Φροντίδα και καλλιέργεια πιπεριών σε θερμοκήπιο: οδηγίες βήμα προς βήμα για αρχάριους κηπουρούς

Το πιπέρι (γλυκό και πικρό) διακρίνεται από την ιδιοτροπία και τη ζεστασιά του. Η κουλτούρα δεν είναι εύκολο να αναπτυχθεί στη Ρωσία, ειδικά σε περιοχές με ακραίες καιρικές συνθήκες. Σχεδόν όλες οι ποικιλίες δίνουν τη μέγιστη απόδοση στη χώρα μας μόνο σε θερμοκήπια.

Διαβάστε παρακάτω για τους βασικούς κανόνες για τη φροντίδα και την καλλιέργεια πιπεριών σε ένα θερμοκήπιο.

Οι καλύτερες πιπεριές για θερμοκήπια

Οι εξαιρετικά ανθεκτικές στο κρύο ποικιλίες είναι κατάλληλες για καλλιέργεια σε ανοιχτό έδαφος στο κεντρικό τμήμα της Ρωσίας. Και εδώ οποιοδήποτε είδος πιπεριού μπορεί να καλλιεργηθεί στο θερμοκήπιο... Το προστατευμένο έδαφος σάς επιτρέπει να δημιουργείτε βέλτιστες συνθήκες ακόμη και για τις πιο σχολαστικές καλλιέργειες.

Τι ποικιλίες και υβρίδια πιο συχνά καλλιεργούνται σε θερμοκήπια και θερμοκήπια:

1. Θαύμα της Καλιφόρνια... Το κύριο χαρακτηριστικό είναι μεγάλο. Η μάζα των μεμονωμένων δειγμάτων φτάνει τα 500 g. Το πάχος των τοιχωμάτων είναι 12 mm.
2. Μαύρος καρδινάλιος... Διαφέρει σε ασυνήθιστο σκούρο μοβ χρώμα φρούτων. Κατά τη διάρκεια της ωρίμανσης, αποκτούν μια κόκκινη απόχρωση. Ο θάμνος φτάνει σε ύψος 1 m.
3. Γιόβα... Διαφέρει σε υψηλή απόδοση (έως 15 κιλά ανά 1 τετραγωνικό μέτρο). Παχιά βουλγαρική πιπεριά.
4. Κλαούντιο... Μεσαία σεζόν. Τα σκούρα κόκκινα μακριά φρούτα φτάνουν σε βάρος 250 γραμμάρια. Είναι άνοσο από τις κύριες ασθένειες της νυχτερινής σκιάς. Ο θάμνος φτάνει σε ύψος 1,3 m.
5. Atlant... Το κύριο χαρακτηριστικό είναι το μικρό μέγεθος του θάμνου (έως 70 cm). Βουλγαρική πιπεριά, παχύ τοίχωμα και γλυκιά γεύση.
6. Ντένις... Νωρίς. Το κύριο στέλεχος μεγαλώνει σε ύψος όχι μεγαλύτερο από 60 cm. Το βάρος κάθε φρούτου φτάνει τα 300 g.

Οι ποικιλίες που περιγράφονται δίνουν τους καλύτερους δείκτες απόδοσης. ακριβώς στο θερμοκήπιο.

Χαρακτηριστικά της καλλιέργειας πιπεριού σε θερμοκήπιο

Αγροτεχνολογία πιπεριού σε προστατευμένο και ανοιχτό έδαφος σχεδόν το ίδιο, αλλά υπάρχουν ακόμα πολλά χαρακτηριστικά φροντίδας στο θερμοκήπιο:

