Οδηγίες για φύτευση viburnum το φθινόπωρο για αρχάριους κηπουρούς

Το Kalina (Viburnum) είναι ένας κοινός και αγαπημένος εκπρόσωπος της οικογένειας adox στη Ρωσία. Ο θάμνος εκτιμάται για τη διακοσμητική του εμφάνιση και τα πικρά φρούτα που έχουν φαρμακευτικές ιδιότητες.

Σύμφωνα με έμπειρους κηπουρούς, η καλύτερη στιγμή για να φυτέψετε το viburnum είναι το φθινόπωρο. Ποια είναι τα πλεονεκτήματα και τα χαρακτηριστικά του, θα το πούμε περαιτέρω.

Χαρακτηριστικά της φύτευσης viburnum το φθινόπωρο

Οι περισσότερες ποικιλίες και ποικιλίες viburnum χαρακτηρίζονται από καλή ανθεκτικότητα στο χειμώνα και αντοχή στον παγετό, ώστε να μπορούν να φυτευτούν το φθινόπωρο.

Τα νεαρά φυτά θα αντέξουν εύκολα τον πρώτο χειμώνα και θα βρουν βιώσιμους βλαστούς με την έναρξη του ζεστού καιρού την επόμενη άνοιξη.

Θεμελιώδεις κανόνες

Για να ριζώσει το εργοστάσιο, ακολουθούνται οι συστάσεις:

• η φύτευση πραγματοποιείται κατά την περίοδο της πτώσης των φύλλων πριν από τον πρώτο παγετό - συνήθως τον Σεπτέμβριο ή στις αρχές Οκτωβρίου.
• η θερμοκρασία του αέρα πρέπει να είναι πάνω από + 4 ° C και το έδαφος δεν πρέπει να καταψύχεται.
• για χειμερινά φυτά, χρησιμοποιείται υλικό κάλυψης: πριονίδι, υλικό στέγης, τύρφη.
• Αν και το viburnum δεν φοβάται τον παγετό, προτιμάται περιοχές που προστατεύονται από τον άνεμο.
• Εάν, σύμφωνα με προκαταρκτικές προβλέψεις, αναμένεται σοβαρός χειμώνας, προτιμάται η φύτευση της άνοιξης.

Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα της φθινοπωρινής φύτευσης

Με τη φύτευση και την αναπαραγωγή θάμνων το φθινόπωρο, οι κηπουροί λαμβάνουν τα ακόλουθα οφέλη:

• κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, το έδαφος θερμαίνεται καλά και είναι πιο ευνοϊκό για το σχηματισμό ριζών από ό, τι την άνοιξη.
• το έδαφος γύρω από το φυτό, υπό την επήρεια φθινοπωρινών βροχών και χιονοπτώσεων, θα καθιζάνει, θα συμπαγές και θα προστατεύσει το φυτό από τον κρύο καιρό ·
• στα τέλη του φθινοπώρου και το χειμώνα, το viburnum που αγαπά την υγρασία δεν χρειάζεται συχνό πότισμα.
• Το Wintering παρέχει τα υπόλοιπα απαραίτητα για το δενδρύλλιο, αλλά την άνοιξη το φυτό θα αρχίσει να βλασταίνει ενεργά.

Με όλα τα πλεονεκτήματα, αυτή η επιλογή προσγείωσης έχει επίσης μειονεκτήματα:

• σε περίπτωση σοβαρών παγετών, το δενδρύλλιο μπορεί να πεθάνει.
• Τα φυτά που αφήνονται χωρίς επίβλεψη μπορούν να ευνοηθούν από τα τρωκτικά.

Προετοιμασία φυτικού υλικού

Συνιστάται να αγοράζετε φυτά με κλειστό ριζικό σύστημα - σε γλάστρες ή να καλλιεργείτε στο έδαφος. Αυτό παρέχει το καλύτερο ποσοστό επιβίωσης και ριζοβολία ποιότητας. Οι κλειστές ρίζες δεν στεγνώνουν και τα φυτικά μέρη ενός τέτοιου φυτού δεν χρειάζονται κλάδεμα.

