Ποια είναι η διαφορά μεταξύ μάραθου και άνηθου, πώς να τα διακρίνετε και πού να τα εφαρμόσετε

Το μάραθο και ο άνηθος είναι δύο παρόμοια φυτά με αφράτα λεπτά φύλλα και ασυνήθιστα κίτρινα λουλούδια που συγκεντρώνονται σε ομπρέλες. Και τα δύο φυτά είναι αρωματικά, αλλά το ένα ονομάζεται γνωστή λέξη άνηθο και το άλλο ονομάζεται ασυνήθιστα - μάραθο. Ας μάθουμε ποια είναι η διαφορά μεταξύ μάραθου και άνηθου και γιατί χρησιμοποιούνται για διαφορετικούς σκοπούς.

Μάραθο - βοτανική περιγραφή

Το μάραθο (Foeniculum) είναι ένα γένος ποώδους πολυετών φυτών που ανήκουν στην οικογένεια Apiaceae, κατηγορία Dicotyledonous.

Βοτανικά χαρακτηριστικά του γένους μάραθου:

1. Το ριζικό σύστημα είναι κεντρικό.
2. Μίσχος ύψους έως 2 m, όρθια, διακλαδισμένη, ανοιχτό πράσινο χρώμα.
3. Φύλλα - τεμαχισμένες τρεις ή τέσσερις φορές.
4. Τα άνθη συλλέγονται σε μια ταξιανθία μιας πολύπλοκης ομπρέλας, ενός ανοιχτού τύπου κάλυκα, κίτρινα πέταλα, πλάτους.
5. Ο καρπός είναι ωοειδής, επιμήκης, στρογγυλός σε διάμετρο, τα ημι-φρούτα έχουν 5 αμβλεία νευρώσεις, εκ των οποίων τα περιθωριακά πλευρά είναι επιμήκη και σχηματίζουν ένα περιθώριο pterygoid.

Το γένος Fennel περιλαμβάνει 3 γνωστά είδη: λαχανικά, ελαιούχους σπόρους και συνηθισμένα, που συχνά ονομάζεται «φαρμακευτικός άνηθος».

Dill - βοτανική περιγραφή

Ο άνηθος (Anethum) είναι ένα γένος ετήσιων ποωδών φυτών της οικογένειας Apiaceae, κατηγορίας Dicotyledonous. Αυτό το γένος αποτελείται από ένα μόνο είδος - τον άνηθο (Anethum tombolens), το οποίο ονομάζεται άνηθος κήπου.

Βοτανικά χαρακτηριστικά του γένους Dill:

1. Το ριζικό σύστημα είναι κεντρικό.
2. Μίσχος ύψους 40-150 cm, όρθια, διακλαδισμένη, φωτεινό πράσινο.
3. Τα φύλλα είναι τεμαχισμένα τρεις ή τέσσερις φορές, ωοειδή, καθισμένα σε μακριά μίσχους.
4. Τα λουλούδια συλλέγονται σε πολύπλοκες ομπρέλες, ανοιχτού τύπου κάλυκα, κίτρινα πέταλα, πλατιά.
5. Ο καρπός είναι ένα βελονάκι, ωοειδής σπόρος με 2 νευρώσεις που έχουν εξελιχθεί σε πάχυνση πτερυγοειδούς και 3 μικρά πλευρά.

Από βιολογική άποψη, ο άνηθος και το μάραθο είναι απομακρυσμένοι συγγενείς.

Σύγκριση άνηθου και μάραθου: διακριτικά χαρακτηριστικά

Ο άνηθος και το μάραθο είναι φυτά διαφορετικών ειδών, αλλά της ίδιας οικογένειας - Ομπρέλα. Λόγω του ασήμαντου ονόματος "φαρμακευτικός άνηθος", το μάραθο συχνά συγχέεται με έναν αρωματικό μακρινό συγγενή που είναι εξοικειωμένος με τον κήπο. Εάν έχετε άνηθο με άρωμα γλυκάνισου στον κήπο σας, μεγαλώνετε μάραθο.

Τα ακόλουθα σημάδια θα βοηθήσουν στη διάκριση του άνηθου από το μάραθο:

Το μάραθο και ο άνηθος δεν είναι το ίδιο πράγμα, παρά τις επιφανειακές τους ομοιότητες. Ο κύριος βοτανικός δείκτης της διαφοράς τους είναι η αδυναμία απόκτησης ενός υβριδίου κατά τη διέλευση ειδών, όπως παρατηρείται μεταξύ των ειδών του γένους Citrus (για παράδειγμα, ένα υβρίδιο μανταρινιού και λεμονιού - rangpur).

