Μια ανεπιτήδευτη ποικιλία πατάτας "Arizona" στα μέσα της σεζόν: περιγραφή της ποικιλίας, των πλεονεκτημάτων και των μειονεκτημάτων

Οι πατάτες της Αριζόνα είναι από τις ποικιλίες υψηλής απόδοσης. Σύμφωνα με τον εντολέα, μπορούν να συλλεχθούν περίπου 577 kg επιλεγμένων κονδύλων με κίτρινο δέρμα και πολτό από 1 m². Παρά τον σύντομο χρόνο ύπαρξης στις ρωσικές αγορές, αυτή η πατάτα κατάφερε να κερδίσει την αγάπη των αγροτών και των καταναλωτών λόγω της παρουσίασής της, διατηρώντας την ποιότητα, την ευχάριστη γεύση και τη βέλτιστη περιεκτικότητα σε άμυλο.

Προέλευση και περιγραφή της ποικιλίας

Η μεσαία πρώιμη ποικιλία της Αριζόνα αναπτύχθηκε από Ολλανδούς κτηνοτρόφους Agrico.

Στη φωτογραφία - πατάτες της Αριζόνα.

Τα χαρακτηριστικά του πολιτισμού παρουσιάζονται στον πίνακα.

Πώς να μεγαλώσω

Η ποικιλία της Αριζόνα είναι εντελώς απλή για τη φροντίδα. Πρέπει να συμμορφώνεται με το καθεστώς ποτίσματος, χαλάρωση των κρεβατιών, απομάκρυνση ζιζανίων, θάμνους θέρμανσης, εφαρμογή οργανικών και ανόργανων λιπασμάτων.

Χρονοδιάγραμμα, σχέδιο και κανόνες προσγείωσης

Ο χρόνος φύτευσης πατάτας εξαρτάται από τις κλιματολογικές συνθήκες της περιοχής. Σε περιοχές με ζεστό κλίμα, οι εργασίες φύτευσης ξεκινούν στα μέσα Απριλίου. Σε περιοχές που χαρακτηρίζονται από την καθυστερημένη άφιξη της άνοιξης, η φύτευση προγραμματίζεται τις πρώτες δέκα ημέρες του Μαΐου.

Τα κρεβάτια πατάτας ταιριάζουν καλύτερα σε ανοιχτές, ηλιόλουστες, παλαιότερες περιοχές κρεμμύδι, λάχανο, φασόλια, αρακάς, χόρτα, λούπινο, χειμερινές καλλιέργειες. Το πιο ευνοϊκό έδαφος είναι το αμμώδες αργιλώδες, αργιλώδες ή μαύρο έδαφος.

Το φθινόπωρο, το χώμα σκάβεται και γονιμοποιείται με χούμο. Την άνοιξη, ο χώρος φυτεύεται με πράσινη κοπριά (λινάρι, βρώμη, σιτάρι, σίκαλη, μουστάρδα), και μετά από 3-4 εβδομάδες κόβονται και ενσωματώνονται στο έδαφος. Τα φυτά αποτρέπουν την εξάπλωση παθογόνων μυκήτων, κορεσμό του εδάφους με άζωτο και αέρα.

Η άμμος του ποταμού, η τύρφη, το πριονίδι προστίθενται στη βαριά, ξεχασμένη γη. Με τη βοήθεια ταινιών litmus, μιας ειδικής συσκευής με μακρύ καθετήρα, η οποία μπορεί να αγοραστεί σε καταστήματα κηπουρικής, προσδιορίζεται η οξύτητα του εδάφους. Το βέλτιστο pH είναι 5,2-5,7. Η υπερβολικά όξινη γη (pH μικρότερο από 4,5) αποοξείδωση με αλεύρι δολομίτη, ασβέστη σε φέτες, κιμωλία, τέφρα.

Τρεις εβδομάδες πριν από τη φύτευση, οι κόνδυλοι αφαιρούνται από την αποθήκευση και μεταφέρονται στον ήλιο για εξωραϊσμό και βλάστηση. Οι πατάτες εμποτίζονται σε διεγερτικά ανάπτυξης 24 ώρες πριν από τη φύτευση. Τέτοια κεφάλαια όχι μόνο αυξάνουν τις αποδόσεις, αλλά επίσης αποτρέπουν τη μόλυνση με παθογόνο μικροχλωρίδα. Τα πιο συνηθισμένα διεγερτικά είναι το Epin και το Zircon.

