Τι είναι ο άνηθος κήπου και τα χαρακτηριστικά του
Ο συνηθισμένος άνηθος κήπου, τον οποίο συνηθίζουμε να βλέπουμε στα κρεβάτια του κήπου, χρησιμοποιείται όχι μόνο ως μπαχαρικό στο μαγείρεμα. Χρησιμοποιείται επίσης στην ιατρική και την κοσμετολογία.
Από το άρθρο θα μάθετε τα πάντα για τον άνηθο: μια φωτογραφία ενός φυτού, πώς να το μεγαλώσετε και να το αποθηκεύσετε σωστά, τι είδους ταξιανθία έχει ο άνηθος και πώς ανθίζει, σε ποια οικογένεια ανήκει.
Το περιεχόμενο του άρθρου
Περιγραφή και βοτανικά χαρακτηριστικά του φυτού
Αρχικά, ας μάθουμε τι είναι ο άνηθος - είναι ετήσιο φυτό ή πολυετές; Ο άνηθος είναι ένα ετήσιο βότανο που ανήκει στο μονοτυπικό γένος... Υπάρχει σε μία μορφή, η οποία ονομάζεται άνηθος άνηθου ή άνηθος κήπου. Ανήκει στην οικογένεια Ομπρέλα, θεωρείται βραχύβια.
Εμφάνιση
Ένα φυτό με έντονη χαρακτηριστική οσμή, που φτάνει σε ύψος 1,5 μ. Με ίσιο ή ασθενώς διακλαδισμένο μονό μη εφηβικό στέλεχος... Το στέλεχος είναι αυλακωμένο, γκρι-πράσινο, κλαδιά στο πάνω μέρος, καμπυλωμένο μεταξύ των κλαδιών.
Τα φύλλα των μίσχων βρίσκονται παρακάτω, τα άνω φύλλα αλογούρου δεν έχουν μίσχους. Το σχήμα των φύλλων είναι ωοειδές, είναι τεμαχισμένα, τα λοβούς της τελευταίας τάξης είναι νηματοειδή.
Ανθίζει από τον Ιούνιο. Μικρά άνθη με κίτρινα πέταλα συλλέγονται σε ομπρέλες διαμέτρου 2-4 cm, οι οποίες με τη σειρά τους σχηματίζουν ομπρέλες διπλής ακτίνας με διάμετρο έως 20 cm.
Οι σπόροι ωριμάζουν στα τέλη του καλοκαιριού. Έχουν επιμήκη πεπλατυσμένο σχήμα, μήκους έως 5 mm και πάχους περίπου 2 mm. Τα ώριμα φρούτα έχουν καφέ χρώμα και έχουν έντονο πικάντικο άρωμα. Πολλοί ενδιαφέρονται για το πώς άλλοι ονομάζονται σπόροι άνηθου, κατ 'αναλογία με το κόλιαντρο και το κόλιανδρο. Ωστόσο, δεν υπάρχει συγκεκριμένο όνομα για αυτούς - είναι απλώς άνηθοι.
Είδη
Υπάρχουν πολλές ποικιλίες άνηθου:
- Συνήθης - με ένα στέλεχος στον οποίο είναι προσκολλημένα τα φύλλα. Ξεθωριάζει γρήγορα στο χρώμα, αναπτύσσοντας μια ομπρέλα με σπόρους.
- Θαμνώδης - σχηματίζει πολλά εσωτερικά σημεία από τη βάση, από τα οποία εμφανίζονται επιπλέον βλαστοί. Το κύριο στέλεχος μεγαλώνει αργά και παράγει περισσότερο πράσινο.
- Πολύφυλλος - υπάρχουν πολλά φύλλα στο κύριο στέλεχος, μοιάζει με μια μικρή ερυθρελάτη.
Όπου μεγαλώνει
Ο άνηθος εξαπλώθηκε σε όλο τον κόσμο. Καλλιεργείται σε φυτικούς κήπους και συχνά αναπτύσσεται σε οικόπεδα από μόνο του σαν ζιζάνιο. Στην άγρια φύση, βρίσκεται στην Κεντρική και Νοτιοδυτική Ασία, τη Βόρεια Αφρική, τα Ιμαλάια και το Ιράν, που παραδοσιακά θεωρούνται η γενέτειρα του άνηθου.
Χημική σύνθεση, ιχνοστοιχεία, βιταμίνες και θερμίδες
Τα φύλλα περιέχουν υδατάνθρακες, πηκτίνες, καροτίνη, ριβοφλαβίνη, θειαμίνη, ασκορβικό, νικοτινικά οξέα, ένα σύνολο ορυκτών αλάτων (κάλιο, σίδηρος, φώσφορος, ασβέστιο).
