Το κοινό φραγκοστάφυλο είναι ένα μούρο ή φρούτο, πώς μοιάζει, πού μεγαλώνει και τι ονομάζεται διαφορετικά

Ένας πολυσύχναστος θάμνος με ακανθώδη κλαδιά, φύλλα σε σχήμα καρδιάς και γλυκά και ξινά, αρωματικά μούρα έχουν δει πολλούς. Τα φρούτα χρησιμοποιούνται στη λαϊκή ιατρική, χρησιμοποιούνται για να φτιάξουν μαρμελάδες, marshmallows, ζελέ και μαρμελάδα. Με βάση ένα φυσικό είδος, εκτράφηκαν περισσότερες από 1000 ποικιλίες και υβρίδια φραγκοστάφυλων κήπου.

Όλα σχετικά με το φραγκοστάφυλο - ο τόπος προέλευσης και ανάπτυξης, τα διακριτικά χαρακτηριστικά των θάμνων, των φύλλων και των φρούτων - διαβάστε στο άρθρο μας.

Τι είναι κοινό φραγκοστάφυλο

Συνηθισμένο φραγκοστάφυλο, απορριφθέν ή ευρωπαϊκό - ένα φυτό από την οικογένεια Gooseberry (Grossulariaceae), το γένος Currant (Ribes). Μέχρι τα μέσα του εικοστού αιώνα, τα φραγκοστάφυλα ανήκαν σε ένα ξεχωριστό είδος - φραγκοστάφυλα, δεν συγκρίθηκε με το γένος Currant. Ωστόσο, οι διασταυρούμενες ιδιότητες μεταξύ αυτών των φυτών έχουν μειωθεί στην έννοια ενός μοναδικού γένους.

Η πατρίδα του φραγκοστάφυλου είναι η Βόρεια Αφρική και η Δυτική Ευρώπη.

Ο Jean Ruel έκανε την πρώτη περιγραφή του φυτού στο βιβλίο De natura stirpium, το οποίο δημοσιεύθηκε το 1536. Το πρώτο βοτανικό σχέδιο δημοσιεύθηκε το 1548 στο βιβλίο Memorable Commentaries on the Description of Plants του Leonard Fuchs.

Είναι μούρο ή φρούτα

Στην τρέχουσα βιολογική ταξινόμηση, το φραγκοστάφυλο είναι ένα μούρο. Φρούτα με λεπτό δέρμα, μετά την ωρίμανση, στεγνώνουν στους θάμνους, εάν δεν συλλεχθούν εγκαίρως και πέφτουν. Οι πολυάριθμοι σπόροι που περιέχονται στον πολτό φυτρώνουν στο έδαφος. Ο πολλαπλασιασμός των σπόρων είναι εγγενής μόνο στα μούρα.

Αλλα ονόματα

Το αρχαίο λατινικό όνομα Grossularia προήλθε από τη γαλλική groseille, που σημαίνει "σταφίδα" Το εργοστάσιο έλαβε το διεθνές κλασικό του όνομα το 1753 χάρη στον Karl Linnaeus. Από τότε, στην επιστημονική βιβλιογραφία, τα φραγκοστάφυλα ονομάστηκαν Ribes uva-crispa - "σταφύλια σταφίδας".

Οι κηπουροί γνωρίζουν επίσης άλλα ονόματα Λατινικής προέλευσης - Grossularia vulgaris, Grossularia reclinata, Ribes hybridum Besser, Grossularia pubescens Opiz, Ribes grossularia.

Με άλλο τρόπο, τα φραγκοστάφυλα ονομάζονται μούρα χήνας και κρασιού, hergechnik, bersen, agrus, veprina, oprini.

Στο Altai, τα μούρα ήταν γνωστά ως bersen, στο πάνω μέρος του ποταμού Yenisei - kryg ή kryzh-bersen.

Ενδιαφέρων! Σύμφωνα με τους ιστορικούς, το ανάχωμα Bersenevskaya στη Μόσχα πήρε το όνομά του από τον κήπο του παλατιού, όπου καλλιεργημένα φραγκοστάφυλα.

Στα βοτανικά βιβλία του τέλους του ΧΙΧ - αρχές του ΧΧ αιώνα, αναφέρεται το όνομα "kryzh".

Στο Αζερμπαϊτζάν, τα φραγκοστάφυλα ονομάζονται "rus alchasy" - κυριολεκτικά "ρωσικό κεράσι δαμάσκηνο".

Φραγκοστάφυλο ή μούρο χήνας - αυτό το λένε οι Άγγλοι. Προηγουμένως, τα μούρα χρησιμοποιήθηκαν για να φτιάξουν μια σάλτσα για τηγανητά πουλερικά με μια αλμυρή γλυκόξινη νότα.

Το φραγκοστάφυλο πήρε το ευρωπαϊκό του όνομα "μούρο κρασιού" λόγω του γεγονότος ότι το κρασί παράγεται από αυτό. Όχι μόνο τα μούρα τοποθετήθηκαν σε βαρέλια, αλλά και σε φύλλα. Το γλυκόπικρο ποτό και τα φρέσκα μούρα εκτιμήθηκαν από τον βασιλιά Henry VIII. Πιστεύεται ότι οι καλύτερες ποικιλίες εκτράφηκαν από τους Βρετανούς.

Βοτανική περιγραφή

Πώς είναι το φραγκοστάφυλο; Όπως κάθε φυτό, έχει ένα μοναδικό σύνολο χαρακτηριστικών.

