Τι είναι μια πατάτα και σε ποια οικογένεια ανήκει, μια πλήρης περιγραφή με μια φωτογραφία

Δεν υπάρχει άτομο στον κόσμο που δεν έχει δοκιμάσει πατάτες. Για μερικούς είναι το κύριο προϊόν διατροφής, για άλλους είναι πηγή επιπλέον θερμίδων. Οι πατάτες είναι εξοικειωμένες με τη διατροφή μας, αλλά πόσο γνωρίζουμε για το ίδιο το φυτό, τη σύνθεση και την προέλευσή του, για τα οφέλη και τις βλάβες του οργανισμού; Ας μιλήσουμε για αυτό με περισσότερες λεπτομέρειες.

Τι είναι η πατάτα: περιγραφή

Οι πατάτες είναι ένα καταπληκτικό λαχανικό που τρέφει, θεραπεύει και πίνει όλο το χρόνο:

• είναι γνωστές περισσότερες από 3000 μέθοδοι μαγειρέματος πατάτας.
• χρησιμοποιείται στην παραδοσιακή και λαϊκή ιατρική ·
• χρησιμοποιείται ως πρώτη ύλη για την παραγωγή αιθυλικής αλκοόλης.

Οι κόνδυλοι πατάτας είναι μια αποθήκη βιταμινών. Εκτός από το νερό, το άμυλο (περίπου 20%), τις πρωτεΐνες, τα λίπη, το ριζικό λαχανικό περιέχει κάλιο, φώσφορο, μαγνήσιο, νάτριο, ασβέστιο, σίδηρο, μεγάλη ποσότητα βιταμινών C, B1, B2, B6 και μηλικό, φολικό, κιτρικό οξύ.

Η υψηλότερη περιεκτικότητα σε κάλιο, χρήσιμη για την καρδιά, τα αιμοφόρα αγγεία και το νευρικό σύστημα, βρίσκεται στη φλούδα και στον πολτό κάτω από τη φλούδα. Για να διατηρήσουν αυτό το ιχνοστοιχείο, οι διατροφολόγοι συμβουλεύουν να μαγειρέψουν πατάτες με τις στολές τους, δηλαδή, ολόκληρες, χωρίς απολέπιση. Οι βραστές ή ψητές πατάτες περιέχουν το πολύ θρεπτικά συστατικά.

Όσον αφορά την περιεκτικότητα σε βιταμίνη C, οι πατάτες είναι ισοδύναμες με τα πορτοκάλια - 200 g κονδύλων περιέχουν καθημερινή απαίτηση.

Αναφορά. Μετά την εξάπλωση των πατατών στην Ευρώπη, οι επιδημίες σκορβούτου σταμάτησαν - η κατανάλωση του λαχανικού σε τρόφιμα κάλυψε τη μισή ημερήσια δόση ασκορβικού οξέος.

Οι θεραπευτικές ιδιότητες των πατατών αναγνωρίζονται επίσημα. Το εκχύλισμα φυτικών βλαστών χρησιμοποιείται για την παραγωγή αντιικών και ανοσορρυθμιστικών φαρμάκων, θεραπευτικών παραγόντων πληγών για τη θεραπεία ελκών του στομάχου και μολυσματικών ιογενών παθήσεων του δέρματος και των βλεννογόνων. Επιπλέον, η αιθυλική αλκοόλη λαμβάνεται από πατάτες, τις απολυμαντικές ιδιότητες για τις οποίες, ίσως, όλοι γνωρίζουν.

Η παραδοσιακή ιατρική από καιρό χρησιμοποιεί τις ευεργετικές ιδιότητες των πατατών για τη θεραπεία κρυολογήματος, ασθενειών του γαστρεντερικού σωλήνα, αρθρώσεων, δερματικών παθήσεων και εγκαυμάτων. Οι μέθοδοι εφαρμογής είναι διαφορετικές: εγχύσεις, βάμματα, εισπνοές, σκόνες, αφέψημα, συμπιέσεις.