Το συνιστώμενο ύψος των μοσχευμάτων είναι από 20 εκ. Τα φύλλα και τα κλαδιά του δενδρυλλίου πρέπει να είναι ελαστικά.

Πριν από τη φύτευση, το viburnum επιθεωρείται προσεκτικά, με τη βοήθεια ενός κλαδέματος, αποξηραμένα κλαδιά και νεκρές ρίζες. Ένα δοχείο με ένα φυτό εμποτίζεται σε νερό για 30-60 λεπτά, τα φυτά με ανοιχτές ρίζες διατηρούνται σε ένα διάλυμα του φαρμάκου για τη βελτίωση του σχηματισμού των ριζών.

Εδαφος

Η Καλίνα προτιμά:

• ουδέτερο ή ελαφρώς όξινο έδαφος (pH 5,5 έως 6,5) ·
• καλά υγραμένη γη, αλλά χωρίς στάσιμο νερό, επομένως, επιλέγει περιοχές με βαθιά θαμμένα υπόγεια ύδατα (όχι περισσότερο από 1 m από την επιφάνεια).

Το αμμώδες, τύρφη και το podzolic έδαφος δεν είναι κατάλληλο για την καλλιέργεια viburnum. Ένας θάμνος σε τέτοιο έδαφος, πιθανότατα, δεν θα αποφέρει καρπούς. Επίσης, απαιτείται μια καλά αφιερωμένη τοποθεσία για το φυτό, αλλά η μερική σκιά είναι καλύτερη.

Αμέσως πριν από τη φύτευση του δενδρυλλίου, η περιοχή σκάβεται και ξεριζώνεται. Είναι καλύτερα να αρνηθείτε την εισαγωγή ζιζανιοκτόνων - καταστέλλουν την ανάπτυξη όχι μόνο των ζιζανίων, αλλά και των δενδρυλλίων.

Ορυκτά ή οργανικά λιπάσματα εφαρμόζονται σε φτωχό έδαφος ένα μήνα πριν από τη φύτευση. Έτσι, για μια οπή προσγείωσης διαστάσεων 60 × 60 × 50 cm, χρειάζεστε:

• 1 κουβά με χούμο ή τύρφη.
• 0,5 κουταλιές της σούπας. θειικό κάλιο;
• 1 κουταλιά της σούπας. υπερφωσφορικό;
• 1 κουταλιά της σούπας. αλεύρι δολομίτη;
• 2 κουταλιές της σούπας ουρία.

Αυτό το "κοκτέιλ" αναμιγνύεται με το χώμα, χύνεται στην τρύπα 2/3, ρίχνουμε 30-40 λίτρα νερό στην κορυφή.

Αναφορά. Μια άλλη παραλλαγή του θρεπτικού μείγματος για φύτευση viburnum: 3 kg σάπιας κοπριάς, 250 g τέφρας και 10 g "Nitroammofoski" ανά 1 m² εδάφους.

Οδηγίες για φύτευση viburnum

Πρόοδο των εργασιών:

1. Οι οπές φύτευσης σκάβονται σε απόσταση τουλάχιστον 1,5 m μεταξύ τους.
2. Κάντε τρύπες βάθους 50 cm και πλάτους 60 cm.
3. Το κάτω μέρος του λάκκου είναι διατεταγμένο με υλικό αποστράγγισης - θρυμματισμένη πέτρα, σπασμένο τούβλο κ.λπ.
4. Είναι δυνατή μια επιπλέον εισαγωγή 20-25 g "Nitroammofoski".
5. Το δενδρύλλιο τοποθετείται κάθετα στην τρύπα, πασπαλίζεται με χώμα και σφραγίζεται προσεκτικά. Το βέλτιστο βάθος του κολάρου ρίζας είναι 5-7 cm.
6. Το μουλάρι απλώνεται γύρω από τον κορμό - πριονίδι, τύρφη, κομμένο γρασίδι ή ξηρό φύλλωμα. Το στρώμα δεν τοποθετείται κοντά στον κορμό - έτσι δεν θα προκαλέσει σήψη του δενδρυλλίσματος κατά τη διάρκεια παρατεταμένων φθινοπωρινών βροχών.

