Γιατί τα αγγούρια είναι πικρά, πώς να το αποτρέψετε και τι να κάνετε με μια καλλιέργεια που έχει πικρή γεύση

Τα αγγούρια είναι ένα αγαπημένο λαχανικό για παιδιά και ενήλικες. Αλατίζονται, ζυμώνουν, καταναλώνονται φρέσκα. Οι έμπειροι κηπουροί γνωρίζουν ότι δεν είναι τόσο εύκολο να καλλιεργούν αγγούρια, επειδή χρειάζονται κατάλληλη φροντίδα. Ένα κοινό πρόβλημα λαχανικών είναι η πικρία των φρούτων.

Είναι αδύνατο να απαντήσουμε στο ερώτημα γιατί τα αγγούρια είναι πικρά με μία λέξη. Σε αυτό το άρθρο, θα εξηγήσουμε από πού προέρχεται η πικρία και πώς να το αντιμετωπίσουμε. Θα μάθετε τι μπορείτε να κάνετε με τέτοια φρούτα και αν αξίζει να τα φάτε.

Χαρακτηριστικά της σύνθεσης των πικρών αγγουριών

Τα αγγούρια προέρχονται από τη Νοτιοανατολική Ασία. Αποδεκτό περιβάλλον για αυτούς - τροπικά δάση... Τα λαχανικά αναπτύσσονται σε υγρά μέρη από το άμεσο ηλιακό φως. Τα άγρια ​​αγγούρια έχουν πικρή γεύση. Οι σύγχρονες ποικιλίες εκτρέφονται κατά επιλογή και δεν έχουν πικρία. Ωστόσο, σε γενετικό επίπεδο, ορισμένοι από αυτούς διατήρησαν την ικανότητα να το συσσωρεύουν.

Ο κακός καιρός, οι απότομες αλλαγές στη θερμοκρασία και η ανεπαρκής διατροφή είναι ερεθιστικοί παράγοντες για τα φυτά. Δεν ανέχονται θερμότητα και κρύο καλά, αντιδρούν οδυνηρά σε άνιση πότισμα... Σε τέτοιες στιγμές, τα αγγούρια ενεργοποιούν τον μηχανισμό κατά του στρες και αρχίζουν να παράγουν κουκουρβιτακίνη, μια ουσία που δίνει πικρία. Αυτή η γεύση μιλά για την εμπειρία του στρες του φυτού.

Τι δίνει πικρία

Για άντρα η πικρία δεν βλάπτει - σε μέτριες δόσεις, είναι ακόμη χρήσιμο.

Η επίδραση των πικρών αγγουριών στο ανθρώπινο σώμα:

• βελτίωση της λειτουργίας του γαστρεντερικού σωλήνα?
• ομαλοποιήστε τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα.
• έχουν αναλγητικά και αντιφλεγμονώδη αποτελέσματα.
• Ενισχύστε τον καρδιακό μυ
• μπλοκάρει την ανάπτυξη καρκινικών κυττάρων.

Αιτίες της πικρής γεύσης των αγγουριών στο θερμοκήπιο και σε εξωτερικούς χώρους

Γιατί τα αγγούρια είναι πικρά; Υπάρχουν πολλοί λόγοι. Για να αποφευχθεί αυτό το πρόβλημα, οι έμπειροι κηπουροί λαμβάνουν προληπτικά μέτρα πριν από την έναρξη της περιόδου σποράς. Οι τεχνολογίες για την καλλιέργεια καλλιεργειών σε θερμοκήπιο και ανοιχτό χωράφι είναι παρόμοιες με πολλούς τρόπους, αλλά διαφέρουν σε ορισμένα χαρακτηριστικά.

Οι ιδιαιτερότητες της φροντίδας του θερμοκηπίου:

1. Λόγω της έλλειψης καθαρού αέρα σε ζεστό καιρό, το δωμάτιο πρέπει να αερίζεται.
2. Η έλλειψη φυσικής υγρασίας μπορεί να αντικατασταθεί με άρδευση της οροφής και των τοίχων με νερό τις ζεστές μέρες.
3. Σε ένα θερμοκήπιο, είναι καλύτερο να χρησιμοποιείτε μεθόδους φύτευσης δύο σειρών και κλιμακωτών.

