Ποιες είναι οι ασθένειες των καρπουζιών και η θεραπεία τους, προληπτικά μέτρα

Οι ασθένειες των καρπουζιών, η πρόληψη και η θεραπεία τους είναι το κύριο μέλημα των κηπουρών κατά την καλλιέργεια αυτής της απαιτητικής καλλιέργειας πεπονιού. Εκτός από τη δημιουργία άνετων συνθηκών για την ανάπτυξη, τα καρπούζια χρειάζονται προσεκτική φροντίδα και έγκαιρη ανίχνευση σημείων της νόσου.

Προκειμένου να αποφευχθεί ο θάνατος του φυτού, είναι σημαντικό να αναγνωριστεί σωστά το παθογόνο και να το εξαλειφθεί. Ας εξετάσουμε τις πιο κοινές ασθένειες και πώς να τις αντιμετωπίσουμε.

Τι ασθένειες έχουν τα καρπούζια

Οι ασθένειες των καρπουζιών είναι κυρίως μυκητιακής προέλευσης, οι απομονωμένες ασθένειες προκαλούνται από ιούς. Σχεδόν οποιαδήποτε ασθένεια μπορεί να αφήσει έναν καλλιεργητή χωρίς μια καλλιέργεια ήδη στο στάδιο του φυτωρίου. Η γνώση των σημείων της νόσου, οι μέθοδοι θεραπείας και η συνεχής παρακολούθηση των φυτών θα διατηρήσουν τα φρούτα άθικτα και ασφαλή.

Ανθρακνόζη

Η ανθρακνόζη (χαλκός) είναι μια ασθένεια που μπορεί να προκαλέσει σημαντική ζημιά στην καλλιέργεια. Ως αποτέλεσμα της ήττας των πεπονιών και των κολοκυθών από την ανθρακόζη, μπορούν να ληφθούν σάπια φρούτα και αναστατωμένα φυτά. Ο αιτιολογικός παράγοντας είναι ένας φυτοπαθογόνος μύκητας.

Στα φύλλα του φυτού εμφανίζονται καφέ ή κιτρινωπά σημεία αόριστου σχήματος, με την πάροδο του χρόνου, οι κηλίδες επεκτείνονται, τότε η ωοθήκη παραμορφώνεται, επιβραδύνεται ή σταματά εντελώς την ανάπτυξη. Καφέ ή μαύρα σημεία εμφανίζονται στα στελέχη και στα φρούτα.

Για αναφορά. Η υγρή περίοδος είναι πιο ευνοϊκή για την ανάπτυξη της νόσου. Κατά τη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου, η μόλυνση εξαπλώνεται από έντομα, με ανακριβές πότισμα ή με τη βοήθεια βροχής και ανέμου.

Για την καταπολέμηση της νόσου, είναι απαραίτητο να καθιερωθεί ένα σύστημα άρδευσης, εξαιρουμένης της υπερβολικής υγρασίας του εδάφους και της πλήρους αερισμού και της ροής του φωτός. Στο αρχικό στάδιο της εκδήλωσης ανθρακόζης, επιτρέπεται η επεξεργασία φυτεύσεων καρπουζιού με το «Previkur».

Ένα σημαντικό προληπτικό μέτρο είναι η καταστροφή των καταλοίπων μετά τη συγκομιδή... Είναι απαραίτητο να επιστρέψετε τα καρπούζια στον προηγούμενο χώρο μετά από 6-7 χρόνια, αφού προηγουμένως απολυμάνετε τους σπόρους.

Ρίζα σήψη

Αναφέρεται σε μυκητιακές ασθένειες. Οι παθογόνοι μικροοργανισμοί μολύνουν το έδαφος του πεπονιού, τότε το ριζικό σύστημα μολύνεται και μετά το φυτό εντελώς. Τυπικά σημάδια μόλυνσης είναι καφέ κηλίδες στο κάτω μέρος του στελέχους και της ρίζας, κιτρίνισμα και μαραμένα φύλλα, ραγισμένες και αποσυντιθέμενες ρίζες.

Υγρός κρύος καιρός, οι απότομες αλλαγές θερμοκρασίας συμβάλλουν στην ανάπτυξη της σήψης των ριζών, οπότε είναι σημαντικό να μην ξεχειλίσετε τα κρεβάτια, να χαλαρώσετε το έδαφος και να ταΐζετε τακτικά τους θάμνους.

Τα αποξηραμένα φυτά και τα ζιζάνια πρέπει να απομακρύνονται εγκαίρως, το έδαφος πρέπει να απολυμαίνεται περιοδικά με διάλυμα υπερμαγγανικού καλίου. Επεξεργαστείτε τα καρπούζια με διάλυμα "Fundazole" (0,1%).

