Πώς να διαδώσετε τα φραγκοστάφυλα την άνοιξη με μοσχεύματα έτσι ώστε να ριζώσει

Η κοπή σταφίδων την άνοιξη είναι ένας από τους καλύτερους τρόπους για να πάρετε τη σωστή ποσότητα θάμνων. Δεν θα χρειαστεί να ξοδέψετε χρήματα για την αγορά υλικού φύτευσης. Αρκεί να επιλέξετε έναν υγιή μητρικό θάμνο με εξαιρετικές ποιότητες ποικιλίας και να κόψετε τα μοσχεύματα. Πώς να πραγματοποιήσετε μοσχεύματα και να φροντίσετε τα φραγκοστάφυλα μετά τη φύτευση, θα το πούμε στο άρθρο.

Χαρακτηριστικά της άνοιξης των μοσχευμάτων σταφίδας

Οι σταφίδες πολλαπλασιάζονται με σπόρους και φυτικές μεθόδους. Το πρώτο χρησιμοποιείται από έμπειρους κηπουρούς για αναπαραγωγή νέων ποικιλίες, το δεύτερο προβλέπει αναπαραγωγή με στρώση, διαίρεση του θάμνου και των μοσχευμάτων. Οι ποικιλίες φραγκοστάφυλου είναι ιδιαίτερα εύκολο να ριζωθούν και να αναπτυχθούν.

Τα μοσχεύματα είναι η πιο χρονοβόρα αλλά δημοφιλής μέθοδος αναπαραγωγής.

Τα πλεονεκτήματά του:

• υψηλή απόδοση;
• την ικανότητα καλλιέργειας ορισμένου αριθμού δενδρυλλίων ·
• τακτική ενημέρωση των φυτειών μούρων ·
• αναζωογόνηση παλαιών θάμνων ·
• έλλειψη χρηματοοικονομικών επενδύσεων ·
• διατήρηση των ποιοτικών ποικιλιών ·
• υψηλή παραγωγικότητα
• διατήρηση της γεύσης.

Μειονεκτήματα της μεθόδου:

• το ποσοστό επιβίωσης των μοσχευμάτων είναι ελαφρώς χαμηλότερο σε σύγκριση με την αναπαραγωγή διαιρώντας το θάμνο και το στρώμα.
• η μέθοδος είναι κατάλληλη για περιοχές με ζεστό και εύκρατο κλίμα, δεδομένου ότι προβλέπει την φθινοπωρινή φύτευση μοσχευμάτων.

Συγκομιδή μοσχευμάτων

Η μέθοδος συγκομιδής μοσχευμάτων εξαρτάται από τον τύπο τους. Οι κηπουροί χρησιμοποιούν ξυλώδη, πράσινα και κορυφαία.

Νομιμοποιημένος

Η αναπαραγωγή φραγκοστάφυλου με ξυλοποιημένα μοσχεύματα θεωρείται μια από τις πιο αποτελεσματικές και αξιόπιστες μεθόδους. 3-4 ισχυρά μοσχεύματα λαμβάνονται από τον ετήσιο κλάδο του μητρικού θάμνου. Για αναπαραγωγή, επιλέξτε γόνιμες ποικιλίες χωρίς σημάδια μόλυνσης από μύκητες και έντομα.

Η συγκομιδή πραγματοποιείται την άνοιξη ή το φθινόπωρο, συνδυάζοντας με προληπτικό κλάδεμα θάμνων. Το κλαδί πρέπει να έχει πάχος 6-8 mm, τα μπουμπούκια πρέπει να είναι υγιή και δυνατά. Το κλάδεμα πραγματοποιείται με κοφτερές ψαλίδες περικοπής, αφού προηγουμένως την απολύμανσε με ιατρικό αλκοόλ 90-96% ή ισχυρό διάλυμα υπερμαγγανικού καλίου. Η άνω κοπή γίνεται ευθεία, σε απόσταση 1 cm από το νεφρό. Η κάτω τομή πρέπει να είναι λοξή, κάτω από το κάτω νεφρό. Η πράσινη κορυφή αφαιρείται, το κλαδί κόβεται σε μοσχεύματα μήκους 20-25 εκ. Για να αποφευχθεί η απώλεια υγρασίας, κόβονται όλα τα φύλλα.