Περαιτέρω φροντίδα

Η τακτική φροντίδα για το viburnum περιλαμβάνει τις ακόλουθες δραστηριότητες.

Εβδομαδιαίο πότισμα

Η αφθονία του εξαρτάται από την ηλικία του θάμνου και τις καιρικές συνθήκες της εποχής. Κατά γενικό κανόνα, το έδαφος πρέπει να βρέχεται σε βάθος 40 cm.

Ποτίστε το viburnum το βράδυ, αποφεύγοντας μεγάλα διαλείμματα μεταξύ των διαδικασιών.

Λίπασμα επιφάνειας

Χρησιμοποιούνται ξηρά λιπάσματα:

1. Ο πρώτος πραγματοποιείται σε μπουμπούκια άνοιξη ή κατά το άνοιγμα φυλλώματος. Κάτω από κάθε θάμνο, φτιάχνουμε 1,5-2 κουταλιές της σούπας. μεγάλο. ουρία, απλώνεται ομοιόμορφα στην επιφάνεια, και ποτίζεται άφθονα.
2. Το δεύτερο - πριν από την ανθοφορία viburnum. Πρέπει να περιέχει κάλιο. Για παράδειγμα, 2 κουταλιές της σούπας. μεγάλο. θειικό κάλιο ή 500 ml τέφρας ξύλου.
3. Τρίτος - αφού το φυτό ξεθωριάσει. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, σύνθετα ορυκτά λιπάσματα - "Nitroammofoska", "Nitrofoska" εμφανίστηκαν καλά. Ο κανόνας είναι 2 κουταλιές της σούπας. μεγάλο. στο θάμνο.
4. Τέταρτος - κατά την προετοιμασία του viburnum για το χειμώνα. Ένα διάλυμα υπερφωσφορικού και θειικού καλίου (2 κουταλιές της σούπας ανά 10 λίτρα νερού) είναι κατάλληλο, και εναλλακτικά - σκουπίζοντας τον κύκλο του κορμού με ένα στρώμα κοπριάς ή λιπάσματος.

Αλλες δραστηριότητες

Η Kalina χρειάζεται επίσης:

1. Περιοδικός χαλάρωση χώμα και βοτάνισμα.
2. Επίστρωση Προστατεύει το ριζικό σύστημα από ακραίες θερμοκρασίες και αποτρέπει τα ζιζάνια. Για το μουλάρι, χρησιμοποιούνται φλοιός δέντρων, τσιπς ή τύρφη.
3. Προληπτικός ψεκασμός μυκητοκτόνα για διάφορες ασθένειες και εντομοκτόνα κατά των παρασίτων. Το Viburnum πάσχει συχνότερα από ωίδιο, ασκοχιτώδες σημείο, γκρι και σήψη φρούτων. Μεταξύ των κακόβουλων παρασίτων είναι ο σκαθάρι των φύλλων του viburnum, η αφίδα του μαύρου φύλλου, το σκουλήκι του viburnum, το midbuck και το αγιόκλημα, τα πράσινα λοβωτά.
4. Κλάδεμα. Η αναζωογόνηση και η διαμόρφωση πραγματοποιούνται στις αρχές της άνοιξης πριν αρχίσουν να κινούνται οι χυμοί. Υγειονομικά - το φθινόπωρο μετά την πτώση της κορώνας, αλλά πριν από την έναρξη του παγετού.