Αναφορά. Ο φρέσκος χυμός πατάτας ονομάζεται θεραπεία για εκατό ασθένειες, όπως γαστρίτιδα, αναιμία, υπέρταση, αθηροσκλήρωση, ινομυώματα της μήτρας, σακχαρώδης διαβήτης.

Βοτανικό χαρακτηριστικό

Υπό φυσικές συνθήκες στη Νότια Αμερική, είναι πολυετές, στη γεωργία στην Ευρώπη και στη Ρωσία καλλιεργείται ως ετήσιο φυτό.

Το ύψος ενός θάμνου πατάτας είναι 30-80 cm, σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να φτάσει τα 1,5 m.

Οι θάμνοι σχηματίζονται από 3-7 στελέχη. Στην αρχή της ανάπτυξης, τα στελέχη είναι γυμνά, με ραβδώσεις ή στρογγυλεμένα, όρθια, καθώς ο θάμνος μεγαλώνει, είναι σε θέση να διακλαδίζονται.

Το υπόγειο τμήμα του στελέχους παράγει μακρούς βλαστούς (στολόνια), στις κορυφές των οποίων σχηματίζονται κόνδυλοι. Τα Stolons είναι εύκολο να διακριθούν από τις ρίζες - είναι παχύτερα και ελαφρύτερα. Το μήκος των στολονίων θα καθορίσει το μέγεθος της φωλιάς του θάμνου πατάτας - διάσπαρτα ή συμπαγή.

Στα φυτά, τα φύλλα είναι απλά, σε ένα ενήλικο φυτό - σύνθετο εφηβικό. Τα φύλλα είναι διατεταγμένα στο στέλεχος σε μια σπείρα, αποτελούμενη από ένα κεντρικό μίσχο και πολλά ζεύγη πλευρικών λοβών, που καταλήγουν πάντα σε ένα μόνο φύλλο-λοβό. Υπάρχουν αρθρώσεις στη διασταύρωση του μίσχου με το στέλεχος. Τα φύλλα πεθαίνουν μετά την ανθοφορία, την καρποφορία και το σχηματισμό κονδύλων.

Το χρώμα των στελεχών και των φύλλων ποικίλλει από ανοιχτό πράσινο έως σκούρο πράσινο.Η χρωστική της ανθοκυανίνης είναι δυνατή - ανάλογα με τον τύπο του εδάφους και την ποικιλία των κορυφών, μπορεί να αλλάξει χρώμα, λαμβάνοντας μια μοβ ή κοκκινωπή απόχρωση.

Από δύο έως δέκα άνθη συλλέγονται σε ταξιανθίες-μπούκλες, που βρίσκονται στην κορυφή του στελέχους. Τα πέταλα λευκού, ανοιχτού ροζ ή μοβ χρώματος συλλέγονται σε ένα φύλλο 5 φύλλων. Αργότερα, στη θέση των λουλουδιών, ωριμάζουν τα φρούτα με διάμετρο 2 cm, παρόμοια με μια πράσινη ντομάτα, με μικρούς σπόρους. Ωριμάζουν το φθινόπωρο, αποκτώντας μια ευχάριστη μυρωδιά φράουλας, αλλά δεν τρώγονται λόγω της τοξικότητάς τους.

Προσοχή! Τα αλεσμένα μέρη των πατατών (φύλλα, μίσχοι, φρούτα, πράσινοι κόνδυλοι) περιέχουν μια δηλητηριώδη φυτική ουσία σολανίνη, η οποία είναι επικίνδυνη για τον άνθρωπο και τα ζώα όταν τρώγονται.