Πράσινος

Τα πράσινα μοσχεύματα λαμβάνονται από ένα μητρικό φυτό με εξαιρετικές ποιότητες ποικιλίας, χωρίς σημάδια μόλυνσης από μύκητες και έντομα. Με την περαιτέρω ανάπτυξη, τυχόν ελλείψεις μεταδίδονται στις μελλοντικές γενιές.

Η κοπή γίνεται με απολυμανθέντα κοπτικά. Για να το κάνετε αυτό, επιλέξτε ένα ετήσιο κλαδί πάχους 4-5 mm και κόψτε ένα εύκαμπτο, πράσινο, μη καρποφόρο σουτ. Στη συνέχεια, το κλαδί κόβεται σε μοσχεύματα μήκους 20 cm, αφήνοντας 2-3 φύλλα και μασχαλιαία μπουμπούκια. Η άγουρη κορυφή αφαιρείται.

Οι ειδικοί προτείνουν την επιλογή των μεσαίων τμημάτων του κλάδου για αναπαραγωγή, καθώς το κάτω μέρος σπάνια ριζώνεται και οι κορυφές δεν ανέχονται το χειμώνα καλά, παρά το υψηλό ποσοστό επιβίωσης.

Η κάτω κοπή της κοπής είναι λοξή, 1 cm κάτω από τον μασχαλιαίο νεφρό, η άνω είναι ευθεία, 1 cm πάνω από το νεφρό. Όλα τα φύλλα κόβονται στη λαβή.

Κορυφής

Εάν υπάρχει έλλειψη υλικού φύτευσης, συνιστάται να κόψετε τα μοσχεύματα από την άκρη του κλαδιού. Ωστόσο, αξίζει να θυμόμαστε το χαμηλό ποσοστό επιβίωσης των κορυφαίων μοσχευμάτων σε σύγκριση με τα πράσινα και λιγνιτοποιημένα μοσχεύματα. Οι κορυφαίες βλαστοί διακρίνονται από τις υψηλές απαιτήσεις για τον τύπο του εδάφους, τις συνθήκες ανάπτυξης και τα επίπεδα υγρασίας.

Η συγκομιδή πραγματοποιείται στα τέλη της άνοιξης - στις αρχές του καλοκαιριού. Κατάλληλο για κοπή ετήσιων εύκαμπτων βλαστών. Η διαδικασία πραγματοποιείται το πρωί χρησιμοποιώντας απολυμαντικά κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα. Το μήκος των μοσχευμάτων πρέπει να είναι 10-15 εκ. Η κάτω πλάγια κοπή γίνεται κάτω από το οζώδες μπουμπούκι. Το ξύλο σε αυτήν την περιοχή είναι πυκνότερο. Τα κορυφαία μοσχεύματα διατηρούνται σε υγρό περιβάλλον μέχρι τη φύτευση.

Μέθοδοι ριζοβολίας για μοσχεύματα

Οι κηπουροί χρησιμοποιούν 2 μεθόδους οικιακής ριζοβολίας των μοσχευμάτων σταφίδας - σε νερό και έδαφος.

Στο νερό

Τα σμάλτα, τα γυάλινα ή πλαστικά πιάτα με όγκο 250-500 ml είναι κατάλληλα για ρίζα μοσχευμάτων σε νερό. Ο κύριος κανόνας: τα νεφρά πρέπει να παραμένουν πάνω από την επιφάνεια του νερού.

