητα βιταμίνης C στα φρούτα.

Όπως αποδείχθηκε, το λαχανικό περιέχει πέντε φορές περισσότερο ασκορβικό οξύ από τα λεμόνια. 100 g πάπρικας περιέχουν 150 mg βιταμίνης C με καθημερινή ανθρώπινη ανάγκη 60 mg. Επιπλέον, η υπερβολική δόση είναι αδύνατη. Η περίσσεια αφήνει το σώμα με ούρα.

Εκτός από το ασκορβικό οξύ, η πάπρικα περιέχει:

• βιταμίνες A, B1, B3, B2, B6, B5, B9, E, K, P, C;
• ψευδάργυρος;
• ιώδιο;
• φώσφορος;
• σίδερο;
• ασβέστιο;
• νάτριο;
• κάλιο.

Με τακτική χρήση γλυκού κόκκινου πιπεριού, συμβαίνουν τα εξής:

• αυξημένη ανοσία
• βελτίωση του σώματος στο σύνολό του ·
• βελτιωμένη απόδοση των εξετάσεων αίματος.
• ενίσχυση του καρδιαγγειακού συστήματος?
• ομαλοποίηση των διαδικασιών πέψης τροφίμων και αφομοίωση των θρεπτικών ουσιών ·
• μείωση του κινδύνου καρκίνου ·
• ομαλοποίηση του μεταβολισμού
• βελτίωση της όρασης (ειδικά με μυωπία)
• αυξημένη παραγωγή ενδορφινών (χρήσιμο για στρες, κατάθλιψη, απώλεια ενέργειας).
• βελτίωση της μνήμης
• ενίσχυση των μαλλιών και των νυχιών
• μείωση του υπερβολικού βάρους και οίδημα
• ομαλοποίηση της κατάστασης της ODA στην οστεοπόρωση.
• ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης.

Η πάπρικα περιέχει μια ουσία που ονομάζεται καψαϊκίνη, η οποία αραιώνει το αίμα και μειώνει τον κίνδυνο θρόμβων στο αίμα. Η ίνα προάγει την αποβολή τοξινών και τοξινών, βελτιώνει την εντερική περισταλσία.

Τύποι πάπρικας

Οι ποικιλίες πάπρικας διαφέρουν ως προς το σχήμα και την πικάντικα φρούτα. Η σοβαρότητα εξαρτάται από την ποσότητα της καψαϊκίνης. Το καυτό πιπέρι περιέχει περίπου 1% της ουσίας, γλυκό - 0,01%.

Για παράδειγμα, στην Ουγγαρία, τα λαχανικά χωρίζονται σε επτά τύπους, αλλά με τη γενική ονομασία "πάπρικα":

• ευγενές γλυκό σκούρο κόκκινο με λεπτό άρωμα.
• λιχουδιά με ελαφριά πνευμονία.
• απαλό, όχι πικάντικο, με ευχάριστη γεύση.
• ημίγλυκο;
• ροζ μεσαίου πόνου, ανοιχτό κόκκινο με έντονη μυρωδιά.
• κίτρινο χρώμα με καύση.
• ειδικό γλυκό κόκκινο.

Αντενδείξεις και βλάβη της πάπρικας

Η πάπρικα δεν συνιστάται για χρήση όταν:

• διαταραχές των νεφρών και του παγκρέατος
• γαστρίτιδα;
• φλεγμονώδεις διεργασίες στο γαστρεντερικό σωλήνα.
• ελκώδεις και διαβρωτικές αλλοιώσεις του στομάχου και του δωδεκαδακτύλου.
• στηθάγχη;
• αλλεργικές αντιδράσεις;
• κωλίτης;
• ισχαιμία του καρδιακού μυός
• ταχυκαρδία;
• αυξημένη οξύτητα του γαστρικού χυμού.

Τι είναι η κόκκινη πιπεριά

Οι καυτές κόκκινες πιπεριές είναι εγγενείς στην Αμερική. Αυτή είναι η ίδια κουλτούρα που έφεραν οι Ισπανοί ναυτικοί, οι οποίοι πήγαν για ινδικά μπαχαρικά, αλλά από σύμπτωση ανακάλυψαν μια νέα ήπειρο.

Το σχήμα δεν είναι τόσο διαφορετικό από αυτό του γλυκές πιπεριές... Τα φρούτα είναι συχνά στρογγυλά ή επιμήκη. Το χρώμα είναι κίτρινο, κόκκινο ή σκούρο ελαιόλαδο. Στη Ρωσία, οι κόκκινες πιπεριές βρίσκονται πιο συχνά, μοιάζουν με προβοσκίδα.

Ο πολιτισμός αγαπά τον ήλιο και τη ζεστασιά. Το ιδανικό περιβάλλον καλλιέργειας είναι θερμοκήπια. Εάν είναι επιθυμητό, ​​το φυτό μπορεί να καλλιεργηθεί στο σπίτι σε ένα περβάζι.