Το ριζικό σύστημα των πατατών είναι δύο τύπων:

• καλλιεργείται από σπόρους - στέλεχος, με κεντρική ρίζα και μεγάλο αριθμό μικρών διεργασιών ρίζας.
• καλλιεργείται από κόνδυλο - ινώδες, αποτελούμενο από τα ριζικά συστήματα μεμονωμένων στελεχών: βλαστάρι, κοντά στο στέλεχος και στόλον

Το φυτό πολλαπλασιάζεται με σπόρους (για αναπαραγωγή νέων ποικιλιών) και φυτικά (διαιρώντας τον κόνδυλο ή τους βλαστούς). Ένα φυτό που καλλιεργείται από κόνδυλο παράγει μια καλλιέργεια κατά το πρώτο έτος.

Χαρακτηριστικά των πρώτων υλών

Μεταξύ των βασικών, οι πατάτες βρίσκονται στην τέταρτη θέση μετά το σιτάρι, το καλαμπόκι και το ρύζι.

Οι κόνδυλοι είναι κατάλληλοι όχι μόνο για τρόφιμα, ένα σημαντικό μέρος της καλλιέργειας χρησιμοποιείται ως τεχνική πρώτη ύλη για την παρασκευή αμύλου, αιθυλικής αλκοόλης, γλυκόζης και ζωοτροφών.

Οι πατάτες παράγουν άφθονες αποδόσεις χωρίς πολλή προσπάθεια και προσαρμόζονται εύκολα σε διαφορετικές κλιματολογικές συνθήκες.

Πολλοί πιστεύουν ότι ο κόνδυλος είναι ο καρπός της πατάτας. Στην πραγματικότητα, αυτό είναι ένα τροποποιημένο βλαστό στο οποίο συσσωρεύεται άμυλο, ζάχαρη και άλλες ουσίες απαραίτητες για την ανάπτυξη του φυτού. Αυτό εξηγεί την υψηλή θρεπτική αξία των κονδύλων. Τα πραγματικά φρούτα, όπως ήδη αναφέρθηκε, αναπτύσσονται στο εναέριο τμήμα του στελέχους και είναι δηλητηριώδη.

Οι κόνδυλοι πατάτας αρχίζουν να σχηματίζονται με την εμφάνιση των πρώτων μπουμπουκιών.

Το σχήμα και το χρώμα των κονδύλων εξαρτώνται από την ποικιλία, τον τύπο του εδάφους και τις κλιματολογικές συνθήκες καλλιέργειας:

• το σχήμα των τριών κύριων τύπων - στρογγυλό, οβάλ, επιμήκη.
• χρώματα φλούδας και πολτού - λευκό, ροζ, μοβ, κόκκινο, κίτρινο.

Το δέρμα των κονδύλων είναι πυκνό, λείο ή τραχύ. Στην επιφάνεια, τα μάτια (μπουμπούκια που αναπτύσσονται σε νέους βλαστούς) και οι φακές είναι καθαρά ορατές - μικρές μαύρες κουκίδες μέσω των οποίων το φυτό "αναπνέει".

Οι πατάτες καλλιεργούνται σε εξωτερικούς χώρους και σε θερμοκήπια. Φυτεύεται όταν το ανώτερο στρώμα του εδάφους θερμαίνεται έως + 8 ... + 10 ° С και η θερμοκρασία του αέρα φτάνει περίπου τους + 20 ° С.

Το φυτό λατρεύει το φως, δεν είναι πολύ απαιτητικό για τη σύνθεση του εδάφους, αλλά δίνει τη μεγαλύτερη απόδοση σε ελαφρούς και μεσαίους αργίλους. Η ανάγκη για νερό είναι μέτρια, οι πατάτες ανέχονται καλά τις μικρές ξηρασίες, αλλά μια μεγάλη ποσότητα υγρασίας κατά την περίοδο ανθοφορίας συμβάλλει σε μια πλούσια συγκομιδή.

Στη φωτογραφία - πατάτες.