Πώς να καλλιεργήσετε σταφίδες από μοσχεύματα σε ένα βάζο με νερό:

1. Το απεσταγμένο νερό χύνεται μέσα στο δοχείο, βυθίζονται μοσχεύματα σε αυτό και τοποθετούνται στο περβάζι από τη βορειοδυτική ή τη βόρεια πλευρά. Δεν χρειάζεται να αλλάξετε το νερό, καθώς αυτό επιβραδύνει την ανάπτυξη των ριζών, αρκεί να προσθέτετε περιοδικά φρέσκο ​​νερό.
2. Τα μοσχεύματα διατηρούνται σε νερό για 8-10 ημέρες έως ότου εμφανιστούν οι ρίζες. Αυτή τη στιγμή, τρέφονται με νιτρομάμφο (5 g ανά 1 λίτρο). Μόλις οι ρίζες φτάσουν τα 10 cm, τα μοσχεύματα φυτεύονται σε χάρτινα ποτήρια γεμάτα χώμα (3 μέρη τύρφης, 1 μέρος άμμου, 1 μέρος χούμους). Υπάρχει ένα στέλεχος για ένα ποτήρι.
3. Γίνεται εμβάθυνση στο έδαφος έως 5 cm, προστίθενται 5 κόκκοι νιτροαμοφοσκά και φυτεύεται η κοπή. Παρέχετε μέτριο πότισμα για τις πρώτες 3 ημέρες, διατηρώντας το έδαφος υγρό. Στη συνέχεια ποτίζεται 2-3 φορές την εβδομάδα. Το δοχείο διατηρείται σε ένα ηλιόλουστο περβάζι.
4. Ένα μήνα αργότερα, τα ποτήρια βγαίνουν στο μπαλκόνι για σκλήρυνση. Ξεκινήστε στα 15 λεπτά και αυξήστε το χρόνο στον καθαρό αέρα σε 24 ώρες. Μετά από 1,5-2 εβδομάδες, τα μοσχεύματα φυτεύονται σε ανοιχτό έδαφος.

Στο έδαφος

Στις βόρειες περιοχές, τα μοσχεύματα σταφίδας ριζώνονται στο έδαφος και καλλιεργούνται σε δοχεία μέχρι την άνοιξη:

1. Το έδαφος για ρίζα μοσχεύματα σταφίδας παρασκευάζεται από μείγμα άμμου και μαύρου εδάφους 1: 1. Τα πλαστικά μπουκάλια ή τα δοχεία χρησιμοποιούνται ως δοχεία.
2. Αρκετές οπές γίνονται στο κάτω μέρος του δοχείου για την αποστράγγιση περίσσειας νερού. Τοποθετήστε ένα στρώμα διογκωμένου πηλού ή θρυμματισμένου κελύφους. Υγρό χώμα χύνεται στην κορυφή.
3. Ο πυθμένας των μοσχευμάτων βυθίζεται σε σκόνη Kornevin και θάβεται 2-3 cm στο μείγμα του εδάφους. 2 νεφρά αφήνονται στην κορυφή.
4. Τα μοσχεύματα ποτίζονται καθημερινά, παρακολουθώντας την υγρασία του εδάφους. Οι ρίζες εμφανίζονται 2,5-3 εβδομάδες μετά την ριζοβολία και τα φύλλα με ταξιανθίες αναπτύσσονται από τους άνω οφθαλμούς.

Στις νότιες περιοχές, τα μοσχεύματα σταφίδων ριζώνονται απευθείας στο ανοιχτό πεδίο το φθινόπωρο. Το έδαφος γονιμοποιείται με χούμο ή κομπόστ. Το υλικό φύτευσης εμποτίζεται σε διεγέρτη ανάπτυξης για 12 ώρες. Στη συνέχεια, τα μοσχεύματα πέφτουν στο έδαφος υπό γωνία 45 °, αφήνοντας 2-3 μπουμπούκια στην επιφάνεια. Η απόσταση μεταξύ των μοσχευμάτων είναι 20 cm.

Το χώμα ποτίζεται άφθονα με νερό, ξεφλουδίζει με τύρφη ή λίπασμα και καλύπτεται με μαύρη αγροΐνη για να διατηρεί την υγρασία και να αποτρέπει την ανάπτυξη ζιζανίων. Οι οπές κατασκευάζονται στο υλικό κάλυψης κόβοντας το ύφασμα εγκάρσια με ψαλίδι.