1. Το θερμοκήπιο διατηρεί το βέλτιστο επίπεδο υγρασίας αερίζοντας τακτικά το δωμάτιο. Ειδικά κατά τη διάρκεια της ζέστης. Είναι απαραίτητο να δημιουργηθεί ένα ιδανικό μικροκλίμα στο δωμάτιο.
2. Η πιπεριά στο θερμοκήπιο γονιμοποιείται τεχνητά. Για να γίνει αυτό, οι θάμνοι με ταξιανθίες κλονίζονται καθημερινά. Αυτό γίνεται προσεκτικά, ώστε να μην προκληθεί ζημιά στους μίσχους του φυτού. Ένας ευκολότερος τρόπος είναι να τοποθετήσετε έναν ανεμιστήρα στο θερμοκήπιο, ο οποίος θα προάγει τόσο τη γονιμοποίηση όσο και τη βέλτιστη ανταλλαγή αέρα.
3. Στο θερμοκήπιο, τα κρεβάτια ποτίζονται πολύ λιγότερο συχνά. Συνήθως, σε τέτοιες συνθήκες, το πιπέρι χρειάζεται μόνο ένα πότισμα την εβδομάδα.
4. Το πιπέρι επικονιάζεται εύκολα. Επομένως, ζεστές και γλυκές πιπεριές δεν φυτεύονται στο ίδιο θερμοκήπιο. Δεν συνιστάται η τοποθέτηση φυτών διαφορετικών ποικιλιών το ένα δίπλα στο άλλο, ειδικά αν σκοπεύετε να χρησιμοποιήσετε τα φρούτα τους για να συλλέξετε σπόρους για φύτευση.

Συμβουλή! Τα φυτά που απαιτούν διαφορετικές συνθήκες καλλιέργειας δεν μπορούν να φυτευτούν στο ίδιο θερμοκήπιο. Για παράδειγμα, πιπεριές και αγγούρια.

Προσγείωση

Μερικοί αγρότες καλλιεργούν πιπεριές θερμοκηπίου όλο το χρόνο. Σε αυτήν την περίπτωση, θα χρειαστείτε ένα πλήρως εξοπλισμένο δωμάτιο. Εάν η καλλιέργεια του φυτού έχει προγραμματιστεί μόνο κατά τη ζεστή περίοδο, τότε είναι επίσης κατάλληλες ελαφρύτερες δομές πολυανθρακικού ή θερμοκήπια.

Η φύτευση πιπεριών σε θερμαινόμενα θερμοκήπια είναι δυνατή οποιαδήποτε στιγμή του έτους... Σε απλούστερα καταφύγια, ο πολιτισμός φυτεύεται τον Μάιο.

Εάν το θερμοκήπιο δεν θερμαίνεται, οι πιπεριές καλλιεργούνται αποκλειστικά σε φυτά.... Διαφορετικά, απλά δεν θα έχει χρόνο να μαζέψει πριν από το κρύο.

Προετοιμασία σπόρων

Οι σπόροι πιπεριού, ειδικά οι υβριδικοί, πωλούνται από πολλούς παραγωγούς που έχουν ήδη υποστεί επεξεργασία.... Είναι τουρσί και επικαλύπτονται με θρεπτικά συστατικά στο εργοστάσιο. Οι πληροφορίες επεξεργασίας αναγράφονται στη συσκευασία. Αυτοί οι σπόροι είναι πορτοκαλί ή πράσινοι.

Εάν οι σπόροι δεν έχουν υποστεί επεξεργασία από τον κατασκευαστή ή χρησιμοποιείται υλικό φύτευσης που συλλέγεται από τη δική του συγκομιδή, τότε θα πρέπει να προετοιμάζεται στο σπίτι.

Βήμα προς βήμα επεξεργασία σπόρων:

1. Βαθμονόμηση... Οι σπόροι διαχωρίζονται, αφήνοντας δείγματα με ομοιόμορφο χρώμα χωρίς σκούρα σημεία. Βυθίζονται σε αλατισμένο νερό (1 κουταλιά της σούπας. Νερό και 1 κουταλάκι του γλυκού αλάτι). Για φύτευση, είναι κατάλληλο μόνο το υλικό φύτευσης που έχει βυθιστεί στον πυθμένα.
2. Απολύμανση... Το υλικό φύτευσης εμποτίζεται με ένα από τα μέσα: για 30 λεπτά σε ανοιχτό ροζ διάλυμα υπερμαγγανικού καλίου, για 15 λεπτά σε υπεροξείδιο του υδρογόνου, για 12 ώρες σε διάλυμα σόδας (1 κουταλάκι του γλυκού για 1 κουταλιά της σούπας νερό) ή για 12 ώρες σε χυμό αλόης ...
3. Βλάστηση... Οι σπόροι βυθίζονται για 12 ώρες σε ένα διεγερτικό ανάπτυξης ("Epin", χυμός αλόης, "Zircon"). Στη συνέχεια τυλίγονται σε τυρόσπιτο και τοποθετούνται σε ένα πιατάκι με σφουγγάρι στο κάτω μέρος. Οι σπόροι ποτίζονται με ζεστό νερό, τοποθετούνται σε ζεστό μέρος και αφήνονται μέχρι τη βλάστηση.
4. Βαφή μέταλλου... Τα λάχανα πιπεριού ψύχονται για 24 ώρες.