Την ημέρα της φύτευσης, οι προετοιμασμένες τρύπες χύνονται με ένα ισχυρό διάλυμα υπερμαγγανικού καλίου και οι κόνδυλοι υποβάλλονται σε επεξεργασία με μυκητοκτόνο Matador για προστασία από τον σκαθάρι της πατάτας του Κολοράντο.

Το βάθος των οπών δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 10 εκ. Σε κάθε μία από αυτές προστίθεται μια χούφτα τύρφη αναμεμιγμένη με την ίδια ποσότητα χούμου. Η απόσταση μεταξύ των λάκκων είναι 30 εκ. Η απόσταση των σειρών είναι 60-70 εκ.

Αναφορά. Η βέλτιστη θερμοκρασία εδάφους για φύτευση πατάτας Αριζόνα είναι + 10 ° C.

Φροντίδα

Κανόνες φροντίδας πατάτας:

1. Αρδευόμενος μία φορά την εβδομάδα έως ότου εμφανιστούν τα μπουμπούκια, 3-4 λίτρα κάτω από τον θάμνο με την κλασματική μέθοδο: πρώτα, χύνεται μέρος του νερού και μετά την πλήρη απορρόφηση, τα υπολείμματα. Σε μια περίοδο ξηρασίας, η συχνότητα άρδευσης διπλασιάζεται και ρυθμίζεται το ψεκασμό. Κατανάλωση νερού - 12-14 λίτρα. Ο καλύτερος τρόπος ρύθμισης της υγρασίας είναι να εγκαταστήσετε ένα σύστημα στάγδην.
2. Το χώμα χαλαρώνει μετά από κάθε πότισμα, αποφεύγοντας την εμφάνιση πυκνής γης.
3. Χίλινγκ σε συνδυασμό με το βοτάνισμα. Αυτή η διαδικασία παρέχει επιπλέον αερισμό του ριζικού συστήματος, διευκολύνει την πρόσβαση στην υγρασία. Η πρώτη άλεση πραγματοποιείται όταν τα λάχανα μεγαλώνουν κατά 10-20 cm, η δεύτερη - μετά από 15-20 ημέρες. Σε αυτήν την περίπτωση, το έδαφος πρέπει να είναι υγρό.
4. Επίστρωση - πρόσθετη, αλλά όχι υποχρεωτική διαδικασία. Σανός, άχυρο, πριονίδι, βελόνες απλώνονται στα κρεβάτια για να καθυστερήσουν τους κόλπους στο έδαφος, να αναπτύξουν ζιζάνια και να απωθήσουν τα έντομα.

Το κορυφαίο ντύσιμο εφαρμόζεται τρεις φορές ανά σεζόν σύμφωνα με το σχήμα:

Οι αποχρώσεις των αυξανόμενων και πιθανών δυσκολιών

Οι νέες ποικιλίες πατάτας δεν προκαλούν δυσκολίες στην καλλιέργεια, ακόμη και για αρχάριους. Οι πατάτες της Αριζόνα δεν αποτελούν εξαίρεση. Η καλλιέργεια δίνει το ίδιο αποτέλεσμα σε διαφορετικές περιοχές και σε κάθε τύπο εδάφους. Εκτός από την κλασική μέθοδο φύτευσης κονδύλων, η μέθοδος χρησιμοποιείται κάτω από το άχυρο.

Οφέλη:

• δεν χρειάζεται να σκάψεις το έδαφος.
• το σάπιο άχυρο είναι ένα εξαιρετικό λίπασμα.
• Αντί για συνεχή χαλάρωση και άλεση, χύνεται ένα νέο στρώμα στρώματος.
• φύτευση σπάνια μολύνουν μυκητιασικές και ιογενείς λοιμώξεις.
• Σκαθάρια Κολοράντο και γυμνοσάλιαγκες θάμνοι παράκαμψης?
• οι κόνδυλοι δεν χρειάζεται να ξεφλουδίζονται από το έδαφος μετά τη συγκομιδή.
• αύξηση της παραγωγικότητας των φυτών ·
• μείωση του κόστους εργασίας.