Αναφορά. Για να αποκτήσετε γόνιμους θάμνους σταφίδας από κορυφαία μοσχεύματα, έχουν τις ρίζες τους σε ηλιόλουστες περιοχές. Αυτή η μέθοδος θεωρείται ως η πιο ένταση εργασίας, επομένως δεν είναι πολύ δημοφιλής.

Πότε να μεταμοσχεύσετε μοσχεύματα σε ανοιχτό έδαφος

Οι ημερομηνίες φύτευσης εξαρτώνται από την αναπτυσσόμενη περιοχή. Σε περιοχές με σκληρό κλίμα, εφαρμόζεται φθινοπωρινή συγκομιδή μοσχευμάτων, ακολουθούμενη από φύτευση την άνοιξη. Στο νότο και στις περιοχές της μεσαίας ζώνης, τα μοσχεύματα που συγκομίζονται την άνοιξη φυτεύονται τον Σεπτέμβριο - Οκτώβριο, έτσι ώστε να έχουν χρόνο να ριζωθούν πριν από την έναρξη του κρύου καιρού.

Γενικοί κανόνες για τη φύτευση μοσχευμάτων σταφίδας

Οι σταφίδες προτιμούν ηλιόλουστες ή ελαφρώς σκιασμένες περιοχές. Στη σκιά, τα μούρα γίνονται μικρά και ξινά. Το έδαφος πρέπει να είναι υγρό με ουδέτερο ή ελαφρώς όξινο pH (6,5-7 μονάδες).Τύπος εδάφους - μαύρη γη ή αργαλειός.

Σκάβουν ένα μέρος για φύτευση με μοσχεύματα, αφαιρούν ζιζάνια με ρίζες. Η επιφάνεια του εδάφους ισοπεδώνεται με τσουγκράνα, χούμο ή λίπασμα (10 l ανά 1 m²), προστίθενται υπερφωσφορικά (40-50 g ανά 1 m²). Στην προετοιμασμένη περιοχή, οι οπές σχηματίζονται με βάθος 20-25 cm και διάμετρο 30-40 cm. Το διάστιχο είναι 1,5-2 m. Η απόσταση μεταξύ των οπών είναι 1-1,5 m.

Η τρύπα 1/3 γεμίζει με γονιμοποιημένο χώμα και τα ριζωμένα μοσχεύματα τοποθετούνται σε γωνία 45 °. Οι λάκκοι γεμίζουν 2/3 με γη, σφραγίζονται προσεκτικά και χύνονται 4-5 λίτρα ζεστού νερού. Στη συνέχεια, οι οπές καλύπτονται πλήρως με χώμα και χύνονται σε κάθε 2-2,5 λίτρα νερού. Εάν ο κηπουρός έχει θέσει τον εαυτό του ως στόχο να πάρει έναν θάμνο με μεγάλο αριθμό βλαστών, το κολάρο της ρίζας πρέπει να εμβαθύνει κατά 5-8 cm.

Μετά τη φύτευση, ο κύκλος του κορμού έχει στρώσει με τύρφη, λίπασμα, βελόνες πεύκου, ξηρό φύλλωμα, άχυρο ή σανό για να το προστατεύσει από το κρύο. Την άνοιξη, το στρώμα αφαιρείται εντελώς, έτσι ώστε οι ρίζες να μην συμπιέζονται.

Χαρακτηριστικά φύτευσης ξυλοποιημένων και πράσινων μοσχευμάτων

Πριν από τη φύτευση, τα ξυλοποιημένα μοσχεύματα εμποτίζονται σε ζεστό νερό για 15 λεπτά και στη συνέχεια φυτεύονται σε προετοιμασμένο έδαφος υπό γωνία 45 °. Απομένουν 2-3 μπουμπούκια πάνω από την επιφάνεια του εδάφους.