Ωίδιο

Η ασθένεια χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση λευκών κηλίδων με έντονη άνθιση. Η μυκητιασική λοίμωξη επηρεάζει πρώτα τα παλιά φύλλα και μετά εξαπλώνεται σε νεαρά φύλλα και βλαστούς.

Ως αποτέλεσμα, η ανάπτυξη των φρούτων επιβραδύνεται και οι ωοθήκες σχηματίζονται χειρότερα. Τα καρπούζια παραμορφώνονται, μπορούν να καλυφθούν με διάφορα σήψη. Τα φρούτα δεν έχουν ζουμερή γεύση, με χαμηλή περιεκτικότητα σε ζάχαρη.

Ο ψεκασμός των προσβεβλημένων φυτών με διάλυμα καλέντουλας, πικραλίδας ή σκόρδου είναι αποτελεσματικός.

Προληπτικά μέτρα:

• κατά τη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου για τη θεραπεία πεπονιών και κολοκυθών με απολυμαντικά ("Kuprozan").
• λιπαίνετε τα φυτά με θρυμματισμένη κιμωλία / ασβέστη κάθε 7-10 ημέρες.
• πριν από τη σπορά, μουλιάστε τους σπόρους σε "ανοσοκυτταροφύτη".

Περονόσπορωση

Ένα άλλο όνομα για την ασθένεια είναι το ωίδιο. Εμφανίζεται ως μεγάλες καφέ κηλίδες καλυμμένες με λιπαρό φιλμ. Επίσης μεταξύ των συμπτωμάτων είναι η ξήρανση των φύλλων, η λιλά άνθιση στο πίσω μέρος της πλάκας των φύλλων, η παύση της ανάπτυξης των φρούτων. Τα μολυσμένα μέρη του φυτού γίνονται καφέ και πεθαίνουν.

Αντιμετωπίστε με οξυχλωριούχο χαλκό ή Acrobat. Οι πληγείσες περιοχές αποκόπτονται, τα τμήματα επεξεργάζονται με ενεργό άνθρακα. Η έγκαιρη απολύμανση εργαλείων κήπου, τακτική απομάκρυνση και απομάκρυνση φυτικών υπολειμμάτων μειώνει τον κίνδυνο μόλυνσης.

Μωσαϊκό

Η ασθένεια του μωσαϊκού είναι σχετικά σπάνια στα καρπούζια. Υπάρχουν δύο τύποι ιογενών νόσων: μωσαϊκό αγγουριού και πράσινο μωσαϊκό. Ο τύπος των παθογόνων και εξωτερικών σημείων είναι σημαντικά διαφορετικός. Με μωσαϊκό αγγουριού, τα ενήλικα φυτά επηρεάζονται: τα φύλλα παραμορφώνονται, παρατηρούνται περιοχές με κιτρινωπό ή ανοιχτό πράσινο χρώμα, ορατότητα και οίδημα.

Το πράσινο μωσαϊκό χαρακτηρίζεται από κυρτή διόγκωση στο φυτό, το χρώμα του μωσαϊκού εμφανίζεται σπάνια. Τα φυτά του θερμοκηπίου είναι πιο ευαίσθητα στην ασθένεια.

Για αναφορά. Ο ιός του μωσαϊκού είναι πιο συχνός στην περιοχή Kuban, Κριμαία και Καύκασο. Ο φορέας του ιού στη ζεστή εποχή είναι η αφίδα. Στην κρύα εποχή, τα συντρίμμια των φυτών, οι ρίζες των πολυετών φυτών, τα ζιζάνια μπορούν να γίνουν παθογόνα.

Σχεδόν η μόνη επιλογή θεραπείας είναι η πλήρη εξάλειψη της καλλιέργειας. Δεν έχει αναπτυχθεί ακόμη φάρμακο για την εξάλειψη μιας ιογενούς νόσου. Μπορείτε να προσπαθήσετε να σώσετε τη σοδειά ψεκάζοντας τα φυτά κάθε 7 ημέρες με τον Karbofos, αλλά μόνο εάν εντοπιστούν εγκαίρως σημάδια ιού μωσαϊκού.

Διαβάστε επίσης:

Αιτίες και θεραπεία του μωσαϊκού στα αγγούρια.

Πώς να χειριστείτε το φουσάριο αγγουριού: συμβουλές που σώζουν τη ζωή

Οι πιο αποτελεσματικές θεραπείες για το μαλάκιο του fusarium.