Διαφορές μεταξύ μάραθου και άνηθου

Εκτός από τα εξωτερικά σημάδια, αυτά τα φυτά έχουν τα δικά τους χαρακτηριστικά στην καλλιέργεια και τη χρήση, καθώς έχουν διαφορετικές ιδιότητες.

Τα χαρακτηριστικά της καλλιέργειας μάραθου και άνηθου εμφανίζονται στον πίνακα.

Ιδιότητες και χαρακτηριστικά εφαρμογής του μάραθου και του άνηθου

Η διαφορά στις ιδιότητες αυτών των φυτών ομπρέλας οφείλεται στη διαφορετική χημική σύνθεση των βλαστών και των σπόρων.

Τα λάχανα άνηθου περιέχουν:

• βιταμίνη C;
• βιταμίνη PP;
• καροτίνη;
• βιταμίνες Β1 και Β2;
• φλαβονοειδή
• πηκτίνες
• υδατάνθρακες;
• αιθέριο έλαιο
• ανόργανα άλατα.

Η σύνθεση των φρούτων και των σπόρων του άνηθου:

• λιπαρό έλαιο (15-18%);
• πρωτεΐνες (14-15%)
• υδατάνθρακες;
• αιθέριο έλαιο (2,5-8%).

Η σύνθεση του αιθέριου ελαίου των βλαστών και των σπόρων είναι διαφορετική, που είναι ο λόγος για τη διαφορά στη μυρωδιά. Ως εκ τούτου, τα φύλλα χρησιμοποιούνται στο μαγείρεμα, και οι σπόροι χρησιμοποιούνται στην ιατρική ως διεγερτικό για τους πεπτικούς αδένες, καθώς και ως μαγειρικό καρύκευμα για ψωμί.

Τα φύλλα και τα στελέχη μάραθου περιέχουν:

• βιταμίνες B1, B2, B6;
• βιταμίνη C;
• βιταμίνη PP;
• Βιταμίνη Α;
• ανόργανα άλατα
• υδατάνθρακες;
• πρωτεΐνες;
• φλαβονοειδή
• αιθέρια έλαια.

Σύνθεση σπόρων μάραθου και φρούτων:

• Βιταμίνη Α;
• βιταμίνη Ε;
• βιταμίνη C;
• βιταμίνη Κ;
• βιταμίνη PP;
• βιταμίνη Η;
• βιταμίνες B1, B2, B6;
• αιθέριο έλαιο (2-6%)
• λίπη (9-12%);
• υδατάνθρακες.

Λόγω της ειδικής μυρωδιάς του, το αιθέριο έλαιο μάραθου χρησιμοποιείται στην αρωματοποιία. Το λιπαρό μάραθο χρησιμοποιείται ως λιπαντικό στη μηχανική. Φύλλα, σαρκώδη στελέχη και φρούτα χρησιμοποιούνται στο μαγείρεμα. Οι σπόροι χρησιμοποιούνται για τη λήψη φαρμάκων για τη θεραπεία ασθενειών του αναπνευστικού, πεπτικού, νευρικού και καρδιαγγειακού συστήματος.

Η χρήση μάραθου και άνηθου στο μαγείρεμα

Το μάραθο τρώγεται ολόκληρο, από τους σαρκώδεις βολβούς έως τους αρωματικούς σπόρους. Σε αντίθεση με αυτό, μόνο νεαρά στελέχη με φύλλα και ξηρούς σπόρους συλλέγονται από τον άνηθο του κήπου.

Προστίθενται χόρτα άνηθου για γεύση σε σούπες, σαλάτες και πιάτα. Αρωματίζεται με ψάρι, κρέας, λαχανικά και σάλτσες.

Οι αρωματικοί σπόροι άνηθου δίνουν στο ψωμί σίκαλης μια πικάντικη, ξινή γεύση. Κατά την κονσερβοποίηση λαχανικών, ξηρές ομπρέλες με σπόρους προστίθενται στην άλμη.

Οι μαλακές βάσεις των μίσχων μάραθου χρησιμοποιούνται ως ξεχωριστό προϊόν στο μαγείρεμα. Τα στελέχη μαγειρεύονται, τηγανίζονται και τουρσί όπως και άλλα λαχανικά.

Τα αποξηραμένα φύλλα μάραθου και οι σπόροι είναι ένα γευστικό καρύκευμα για ψάρι, κρέας, λαχανικά και επιδόρπια. Στην Ιταλία, την Ελλάδα και άλλες χώρες της Μεσογείου, μπορείτε να βρείτε παγωτό μάραθο και σοκολάτα με σπόρους μάραθου αντί για ξηρούς καρπούς.