Τα πράσινα μοσχεύματα είναι εμποτισμένα σε διεγερτικά ανάπτυξης και σχηματισμού ρίζας για 12 ώρες (Epin, Ribav-Extra, Zircon, Kornevin). Το υλικό φύτευσης θάβεται 2 cm στο έδαφος υπό γωνία 45 °.

Φροντίδα σταφίδας μετά τη φύτευση

Οι θάμνοι Berry μπορούν να αποφέρουν καρπούς μόνο με φυσιολογική ανάπτυξη και ανάπτυξη. Η πιθανή απόδοση εξαρτάται από την ετήσια ανάπτυξη: όσο ισχυρότερη είναι, τόσο υψηλότερη είναι η παραγωγικότητα.

Το κύριο καθήκον του κηπουρού είναι να δημιουργήσει τις βέλτιστες συνθήκες για την επιτυχή επιβίωση των σταφίδων κατά τον πρώτο χρόνο φύτευσης. Είναι σημαντικό να διατηρηθεί η ανάπτυξη και η καρποφορία του θάμνου μέσω της σωστής επεξεργασίας του εδάφους, του ποτίσματος, της τακτικής λίπανσης και του συστηματικού κλάδεμα.

Η χαλάρωση του εδάφους πραγματοποιείται 1 φορά σε 2-3 εβδομάδες, σπάζοντας προσεκτικά το χωμάτινο φλοιό, αφαιρώντας τα ζιζάνια. Κατά το πότισμα, αυτό παρέχει καλύτερη διείσδυση υγρασίας στο ριζικό σύστημα. Οι ρίζες σταφίδας βρίσκονται στο ανώτερο χαλαρό στρώμα εδάφους. Για την προστασία τους από ζημιές, το χώμα χαλαρώνεται σε βάθος 6-8 cm, σε διαστήματα σειράς - 10-12 cm.

Το οργανικό στρώμα βοηθά στη διατήρηση της υγρασίας στο έδαφος και αποτρέπει την ανάπτυξη ζιζανίων. Σε αυτήν την περίπτωση, ο κύκλος του κορμού μπορεί να χαλαρώνει λιγότερο συχνά. Πρόσφατα, οι κηπουροί χρησιμοποίησαν μαύρη μεμβράνη ή αγροΐνη ως υλικό κάλυψης. Αυτή η τεχνική εξαλείφει την ανάγκη χαλάρωσης κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Το φθινόπωρο, η συνθετική επικάλυψη αφαιρείται για να βελτιώσει τον αερισμό του εδάφους, τη γονιμοποίηση και άλλες εργασίες.

Το φθινόπωρο, το βαρύ αργίλιο σκάβεται σε βάθος 8 cm, αφήνοντας σβώλους να διατηρήσουν την υγρασία. Ο αμμώδης αργαλειός χαλαρώνει ρηχά - κατά 5-7 εκ. Για να μην καταστραφεί το ριζικό σύστημα, το χώμα σκάβεται με αγριόχορτο στον κήπο.

Δεν εφαρμόζεται γονιμοποίηση μετά τη φύτευση του φθινοπώρου. Οι θάμνοι έχουν αρκετά οργανικά και μεταλλικά στοιχεία λίπασμα επιφάνειαςγίνεται κατά την προσγείωση. Το πρώτο μέρος των λιπασμάτων εφαρμόζεται μετά από 3 χρόνια το φθινόπωρο: 50 g υπερφωσφορικού, 15 g θειικού καλίου, 5 kg λιπάσματος για κάθε θάμνο.

Η ζώνη γονιμοποίησης καθορίζεται από την τοποθέτηση του όγκου των ριζών. Στα φραγκοστάφυλα, βρίσκεται κάτω από το στέμμα του θάμνου και ακόμη λίγο πιο μακριά. Ως εκ τούτου, για τα ενήλικα φυτά, λιπάσματα εφαρμόζονται κατά μήκος της προβολής της κορώνας του θάμνου.