Με τη σωστή φροντίδα της φύτευσης, ο θάμνος θα αρχίσει να αποδίδει καρπούς για 3-5 χρόνια.

Αναπαραγωγή και φύτευση του viburnum το φθινόπωρο

Είναι δυνατός ο πολλαπλασιασμός των σπόρων και των φυτών του viburnum. Ωστόσο, η καλλιέργεια θάμνου από σπόρους είναι μια μακρά, επίπονη και συχνά αναποτελεσματική διαδικασία. Επομένως, πολλαπλασιάζεται συχνότερα με φυτικό τρόπο: διαίρεση, μοσχεύματα, κάθετα και οριζόντια στρώματα.

Κατά διαίρεση

Διαιρούν κυρίως δείγματα πολύτιμων, γενναιόδωρων καρπών ποικιλιών viburnum. Για αυτό, το φυτό πρέπει να έχει μια καλά αναπτυγμένη ρίζα με μπουμπούκια.

Ο σκαμμένος θάμνος εξετάζεται προσεκτικά, αποφασίζοντας πόσα μέρη μπορεί να σπάσει. Καθένας από αυτούς πρέπει να έχει έναν ενήλικα βλαστό με πολλές ρίζες. Στη συνέχεια, με ένα αιχμηρό εργαλείο (μαχαίρι, φτυάρι, τσεκούρι), το ριζικό σύστημα κόβεται προσεκτικά και τα τεμάχια αντιμετωπίζονται με κάρβουνο.

Κάθε μέρος φυτεύεται σε ξεχωριστό, προ-γονιμοποιημένο λάκκο φύτευσης.

Μοσχεύματα

Τα μοσχεύματα συλλέγονται κατά την περίοδο ανθοφορίας του viburnum (Ιούνιος - αρχές Ιουλίου).Ένα σημάδι της ετοιμότητας ενός θάμνου για διαίρεση είναι η ελαστικότητα των βλαστών του: εάν το κλαδί είναι λυγισμένο, δεν θα σπάσει.

Διαδικασία:

1. Το μεσαίο τμήμα του βλαστού μήκους 10-12 cm κόβεται λοξά. 2-3 κόμβοι πρέπει να παραμείνουν στα μοσχεύματα. Τα κάτω φύλλα κόβονται και τα άνω κόβονται κατά το ήμισυ.
2. Η κάτω κοπή της κοπής διατηρείται σε σχηματισμό ρίζας και διεγερτικό ανάπτυξης (Kornevin, Heteroauxin, κ.λπ.) σύμφωνα με τις οδηγίες για την προετοιμασία.
3. Προετοιμάστε ένα μείγμα εδάφους από τύρφη και άμμο ποταμού σε αναλογία 1: 1.
4. Τα μοσχεύματα φυτεύονται στο τελειωμένο έδαφος υπό γωνία, βαθαίνοντας προσεκτικά. Διατηρείται απόσταση τουλάχιστον 5 cm μεταξύ των προσγειώσεων.
5. Τα φυτευμένα μοσχεύματα καλύπτονται με διαφανή θόλο - ένα μεγάλο γυάλινο βάζο κομμένο με πλαστικό μπουκάλι ή πλαστικό περιτύλιγμα. Η βέλτιστη υγρασία σε ένα αυτοσχέδιο "θερμοκήπιο" είναι 70-90%, οπότε τα φυτά ψεκάζονται με καθαρό ζεστό νερό αρκετές φορές την ημέρα.
6. Μετά από 3 εβδομάδες, τα μοσχεύματα θα δώσουν ρίζες. Τα φυτά αρχίζουν να σκληραίνουν - ο θόλος αφαιρείται για αρκετές ώρες κάθε μέρα. Σταδιακά, ο χρόνος στο ύπαιθρο αυξάνεται, μετά τον οποίο το καταφύγιο αφαιρείται εντελώς.
7. Για το χειμώνα, τα μοσχεύματα αφαιρούνται σε εσωτερικούς χώρους.
8. Την άνοιξη, η καθημερινή σκλήρυνση επαναλαμβάνεται για 2 εβδομάδες.
9. Σε ανοιχτό έδαφος, οι βλαστοί φυτεύονται για ανάπτυξη σύμφωνα με το σχήμα των 50 × 15 cm.
10. Τα μοσχεύματα φυτεύονται σε μόνιμο μέρος όταν τελικά γίνουν πιο δυνατά και μεγαλώνουν.