Όλα τα μέρη του φυτού περιέχουν φλαβονοειδή: quercetin, isorhamnetin, kaempferol. Περιέχει επίσης αιθέριο έλαιο, το οποίο δίνει μια συγκεκριμένη μυρωδιά, ιδιαίτερα σε σπόρους - έως και 4%.
Αναφορά. Το αιθέριο έλαιο από τα φρούτα είναι ένα ανοικτό κίτρινο υγρό με μια λεπτή, ευχάριστη μυρωδιά κύμινου, από το ποώδες μέρος - ένα πρασινωπό υγρό με τη μυρωδιά του άνηθου.
Οι σπόροι περιέχουν 14-15% πρωτεΐνες και έως 18% λιπαρό έλαιο, το οποίο περιέχει πετροσελινικά, λινελαϊκά, ελαϊκά και παλμιτικά οξέα.
Περιεχόμενο θερμίδων άνηθος ανά 100 g:
- φρέσκο - 40 kcal;
- αποξηραμένα - 258 kcal;
- σπόροι - 305 kcal.
Διατροφική αξία φρέσκου άνηθου ανά 100 g: πρωτεΐνες - 2,5 g, λίπη - 0,5 g, υδατάνθρακες - 6,3 g.
Πώς επηρεάζει το ανθρώπινο σώμα
Ο άνηθος είναι ένα πικάντικο βότανο με πολλές χρήσιμες ιδιότητες. Τις περισσότερες φορές χρησιμοποιούνται τα χόρτα του, τα οποία περιέχουν πολλές βιταμίνες χρήσιμες για τον οργανισμό.
Ευεργετικά χαρακτηριστικά
Ο άνηθος περιέχει ασκορβικό οξύ σε τέτοια ποσότητα που απαιτούνται μόνο 100 g φρέσκων βοτάνων για την ανανέωση της καθημερινής πρόσληψης βιταμίνης C. Προσθέτοντας ένα μάτσο άνηθο στη σαλάτα, πάρτε αρκετές βιταμίνες B1, B2, B5, B9, PP.
Αυξημένη περιεκτικότητα σε ασβέστιο, απαραίτητο για το σκελετικό σύστημα, καθιστά αυτό το πικάντικο βότανο βοηθό στην επούλωση των καταγμάτων. Ο άνηθος συνιστάται να προστίθεται στην καθημερινή διατροφή για ηλικιωμένους για την πρόληψη της οστεοπόρωσης.
Φυτοκτόνα σε συνδυασμό με ασκορβικό οξύ και άλλες δραστικές ουσίες, έχουν απολυμαντικό, ηρεμιστικό και αναλγητικό αποτέλεσμα.
Αιθέρια έλαια προωθούν την πέψη λιπαρών και βαρέων τροφίμων.
Προσοχή! Μία από τις κύριες θεραπευτικές ιδιότητες των σπόρων άνηθου είναι η μείωση του σχηματισμού αερίων στα έντερα. Επομένως, φτιάχνουν "άνηθο νερό", το οποίο δίνεται σε μωρά με κολικό κατά τους πρώτους μήνες της ζωής.
Κανω κακο
Ο άνηθος είναι υγιής, αλλά δεν συνιστάται η χρήση του σε υπερβολικές ποσότητες. Σε σπάνιες περιπτώσεις, υπάρχει ατομική δυσανεξία στα πικάντικα πράσινα άνηθου: τα αιθέρια έλαια μπορούν να προκαλέσουν αλλεργική αντίδραση.
Ποιος αντενδείκνυται στον άνηθο;
Δεν συνιστάται μεγάλη ποσότητα χόρτων άνηθου και θεραπεία με φάρμακα για άτομα με χαμηλή αρτηριακή πίεση.
Χαρακτηριστικά της χρήσης άνηθου
Σε όλα τα μέρη του φυτού υπάρχουν χρήσιμες ουσίες, επομένως, χρησιμοποιούνται πράσινα φύλλα και μίσχοι και χρησιμοποιούνται φυτικοί σπόροι. Εκτός από την παραδοσιακή τους χρήση στο μαγείρεμα, χρησιμοποιούνται για την παρασκευή φαρμακευτικών βάμματα, αφέψημα, έλαια και εκχυλίσματα. Χρησιμοποιούνται στη λαϊκή ιατρική και την κοσμετολογία. Τα προϊόντα άνηθου έχουν πολλές χρήσιμες ιδιότητες και σχεδόν δεν υπάρχουν αντενδείξεις.