Από 4 ετών, οι σταφίδες τρέφονται ετησίως με ουρία (20-25 g ανά θάμνο). Οργανικά λιπάσματα καλίου-φωσφόρου στο αργίλιο προστίθενται μία φορά κάθε 3 χρόνια την άνοιξη ή το φθινόπωρο: 15-20 kg οργανικής ύλης, 120-150 g υπερφωσφορικού, 30-45 g θειικού καλίου ανά 1 m².

Σε ελαφρά αμμώδη και αμμώδη εδάφη και τύρφη, τέτοια λιπάσματα εφαρμόζονται κάθε άνοιξη σε δόση για θάμνους 3 ετών. Το καλοκαίρι, οι υγροί επιδέσμους οργανικών-ορυκτών εισάγονται και συνδυάζονται με πότισμα. Το διάλυμα mullein αραιώνεται με νερό σε αναλογία 1: 4 και καταναλώνονται 10 λίτρα ανά 1 m², τα περιττώματα πουλιών αραιώνονται 1:10 και καταναλώνονται 5-10 λίτρα ανά 1 m².

Αντί για οργανική ύλη, επιτρέπεται η χρήση του μείγματος Riga (άζωτο, φώσφορος, κάλιο) - 2 κουταλιές της σούπας. μεγάλο. 10 λίτρα νερού. Κατανάλωση για 1 θάμνο - 10-20 λίτρα. Αυτή η κορυφαία σάλτσα συνιστάται μετά τη συγκομιδή για να τονώσει τη ρύθμιση των μπουμπουκιών.

Τον Ιούνιο, τα φραγκοστάφυλα τροφοδοτούνται επιπλέον με λιπάσματα φυλλώματος: 1-2 g θειικού χαλκού, 2 g βορικού οξέος, 2 g θειικού μαγγανίου, 3 g θειικού ψευδαργύρου, 2 g μολυβδαινίου αμμωνίου ανά 10 λίτρα. Κάθε ιχνοστοιχείο αραιώνεται σε ξεχωριστό δοχείο και στη συνέχεια αναμιγνύεται σε μεγάλο δοχείο. Επάνω σάλτσα εφαρμόζεται σε αυλάκια βάθους 10 cm σε απόσταση 20-25 cm από τους θάμνους. Μετά το πότισμα, οι εσοχές ισιώνονται και στρώνονται με άχυρο, πριονίδι ή τύρφη.

Οι μαύρες και κόκκινες σταφίδες αγαπούν την υγρασία και χρειάζονται άφθονο πότισμα κατά τη διάρκεια των ξηρών περιόδων. Η ανεπάρκεια υγρασίας οδηγεί σε απόρριψη μούρων και κατάψυξη φυτών το χειμώνα. Ιδιαίτερη προσοχή δίνεται στο πότισμα κατά την περίοδο της ενεργού ανάπτυξης και σχηματισμού ωοθηκών, έκχυσης μούρων και μετά τη συγκομιδή. Το φθινόπωρο, η άρδευση φόρτισης νερού πραγματοποιείται σε βάθος 50-60 εκ. Η κατανάλωση νερού ανά 1 m² είναι 30-50 λίτρα.

Χαρακτηριστικά αναπαραγωγής με μοσχεύματα μαύρων και κόκκινων σταφίδων

Οι κόκκινες σταφίδες, όπως και οι μαύρες, προσφέρονται για φυτική διάδοση. Ο μητρικός θάμνος πρέπει να είναι ανθεκτικός στην ξηρασία, ανθεκτικός στον παγετό, παραγωγικός, μεγάλος σε μέγεθος και εξαιρετική γεύση μούρων, ανοσία στις ασθένειες και παράσιτα... Η βέλτιστη ηλικία του θάμνου για εμβολιασμό είναι 10 χρόνια.

Η διαδικασία πραγματοποιείται το πρωί ή το βράδυ σε συννεφιά. Τα κάτω τμήματα αντιμετωπίζονται με διεγερτικά ανάπτυξης και ριζώνονται σε νερό ή έδαφος. Βέλτιστοι δείκτες υγρασίας του εδάφους - 80%, αέρας - 90%.