Τεχνολογία φύτευσης πατάτας:

1. Το φθινόπωρο, ο ιστότοπος ξεριζώνεται και σκάβεται.
2. Πραγματοποιείται σπορά πράσινης κοπριάς, ακολουθούμενη από κούρεμα και ενσωμάτωση στο έδαφος.
3. Το ανώτερο στρώμα του εδάφους χαλαρώνει, τα αυλάκια σχηματίζονται έως 7 εκατοστά βάθος και η σειρά διαχωρίζεται σε πλάτος 70 εκατοστά.
4. Οι έτοιμοι κόνδυλοι τοποθετούνται στις αυλακώσεις με τα λάχανα, πασπαλισμένα με στάχτη και χώμα.
5. Το άχυρο κατανέμεται σε ολόκληρη την περιοχή σε στρώμα έως 40 cm.
6. Για την προστασία από τρωκτικά, φυτεύεται μια μαύρη ρίζα στην περιοχή.

Δεν είναι απαραίτητο να ποτίζετε τέτοιες φυτεύσεις, υπάρχει αρκετή φυσική βροχόπτωση. Κατά τη διάρκεια της ξηρής περιόδου, εγκαθίσταται ένα σύστημα στάγδην στο χώρο.

Μετά τη βλάστηση των πατατών 5-7 cm, τοποθετείται στην κορυφή ένα άλλο στρώμα στρώματος 20 cm. Τα φυτά δεν χρειάζονται σίτιση, παίρνουν όλες τις ζωτικές ουσίες από άχυρο.

Ενδιαφέρον γεγονός... Οι πατάτες είναι σε θέση να συσσωρεύουν σολανίνη, μια ουσία δηλητηριώδης για τον άνθρωπο. Για να δηλητηριαστεί, αρκεί να τρώτε 1-2 μούρα πατάτας που σχηματίζουν στη θέση του λουλουδιού, ή 1 κιλό ακατέργαστων, μη αποφλοιωμένων, πράσινων κονδύλων.

Ασθένειες και παράσιτα

Η ποικιλία της Αριζόνα δεν είναι ανθεκτική στον αιτιολογικό παράγοντα της καθυστερημένης όρασης του φυλλώματος και των κονδύλων. Ο μύκητας αρχίζει να πολλαπλασιάζεται ενεργά σε ένα ζεστό και υγρό περιβάλλον, εξαπλώνεται σε όλη τη φύτευση. Το πρώτο σημάδι της μόλυνσης είναι καφέ κηλίδες στα φύλλα και μια λευκή επίστρωση στην πλάτη. Κατά το σκάψιμο, υπάρχουν σκούρα σημεία με σήψη στους κόνδυλους.

Ακατέργαστες κορυφές και ζιζάνια, η εγγύτητα με τις ντομάτες και τις μελιτζάνες γίνονται πηγή μόλυνσης. Η καταπολέμηση του μύκητα ξεκινά με τα πρώτα συμπτώματα, αλλά είναι προτιμότερο να κάνετε προληπτική θεραπεία με "Fitosporin", θειικό χαλκό ή ορό γάλακτος με ιώδιο. Παρασκευάζεται από 15 σταγόνες και 1 λίτρο γάλακτος που έχει υποστεί ζύμωση ανά 10 λίτρα νερού.

Για τη θεραπεία φυτών χρησιμοποιούνται μυκητοκτόνα: Skor, Ditan, Ridomil Gold, Bravo, Reglon Super.

Προληπτικά μέτρα:

• συμμόρφωση με τους κανόνες αμειψισποράς ·
• καθαρισμός ζιζανίων και υπολειμμάτων φυτών ·
• αραιά προσγείωση ·
• έλεγχος των επιπέδων αζώτου στο έδαφος ·
• επικάλυψη με διαλύματα καλίου-φωσφόρου ·
• θάμνοι άλεσης ·
• στρώματα με άχυρο, σανό, πριονίδι.

Υπάρχουν ενδείξεις ότι η Αριζόνα επηρεάζεται από μύκητες που προκαλούν κοινή ψώρα. Η ασθένεια μπορεί να εντοπιστεί μόνο μετά το σκάψιμο των πατατών, καθώς το παθογόνο προσβάλλει μόνο τους κονδύλους. Τραχιά σκούρα σημεία ακανόνιστου σχήματος εμφανίζονται στο δέρμα. Οι καλλιέργειες ρίζας χάνουν την παρουσίασή τους, η γεύση επιδεινώνεται λόγω της μείωσης του ποσοστού του αμύλου.