Fusarium

Μυκητιασική νόσος που επηρεάζει το ριζικό σύστημα των πεπονιών. Είναι δύσκολο να ανιχνευθεί η δραστηριότητα του μύκητα σε πρώιμο στάδιο, αλλά με τη μέγιστη προσοχή, τα σήματα συναγερμού είναι ήδη αισθητά όταν μεγαλώνουν φυτά. Μυκητιασική λοίμωξη μπορεί να εμφανιστεί στο έδαφος, να ζει σε συντρίμμια φυτών για 5 χρόνια.

Από τα συμπτώματα - την εμφάνιση πορτοκαλιών κηλίδων στις ρίζες, καλυμμένες με ανοιχτό ροζ άνθιση. Προφανή εξωτερικά σημάδια δείχνουν την παραμέληση της νόσου, η θεραπεία σε μια τέτοια κατάσταση είναι άχρηστη. Οι άρρωστοι θάμνοι αφαιρούνται, το έδαφος υποβάλλεται σε επεξεργασία με διάλυμα θειικού χαλκού. Τα υπόλοιπα καρπούζια αντιμετωπίζονται με μυκητοκτόνα ως προληπτικό μέτρο. Σε πρώιμο στάδιο, μπορείτε να προσπαθήσετε να σώσετε τη σοδειά με αντιμυκητιασικό μείγμα: τέφρα ξύλου, κολλοειδές θείο (1: 1), νερό.

Βακτηριακό σημείο

Αυτή είναι μια από τις πιο κοινές ασθένειες των πεπονιών και των κολοκυθών, από τις οποίες έως και το 50% των φυτεύσεων μπορεί να πεθάνει.

Σημάδια βακτηριακού σημείου:

• η εμφάνιση υδαρών σημείων με πράσινο-κίτρινο άκρο, που συγχωνεύονται με την πάροδο του χρόνου ·
• σκοτεινές στρογγυλεμένες αυξήσεις στα καρπούζια.
• μαυρίζοντας φύλλα.

Οι μολυσμένοι θάμνοι αφαιρούνται, αλλά στο αρχικό στάδιο, μπορείτε να προσπαθήσετε να σώσετε το φυτό. Για να το κάνετε αυτό, κόψτε όλα τα φύλλα που έχουν ακόμη και τα παραμικρά σημάδια μόλυνσης, φροντίστε να συλλάβετε τουλάχιστον 0,5 cm του υγιούς μέρους του φύλλου. Μετά από κάθε περικοπή, το μαχαίρι υποβάλλεται σε επεξεργασία με αλκοόλ. Το έδαφος απολυμαίνεται υποχρεωτικά, καθώς και εξοπλισμός, δοχεία και δομικά μέρη θερμοκηπίων.

Σάπιο (λευκό, γκρι)

Η ασθένεια αναπτύσσεται αποκλειστικά σε συνθήκες κατάλληλες για αυτήν: με υψηλή υγρασία και κρύο καιρό. Ο αιτιολογικός παράγοντας είναι ένας παρασιτικός μύκητας, τα σημάδια λευκής και γκρίζας σήψης διαφέρουν ελαφρώς, καθώς και οι αρχές της θεραπείας.

Η λευκή σήψη χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση λευκού άνθους στα κάτω φύλλα (μοιάζει με βαμβάκι), η δομή των φύλλων αλλάζει - γίνονται ημιδιαφανή και υδαρή.Με την πάροδο του χρόνου, η πλάκα σκουραίνει και γίνεται πυκνή, οι βλαστοί αρχίζουν να σαπίζουν, η κορυφή του θάμνου μαραίνεται.

Το φυτό θα πρέπει να καταστραφεί εάν το μεγαλύτερο μέρος του θάμνου μολυνθεί με λευκή σήψη... Σε πρώιμο στάδιο ανίχνευσης μυκητιασικής δραστηριότητας, οι πληγείσες περιοχές απομακρύνονται. Το μαχαίρι πρέπει να απολυμανθεί. Οι τομές επεξεργάζονται με ενεργό άνθρακα ή κολλοειδές θείο. Συνιστάται η επεξεργασία των θάμνων με "Acrobat" ή "Topaz" τρεις φορές την εβδομάδα.

Με γκρίζα σήψη, εμφανίζονται καφέ κηλίδες στα φύλλα και στο ίδιο το καρπούζι, καλυμμένο με γκριζωπό ή μαύρο άνθος. Τα φυτά μπορούν να σωθούν με θειικό χαλκό και θρυμματισμένη κιμωλία (1: 2) ή με ψεκασμό με παρασκευάσματα Topaz, Sumileks, Teldor.