Χαρακτηριστικά καλλιέργειας στον ανοιχτό τομέα:

1. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν όλες οι μέθοδοι φύτευσης.
2. Για τον αερισμό των φυτών, τα κρεβάτια σχηματίζονται από βορρά προς νότο.
3. Μια τεχνητή συσκότιση θα βοηθήσει στην αποφυγή εγκαυμάτων από το άμεσο ηλιακό φως. Για να γίνει αυτό, κοντά στον κήπο αγγουριού, φτιάχνουν κουρτίνες από καλαμπόκι ή χτίζουν ένα κουβούκλιο.

Υπερβολική ή έλλειψη υγρασίας

Η αιτία της πικρίας των αγγουριών είναι το ακατάλληλο πότισμα. Η έλλειψη και η υπερβολική υγρασία επηρεάζουν επίσης αρνητικά τα φυτά. Πριν από την άνθηση, τα αγγούρια ποτίζονται μέτρια, σε όγκο 5 λίτρων ανά 1 m2 φύτευσης. Εάν οι θάμνοι έχουν πολύ φύλλωμα και λίγες ωοθήκες, τα φυτά πρέπει να "στεγνώσουν". Για να το κάνετε αυτό, παραλείψτε ένα πότισμα.

Κατά τη διάρκεια της ανθοφορίας των αγγουριών και καθ 'όλη τη διάρκεια της καρποφορίας, το πότισμα αυξάνεται στα 12 λίτρα ανά 1 m2. Ποτίστε το κάθε δύο ημέρες. Τις ζεστές μέρες, όταν αυξάνεται η ανάγκη για υγρασία, τα φυτά ενυδατώνονται καθημερινά.

Σπουδαίος! Μην ξεχνάτε ότι τα αγγούρια είναι φυτά λιάνας που προέρχονται από το τροπικό δάσος. Ως εκ τούτου, λατρεύουν το υγρό έδαφος.

Συστάσεις ποτίσματος:

1. Αποτρέψτε το χώμα να στεγνώσει.
2. Νερό στη ρίζα και στο διάδρομο.
3. Χρησιμοποιήστε ζεστό νερό.
4. Προσπαθήστε να κρατήσετε το υγρό έξω από τα φύλλα.
5. Σε ζεστό καιρό, νερό καθημερινά.
6. Βρέξτε το χώμα λίγο πριν την ανθοφορία.
7. Νερό άφθονα κατά την ανθοφορία και την καρποφορία.

 Συμβουλή... Στρώστε το έδαφος κάτω από θάμνους και μεταξύ σειρών. Αυτό θα διατηρήσει την υγρασία στο έδαφος.

Έκθεση σε άμεσο ηλιακό φως

Τα αγγούρια αναπτύσσονται φυσικά στα δάση και σκαρφαλώνουν δέντρα, δημιουργώντας ένα σκοτεινό για τον εαυτό τους. Το άμεσο ηλιακό φως επηρεάζει αρνητικά την ανάπτυξη και την ανάπτυξη των κορυφών αγγουριού. Να πάρει εγκαύματα, τα φύλλα αρρωσταίνουν και το φυτό αρχίζει να πεθαίνει. Στο ανοιχτό έδαφος, τα αγγούρια φυτεύονται προς την κατεύθυνση από βορρά προς νότο, έτσι ώστε οι ακτίνες του ήλιου να διασκορπίζονται, να πέφτουν στον κήπο από όλες τις πλευρές. Με αυτή τη διάταξη, τα φυτά φωτίζονται ομοιόμορφα και δεν υποφέρουν.

Πυκνότητα φύτευσης

Η σωστή τοποθέτηση των λαχανικών είναι ένα βήμα προς μια συγκομιδή χωρίς απώλειες. Εξετάστε τα βασικά σχήματα φύτευσης αγγουριών και το σχηματισμό κρεβατιών. Η επιλογή τους εξαρτάται από το ποιες ποικιλίες θα καλλιεργηθούν και πού θα βρίσκονται - σε ένα θερμοκήπιο ή σε ανοιχτό αγρό.

