Μαϊντανός - περιγραφή, καλλιέργεια, φωτογραφία

Ο μαϊντανός κήπου καλλιεργείται από τον άνθρωπο από τον 9ο αιώνα. Το φυτό χρησιμοποιείται ως καρύκευμα, για τη διακόσμηση πιάτων, δίνοντάς τους μια πικάντικη γεύση και άρωμα. Ο μαϊντανός προάγει την έκκριση των πεπτικών ενζύμων, βελτιώνει τον εντερικό τόνο και την έκκριση της χολής, έχει διουρητικές ιδιότητες και ομαλοποιεί την καρδιακή λειτουργία.

Τι είναι ο μαϊντανός

Ο μαϊντανός κήπου, ή σγουρός μαϊντανός, χρησιμοποιείται ευρέως ως βρώσιμο βότανο και το καρύκευμα στο μαγείρεμα, χρησιμοποιείται ως χρήσιμο συστατικό στα καλλυντικά προϊόντα και παραδοσιακό φάρμακο.

Η σύνθεση των χόρτων περιλαμβάνει μεγάλο αριθμό θρεπτικών συστατικών:

• βιταμίνες: E, C, K, B1, B2, B5, B6, B9, PP, H, βήτα-καροτένιο, λουτεΐνη και ζεαξανθίνη.
• ορυκτά: κάλιο, μαγνήσιο, ασβέστιο, σίδηρος, φώσφορος, χαλκός, πυρίτιο, βόριο, μαγγάνιο, ψευδάργυρος.
• αιθέρια έλαια - έως 0,3%
• φλαβονοειδή: λουτεολίνη, απιγενίνη;
• φυτοκτόνα;
• πηκτίνες.

Τα χόρτα είναι ιδιαίτερα πλούσια σε ασκορβικό οξύ (100 g περιέχει 431% της ημερήσιας τιμής), βιταμίνη Κ (658%), β-καροτένιο (111%), λουτεΐνη και ζεαξανθίνη (93%), φολικό οξύ (29%). Περιέχει έως και 46% ωμέγα-3 λιπαρά οξέα, 9% φυτοστερόλες.

Είναι ενδιαφέρον:

Οφέλη του μαϊντανού για τις γυναίκες

Φαρμακευτικές ιδιότητες του μαϊντανού και αντενδείξεις για χρήση

Βοτανική περιγραφή

Ο μαϊντανός είναι ένα διετές, μερικές φορές ετήσιο βότανο της οικογένειας Umbrella με χαρακτηριστικό άρωμα και πικάντικη γεύση.

Πολλές πλάκες φύλλων έχουν τριγωνικό σχήμα με διπλή και τριπλή τεμαχισμένη σιλουέτα, λαμπερό πάνω μέρος και ματ γκρι πυθμένα. Το φωτεινό πράσινο φύλλωμα μπορεί να είναι ίσιο ή κυματοειδές. Στύσιμο στέλεχος διαφόρων αποχρώσεων του πράσινου, ύψους 30 έως 100 cm, με λαμπερά τριγωνικά, διπλά και τριπλά φύλλα.

Η ρίζα του μαϊντανού έχει σχήμα ράβδου, κυλινδρικό και πυκνό, σαρκώδες... Έχει κωνικό ή συντηρητικό σχήμα, μερικές φορές με διακλάδωση και πάχυνση, που συχνά φτάνει τα 30 cm σε μήκος. Το εξωτερικό χρώμα είναι ανοιχτό καφέ ή κιτρινωπό-λευκό, με δακτυλιοειδείς εγκάρσιες ρυτίδες, στο κομμένο - κρέμα ή λευκό.

Τα άνθη είναι εγκάρσια επικονιασμένα, κανονικά πέντε πέταλα, συλλέγονται σε ταξιανθία σε σχήμα ομπρέλας, μικρό πρασινωπό-κίτρινο ή ανοιχτό πράσινο. Η περίοδος ανθοφορίας διαρκεί 2 μήνες - τον Ιούνιο-Ιούλιο.

Τα φρούτα μαϊντανού είναι μικρά, περίπου 3–5 mm σε μέγεθος, πρασινωπό-γκρι ή γκριζωπό-καφέ επιμήκη ή στρογγυλεμένες πράξεις, οι οποίες χωρίζονται σε δύο μισά φρούτα με πικρή γεύση.