Σε ποια οικογένεια ανήκει

Το Solanum tuberosum L. είναι ένα πολυετές ποώδες φυτό. Οι πατάτες (όπως πιπεριές, μελιτζάνες, ντομάτες) ανήκουν στην οικογένεια Solanaceae. Ένα άλλο όνομα για τις πατάτες είναι το tuberous nighthade.

Συστηματική ομάδα πατατών:

• τομέας: Ευκαρυώτες;
• βασίλειο: Φυτά;
• τμήμα: Αγγειοσπερμίες;
• τάξη: Δικοτυλήδονος;
• παραγγελία: Solanaceae;
• οικογένεια: Solanaceae;
• γένος: Nightshade;
• είδος: Πατάτες.

Οι Solanaceae αριθμούν πάνω από 2300 είδη φυτών, μεταξύ των οποίων δεν είναι μόνο γρασίδι και θάμνοι, αλλά και δέντρα. Τα Solanaceae συνδυάζονται σύμφωνα με ένα κοινό χαρακτηριστικό - ένα corolla σπονδυλικής στήλης, το οποίο σχηματίζεται από πέντε πέταλα. Τα φρούτα είναι κάψουλες ή μούρα.

Μεταξύ των νυχτερινών, υπάρχουν πολλά καλλωπιστικά φυτά με ευχάριστη μυρωδιά, όπως αρωματικά καπνός και πετούνια, καθώς και πολλά είδη που χρησιμοποιούν οι άνθρωποι για τρόφιμα: πατάτες, ντομάτα, μελιτζάνα, πικρά και γλυκά λοβό πιπέρι, αχλάδι πεπονιού, physalis.

Αναφορά. Οι πατάτες και οι ντομάτες μεταφέρθηκαν στην Ευρώπη ως διακοσμητικά φυτά.

Υπάρχει ένα υβρίδιο πατάτας και ντομάτας - ντομάτα - ένα θαυμάσιο φυτό με κονδύλους πατάτας και ντομάτα σε έναν θάμνο. Το TomTato - η ανάπτυξη βρετανών επιστημόνων - σας επιτρέπει να πάρετε περίπου 500 κομμάτια ντομάτας από έναν θάμνο κεράσι και αρκετά κιλά λευκών κονδύλων πατάτας.

Άγρια πατάτα

Βρίσκεται ακόμα στη Νότια Αμερική. Έχει κονδύλους πικρούς κονδύλους σε μέγεθος καρυδιού. Οι Ινδοί του Περού έχουν βρει έναν τρόπο να κάνουν βρώσιμες τις άγριες πατάτες. Μετά από λίγο καιρό, οι πατάτες έγιναν το κύριο φαγητό των λαών της Λατινικής Αμερικής. Κάθε οικογένεια του Περού μεγάλωσε τη δική της ποικιλία πατατών, μεταδίδοντας τη γνώση της επιλογής ενός καταπληκτικού φυτού από την κληρονομιά.

Έχοντας φτάσει στην Ευρώπη πριν από περισσότερα από 400 χρόνια, οι πατάτες θεωρούνται από καιρό ένα δηλητηριώδες φυτό. Το λαχανικό έγινε ευρέως διαδεδομένο μόνο τον 18ο αιώνα, έγινε βασικό φαγητό για πολλούς λαούς.

Αναφορά. Η πρώτη περιγραφή αυτού του περίεργου φυτού έγινε από τον Cieza de Leon, έναν Ισπανό ιστορικό και κατακτητή: "... ονομάζουν τον Παπά, σαν τρούφες, οι οποίοι μετά το βράσιμο γίνονται τόσο μαλακοί στο εσωτερικό όσο τα βραστά κάστανα. δεν έχει ούτε κέλυφος ούτε κόκκαλο, μόνο που έχουν οι τρούφες, γιατί σχηματίζεται υπόγεια, σαν κι αυτά. "

Από τότε, οι κτηνοτρόφοι εργάζονται συνεχώς για τη γεύση, την απόδοση και τη διατροφική αξία των πατατών. Οι σύγχρονες ποικιλίες πατάτας διαφέρουν πολύ στην απόδοση και το μέγεθος από τον άγριο πρόγονο τους, αποδίδοντας έως και 2 κιλά κονδύλων από έναν θάμνο.