Στη λαϊκή ιατρική
Οι φαρμακευτικές ιδιότητες του άνηθου αποδεικνύονται από την επιστήμη, οι σπόροι θεωρούνται επίσημα φαρμακευτικές πρώτες ύλες. Στη διαιτολογία, τη λαϊκή ιατρική, χρησιμοποιούνται επίσης βότανα.
Μια έγχυση βλαστών και φύλλων, καθώς και αφέψημα από αυτά, είναι εύκολο να προετοιμαστεί στο σπίτι. Λαμβάνεται με υπέρταση και ως ήπιο ανακουφιστικό, διουρητικό.
Το αιθέριο έλαιο και οι σπόροι είναι ένας φυσικός και ασφαλής ηρεμιστικός και αντισπασμωδικός παράγοντας.
Μια έγχυση ή αφέψημα σπόρων χρησιμοποιείται από το στόμα για διαταραχές της γαστρεντερικής οδού, ως αντι-αιμορροϊδικός παράγοντας. Εξωτερικά, δρα ως θεραπευτικός παράγοντας πληγών, ανακουφίζει από τη φλεγμονή και τον κνησμό από τσιμπήματα εντόμων. Για τον ίδιο σκοπό, μια συμπίεση με gruel από φύλλα άνηθου εφαρμόζεται εξωτερικά.
Στην κοσμετολογία
Τα θρυμματισμένα χόρτα είναι μέρος μάσκας και κομπρέσες που έχουν σχεδιαστεί για να ελαφρύνουν τα σημεία ηλικίας. Ανανεώνουν το δέρμα του προσώπου, του λαιμού, των χεριών και το θρέφουν με βιταμίνες.
Οι παγωμένοι άνηθοι ανακουφίζουν το πρήξιμο γύρω από τα μάτια, μειώνουν τη φλεγμονή και ενυδατώνουν το δέρμα.
Τα έλαια άνηθου, καθώς και διάφορα εκχυλίσματα από βότανα, χρησιμοποιούνται στην παραγωγή κρεμών, λοσιόν, σαπουνιών και οδοντόκρεμας.
Στο μαγείρεμα
Από την αρχαιότητα, ο πικάντικος άνηθος έχει γίνει καρύκευμα για την προετοιμασία διαφόρων πιάτων: από κρέας, ψάρι, πατάτες, σαλάτες.
Φρέσκα φύλλα και μίσχοι προστίθενται σε σαλάτες, ζεστά και κρύα πιάτα. Οι ομπρέλες ταξιανθιών χρησιμοποιούνται για κονσερβοποίηση λαχανικών στο σπίτι. Ο άνηθος χρησιμοποιείται στο μαγείρεμα σε φρέσκια, ξηρή και αλατισμένη μορφή.
Χαρακτηριστικά του άνηθου
Το Dill είναι ένα ανεπιτήδευτο ανθεκτικό στο κρύο φυτό που δεν απαιτεί προσεκτική συντήρηση. Είναι απλό αυξάνεται, πολλαπλασιάζεται εύκολα με αυτο-σπορά, μεγαλώνει σχεδόν σαν ζιζάνιο, αλλά η γεωργική της τεχνολογία έχει τα δικά της χαρακτηριστικά.
Προσγείωση
Ο άνηθος μπορεί να σπαρθεί στα μέσα της άνοιξης, αμέσως μετά το λιώσιμο του χιονιού, όταν η θερμοκρασία του αέρα είναι πάνω από –4 ° С. Οι σπόροι θα αρχίσουν να βλαστάνουν σε θερμοκρασία + 3 ° C.
Για μια πρώιμη συγκομιδή, ξεκινήστε προσγείωση στην έναρξη της σωστής θερμοκρασίας και σπέρνεται κάθε 2 εβδομάδες έως το τέλος του καλοκαιριού, εξασφαλίζοντας μια συνεχή συλλογή φρέσκων βοτάνων.
Ο άνηθος μεγαλώνει καλά, σπέρνεται πριν από το χειμώνα. Για να γίνει αυτό, στο τέλος του φθινοπώρου, προετοιμάζουν τα κρεβάτια, εφαρμόζουν λίπασμα, χαλαρώνουν προσεκτικά και κάνουν αυλακώσεις βάθους 2 cm με απόσταση 20 cm μεταξύ των σειρών. Στη συνέχεια τα καλύπτουν πριν από την έναρξη του παγετού.