Επίπεδα

Ο ευκολότερος και πιο αποτελεσματικός τρόπος διάδοσης του viburnum είναι η χρήση κάθετης στρώσης.

Η διαδικασία πραγματοποιείται ως εξής:

1. Μετά την έναρξη της πτώσης των φύλλων σε νεαρά δείγματα, τα κάτω κλαδιά με 2-4 μπουμπούκια συντομεύονται και το στέλεχος εκτοξεύεται ψηλά.
2. Την άνοιξη, βλαστοί βλαστάνουν από τα μπουμπούκια που παγιδεύονται υπόγεια. Όταν μεγαλώνουν 8-10 cm, η επαναφόρτιση πραγματοποιείται σε ύψος 4-5 cm.
3. Όταν οι βλαστοί φτάνουν τα 20-30 cm, σκάβεται μια τρύπα γύρω τους έτσι ώστε να μπορούν να τραβηχτούν στη βάση με χάλκινο σύρμα. Στη συνέχεια, οι βλαστοί εκτοξεύονται ξανά έως και το 1/3 του ύψους τους.
4. Μετά από 2 εβδομάδες, η άλεση επαναλαμβάνεται.
5. Την επόμενη πτώση, τα στρώματα σκάβονται, κόβονται από τον γονικό θάμνο και φυτεύονται σε μόνιμο μέρος.

Είναι δυνατή η αναπαραγωγή με οριζόντια στρώση:

1. Ένα κλαδί δύο ή τριών ετών κόβεται έτσι ώστε να παραμένουν 2-4 μπουμπούκια πάνω του.
2. Ένα χρόνο αργότερα, ένα νέο σουτ πρέπει να αναπτυχθεί σε αυτό το μέρος. Μειώνεται και πάλι κατά 1/5 μέρος, κάμπτεται στο έδαφος και τοποθετείται σε αυλάκι που είχε προηγουμένως προετοιμαστεί βάθος 5-6 εκ. Ο βλαστός στερεώνεται με άγκιστρα.
3. Όταν οι βλαστοί που μεγαλώνουν από τα μπουμπούκια του φτάνουν σε ύψος 10-15 cm, η αυλάκωση γεμίζει με ένα μείγμα τύρφης με χούμο και τα μοσχεύματα θάβονται. Οι κορυφές των κλαδιών πρέπει να παραμείνουν στην επιφάνεια.
4. Κατά τη διάρκεια της θερινής περιόδου, πραγματοποιείται 2-3 άλεση
5. Το φθινόπωρο, ο θαμμένος βλαστός αποκόπτεται από τον μητρικό θάμνο, τα στρώματα που έχουν δώσει τις ρίζες διαχωρίζονται μεταξύ τους και φυτεύονται σε μόνιμο μέρος.

Χαρακτηριστικά του φθινοπώρου φύτευση, ανάλογα με την περιοχή

Υπό φυσικές συνθήκες, το viburnum αναπτύσσεται στο έδαφος του ευρωπαϊκού τμήματος της Ρωσίας, της Σιβηρίας, της Κεντρικής Ασίας και του Καυκάσου. Σε περισσότερες βόρειες περιοχές με μεγάλους χειμώνες και παγωμένο φτωχό έδαφος, το φυτό δεν ριζώνει καλά.