Οι σπόροι που αντιμετωπίζονται με αυτόν τον τρόπο θα δώσουν τα πρώτα βλαστάρια πιο γρήγορα... Τα φυτά που καλλιεργούνται από αυτά θα έχουν υψηλή αντοχή σε ασθένειες και δυσμενείς περιβαλλοντικούς παράγοντες.

Καλλιέργεια δενδρυλλίων

Καλλιεργούνται φυτά πιπεριού απευθείας σε θερμαινόμενο θερμοκήπιο ή γλάστρες... Στη δεύτερη περίπτωση, τα φυτά είναι ισχυρότερα και πιο γερά, καθώς είναι ευκολότερο να παρέχονται βέλτιστες συνθήκες σε ένα ειδικό δωμάτιο.

Το έδαφος δενδρυλλίων πρέπει να είναι θρεπτικό, αλλά ελαφρύ... Για την προετοιμασία του, το χώμα του κήπου, το χούμο και το πριονίδι ή η άμμος αναμιγνύονται σε ίσες αναλογίες. Εάν αυξηθεί η οξύτητα του προκύπτοντος μείγματος, τότε προστίθεται τέφρα σε αυτό. Το υπερφωσφορικό προστίθεται για εμπλουτισμό.

Το έδαφος πρέπει να απολυμανθεί. Ποτίζεται με θερμό θειικό χαλκό ή σκούρο ροζ διάλυμα υπερμαγγανικού καλίου. Εάν το πιπέρι καλλιεργηθεί στο σπίτι, τότε η γη χύνεται σε ειδικά απολυμαντικά κουτιά ή τύρφη.

Πριν από τη σπορά, το χώμα ποτίζεται με ζεστό νερό... Σε αυτό, οι αυλακώσεις κατασκευάζονται με βάθος 1-2 cm σε απόσταση 6 cm μεταξύ τους. Οι σπόροι σπέρνονται σε απόσταση 1 cm μεταξύ τους. Καλύπτονται με μεμβράνη και διατηρούνται σε θερμοκρασία 26-30 ° C έως τη βλάστηση. Όταν το φυτικό υλικό βλασταίνει, το φιλμ αφαιρείται.

Τα σπορόφυτα ποτίζονται καθώς στεγνώνει το έδαφος.... Βεβαιωθείτε ότι το νερό δεν στάζει, διαφορετικά οι ρίζες θα αρχίσουν να σαπίζουν.

Μετά από 10 ημέρες, οι πιο αδύναμες πιπεριές απομακρύνονται σπάζοντας το στέλεχος τους. Μετά την εμφάνιση δύο αληθινών φύλλων, τα φυτά αραιώνονται ξανά με τέτοιο τρόπο ώστε μια απόσταση 5-6 cm να παραμένει ελεύθερη μεταξύ των φυτών.

Το χειμώνα, το πιπέρι θα χρειαστεί επιπλέον φωτισμό με λαμπτήρες φθορισμού.... Εάν τα φυτά μεγαλώνουν την άνοιξη, τότε το φυσικό φως είναι αρκετό για αυτά.

Για ολόκληρη την περίοδο καλλιέργειας, τα φυτά τρέφονται δύο φορές:

1. Δύο εβδομάδες μετά την εμφάνιση δύο αληθινών φύλλων, εφαρμόζεται η πρώτη σίτιση. Χρησιμοποιήστε μια σύνθεση παρασκευασμένη από 5 λίτρα νερού, 3 g ουρίας και 15 g υπερφωσφορικού.
2. Τη δεύτερη φορά, τα λιπάσματα εφαρμόζονται πέντε ημέρες πριν από τη συλλογή. Για την παρασκευή της θρεπτικής σύνθεσης, αναμίξτε 5 λίτρα νερού, 25 g υπερφωσφορικού και 15 g θειικού καλίου.