Οι σπόροι σπέρνονται στο παγωμένο έδαφος, πασπαλίζονται με υπόστρωμα εδάφους τύρφης και χούμους. Την άνοιξη, όταν η θερμοκρασία είναι ευνοϊκή, θα εμφανιστούν φυτά. Αυτή θα είναι η πρώτη υπαίθρια καλλιέργεια - 2 εβδομάδες νωρίτερα από την άνοιξη.
Η θερινή φύτευση δεν δίνει τέτοιο αποτέλεσμα, ειδικά εάν δεν έχει πραγματοποιηθεί η επεξεργασία πριν από τη σπορά του υλικού φύτευσης. Το άνοιγμα της επικάλυψης σπόρων είναι δύσκολο λόγω της αφθονίας των αιθέριων ελαίων, τα οποία είναι δύσκολο να σπάσουν εάν οι σπόροι δεν έχουν υπερχειλιστεί στο έδαφος. Επομένως, είναι ειδικά προετοιμασμένοι.
- Βυθίστε τους σπόρους σε ζεστό νερό (+ 60 ° C) και αλλάξτε τους αρκετές φορές την ημέρα. Μπορεί να εμποτιστεί σε διεγερτικά ανάπτυξης.
- Βλαστήστε με υγρή γάζα για 4 ημέρες.
- Στεγνώστε για μισή ώρα και σπέρνετε σε έτοιμα κρεβάτια.
Ο άνηθος φυτεύεται σε ένα ανοιχτό, ηλιόλουστο μέρος. Τα εδάφη μπορούν να είναι οτιδήποτε.
Μεγαλώνει
Οι πρώτοι βλαστοί εμφανίζονται περίπου 10 ημέρες μετά τη σπορά. Χρειάζονται 1,5-2 μήνες από τη στιγμή της φύτευσης για τη συγκομιδή σε πράσινο. Περαιτέρω, αναπτύσσονται λουλούδια ομπρέλας και σχηματίζονται σπόροι.
Ο άνηθος καλλιεργείται:
- στο ανοιχτό χωράφι (σπορά άνοιξης και χειμώνα).
- σε κλειστό έδαφος (θερμοκήπιο, θερμοκήπιο) ·
- στο σπίτι (σε περβάζι ή μπαλκόνι).
Στο ανοιχτό χωράφι, πολλές καλλιέργειες λαμβάνονται κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού χρησιμοποιώντας επαναλαμβανόμενες καλλιέργειες. Αυτή είναι η πιο κοινή και απλούστερη μέθοδος για τον άνηθο.
Αναφορά. Για να αποκτήσετε δύο συγκομιδές από μία ρίζα, τα χόρτα κόβονται όταν φτάσουν τα 20-25 cm, αφήνοντας το σημείο ανάπτυξης. Ένας άλλος τρόπος για να έχετε μια σταθερή απόδοση άνηθου καθ 'όλη τη διάρκεια της σεζόν είναι να σπείρετε υβρίδια και ποικιλίες διαφορετικές περιόδους ωρίμανσης.
Σε ένα θερμοκήπιο χωρίς θέρμανση, η φύτευση ξεκινά τον Μάρτιο, όταν το χιόνι δεν έχει λιώσει ακόμη στην περιοχή. Καλλιεργείται όλη τη σεζόν μέχρι την έναρξη του σοβαρού κρύου καιρού. Και αν παρέχετε θερμοκρασία + 15 ... + 20 ° C και επιπλέον φωτισμό το χειμώνα, θα λάβετε φρέσκα χόρτα σε προστατευμένο έδαφος όλο το χρόνο.
Στο περβάζι, ο άνηθος καλλιεργείται σε δοχεία. Με αυτόν τον τύπο καλλιέργειας, επιλέγονται σπόροι μιας συγκεκριμένης ποικιλίας και τοποθεσίας που θα παρέχουν επαρκή θερμότητα και φως. Ο άνηθος είναι ένα φυτό που αγαπά το φως: έτσι ώστε τα φυτά να μην μαραίνονται, θα χρειαστούν επιπλέον φωτισμό. Phytolamps με βάση LED είναι κατάλληλα για αυτό. Ωστόσο, αυτή η μέθοδος δεν θα είναι πάντα οικονομικά αποδοτική.
Σπουδαίος! Η απόδοση εξαρτάται από την ποικιλία, το χρόνο σποράς, τις συνθήκες και τη μέθοδο καλλιέργειας.