Σχέδια προσγείωσης:

1. Η διπλή σειρά είναι κατάλληλη για ποικιλίες με υποανάπτυκτα κλαδιά ή μακριά φρούτα. Με αυτήν τη μέθοδο, λαμβάνεται ένα κρεβάτι με δύο σειρές, η απόσταση μεταξύ των οποίων είναι 50 εκ. Δημιουργείται ένα κενό μεταξύ των κρεβατιών - μια διαδρομή 70-90 εκ. Οι σπόροι φυτεύονται σε απόσταση 30-40 εκ το ένα από το άλλο.
2. Η μονή σειρά είναι κατάλληλη για έντονες ποικιλίες με μακριά σκέλη. Τα φυτά φυτεύονται σε απόσταση 20-30 cm το ένα από το άλλο, οι σειρές γίνονται κάθε 50-70 cm.
3. Κλονισμένος. Ένα τέτοιο κρεβάτι αερίζεται και φωτίζεται από όλες τις πλευρές. Η απόσταση μεταξύ των λαχανικών είναι 30 εκ. Κατά τη διάρκεια της κλιμακωτής φύτευσης, τα μαστίγια αγγουριού δεν τέμνονται, τα φρούτα μεγαλώνουν ελεύθερα, είναι εύκολο να συγκομιστεί. 50 cm απομένουν μεταξύ των σειρών.
4. Η κυκλική μέθοδος είναι κατάλληλη μόνο για την καλλιέργεια αγγουριών στο ανοιχτό χωράφι. Γίνεται ένας κύκλος με διάμετρο 1,5 m και σκάβονται αυλακώσεις σε απόσταση 30 cm μεταξύ τους. Το κομπόστ ή το χούμο τοποθετούνται στο κάτω μέρος του καθενός, καλύπτονται με γη και φυτεύεται ένας σπόρος. Ένα μεγάλο ξύλινο στήριγμα τοποθετείται στο κέντρο, στο οποίο τα αγγούρια είναι δεμένα με σπάγγο ή ένα λεπτό σχοινί.

Πότισμα με κρύο νερό

Ακόμα και με την ίδια φροντίδα για όλους τους θάμνους, ορισμένα αγγούρια αποδεικνύονται πικρά, ενώ άλλα όχι. Ο λόγος για αυτό μπορεί να είναι ακατάλληλο πότισμα, και συγκεκριμένα - η χρήση κρύου νερού. Τα αγγούρια υποφέρουν πολύ από αυτές τις ζεστές μέρες. Οι ρίζες των φυτών που θερμαίνονται στον ήλιο τονίζονται όταν εκτίθενται σε τέτοια υγρασία, γεγονός που οδηγεί στην παραγωγή της κουκουρβιτακίνης, μιας ουσίας που δίνει πικρία.

Άλλοι παράγοντες

Άλλοι παράγοντες επηρεάζουν την εμφάνιση πικρίας:

1. Υποσιτισμός. Η έλλειψη ή η περίσσεια αζώτου στο έδαφος οδηγεί στην παραγωγή της κουρουμπιτακίνης. Τα λιπάσματα αζώτου αρχίζουν να εφαρμόζονται μετά την εμφάνιση του τέταρτου φύλλου. Πριν από την ανθοφορία, λιπαίνετε δύο φορές με ένα διάστημα 14 ημερών. Κατά τη διάρκεια της ανθοφορίας και της καρποφορίας, μετατρέπονται σε λιπάσματα ποτάσας και φωσφόρου.
2. Χαρακτηριστικά του πολιτισμού. Αυτό το πρόβλημα είναι κοινό στα υβρίδια. Όταν αγοράζετε σπόρους στο κατάστημα, προσέξτε την ένδειξη "Χωρίς πίκρα" στη συσκευασία.
3. Χρήση για γονιμοποίηση κοπριάς αλόγων, η οποία, όταν αποσυντίθεται, απελευθερώνει πολλή αμμωνία. Αυτό παράγει νιτρικά άλατα, γεγονός που οδηγεί στην πικρία των αγγουριών.

Τι να κάνω

Ο εντοπισμός της αιτίας της πικρίας αγγουριού είναι το πρώτο βήμα προς την εξάλειψή του. Ξεκινήστε με τη σωστή σίτιση. Στο αρχικό στάδιο, χρησιμοποιούνται λιπάσματα αζώτου, κατά την καρποφορία - λιπάσματα ποτάσας.