Τα σπορόφυτα αρχίζουν να μεγαλώνουν 2,5 μήνες πριν από τη συλλογή φυτά σε μόνιμη θέση.

Συμβουλή! Εάν τα φυτά είναι ισχυρά και γερά, έχουν κοντό εσωτερικό και έντονο πράσινο φύλλωμα, τότε δεν είναι απαραίτητη η τελευταία σάλτσα.

Προετοιμασία εδάφους και θερμοκήπια

Πριν από τη σπορά ή τη φύτευση δενδρυλλίων σε θερμοκήπιο, πρέπει να προετοιμαστεί. Πρώτα απ 'όλα, το δωμάτιο καθαρίζεται από όλα τα υπολείμματα των φυτών και απολυμαίνεται.... Όχι μόνο το ίδιο το έδαφος ποτίζεται με θειικό χαλκό, τα τοιχώματα του θερμοκηπίου πλένονται με αυτό.

Τα Solanaceae δεν έχουν καλλιεργηθεί στο ίδιο έδαφος για αρκετά χρόνια στη σειρά. Τα θερμοκήπια αλλάζουν ετησίως ή απλώς αφαιρούν το χώμα κάθε σεζόν, αντικαθιστώντας το με ένα νέο.

Το έδαφος πρέπει να εμπλουτιστεί... Για κάθε 1 τετραγωνικό. m φτιάχνω 6 κιλά σάπια κοπριά ή χούμο. Προσθέστε επίσης 25 g υπερφωσφορικού και 15 g ουρίας.

Συμβουλή! Έμπειροι καλλιεργητές λαχανικών σπέρνουν τα κρεβάτια για το χειμώνα με σίκαλη. Την άνοιξη, τα φυτά που εμφανίζονται σκάβονται, αναμιγνύονται με χώμα και ποτίζονται με "Baikal". Κυριολεκτικά ένα μήνα αργότερα, λαμβάνεται εύφορο έδαφος σε αυτό το μέρος, γεγονός που καθιστά δυνατή τη μείωση της ποσότητας των απαραίτητων επιδέσμων.

Διαδικασία προσγείωσης

Το σχέδιο φύτευσης πιπεριού εξαρτάται από την ποικιλία του.... Για 1 τετραγωνικό. φύτεψα 3-4 θάμνους ψηλών φυτών και 4-5 θάμνους δειγμάτων χαμηλής ανάπτυξης.

Μια χούφτα τέφρα και κοκκώδη σύνθετα λιπάσματα μακράς δράσης προστίθενται στις οπές. Ορισμένοι κηπουροί ρίχνουν επιπλέον 1 λίτρο κοπριάς αραιωμένο με νερό σε αναλογία 1:10.

Πριν την επιβίβαση Τα φυτά ποτίζονται και αφαιρούνται προσεκτικά από το έδαφος με μια μικρή σπάτουλα ή πιρούνι, προσέχοντας να μην προκαλέσουν ζημιά στις ρίζες. Στη συνέχεια τοποθετούνται σε μια τρύπα, σχηματίζοντας ρίζες προς το κέντρο, και καλύπτονται με χώμα, χωρίς να εμβαθύνουν το κολάρο της ρίζας.

Προσγειώσεις αρδευόμενος ζεστό νερό, ξοδεύοντας τουλάχιστον 1 λίτρο ανά φυτό. Το επόμενο πότισμα και σίτιση είναι δυνατή όχι νωρίτερα από δύο εβδομάδες.

Συμβουλή! Πολλοί αγρότες φυτεύουν πιπεριές στο θερμοκήπιο όταν εμφανίζονται δύο αληθινά φύλλα στα φυτά.