Χρησιμοποιούνται ποικιλίες: νωρίς, μέσα σεζόν και αργά.
Νωρίς - Πυροτεχνήματα, Gribovsky, Umbrella, Grenadier κ.λπ. Η ωρίμανση φτάνει 35-40 ημέρες.
Μεσαία σεζόν - Hercules, Lesnogorodsky, Kibray, Patterns, Borey, Richelieu. Αναπτύσσονται περισσότερο πράσινο από τις πρώιμες ωριμάζουσες ποικιλίες, καθώς αρχίζουν να βγαίνουν μια εβδομάδα αργότερα.
Καθυστερημένη ωρίμανση - Τρυφερότητα, μονομάχος, αλλιγάτορας, Amazon, Brawler, Centaur, Salute. Από τη βλάστηση στα βλαστικά 65-70 ημέρες. Αυτές οι ποικιλίες έχουν υψηλές αποδόσεις και ισχυρότερο άρωμα λόγω της μακροχρόνιας συσσώρευσης αιθέριων ελαίων.
Φροντίδα
Η σωστή φροντίδα των φυτών είναι το κλειδί για μια υγιή, πλούσια συγκομιδή. Συνίσταται στην πρόληψη ασθενειών, σίτισης, ζιζανίων, ποτίσματος και χαλάρωσης του εδάφους.
Η βάση για την πρόληψη των νόσων του άνηθου είναι να αποφευχθεί η πάχυνση των φυτεύσεων, η αραίωση τους και η απομάκρυνση των ζιζανίων εγκαίρως.
Τα οργανικά λιπάσματα χρησιμοποιούνται ως επικάλυψη, για παράδειγμα, έγχυση τσουκνίδας που έχει υποστεί ζύμωση. Αυτή η γονιμοποίηση αζώτου είναι επίσης μια προστασία για το φυτό, καθώς οι αφίδες δεν αντέχουν.
Κατά το πότισμα, είναι σημαντικό να κατευθύνετε το υγρό κάτω από τη ρίζα, να μην υπερβείτε άσκοπα και να χαλαρώσετε το έδαφος μετά το πότισμα.
Συλλογή και αποθήκευση
Η συγκομιδή πρασίνου ξεκινά όταν 4-5 φύλλα εμφανίζονται στον άνηθο. Τα φύλλα τσακίζονται μερικώς ή κόβονται πλήρως με ψαλίδι. Η συλλογή πραγματοποιείται το πρωί, αφού στεγνώσει η δροσιά, το φυτό ποτίζεται την ημέρα. Ο άνηθος για τουρσί αφαιρείται μετά την άνθιση των ομπρελών.
Η συλλογή των σπόρων άνηθου πραγματοποιείται πριν ωριμάσουν, κόβοντας τις ταξιανθίες και τοποθετώντας τους σε μια χάρτινη σακούλα ή γάζα. Σε ξηρό και ζεστό μέρος, προστατευμένο από το φως του ήλιου, ωριμάζουν μέσα σε μια εβδομάδα. Στη συνέχεια διαχωρίζονται από τους μίσχους και αποθηκεύονται σε αεροστεγές δοχείο.
Τα φύλλα και οι νεαροί βλαστοί καταψύχονται, ξηραίνονται και αλατίζονται.
Για κατάψυξη Τα χόρτα κόβονται λεπτά, απλώνονται σε μικρά δοχεία και αποθηκεύονται στον καταψύκτη.
Αποξηραμένος άνηθο πιο συχνά ολόκληρο - δεμένο σε δέσμες και κρεμασμένο σε αεριζόμενο δωμάτιο. Ή συνθλίβονται και στεγνώνουν στο φούρνο.
Αλατισμένος σε γυάλινα βάζα, πασπαλίζουμε με αλάτι και σφίγγουμε καλά. Τέτοιος κενό αποθηκεύονται στο ψυγείο για έως και 6 μήνες.
συμπέρασμα
Ένα κοινό βότανο κήπου - άνηθο, σε στενότερη επιθεώρηση αποδεικνύεται ότι είναι ένα ενδιαφέρον και πολύ χρήσιμο φυτό. Είναι εύκολο να το αναπτύξετε στον ιστότοπο - απλά βρείτε ένα κατάλληλο μέρος και ακολουθήστε τους βασικούς κανόνες φροντίδας. Επιλέγοντας την καλύτερη ποικιλία για τις κλιματολογικές συνθήκες, θα έχετε φρέσκα χόρτα καθ 'όλη τη διάρκεια της σεζόν.