Για τους αρτοποιούς, οι σπόροι μάραθου είναι καρύκευμα του λευκού ψωμιού. Το άρωμα μάραθου με μέντα και γλυκάνισο χρησιμοποιείται για να προσθέσει εξαιρετικά αρώματα στον καφέ, το τσάι και το κακάο.

Το μάραθο είναι χρήσιμο στην παρασκευή μαρινάδων και σάλτσας για ψάρι και κρέας. Στην Ιταλία και την Ινδία, συνηθίζεται να διατηρείτε και να μαρινάρετε σαρκώδεις βολβούς και φύλλα άνηθου. Φρούτα με γλυκάνισο προστίθενται στη σπιτική μαρμελάδα ξινή μούρα.

Μάραθο και άνηθο στην παραδοσιακή ιατρική

Μέχρι τον 19ο αιώνα δυνατά αφέψημα Τα φυτά ομπρέλας χρησιμοποιήθηκαν ως αποβολή για ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες. Όταν λαμβάνεται από το στόμα σε μεγάλες ποσότητες, τα αιθέρια έλαια προκάλεσαν απόρριψη του πλακούντα και σοβαρή αιμορραγία της μήτρας, οι γυναίκες συχνά πέθαναν μετά από τέτοιες μεθόδους θεραπεία γιατροί του χωριού και μαίες.

Αφού μελετήθηκαν οι ιδιότητες και η χημική σύνθεση των αιθέριων ελαίων των φυτών ομπρέλας, διαπιστώθηκε η τοξικότητα και οι μέγιστες επιτρεπόμενες δόσεις.

Προσοχή! Πριν χρησιμοποιήσετε παραδοσιακά φάρμακα, συμβουλευτείτε το γιατρό σας.

Η έγχυση άνηθου έχει διουρητικό αποτέλεσμα. Χρησιμοποιείται για την ανακούφιση του οιδήματος στην υπέρταση. Η έγχυση σπόρων χρησιμοποιείται ως καπνογόνο για μετεωρισμό, καθώς και ηρεμιστικό και ηρεμιστικό για την αϋπνία. Ένα διάλυμα αιθέριου ελαίου σε βερίκοκο ή ροδάκινο εφαρμόζεται εξωτερικά για την ανακούφιση από το φαγούρα του δέρματος.

Το μάραθο έχει μακρά ιστορία φαρμακευτικής χρήσης. Ο Ιπποκράτης το χρησιμοποίησε ως διουρητικό, ο Διοσκουρίδης ως οφθαλμικός παράγοντας και το Avicenna ως αποχρεμπτικό.

Οι ξηροί σπόροι αποτελούν μέρος καθαρτικών, γαλακτωμάτων, μαστών, χοληρητικών και ηρεμιστικών παρασκευασμάτων. Το αιθέριο έλαιο αραιώνεται με νερό (1 σταγόνα ανά 1 λίτρο νερού) για να ληφθεί άνηθο νερό στη θεραπεία του μετεωρισμού στα παιδιά. Η έγχυση φύλλων και φρούτων χρησιμοποιείται ως ηρεμιστικό και αντισπασμωδικό. Εξωτερική χρήση βάμμα σπόρων για τη θεραπεία της ακμής και της φουρουλίωσης.

Φρέσκα φύλλα μάραθου και φρούτα χρησιμοποιούνται για να δροσίσουν την αναπνοή. Μια έγχυση ενός μείγματος αποξηραμένων σπόρων φυτών ομπρέλας και φύλλων μέντας χρησιμοποιείται για να ξεπλύνετε το στόμα για πονόδοντο.

Διαβάστε επίσης:

Γιατί ο ξηρός άνηθος είναι χρήσιμος, πώς να το προετοιμάσετε και να το χρησιμοποιήσετε

Ποια είναι τα παράσιτα του άνηθου.

Πώς να κρατάτε άνηθο για το χειμώνα στο σπίτι.

συμπέρασμα

Το μάραθο και ο άνηθος είναι φυτά πλούσια σε βιταμίνες και αιθέρια έλαια. Με εξωτερική ομοιότητα, έχουν διαφορετική σύνθεση και ιδιότητες. Μπορείτε να διακρίνετε το μάραθο από τον άνηθο από το σχήμα και το άρωμα των σπόρων, καθώς και το χρώμα, τη μυρωδιά και τη γεύση των βλαστών. Και τα δύο φυτά χρησιμοποιούνται ευρέως στη μαγειρική, την ιατρική και την αρωματοποιία.