Ο χρόνος φύτευσης πιπεριών σε ένα μη θερμαινόμενο δωμάτιο εξαρτάται από το κλίμα της περιοχής:

• νότια (Μπέλγκοροντ, Σότσι κ.λπ.) - Απρίλιος
• κεντρική (περιοχή της Μόσχας, Tver, κ.λπ.) - αρχές Μαΐου ·
• πόλεις με πιο δροσερά κλίματα (Σιβηρία, Ουράλια) - το δεύτερο μισό του Μαΐου.

Περιποίηση πιπεριού θερμοκηπίου

Για να έχετε καλή συγκομιδή, είναι σημαντικό να φροντίζετε σωστά τις φυτεύσεις. Εδώ βασικοί κανόνες για την καλλιέργεια πιπεριώνκαι:

1. Το πιπέρι στο θερμοκήπιο ποτίζεται 1-2 φορές την εβδομάδα, ξοδεύοντας 3-4 λίτρα ζεστού νερού για κάθε φυτό. Πριν από την ανθοφορία, τα φυτά ποτίζονται με βροχή, τότε το υγρό χύνεται μόνο στη ρίζα. Η υγρασία στα λουλούδια θα προκαλέσει τη συγκέντρωση της γύρης. Την ημέρα του τσίμπημα και του τσίμπημα, το πιπέρι δεν ποτίζεται.
2. Μετά από κάθε πότισμα, το χώμα χαλαρώνει και καθαρίζεται από ζιζάνια. Ένα στρώμα στρώματος στα κρεβάτια (σανός, άχυρο, χούμο) θα βοηθήσει να κάνετε αυτές τις διαδικασίες πιο σπάνιες.
3. Τα ψηλά φυτά πρέπει να τσιμπήσουν. Αυτό γίνεται όταν το κύριο στέλεχος φτάσει στο μέγιστο ύψος στήριξης.
4. Το αν το πιπέρι χρειάζεται διαμόρφωση εξαρτάται από την ποικιλία του. Οι ποικιλίες χαμηλής καλλιέργειας συνήθως δεν είναι γιος. Ψηλά δείγματα σχηματίζουν ένα ή δύο στελέχη. Η διατήρηση των παιδιών πραγματοποιείται νωρίς το πρωί ή αργά το βράδυ.
5. Οι έμπειροι καλοκαιρινοί κάτοικοι συνιστούν τη δέσμευση όλων των ποικιλιών υψηλής απόδοσης. Ακόμα και μικρότερα φυτά θα σπάσουν κάτω από το βάρος του καρπού, εάν δεν είναι δεμένα. Οι θάμνοι συνδέονται στο στήριγμα με συνθετικό νήμα.
6. Λίπασμα πιπέρι 3-4 φορές ανά σεζόν. Συνιστάται η εναλλαγή 1:10 αραιωμένης κοπριάς κοτόπουλου και σύνθετων ορυκτών λιπασμάτων. Πριν από τη λίπανση, τα φυτά πρέπει να ποτίζονται. Τα πρώτα λιπάσματα χρησιμοποιούνται δύο εβδομάδες μετά τη συλλογή των φυτωρίων σε μόνιμο μέρος.
7. Τα θερμοκήπια αερίζονται τακτικά. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό τις ζεστές μέρες.
8. Για να βοηθηθεί η επικονίαση του πιπεριού, οι θάμνοι αναδεύονται τακτικά.

Συμβουλή! Ορισμένοι καλλιεργητές λαχανικών χρησιμοποιούν πιπέρι για πολλαπλασιασμό των φυτών.

Χαρακτηριστικά φροντίδας πιπεριού ανά μήνα

Οι πιπεριές καλλιεργούνται σε θερμοκήπιο όλο το χρόνο... Τον Αύγουστο, τον Ιούλιο, τον Μάιο, τον Ιούνιο και τον Σεπτέμβριο, οι κανόνες για τη φροντίδα των φυτών παραμένουν οι ίδιοι.