Χαρακτηριστικά άγριων πατατών

Οι περισσότερες ποικιλίες άγριων πατατών έχουν καλλιεργηθεί αμετάβλητες από τον 18ο αιώνα, πολλαπλασιάζονται με σπόρους για να διατηρήσουν την καθαρότητα του είδους. Οι άγριες πατάτες χαρακτηρίζονται από χαμηλές αποδόσεις, καθυστερημένες περιόδους ωρίμανσης και καλλιεργούνται σε ιδιωτικές εκμεταλλεύσεις. Η τιμή των άγριων πατατών είναι σημαντικά υψηλότερη λόγω της χρήσης χειροκίνητης εργασίας.

Η εμφάνιση του χερσαίου θάμνου, το χρώμα των στελεχών, των φύλλων και των λουλουδιών εξαρτάται από την ποικιλία των άγριων πατατών. Το ριζικό σύστημα είναι ινώδες, με μικρό αριθμό στολονίων και μικρών κονδύλων.

Ποικιλίες άγριων λαχανικών

Πρόσφατα, ωστόσο, οι άγριες ποικιλίες πατάτας που δεν έχουν επιλεγεί εδώ και διακόσια χρόνια έχουν διαδοθεί. Η ασυνήθιστη γεύση των κονδύλων άγριας πατάτας εκτιμήθηκε από τους γκουρμέ.

Άγριες πατάτες anya

Το ρωσικό όνομα είναι Wild White, Anna's Fingers. Πατάτες με μακρούς, ογκώδεις κόνδυλους περίπου του μεγέθους του δείκτη, με ροζ-μπεζ δέρμα και λευκό κηρώδες πολτό. Η γεύση είναι καρύδια.

Ροζ έλατο

Το μήλο έλατου είναι μια άγρια ​​πατάτα με μακρούς, πολύ ογκώδεις κόνδυλους με ροζ δέρμα και κρεμώδη μπεζ σάρκα. Η γεύση είναι ελαφρώς καλαίσθητη.

Belle de fontenay

Γαλλική πατάτα με μικρούς λείους κόνδυλους με κίτρινο δέρμα και κίτρινο, πυκνό, κηρώδες πολτό.

Βιτελότ

Το ρωσικό όνομα είναι Wild Black. Με επιμήκη ισχυρά κονδύλους κονδύλους με πυκνό δέρμα σκούρο μοβ, σχεδόν μαύρο χρώμα και μοβ σάρκα. Έχει μια γεύση καρυδιού και μια γλυκιά μυρωδιά καστανιάς.

Όταν βράσει, δεν αλλάζει τη σκιά του, γίνεται πολύ μαλακό, μετατρέπεται σε πλούσιο λιλά πουρέ. Έχει ισχυρές αντιοξειδωτικές ιδιότητες όπως όλες οι χρωματιστές πατάτες.

Οζέτ

Η παλαιότερη ποικιλία με επιμήκη, πολύ κονδύλους κονδύλους, καφέ δέρμα με μικρές σκούρες καφέ "φακίδες" και βαθιά μάτια. Πυκνή, κρεμώδης λευκή σάρκα. Γευτείτε με νότες καβουρδισμένου καστανού, ελαφρώς γλυκιά.

συμπέρασμα

Ποιος ξέρει προς ποια κατεύθυνση θα είχε αναπτυχθεί η ιστορία της ανθρωπότητας χωρίς πατάτες. Οι πατάτες δεν είναι μόνο νόστιμα και υγιεινά τρόφιμα διαθέσιμα όλο το χρόνο, αλλά και φάρμακα και ζωοτροφές.