Για αναφορά. Φυτεύοντας καλέντουλα, κατιφές ή φύλλα μουστάρδας γύρω από το πεπόνι, μπορείτε να αποτρέψετε τη μόλυνση με μυκητιασικές λοιμώξεις. Αυτά τα φυτά εκκρίνουν φυτοκτόνα που έχουν επιζήμια επίδραση στους μύκητες.

Σκουριά φύλλων

Ο αιτιολογικός παράγοντας είναι ένας παρασιτικός μύκητας σκουριάς. Εκδηλώνεται ως καφέ χτυπήματα στους θάμνους, που σπάσουν με την πάροδο του χρόνου, και σπόρια από ένα σκουριασμένο μύκητα χύνεται από αυτά. Το σχήμα και το μέγεθος των φυματίων μπορεί να διαφέρουν.

Για τη θεραπεία του φυτού, οι μολυσμένοι βλαστοί και οι περιοχές των φύλλων κόβονται, οι θάμνοι αντιμετωπίζονται με μυκητοκτόνα. Ως προληπτικό μέτρο, τα λιπάσματα αζώτου ελαχιστοποιούνται.

Ελιά

Μυκητιακή νόσος που προσβάλλει όλα τα εναέρια μέρη του φυτού. Στις περισσότερες περιπτώσεις, τα μούρα υποφέρουν, σχηματίζουν έλκη χρώματος γκρι-ελιάς, από το οποίο εκκρίνεται ένα θολό υγρό.

Σε περίπτωση πρόωρης θεραπείας, το φυτό πεθαίνει σε 5-10 ημέρες. Για απολύμανση χρησιμοποιήστε το "Kartotsid" ή το "Oxyhom". Σε πρώιμο στάδιο, το υγρό Bordeaux είναι αποτελεσματικό.

Είναι ενδιαφέρον:

Γιατί εμφανίζονται κίτρινες κηλίδες στα φύλλα ντομάτας;

Οφέλη για την υγεία του πιπεριού καγιέν

Γιατί τα καρπούζια και οι κορυφές γίνονται μαύρα

Το μαυρισμένο καρπούζι δεν είναι ασυνήθιστο για τους οικιακούς αγρότες. Καλλιέργεια πεπονιών και κολοκυθών, οι κηπουροί μπορεί να αντιμετωπίσουν αυτό το πρόβλημα λόγω ακατάλληλων κλιματολογικών συνθηκών και, ιδίως, παγετώνων. Τα καρπούζια και οι κορυφές αρχίζουν να σκουραίνουν - εάν δεν ληφθούν μέτρα διάσωσης, η καλλιέργεια χάνεται.

Εάν τα καρπούζια καλλιεργούνται σε θερμοκήπια, συνιστάται να θερμαίνετε τεχνητά το θερμοκήπιο. Όταν καλλιεργείτε πεπόνια σε ανοιχτό χωράφι, πρέπει να επιλέξετε το σωστό μέρος και χρόνο φύτευσης. Η βλάβη στις ωοθήκες μπορεί να αποφευχθεί με καλό φωτισμό και αερισμό του χώρου, σωστό πότισμα και εμπλουτισμό του εδάφους με ορυκτά και συμμόρφωση με τους κανόνες αμειψισποράς.

Η μυκητιασική λοίμωξη εξηγεί επίσης γιατί οι καλλιέργειες γίνονται μαύρες. Αυτό είναι το κύριο σημάδι της δραστηριότητας των μυκητιακών μικροοργανισμών. Το Anthracnose και το Fusarium είναι τα πιο επιβλαβή για τη συγκομιδή.

Παράσιτα και έλεγχος καρπουζιού

Η καλλιέργεια του πεπονιού προσβάλλεται όχι μόνο από μυκητιασικές ασθένειες · τα παράσιτα, από τα οποία υπάρχουν επίσης πολλά, προκαλούν επίσης σημαντική ζημιά στην καλλιέργεια.

Ανάμεσα τους:

1. Αφίδα πεπονιού. Καταστρέφει τα λουλούδια και τις ωοθήκες, απορροφώντας όλους τους χυμούς. Για να τρομάξετε τις αφίδες, αρκεί να χρησιμοποιήσετε λαϊκές θεραπείες - για να επεξεργαστείτε φυτά με εγχύσεις κρεμμυδιών, σκόρδου, σκουλήκι, ψίχουλα καπνού. Η φύτευση του κήπου γύρω από την περίμετρο με βότανα είναι αποτελεσματική. Χρησιμοποιήστε εντομοκτόνα για μεγάλο αριθμό εντόμων.
2. Αράχνη αράχνης. Μη ανθισμένα άνθη, ωοθήκες, κορυφές βλαστών σφίγγονται με λεπτές διαφανείς κλωστές, που μοιάζουν με αράχνη. Τα εντομοκτόνα είναι αναποτελεσματικά αφού δεν είναι έντομα, αλλά αραχνοειδή. Εφαρμόστε ακαρεοκτόνα: "Omite", "Neoron", "Apollo".
3. Σκουλήκι. Η δραστηριότητά του αποδεικνύεται από τρύπες στα μούρα, οι οποίες οδηγούν στη σήψη τους. Για την καταπολέμηση των προνυμφών, παγίδες τοποθετούνται στο έδαφος - βάζα με πατάτες ή τεύτλα. Οι παγίδες πρέπει να αλλάζονται πολλές φορές την εβδομάδα και τα παγιδευμένα άτομα πρέπει να καταστρέφονται. Σε περίπτωση έντονης δραστηριότητας, τα "Thunder-2", "Diazonin", "Zemlin" θα βοηθήσουν.
4. Φυτρώνουν μύγα... Οι προνύμφες μολύνουν τα φυτά, η δεύτερη γενιά - ένα ενήλικο φυτό.Η συγκομιδή σαπίζει γρήγορα. Για την καταπολέμησή τους, χρησιμοποιούνται εντομοκτόνα, το έδαφος και τα φύλλα αντιμετωπίζονται. Οι σπόροι εμποτίζονται σε διάλυμα Fentiuram πριν από τη φύτευση. Τα φυτά που φυτεύονται ψεκάζονται με Iskra Bio σε λίγες ημέρες.
5. Θυσανόπτερα. Δεν βλάπτουν μόνο το φυτό, αλλά επίσης μεταφέρουν επικίνδυνες ασθένειες. Μοιάζουν με μικρές μαύρες κουκκίδες στα φύλλα ενός καρπουζιού. Συνιστάται η χρήση των "Fitoverm", "Karate", "Vertimek" ή "Spintor". Μπορεί να χρειαστούν 3-4 θεραπείες σε διαστήματα 7-12 ημερών. Είναι καλύτερα να αφαιρέσετε αμέσως τα πληγέντα μέρη του φυτού.

Για αναφορά... Οι λαϊκές θεραπείες είναι αποτελεσματικές μόνο σε πρώιμο στάδιο της εισβολής παρασίτων.

Προληπτικά μέτρα

Τα προληπτικά μέτρα είναι η πιο αποτελεσματική μέθοδος ελέγχου, καθώς τα παθογόνα παραμένουν βιώσιμα για αρκετά χρόνια στο έδαφος, τον εξοπλισμό, τα ζιζάνια και τα συντρίμμια των φυτών.

Οι κύριες μέθοδοι πρόληψης:

1. Χρησιμοποιήστε σπόρους υγιεινών φρούτων για σπορά, απολυμάνετε.
2. Επιλέξτε για σπορά εύκολα αεριζόμενων, καλά φωτισμένων περιοχών όπου δεν έχουν καλλιεργηθεί κολοκύθες τα τελευταία 3-4 χρόνια.
3. Χαλαρώστε τακτικά το έδαφος.
4. Τροφοδοτήστε φυτά με θρεπτικά συστατικά και ιχνοστοιχεία.
5. Διατηρήστε ένα άνετο καθεστώς θερμοκρασίας για το έδαφος και τον αέρα.
6. Μην αγγίζετε τα φύλλα το πόσιμο το πρωί και το βράδυ με νερό που θερμαίνεται στους 22-25 ° C.
7. Μην αποθηκεύετε κατεστραμμένα ή σάπια φρούτα με υγιή μούρα.
8. Σε περιοχές όπου παρατηρήθηκε η επίπτωση της συγκομιδής, κάψτε τα υπολείμματα των φυτών.
9. Το φθινόπωρο, το χώμα που καθαρίζεται από τα φυτά σκάβεται επάνω στη μπαγιονέτα ενός φτυαριού και το γήινο κώμα αναποδογυρίζεται.

συμπέρασμα

Η συμμόρφωση με τους κανόνες επαρκούς φροντίδας και πρόληψης θα αποφύγει την ανάπτυξη ασθενειών των καλλιεργειών. Όταν προκύπτουν δυσκολίες με την καλλιέργεια πεπονιών και κολοκυθών, βοηθούν σύγχρονες μέθοδοι θεραπείας με τη βοήθεια μυκητοκτόνων, εντομοκτόνων, ακαρεοκτόνων και ορισμένων λαϊκών φαρμάκων.

Το προχωρημένο στάδιο της μόλυνσης των φυτών απαιτεί την καταστροφή των ασθενών φυτεύσεων.