Τους ψυχρότερους μήνες, οι τεχνικές φροντίδας των φυτών θα είναι διαφορετικές.... Εδώ είναι οι κύριες αποχρώσεις:

1. Το χειμώνα, το θερμοκήπιο θερμαίνεται για να διατηρεί μια άνετη θερμοκρασία δωματίου.
2. Για να μειώσετε τον κίνδυνο εμφάνισης ασθενειών, διασφαλίστε τη σωστή ανταλλαγή αέρα στο θερμοκήπιο.Οι αεραγωγοί δεν μπορούν να ανοίξουν το χειμώνα, επομένως είναι σημαντικό να φροντίσετε ένα καλό σύστημα εξαερισμού.
3. Συνιστάται η μείωση της ποσότητας ποτίσματος το χειμώνα. Τα φυτά ποτίζονται μόνο μία φορά την εβδομάδα.

Ασθένειες και παράσιτα

Σε ένα θερμοκήπιο, οι ασθένειες εξαπλώνονται πιο εύκολα μεταξύ των φυτών.... Εδώ είναι ιδιαίτερα σημαντικό να ακολουθήσετε τους κανόνες πρόληψης, οι οποίοι συνίστανται στη σωστή εναλλαγή καλλιεργειών, στην απολύμανση εργαλείων και χώρων, στο σωστό πότισμα και στην τακτική επιθεώρηση των θάμνων.

Οι πιο συχνές ασθένειες του πιπεριού στο θερμοκήπιο:

1. Τα σπορόφυτα πιπεριού έχουν υποστεί ζημιά από ένα μαύρο πόδι. Το στέλεχος αρχίζει να σαπίζει και να σκουραίνει στη βάση. Δεν είναι δυνατή η αποθήκευση των προσβεβλημένων φυτών, αφαιρούνται. Στη συνέχεια, τα υγιή φυτά και τα κρεβάτια υποβάλλονται σε επεξεργασία με θειικό χαλκό.
2. Γκρι σήψη... Μαλακά σκοτεινά σημεία εμφανίζονται στον καρπό. Τα προσβεβλημένα φρούτα αφαιρούνται. Εάν τα συμπτώματα της νόσου εμφανίζονται στα στελέχη, τότε αυτές οι περιοχές επικαλύπτονται με το "Rovral".
3. Λευκό σάπιο... Τα στελέχη και τα φύλλα των φυτών καλύπτονται με μαλακά σημεία με λευκή άνθιση. Για την αντιμετώπιση του προβλήματος, οι φυτεύσεις αντιμετωπίζονται με θειικό χαλκό.
4. Verticillus και μαρασμός του φουσαρίου... Τα φύλλα και οι μίσχοι των φυτών γίνονται κίτρινα, μπούκλες και μαραίνονται. Δεν υπάρχει θεραπεία. Η κύρια πρόληψη είναι η απολύμανση των σπόρων και η παρακολούθηση της αμειψισποράς.
5. Αργά... Όλα τα μέρη του φυτού καλύπτονται με καφέ ή σκούρο καφέ κηλίδες. Ως προληπτικό μέτρο, οι πιπεριές ψεκάζονται με υγρό Bordeaux. Δεν υπάρχει θεραπεία.
6. Λευκό σημείο... Τα φυτά καλύπτονται με λευκά ξηρά σημεία με σκούρο περίγραμμα, τα οποία αργότερα αναπτύσσουν μαύρα σπόρια. Αυτό οδηγεί σε μαρασμό και θάνατο του πιπεριού. Στα πρώτα στάδια της φύτευσης, διασώζονται με ψεκασμό των κρεβατιών με Fitosporin.
7. Βακτηριακός καρκίνος... Καφέ κηλίδες σχηματίζονται στα φυτά, τα οποία συγχωνεύονται σταδιακά μεταξύ τους, καλύπτονται με κρούστα και οδηγούν στο θάνατο των φυτών. Δεν υπάρχει θεραπεία. Τα ασθενή φυτά απομακρύνονται και τα υγιή φυτά ψεκάζονται με θειικό χαλκό.

Οι ασθένειες δεν είναι η μόνη απειλή για το πιπέρι... Ο κίνδυνος είναι και παράσιτα... Στα θερμοκήπια, τα κρεβάτια δέχονται επίθεση συχνότερα από λευκές μύγες, thrips και ψείρα των φυτών... Για να αποφευχθεί η εμφάνιση εντόμων, τα παράθυρα καλύπτονται με ειδικά δίχτυα. Εάν τα παράσιτα έχουν ήδη επηρεάσει τους θάμνους, τα φυτά ψεκάζονται με διάλυμα σαπουνιού πλύσης ή αφέψημα από αψιθιά.