Η φθινοπωρινή φύτευση σε διάφορες περιοχές πραγματοποιείται λαμβάνοντας υπόψη τις καιρικές συνθήκες - το δενδρύλλιο πρέπει να βρίσκεται στο έδαφος τουλάχιστον 10 ημέρες πριν από τον πρώτο παγετό:

• Περιοχή Κεντρικής Μαύρης Γης, Άπω Ανατολή - μέσα Σεπτεμβρίου ·
• Η μεσαία μπάντα είναι αρχές Σεπτεμβρίου.
• Ουράλια και Σιβηρία - τέλη Αυγούστου - αρχές Σεπτεμβρίου.

Ανάλογα με τον τύπο του viburnum

Κατά την επιλογή ποικιλιών για φύτευση φθινοπώρου, καθοδηγούνται από την ικανότητά τους να αντέχουν σε κρύες θερμοκρασίες. Σχεδόν όλες οι ποικιλίες του viburnum, συμπεριλαμβανομένων των διακοσμητικών, ανέχονται παγετούς έως -10 ... -15 ° С. Ωστόσο, εάν υπάρχουν σοβαροί παγετοί σε μια συγκεκριμένη περιοχή το χειμώνα, είναι καλύτερο να επιλέξετε τους ακόλουθους τύπους:

1. Είδος αιγοκλήματος το κόκκινο (συνήθης). Ο παραδοσιακός τύπος θάμνου ονομάζεται για το ερυθρό χρώμα του drupe. Οι σοβαροί χειμώνες είναι καλά ανεκτοί από τις ποικιλίες Shukshinskaya, Zarnitsa, Zakat, Maria, Ryabinushka, Vigorovskaya.
2. Είδος αιγοκλήματος τσαλακωμένο - έναν αειθαλή θάμνο με κίτρινα-πορτοκαλί λουλούδια και μαύρα μικρά φρούτα. Διαφέρει σε υψηλή αντοχή στον παγετό και την ξηρασία.
3. Είδος αιγοκλήματος αλαζονεία έχει εφηβικά φύλλα και κορμούς, κρεμ λευκά άνθη και μαύρα μούρα. Η ποικιλία Aureum είναι ανθεκτική στον παγετό.

Είναι ενδιαφέρον:

Πότε και πώς να φυτέψετε αγιόκλημα το φθινόπωρο και τι λάθη να αποφύγετε κατά τη φύτευση.

Πώς να φυτέψετε σωστά τα σμέουρα το φθινόπωρο και να τα φροντίσετε περαιτέρω.

Αποδεδειγμένοι τρόποι αποθήκευσης μοσχευμάτων σταφυλιών το χειμώνα και δοκιμή τους πριν από τη φύτευση.

Πώς να φυτέψετε σωστά τα κεράσια το φθινόπωρο.

Έμπειρες συμβουλές για την κηπουρική

Οι κηπουροί με μεγάλη εμπειρία στην καλλιέργεια του viburnum έκαναν ενδιαφέρουσες παρατηρήσεις:

• Σε έναν θάμνο που αναπτύσσεται σε μια σκιασμένη περιοχή, τα παράσιτα εγκαθίστανται πολύ λιγότερο συχνά.
• για το viburnum, είναι σημαντικό το νερό να μην σταματά στο έδαφος.
• Για να βελτιωθεί η επικονίαση, είναι καλύτερο να φυτέψετε αρκετούς θάμνους viburnum κάθε 3-4 μέτρα.
• φύτευση viburnum σε ορεινές περιοχές βοηθά στην ενίσχυση του εδάφους.

συμπέρασμα

Η Καλίνα θα γίνει πραγματική διακόσμηση του οικοπέδου. Η φθινοπωρινή φύτευση με μία από τις μεθόδους βλάστησης - διαίρεση, εμβολιασμός ή στρωματοποίηση - δίνει ένα καλό ποσοστό επιβίωσης του θάμνου και της καρποφορίας του περίπου 3-5 χρόνια μετά το βλαστό του δενδρυλλίου.