Είναι βότανο ή λαχανικό

Αν και ο μαϊντανός είναι ποώδες φυτό, ταξινομείται ως φυλλώδες λαχανικό καθώς έχει βρώσιμο μέρος - τις ρίζες. Οι εναέριες βλαστοί του είναι επίσης κατάλληλες για μαγείρεμα.

Αναφορά! Για ιατρικούς σκοπούς, χρησιμοποιούνται συνήθως οι καρποί του φυτού. Έχουν διουρητικές, καρμινικές ιδιότητες, βελτιώνουν την πέψη και ρυθμίζουν τον εμμηνορροϊκό κύκλο. Τα πράσινα έχουν παρόμοια οφέλη. Ταυτόχρονα, ο μαϊντανός δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί από έγκυες γυναίκες: μπορεί να προκαλέσει πρόωρη γέννηση και να προκαλέσει αποβολή.

Η εξαιρετική γεύση των φύλλων και των ριζών τους επιτρέπει να χρησιμοποιούνται φρέσκα, ξηρά ή κατεψυγμένα.

Πολυετές ή ετήσιο φυτό

Ο μαϊντανός βρίσκεται ως ετήσιο και διετές φυτό... Τον πρώτο χρόνο, μια ροζέτα φύλλων και μια ρίζα μεγαλώνουν - κάθε άνοιξη φυτεύονται νέοι σπόροι και συλλέγονται χόρτα και νέες ρίζες.Για περαιτέρω ανάπτυξη και διεύρυνση του ριζικού τμήματος, για την απόκτηση σπόρων, το φυτό προετοιμάζεται για χειμώνα και δευτερογενή βλάστηση της άνοιξης.

Κατά το δεύτερο έτος, εμφανίζονται ταξιανθίες και αρχίζει η περίοδος αναπαραγωγής των σπόρων. Αυτή τη στιγμή, ο μαϊντανός αναπτύσσει ένα μακρύ μίσχο με πολύπλοκες ταξιανθίες που σχηματίζονται από μικρά λουλούδια. Αργότερα, ο καρπός δένεται με σπόρους, οι οποίοι παραμένουν βιώσιμοι για 2-3 χρόνια.

Ανήκει σε φύκια

Ο μαϊντανός ανήκει σε υψηλότερα φυτά και δεν σχετίζεται με φύκια, τα οποία είναι κυρίως υδρόβιοι ένας ή πολυκύτταροι φωτοσυνθετικοί οργανισμοί που δεν έχουν μίσχους, φύλλα ή ριζικό σύστημα.

Πώς ανθίζει ο μαϊντανός

Στο δεύτερο έτος ανάπτυξης και ανάπτυξης του φυτού, σχηματίζονται μίσχοι και κεφαλές σπόρων. Η ανθοφορία συμβαίνει το ίδιο σε όλους τους τύπους πολιτισμού. Τον Ιούνιο ή στις αρχές Ιουλίου, οι ταξιανθίες σε σχήμα ομπρέλας εμφανίζονται σε μεγάλα βέλη που φτάνουν τα 70-120 cm.

Καθένα από αυτά αποτελείται από μεγάλο αριθμό μικρών κιτρινωπών ή πρασινωδών λουλουδιών με 5 σχήμα καρδιάς ή στρογγυλεμένα πέταλα με άκρες ελαφρώς καμπύλες προς τα μέσα. Η ανθοφορία διαρκεί 30-45 ημέρες, και μετά την ολοκλήρωσή της, σχηματίζονται μικρά φρούτα, στα οποία αρχίζουν να ωριμάζουν οι σπόροι.

Σπουδαίος! Με την εμφάνιση μίσχων στο φυτό, τα χόρτα του γίνονται σκληρά και χονδροειδή, αφού όλη η διατροφή δαπανάται για την ανάπτυξη φρούτων.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο σχηματισμός βελών και ταξιανθιών είναι ήδη δυνατός ήδη από τον πρώτο χρόνο ανάπτυξης μαϊντανού. Αυτό συμβαίνει συχνότερα στις αρχές του φθινοπώρου προσγείωσηόταν ο σπόρος έχει χρόνο να βλαστήσει και μετά το χειμώνα, η καλλιέργεια αντιλαμβάνεται την υπερθέρμανση της άνοιξης ως δεύτερο κύκλο ανάπτυξης.

Ποικιλίες και ποικιλίες μαϊντανού

Υπάρχουν δύο τύποι μαϊντανού - φύλλα (συνηθισμένα) και σγουρά. Η διαφορά μεταξύ τους φαίνεται στη φωτογραφία των φυτών.