Οι ακόλουθες σάλτσες θα σας βοηθήσουν να αποκτήσετε μια άφθονη συγκομιδή φρούτων υψηλής ποιότητας:

1. Το πρώτο βρίσκεται στο στάδιο του τέταρτου φύλλου... Προσθέστε 2 κουταλιές της σούπας σε έναν κουβά με νερό. κουταλιές της σούπας αμμωνία. Νερό με διάλυμα μισού λίτρου κάτω από τον θάμνο. Αυτό θα αντισταθμίσει την έλλειψη αζώτου και θα δώσει την ανάπτυξη της πράσινης μάζας.
2. Η δεύτερη φορά γονιμοποιείται μετά από 2 εβδομάδες. Το νιτρικό αμμώνιο χρησιμοποιείται για αυτό. Αραιώνεται σε 10 λίτρα νερού 2 κουταλιές της σούπας. κουταλιές της σούπας αλάτι, ποτίζονται με 0,5 λίτρα κάτω από το φυτό. Τα λιπάσματα εφαρμόζονται μετά την υγρασία του εδάφους.
3. Μεταγενέστεροι χρόνοι - λίπανση ποτάσας ή φωσφόρου κατά την ανθοφορία και την καρποφορία... Λίπασμα με την ακόλουθη λύση: 1 κουταλιά της σούπας. κουτάλι υπερφωσφορικού, 2 κουταλιές της σούπας. κουταλιές της σούπας φωσφορικό κάλιο, 0,5 λίτρα υγρής κοπριάς. Όλα τα συστατικά αραιώνονται σε ένα κουβά με νερό. Ρίξτε μισό λίτρο κάτω από τον θάμνο. Η διαδικασία πραγματοποιείται 2 φορές ανά σεζόν.

Για την πρόληψη ασθενειών, η επικάλυψη φυλλώματος γίνεται με διάλυμα ορού με ιώδιο, επεξεργάζοντας τους θάμνους το βράδυ. Για να το κάνετε αυτό, αραιώστε 1 λίτρο ορού και 3-4 σταγόνες ιωδίου σε 10 λίτρα νερού.

Οι ακόλουθες μέθοδοι θα βοηθήσουν στην επίτευξη θετικού αποτελέσματος στην καταπολέμηση της πικρίας:

1. Διατήρηση των επιπέδων υγρασίας. Αυτό είναι σημαντικό για τη διαμόρφωση της γεύσης των αγγουριών. Ο αέρας στο θερμοκήπιο πρέπει να είναι υγρός, για τον οποίο οι τοίχοι και οι διαδρομές ψεκάζονται με νερό. Το θερμοκήπιο αερίζεται τακτικά. Στο ανοιχτό χωράφι, το πότισμα των διαδρόμων.
2. Τακτικό και έγκαιρο πότισμα... Στην αρχή της ανάπτυξης, η άρδευση είναι μέτρια με μεσοδιάστημα 2-3 ημερών. Κατά τη διάρκεια της ανθοφορίας και της καρποφορίας, το πότισμα αυξάνεται. Χρησιμοποιήστε 1 λίτρο νερού ανά θάμνο. Σε ζεστό καιρό, ο όγκος αυξάνεται, το έδαφος υγραίνεται καθημερινά. Ποτίστε όχι μόνο τα κρεβάτια, αλλά και τα κλίτη.
3. Ελεγχος θερμοκρασίας. Ο κρύος και ο ζεστός καιρός έχουν εξίσου αρνητική επίδραση στα φυτά. Για να αποφευχθεί η πικρία στο ανοιχτό χωράφι, σκουπίστε το χώμα. Στο θερμοκήπιο, η θερμοκρασία ρυθμίζεται ως εξής: κλείνουν το δωμάτιο τη νύχτα και αερίζονται κατά τη διάρκεια της ημέρας.
4. Χρήση αποδεδειγμένου φυτικού υλικού. Συνιστάται να επιλέξετε σπόρους χωρίς γενετική πικρία. Για παράδειγμα, για την ανάπτυξη υβριδίων Herman, Santana.

Τα οργανικά λιπάσματα όπως το μουλεϊν ή τα περιττώματα πουλιών χρησιμοποιούνται για τη διατροφή.

Σπουδαίος! Μην ποτίζετε τα αγγούρια με κρύο νερό.