Σε αντίθεση με τη μαύρη ποικιλία, τα κορυφαία μοσχεύματα ριζώνουν καλύτερα στις κόκκινες σταφίδες. 4-6 μπουμπούκια αφήνονται σε ένα μοσχεύματα. Η κάτω κοπή πραγματοποιείται υπό γωνία 45 °, 2 cm μακριά από το κάτω νεφρό. Η άνω κοπή πρέπει να είναι ομοιόμορφη στο 1 cm από το άνω νεφρό.

Για την κοπή μοσχευμάτων κόκκινων σταφίδων, επιλέξτε ετήσιους βλαστούς με ελαφρύ φλοιό. Οι ρίζες χρησιμοποιούνται συχνά ως υλικό φύτευσης. Κανόνες φροντίδας πίσω από τα μοσχεύματα της κόκκινης σταφίδας είναι τα ίδια με τα μοσχεύματα πίσω από το μαύρο.

Ένα χρόνο μετά τη φύτευση σε ανοιχτό έδαφος, εκτελέστε κλάδεμα, αφήνοντας 2-4 μπουμπούκια στο κλαδί. Όλες οι ωοθήκες και τα λουλούδια κλαδεύονται για να διεγείρουν την πλευρική ανάπτυξη των βλαστών.

Συνηθισμένα λάθη που πρέπει να αποφύγετε

Ανάμεσα στα πιο συνηθισμένα λάθη που κάνουν οι αρχάριοι κηπουροί:

1. Μη συμμόρφωση με το σχέδιο φύτευσης μοσχευμάτων σε ανοιχτό έδαφος. Η πολύ πυκνή φύτευση επηρεάζει αρνητικά την ανάπτυξή τους. Το φυτό θα έχει έλλειψη ηλιακού φωτός. Οι πυκνωμένες φυτεύσεις είναι ένα εξαιρετικό έδαφος αναπαραγωγής για μύκητες και έντομα.
2. Η έλλειψη υγρασίας και διατροφής οδηγεί στο στέγνωμα των μοσχευμάτων. Η σταφίδα είναι ένα φυτό που αγαπά την υγρασία και χρειάζεται τακτικό πότισμα. Λίπασμα επιφάνειας με οργανικές και ανόργανες συνθέσεις, διεγείρει ένα σύνολο πράσινης μάζας, το σχηματισμό μούρων και ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα.
3. Μη συμμόρφωση με τους κανόνες περίθαλψης. Τα φυτά σταφίδας χρειάζονται τακτική χαλάρωση του εδάφους, βοτάνισμα και πρόληψη ασθενειών.
4. Αναλφάβητη επιλογή του μητρικού θάμνου. Όσο καλύτερο είναι το υλικό προέλευσης, τόσο καλύτερο είναι το ποσοστό επιβίωσης των απογόνων και τόσο υψηλότερη είναι η απόδοση.

συμπέρασμα

Η κοπή σταφίδων θεωρείται η πιο χρονοβόρα και ταυτόχρονα αξιόπιστη μέθοδος πολλαπλασιασμού των θάμνων. Τα μαύρα φραγκοστάφυλα ριζώνουν καλύτερα από όλα με πράσινα και λιγνιτοποιημένα μοσχεύματα, κόκκινο με κορυφές. Η διαδικασία εκτελείται με κλαδέματα κήπου, η κάτω κοπή γίνεται πλάγια, η άνω κοπή είναι ευθεία. Για ριζοβολία, χρησιμοποιήστε νερό ή χώμα. Τα μοσχεύματα που συγκομίζονται το φθινόπωρο φυτεύονται τον Σεπτέμβριο - Οκτώβριο, μετά την προετοιμασία του εδάφους και των τρυπών. Η φροντίδα για τους θάμνους σταφίδας περιλαμβάνει άφθονο πότισμα, την εισαγωγή οργανικών-ανόργανων λιπασμάτων, το στρώμα εδάφους.