Η ψώρα αναπτύσσεται σε ξηρό, ζεστό καιρό, με έλλειψη υγρασίας στο έδαφος.

Βοηθήστε στην καταπολέμηση του μύκητα:

• ανόργανα λιπάσματα (2 κουταλιές της σούπας θειικό αμμώνιο ανά 10 λίτρα)
• απόρριψη κονδύλων με σημάδια μόλυνσης κατά τη φύτευση ·
• τακτική υγρασία του εδάφους στο στάδιο της εκκόλαψης.
• εναλλαγή καλλιεργειών;
• σπορά πράσινης κοπριάς
• απολύμανση των κονδύλων κατά τη βλάστηση.
• ψεκασμός φυτειών με "Maxim", "Albit", "Acrobat MC", "Mankotseb", "Ordan".

Εκτός από τις μυκητιακές ασθένειες, οι αγρότες πρέπει να αντιμετωπίσουν την εισβολή των σκαθαριών του Κολοράντο και των προνυμφών τους, που τρώνε το έδαφος του φυτού. Σε περίπτωση μαζικής λοίμωξης, τα παράσιτα καταστρέφουν εντελώς τους θάμνους.

Τα έντομα αδρανοποιούνται στο έδαφος και, μετά από ζεστό καιρό, ανεβαίνουν στην επιφάνεια. Εάν οι προνύμφες και τα σκαθάρια έχουν ελαφρώς καταστραφεί, συλλέγονται με το χέρι σε ένα βάζο με σαπούνι ή αλατόνερο. για χρήση μεγάλης κλίμακας βιολογικοί παράγοντες "Agrovertin", "Bicol", "Colorado", "Tabu", "Prestige", "Κολοράντο πατάτας σκαθάρι ΟΧΙ!"

Οι λαϊκές θεραπείες έχουν αποδεδειγμένη αποτελεσματικότητα:

• ξεσκόνισμα με στάχτη σημύδας, αλεύρι καλαμποκιού, γύψο
• επεξεργασία με διάλυμα πίσσας σημύδας (100 g ανά 10 λίτρα νερού).
• ψεκασμός με διάλυμα σαπουνιού τέφρας και πίσσας (200 g τέφρας και 50 g ξυρίσματος σαπουνιού ανά 10 λίτρα νερού) ·
• επεξεργασία με έγχυση καρυδιού (1 κιλό πράσινα φρούτα και φύλλα ανά 10 λίτρα βραστό νερό).

Συλλογή, αποθήκευση και χρήση της καλλιέργειας

7-10 ημέρες πριν από τη συγκομιδή, οι κορυφές κόβονται για να διεγείρουν την ωρίμανση των κονδύλων. Η συλλογή πραγματοποιείται σε ηλιόλουστες και ξηρές καιρικές συνθήκες. Οι πατάτες ξεφλουδίζονται από το έδαφος, ταξινομούνται, τα καλύτερα μεσαίου μεγέθους δείγματα απομένουν για φύτευση την επόμενη σεζόν. Σάπες, μολυσμένες ρίζες απορρίπτονται.

Η συγκομιδή αφήνεται για δύο ώρες για να στεγνώσει στο ύπαιθρο σε συννεφιά και κάτω από ένα θόλο σε ηλιόλουστες καιρικές συνθήκες. Στη συνέχεια, τοποθετούνται σε έτοιμα κουτιά από ξύλο, πλαστικό, λινό σάκους ή δίχτυα. Η βέλτιστη θερμοκρασία αποθήκευσης για πατάτες στο κελάρι είναι + 2 ... + 4 ° С με υγρασία 70-80%.

Σε ένα διαμέρισμα της πόλης, η συγκομιδή αποθηκεύεται σε ένα μονωμένο μπαλκόνι ή χαγιάτι. Για να το κάνετε αυτό, χρησιμοποιήστε διπλά κουτιά τοποθετημένα το ένα στο άλλο, όπως κούκλες φωλιάσματος. Ο χώρος μεταξύ τους είναι γεμάτος με πριονίδι ή αφρό. Στην πώληση υπάρχουν θερμικά δοχεία - "κελάρια μπαλκονιών" με θέρμανση.