Πώς να χρησιμοποιήσετε πικρά αγγούρια

Έχοντας βρει τέτοια φρούτα, μην βιαστείτε να τα πετάξετε.Υπάρχουν διάφοροι τρόποι χρήσης τους:

1. Στη διατήρηση... Σαλάτες για το χειμώνα παρασκευάζονται από τέτοια λαχανικά, τα ζυμώθηκε, πίκλα... Κατά τη διάρκεια της θερμικής επεξεργασίας, η πικρία εξαφανίζεται.
2. Κατά την προετοιμασία των μασκών για τη φροντίδα του δέρματος. Εάν σκουπίζετε τακτικά το πρόσωπό σας με φλούδα αγγουριού, ο αριθμός των σπυρακιών μειώνεται.
3. Στη θεραπεία των εγκαυμάτων και εξάνθημα από πάνες σε παιδιά και ενήλικες.

Τα πικρά φρούτα μπορούν να καταναλωθούν μετά το ξεφλούδισμα Χρησιμοποιείται επίσης μούσκεμα στο νερό.

Πώς να αποτρέψετε την πικρία αγγουριού

Η πρόληψη της πικρίας είναι εύκολη αν καταλαβαίνετε τον λόγο για τον οποίο έχει τέτοια γεύση. Η ικανή γεωργική τεχνολογία θα βοηθήσει στην αποφυγή αυτού του προβλήματος.

Προτεινόμενες δραστηριότητες:

• προετοιμασία του εδάφους πριν από τη φύτευση - η εισαγωγή χούμου, κομπόστ ·
• τη χρήση ελαφρού μη όξινου εδάφους (προστίθεται ασβέστης για την αποξείδωση του εδάφους) ·
• αποκλεισμός καταστάσεων άγχους: στέγνωμα από το έδαφος, πότισμα με κρύο νερό, ρεύματα, άμεσο ηλιακό φως.
• καθεστώς άρδευσης χωρίς περίσσεια και έλλειψη υγρασίας ·
• εξασφάλιση φυσιολογικού φωτισμού και υγρασίας στο θερμοκήπιο ·
• σίτιση σύμφωνα με τις περιόδους ανάπτυξης των φυτών ·
• επιλογή μιας ποικιλίας χωρίς γενετική προδιάθεση για πικρία ·
• διατήρηση της υγρασίας του εδάφους με επικάλυψη του εδάφους με χόρτο, σανό, πριονίδι.

Ποικιλίες μη πικρών αγγουριών

Για να επιλέξετε μια καλλιέργεια λαχανικών που θα δώσει μη πικρά φρούτα, είναι σημαντικό να γνωρίζετε τις ακόλουθες αποχρώσεις:

1. Οι ποικιλίες με σκούρο καρπό είναι πιο επιρρεπείς σε πικρία.
2. Τα αγγούρια με μακρά φρούτα ή σαλάτα έχουν σπάνια πικρή γεύση. Μεταξύ αυτών είναι οι Athena F1, Angelina F1, Ajax F1, Virenta F1.
3. Τα αγγούρια με μαύρες αγκάθια έχουν πικρή γεύση.

Συμβουλή... Χρησιμοποιήστε ποικιλίες που είναι δημοφιλείς στην περιοχή σας.

συμπέρασμα

Τα αγγούρια που καλλιεργούμε στους κήπους μας λαμβάνονται με επιλογή από άγρια ​​φυτά. Στη φύση, μεγάλωσαν σε τροπικά δάση και είχαν πικρή γεύση. Το φυτό είναι ιδιότροπο στη φροντίδα του και η παραβίαση της τεχνολογίας καλλιέργειας προκαλεί άγχος σε αυτό. Το ακατάλληλο πότισμα, η έλλειψη ή η περίσσεια λιπασμάτων αζώτου, η θερμότητα, το κρύο και άλλοι αρνητικοί παράγοντες οδηγούν στην παραγωγή της κουκουρβιτακίνης, μιας ουσίας που δίνει πικρία.

Τοποθετώντας τα κρεβάτια από βορρά προς νότο, θα παρέχετε στα φυτά εξαερισμό και θα τα σώσετε από το άμεσο ηλιακό φως.Η σίτιση με νιτρικό αμμώνιο, υπερφωσφορικό και φωσφορικό κάλιο θα καλύψει την ανάγκη των αγγουριών για αυτές τις ουσίες. Το σωστό πότισμα χωρίς υπερχείλιση και το στέγνωμα του εδάφους, καθώς και διαφορετικές μέθοδοι φύτευσης, θα είναι το κλειδί για την επιτυχία στην καταπολέμηση της πικρίας των λαχανικών.