Θάμνος

Το ύψος του θάμνου δεν υπερβαίνει τα 1,2 m... Το χρώμα του φλοιού, επιρρεπές σε ξεφλούδισμα, είναι σκούρο γκρι ή σκούρο καφέ. Απλά ή τριμερή αγκάθια σχηματίζονται στα κλαδιά. Οι νέοι βλαστοί έχουν κυλινδρικό σχήμα, καλυμμένο με γκριζωπό φλοιό. Έχουν λεπτές βελόνες που μοιάζουν με βελόνες και μικρές μαύρες κουκκίδες.

Οι καφέ μπουμπούκια καλύπτονται με κοκκινωπό κλίμακες με μια λευκή άκρη κατά μήκος της άκρης. Οι οφθαλμοί προέρχονται από τους άξονες των αγκαθιών.

Φύλλα

Η λεπίδα των φύλλων είναι τριών και πέντε λοβών, οδοντωτή στα άκρα, καλυμμένη με λευκές τρίχες. Το χρώμα είναι πράσινο, σε σίγαση.Το σχήμα των φύλλων είναι ωοειδές ή στρογγυλό, με σχήμα καρδιάς. Μήκος - 5-6 εκ. Στη βάση υπάρχουν αιχμηρά αγκάθια που φοβίζουν τα άγρια ​​ζώα.

Λουλούδια

Πώς ανθίζουν τα φραγκοστάφυλα; Η περίοδος ανθοφορίας των 18 ημερών ξεκινά τον Μάιο. Τα άνθη φραγκοστάφυλου είναι αμφιφυλόφιλα, δηλαδή, έχουν και πιστάλια και στήμονες. Τα λουλούδια είναι λευκά με πράσινες ή κόκκινες κηλίδες. Τα λουλούδια είναι μονό ή συλλέγονται σε βούρτσα 2-3 τεμ., Βρίσκονται στους άξονες των φύλλων. Τα σέπαλα είναι εφηβικά.

Οι ανθισμένοι θάμνοι προσελκύουν τις μέλισσες και θεωρούνται ένα από τα καλύτερα φυτά μελιού.

Αναφορά. Ως αποτέλεσμα της διέλευσης των κοινών φραγκοστάφυλων με φραγκοστάφυλα, οι επιστήμονες μπόρεσαν να αναπαράγουν ένα υβρίδιο yoshta. Το ασυνήθιστο όνομα είναι το αποτέλεσμα ενός συνδυασμού των αρχικών γραμμάτων των γερμανικών λέξεων johannisbeere (σταφίδα) και stachelbeere (φραγκοστάφυλο).

Καρπός

Το φυτό αρχίζει να αποδίδει καρπούς 2-3 χρόνια μετά προσγείωση... Τα μούρα ωριμάζουν τον Ιούλιο - τον Αύγουστο. Τα φρούτα είναι ωοειδή, σχεδόν σφαιρικά, με ουρά στο τέλος. Μήκος - 12-30 mm. Το δέρμα είναι λείο ή τριμμένο με φλέβες. Χρωματισμός πράσινο, κίτρινο, μοβ, μαύρο, κόκκινο, λευκό.

Η ενότητα δείχνει έναν ζουμερό, ημιδιαφανή, υδατώδη πολτό και πολλούς καφέ σπόρους.

Το δέρμα έχει ξινή γεύση και η σάρκα είναι γλυκιά, με γεύσεις σταφυλιού, δαμάσκηνου, βατόμουρου ή ροδάκινου ανάλογα με την ποικιλία.

Περιοχή διανομής

Πού μεγαλώνουν τα φραγκοστάφυλα; Στην άγρια ​​φύση, το φυτό είναι ευρέως διαδεδομένο στον Καύκασο, τη Βόρεια Αμερική, την Κεντρική Ασία, την Ουκρανία, την Ευρώπη, τη Βόρεια Αφρική.

Στο έδαφος της Ρωσίας, η κουλτούρα εκτρέφεται στους κήπους της μεσαίας λωρίδας. Τα οστά μεταφέρονται από πουλιά και άγρια ​​θάμνοι βρίσκονται στα δάση των περιοχών Bryansk, Tver, Saratov, Kostroma, Orel, Moscow, Vladimir, Voronezh, Kaluga, Tula, Samara, Ulyanovsk.

Τα άγρια ​​φραγκοστάφυλα αναπτύσσονται σε βραχώδεις πλαγιές ανάμεσα σε άλλους θάμνους, σε βαλτώδη δάση, σε ερημικές εκτάσεις και εγκαταλελειμμένα χωράφια.

Η καλλιέργεια καλλιεργείται ως φυτό φρούτων και μούρων σε ελαφριά, μεσαία αργιλώδη, εύφορα εδάφη. Το Ribes uva-crispa λατρεύει την υγρασία, αλλά δεν αναπτύσσεται καλά σε περιοχές με στενό υπόγειο νερό.

συμπέρασμα

Οι συνηθισμένοι θάμνοι φραγκοστάφυλου αναπτύσσονται στην άγρια ​​φύση και καλλιεργούνται σε κήπους ως διακοσμητικά και φρούτα και μούρα. Η πρώτη περιγραφή των φραγκοστάφυλων εμφανίστηκε το 1536 και το πρώτο επίσημο όνομα Ribes uva-crispa - το 1753. Οι κηπουροί το ονομάζουν διαφορετικά: χήνα, μούρο κρασιού, hergechnik, bersen, agrus, veprina, oprini.

Η πρώτη συγκομιδή συγκομίζεται 2-3 χρόνια μετά τη φύτευση. Η περίοδος ανθοφορίας είναι 18 ημέρες, και μούρα ωριμάζουν τον Ιούλιο - τον Αύγουστο. Τα φρούτα έχουν μια ευχάριστη γλυκόξινη γεύση.