Οι πατάτες της Αριζόνα είναι καλές σε οποιαδήποτε μορφή - βραστές, ψητές, στιφάδο, τηγανητές. Οι κόνδυλοι δεν σκουραίνουν μετά μαγείρεμα και μην βράζουμε, διατηρώντας τη δομή και την πλούσια γεύση.

Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα

Πλεονεκτήματα της ποικιλίας της Αριζόνα:

• εξαιρετική γεύση
• διατηρώντας την ποιότητα?
• καθολική χρήση στο μαγείρεμα ·
• ελκυστική εμφάνιση κονδύλων?
• υψηλή παραγωγικότητα
• βέλτιστη περιεκτικότητα σε άμυλο ·
• υψηλή φορητότητα
• αντοχή στον καρκίνο, τον νηματώδη aureus, τους ιούς, τις μηχανικές βλάβες.
• ανοχή στην ξηρασία.

Το μειονέκτημα είναι μια προδιάθεση για την καθυστερημένη καταστροφή των κονδύλων και των φυλλωμάτων, κοινή ψώρα

Κριτικές

Οι κριτικές για την καλλιέργεια πατατών στην Αριζόνα είναι κάτι παραπάνω από θετικές.

Ivan, Kizlyar: «Καλλιεργώ πατάτες για πολύ καιρό και μερικές φορές πειραματίζομαι με ποικιλίες. Πήρα τους σπόρους της Αριζόνα πριν από τρία χρόνια, από τότε τον καλλιεργώ συνεχώς. Η ποικιλία προσαρμόζεται στις κλιματολογικές μας συνθήκες, ανέχεται την ξηρασία, δεν χρειάζεται να φροντίζει και να αποδίδει άφθονα φρούτα. "

Zoya, Voronezh: «Γνώρισα αυτήν την ποικιλία πρόσφατα.Η αδελφή μοιράστηκε τη σοδειά της, η οποία περιελάμβανε πατάτες της Αριζόνα. Όλοι στο σπίτι άρεσαν τη γεύση του και, το πιο σημαντικό, η κίτρινη σάρκα. Δεν μας αρέσουν οι λευκές πατάτες. Πέρυσι αποφάσισα να φυτέψω μερικούς θάμνους στο εξοχικό μου, και αυτό το φθινόπωρο έδωσε μια μεγάλη συγκομιδή. "

Βέρα, Τούλα: «Φυτεύω αυτήν τη νέα ολλανδική ποικιλία εδώ και δύο χρόνια. Το αποτέλεσμα είναι πάντα εξαιρετικό. Οι κόνδυλοι βρίσκονται στο κελάρι για μεγάλο χρονικό διάστημα, δεν σαπίζουν. Πέρυσι, οι θάμνοι αρρώστησαν με καθυστέρηση, αλλά τους αντιμετώπισα εγκαίρως με το Bravo και επιπλέον με ορό γάλακτος με ιώδιο. Συγκομιδή καθαρή, χωρίς σημάδια μόλυνσης. "

συμπέρασμα

Η Αριζόνα είναι μια ολλανδική ποικιλία με υψηλή παραγωγικότητα, προσαρμοστικότητα σε ξηρά κλίματα, αντοχή στον καρκίνο, ιούς και νηματώδη πατάτας. Η ευαισθησία στην καθυστερημένη όραση και η κοινή κηλίδα δεν προκαλεί δυσκολίες στην καλλιέργεια με σωστή προληπτική εργασία. Η συμμόρφωση με τους κανόνες της εναλλαγής των καλλιεργειών, η επεξεργασία των κονδύλων πριν από τη φύτευση, η επεξεργασία των φυτεύσεων με παράγοντες που περιέχουν χαλκό, τα φυτά σποράς εμποδίζουν την εξάπλωση των μυκήτων.

Η βέλτιστη περιεκτικότητα σε άμυλο (13-16%) σάς επιτρέπει να μαγειρεύετε διάφορα βραστά, μαγειρευτά, ψητά πιάτα από πατάτες. Ο πολτός διατηρεί τη δομή του και δεν σκουραίνει μετά το μαγείρεμα. Η συγκομιδή αποθηκεύεται σε δροσερό μέρος μέχρι την επόμενη σεζόν χωρίς να χάνει την παρουσίασή της.