Σεντόνι

Αυτό το είδος διακρίνεται από μια μεγαλύτερη ροζέτα από λεία φύλλα, ένα εξαιρετικά διακλαδισμένο και λεπτό ριζικό σύστημα. Ο φυλλώδης μαϊντανός είναι αρωματικός, τα ευαίσθητα πράσινα του χρησιμοποιούνται ευρέως και οι ρίζες χρησιμοποιούνται πολύ λιγότερο στο μαγείρεμα.

Κατσαρός

Τα φύλλα αυτού του είδους είναι κομμένα και κυματιστά, αλλά πιο άκαμπτα και λιγότερο αρωματικά. Η ρίζα είναι σαρκώδης, μεγάλη, ασθενώς διακλαδισμένη. Σε αντίθεση με τη φυλλώδη ποικιλία, η σγουρή ποικιλία διατηρείται καλύτερα και εκτείνεται λιγότερο καθώς μεγαλώνει.

Ποιος είναι ο καρπός του μαϊντανού

Οι καρποί του φυτού είναι μικρά, γκριζωπά ή πρασινωπά οβάλ ή στρογγυλεμένα σταγονίδια που περιέχουν σπόρους. Εξωτερικά, καλύπτονται με αιθέριο έλαιο, το οποίο εμποδίζει την είσοδο υγρασίας στο εσωτερικό των σπόρων κατά τη διάρκεια του σχηματισμού τους. Τα φρούτα ωριμάζουν στο τέλος του καλοκαιριού.

Ο πιο παραγωγικός μαϊντανός

Οι πιο παραγωγικές ποικιλίες μαϊντανού:

• Χάντρες σπόρων - πρώιμη ωρίμανση, ανθεκτικές στον παγετό φυλλώδεις χάντρες, με απόδοση 1,5-2 kg χόρτων από 1 m² και ωρίμανση 55-60 ημέρες από τη στιγμή της εμφάνισης?
• Aster - πρώιμη ωρίμανση σγουρά, με υψηλή απόδοση πρασίνου - έως 5 κιλά από 1 m², ακατάλληλο για κατανάλωση ριζών και περίοδο ωρίμανσης 55–65 ημερών.
• Σταθμός βαγόνι - φύλλα και ρίζα, απόδοση - 2,5-5 kg ​​από 1 m², ωρίμανση γίνεται 60-65 ημέρες μετά τη βλάστηση.
• Petra - σγουρά μεσαία σεζόν, με απόδοση έως 2,5 κιλά από 1 m² και ωρίμανση 95-100 ημέρες από τη στιγμή της βλάστησης.
• Mooskrause 2 - πρόωρη ωρίμανση σγουρά, με απόδοση έως 2,5 kg από 1 m² και ωρίμανση σε 55-60 ημέρες.
• Eagle - root στα μέσα της σεζόν, με απόδοση 4-9 kg από 1 m² και πλήρης ωρίμανση των ριζών εντός 120-130 ημερών.
• Natalka - πρώιμο φύλλο, απόδοση - έως 3 κιλά από 1 m², περίοδος ωρίμανσης - 55–65 ημέρες.
• Απλό - αργά ωριμάζει φυλλώδες, δίνει 2,5-3 κιλά πρασινάδας σε 80-130 ημέρες.

Πώς ο μαϊντανός ονομάζεται διαφορετικά

Ο μαϊντανός κήπου έχει άλλα ονόματα:

• nevestitsa, petrosilia - δημοφιλή ονόματα;
• Το πετροσελίνιο είναι μια αρχαία ονομασία που μεταφράζεται ως «καλλιέργεια σε πέτρες».
• γουδοχέρι, sverbiguz - παλιά ρωσικά ονόματα.

συμπέρασμα

Ο γνωστός φυτικός μαϊντανός ανήκει σε φυλλώδη λαχανικά - όχι μόνο τα αρωματικά πικάντικα βότανα, αλλά και οι ρίζες χρησιμοποιούνται στο μαγείρεμα. Οι ρίζες, όπως τα φύλλα, αποξηραμένος και κατεψυγμένα για το χειμώνα, προστέθηκαν σε σούπες, βρασμένα λαχανικά. Λόγω της πλούσιας χημικής του σύνθεσης, το φυτό χρησιμοποιείται για ιατρικούς σκοπούς, στην κοσμετολογία (για διατροφή, λεύκανση και τόνωση του δέρματος του προσώπου, ενίσχυση των μαλλιών).