Συγκομιδή και αποθήκευση

Η συγκομιδή πιπεριού εξαρτάται από το χρόνο φύτευσης και από το χρόνο ωρίμανσης... Αρχίζουν να το συλλέγουν τον Ιούλιο και τελειώνουν τον Οκτώβριο.

Οι έμπειροι καλλιεργητές προτείνουν να μαζέψουν πιπεριές μόλις φτάσουν στο μέγιστο τους μέγεθος. Τέτοια δείγματα θα ωριμάσουν στο σπίτι, αλλά δεν θα επηρεάσουν την ανάπτυξη άλλων φρούτων.

Αποθηκεύστε τη σοδειά σε δροσερό, ξηρό μέρος... Είναι σημαντικό να διαχωρίζετε τακτικά τα φρούτα, αφαιρώντας όλα τα κατεστραμμένα.

Οι αποχρώσεις της καλλιέργειας γλυκών και πικρών πιπεριών σε ένα θερμοκήπιο

Οι κανόνες για τη φροντίδα γλυκών και πικρών πιπεριών δεν διαφέρουν... Και οι δύο ποικιλίες χρειάζονται τακτικό πότισμα, σίτιση και προστασία από ασθένειες.

Οι περισσότερες καυτερές πιπεριές δεν απαιτούν τσίμπημα... Επιπλέον, αυτή η ποικιλία είναι λιγότερο ευαίσθητη στα παράσιτα λόγω της πικάντικης γεύσης της.

Σπουδαίος! Οι πιπεριές και οι καυτές πιπεριές δεν φυτεύονται στο ίδιο θερμοκήπιο. Διαφορετικά, θα εμφανιστεί σκόνη και τα γλυκά φρούτα θα αποκτήσουν μια πικρή γεύση.

Καλλιέργεια πιπεριών σε ένα θερμοκήπιο ως επιχείρηση

Η καλλιέργεια πιπεριών σε θερμοκήπιο γίνεται κερδοφόρα επιχείρηση για πολλούς κηπουρούς. υπάρχει μερικά μυστικά που θα σας επιτρέψουν να έχετε τη μέγιστη απόδοση και να μειώσετε το κόστος:

1. Συγκομιδή στο στάδιο της τεχνικής ωριμότητας, όταν τα φρούτα έχουν φτάσει στο μέγιστο μέγεθος, αλλά δεν έχουν αποκτήσει ομοιόμορφο χρώμα. Αυτό θα αυξήσει την απόδοση των θάμνων και θα επιτρέψει στο προϊόν να διαρκέσει περισσότερο.
2. Η χρήση ποικιλιών, όχι υβριδίων. Σε αυτήν την περίπτωση, οι σπόροι από τη συγκομιδή θα είναι κατάλληλοι για σπορά και ο καλλιεργητής λαχανικών δεν θα χρειαστεί να ξοδεύει ετησίως σε νέο υλικό φύτευσης.
3. Χρήση ποικιλιών με αντοχή στις ασθένειες.Αυτό ελαχιστοποιεί τις απώλειες των καλλιεργειών λόγω ασθένειας και μειώνει το κόστος των χημικών.

συμπέρασμα

Οι δομές του θερμοκηπίου σάς επιτρέπουν να καλλιεργείτε πιπέρι σε οποιαδήποτε περιοχή της χώρας μας. Εάν παρέχετε θέρμανση και εξοπλίσετε σωστά τις εγκαταστάσεις, η συγκομιδή θα είναι διαθέσιμη όλο το χρόνο.

Κατά την καλλιέργεια πιπεριού σε θερμοκήπιο, είναι σημαντικό να ακολουθείτε όλους τους κανόνες της γεωργικής τεχνολογίας και να ελέγχετε τακτικά τους θάμνους για ασθένειες. Πράγματι, σε εσωτερικούς χώρους, οι λοιμώξεις εξαπλώνονται γρηγορότερα από ό, τι στον καθαρό αέρα.