Η ουσία καψαϊκίνη δίνει στον καρπό τη χαρακτηριστική του πικάντικη γεύση. Όσο περισσότερο είναι, τόσο πιο έντονη είναι η κόκκινη πιπεριά. Τα φρούτα περιέχουν:

• καροτενοειδή
• ασβέστιο;
• σταθερά έλαια
• θείο;
• σίδερο;
• Βιταμίνες Β;
• ασκορβικό οξύ.

Λόγω της πλούσιας χημικής του σύνθεσης, η κόκκινη πιπεριά έχει ισχυρή επίδραση στο σώμα, ενισχύει την επίδραση των φαρμάκων.

Πικάντικο πιπέρι αντενδείκνυται σε άτομα που πάσχουν από ασθένειες της καρδιάς, των νεφρών, του ήπατος και του γαστρεντερικού σωλήνα.

Ποια είναι η διαφορά μεταξύ της πάπρικας και του κόκκινου πιπεριού

Είναι η πάπρικα και η κόκκινη πιπεριά το ίδιο πράγμα ή όχι; Η απάντησή μας είναι ναι! Τα μπαχαρικά παρασκευάζονται από ένα μόνο φυτό. Η μόνη διαφορά είναι ο βαθμός σοβαρότητας. Τα γλυκά φρούτα πάπρικας είναι ήπια ή ελαφρώς πικάντικα. Μετά την ξήρανση, το πιπέρι μετατρέπεται σε σκόνη ή νιφάδες. Η γεύση του μπαχαρικού εξαρτάται από τη μέθοδο ξήρανσης.

Υπάρχει καπνιστή πάπρικα στην πώληση, η οποία έχει έντονο άρωμα. Ένα ζεστό κόκκινο πιπέρι συχνά προστίθεται στη σκόνη γλυκού πιπεριού. Αυτό ενισχύει τη γεύση και προσθέτει το ξύσμα.

Το αλεσμένο κόκκινο πιπέρι είναι φτιαγμένο από καυτή πάπρικα. Το μπαχαρικό χρησιμοποιείται στη μαγειρική, την ιατρική και την κοσμετολογία.

Ποια είναι η διαφορά μεταξύ της πάπρικας και της πιπεριάς

Βουλγαρικά, γλυκές πιπεριές, πάπρικα είναι τα ονόματα μιας κουλτούρας. Η πάπρικα σημαίνει "πιπέρι" στα Ουγγρικά. Υπάρχουν πολλές ποικιλίες πάπρικας στον κόσμο με διαφορετικά χρώματα, σχήματα και μεγέθη, με διαφορετικά χαρακτηριστικά γεύσης και βαθμούς πικάντικης.

Στη Ρωσία, το πιο δημοφιλές είναι το βουλγαρικό πιπέρι με παχύ δέρμα και πολτό. Στην Ιταλία, προτιμούν τους γλυκούς καρπούς Peperoncino ή Cubanella, με λεπτό δέρμα και αρωματικό άρωμα. Οι Ισπανοί λατρεύουν τις πικάντικες πιπεριές Piquillo σε σχήμα κώνου ή τις γλυκές πιπεριές με νόστιμο άρωμα και λεπτό δέρμα.

Αναφορά. Όλες οι ποικιλίες πάπρικας είναι κατάλληλες για την παρασκευή καρυκευμάτων σε μορφή σκόνης ή νιφάδας.

Πώς να αντικαταστήσετε την πάπρικα

Αν μιλάμε για πάπρικα ως καρύκευμα, τότε εάν είναι απαραίτητο, μπορεί να αντικατασταθεί με αλεσμένο κόκκινο ή πιπέρι καγιέν. Μόνο σε αυτήν την περίπτωση θα πρέπει να προσαρμόσετε το ποσό, επειδή αυτά τα μπαχαρικά έχουν καύση.

Η γλυκιά πάπρικα σε σκόνη συχνά δεν έχει πικρία. Όταν αγοράζετε καρυκεύματα σε φακελάκια, δώστε προσοχή στη σύνθεση. Μερικοί κατασκευαστές προσθέτουν ζεστό πιπέρι σε αυτό για να ενισχύσουν τη γεύση.

Το συνηθισμένο καρύκευμα σε σκόνη θα αντικατασταθεί από καπνιστή πάπρικα σε νιφάδες. Εναλλακτικά, χρησιμοποιήστε κανέλα, μοσχοκάρυδο, μαύρο ή μπαχάρι και κάρυ.

συμπέρασμα

Για να καταλάβετε πώς διαφέρει η πάπρικα από το αλεσμένο κόκκινο πιπέρι, όταν πρόκειται για μπαχαρικά, απλά πρέπει να τα δοκιμάσετε μία φορά. Η γλυκιά πάπρικα είναι αρωματική και ουσιαστικά στερείται πικάντικης, η κόκκινη πιπεριά έχει μια καυτή γεύση.

Εδώ τελειώνουν οι διαφορές μεταξύ τους, επειδή και τα δύο μπαχαρικά παράγονται από το ίδιο φυτό, με διαφορετικούς βαθμούς πνευμονίας, αλλά με τις ίδιες ευεργετικές ιδιότητες. Αυτό ισχύει για φρέσκα και αποξηραμένα φρούτα.