Ο κάτοχος του ρεκόρ για το περιεχόμενο των βιταμινών είναι το γλυκό πιπέρι "Ramiro" με εξωτική εμφάνιση

Το πιπέρι Ramiro είναι ένα λαχανικό που απολαμβάνει σταθερή δημοτικότητα. Τα φρούτα του είναι ζουμερά και νόστιμα, πλούσια σε βιταμίνες και μέταλλα. Αυτή η ποικιλία διαφέρει από άλλες γλυκές πιπεριές, καθώς η εμφάνισή της είναι παρόμοια με τη Χιλή. Εκτρέφεται από τον Ramiro στην Ιταλία. Καλλιεργείται ευρέως στη Λατινική Αμερική και την Ευρώπη. Καλλιεργείται επιτυχώς στη Ρωσία.

Τι είδους πιπέρι είναι αυτό

Οι σπόροι γλυκού πιπεριού Ramiro δεν πωλούνται σχεδόν ποτέ... Οι κηπουροί που θέλουν να καλλιεργήσουν ένα αυθεντικό λαχανικό αγοράζουν πιπέρι στα μανάβικα και εξάγουν σπόρους από τα φρούτα.

Χαρακτηριστικά και περιγραφή της ποικιλίας

Το πιπέρι έχει μια ασυνήθιστα γλυκιά γεύση φρούτων... Κάθε πιπέρι θα φαίνεται ήπιο μετά το φαγητό του Ramiro.

Το ύψος του φυτού φτάνει τα 90 cm, απλώνεται ο θάμνος, σχηματίζει πολλά στελέχη στη βάση. Η ποικιλία ανήκει στα μέσα της σεζόν. Από τη βλάστηση των σπόρων έως τη συγκομιδή, χρειάζονται περίπου 130 ημέρες.

Χαρακτηριστικά γνωρίσματα

Ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα της ποικιλίας είναι η παρουσία συστροφών στο στέλεχος του στελέχους. Ο θάμνος είναι 1,5 φορές υψηλότερος από το συνηθισμένο... Πολλές ωοθήκες σχηματίζονται.

Αναφορά. Η γλυκύτητα των πιπεριών είναι το χαρακτηριστικό γνώρισμα αυτής της ποικιλίας.

Χαρακτηριστικά των φρούτων, απόδοση

Τα φρούτα είναι επιμήκη, κόκκινα, πράσινα και κίτρινα, περιέχουν λίγους σπόρους... Το μήκος των πιπεριών φτάνει τα 25 cm, το πάχος του τοιχώματος είναι 0,5 cm και το βάρος είναι 90-50 g. Η απόδοση είναι 2-2,5 kg ανά τετραγωνικό μέτρο. μ. Από έναν θάμνο που συλλέγεται έως 2 κιλά φρούτων.

Στη φωτογραφία, γλυκοί καρποί της ποικιλίας Ramiro.

Προετοιμασία για καλλιέργεια

Ο χρόνος σποράς για πιπέρι εξαρτάται από το πού σκοπεύετε να καλλιεργήσετε τη σοδειά... Για ανοιχτό έδαφος, σπέρθηκε τον Φεβρουάριο, για θερμοκήπια - στα τέλη Ιανουαρίου. Οι σπόροι πιπεριού Ramiro είναι δύσκολο να αγοραστούν σε εξειδικευμένα καταστήματα. Ως εκ τούτου, οι κηπουροί μοιράζονται το φυτικό υλικό μεταξύ τους.

Προετοιμασία εδάφους

Μπορείτε να το πάρετε έτοιμο στο κατάστημα ή να το μαγειρέψετε μόνοι σαςμε ανάμειξη χούμου (2 μέρη), άμμου (1 μέρος) και χώματος κήπου (1 μέρος). Ως λίπασμα για 3 κιλά του μείγματος, προσθέστε ένα ποτήρι τέφρα.

Προσοχή! Πριν από τη σπορά, το έδαφος πρέπει να φρύγεται σε φούρνο μικροκυμάτων ή φούρνο.

Προετοιμασία και σπορά σπόρων

Οι σπόροι διατηρούνται σε νερό μέχρι να διογκωθούν πλήρως.... Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα διάλυμα υπερμαγγανικού καλίου 1%. Στη συνέχεια πρέπει να τοποθετηθούν σε ένα υγρό πανί ή βαμβάκι για 2-3 ημέρες.

Είναι δυνατόν να αυξηθεί η βλάστηση των σπόρων με τη βοήθεια διεγερτικών ανάπτυξης, για παράδειγμα, ένα διάλυμα του φαρμάκου "Epin", στο οποίο οι σπόροι τοποθετούνται για 4 ώρες και μετά πλένονται με νερό.

Καλλιέργεια δενδρυλλίων

Οι έτοιμοι σπόροι τοποθετούνται σε κοιλότητες 1-1,5 cm, καλά ποτισμένο και καθαρισμένο σε σκοτεινό μέρος. Καλύψτε με φύλλο αλουμινίου ή γυαλί στην κορυφή. Οι σπόροι βλασταίνουν συνήθως την επόμενη μέρα.

Κατά την καλλιέργεια δενδρυλλίων με μια επιλογή οι σπόροι σπέρνονται σε κουτιά. Μετά την εμφάνιση βλαστών, το δοχείο μεταφέρεται σε φωτισμένο μέρος.

Προσοχή! Τα συρτάρια πρέπει να έχουν οπές αποστράγγισης για να αποστραγγίζουν το υπερβολικό νερό κατά το πότισμα.

Απαιτούνται βέλτιστες συνθήκες για καλή ανάπτυξη δενδρυλλίων:

• θερμοκρασία ημέρας έως +26 ° С;
• θερμοκρασία νύχτας όχι μικρότερη από +10 ° С;
• μέτριο πότισμα
• αερίζεται 2-3 φορές την εβδομάδα.
• η περίοδος φωτός είναι τουλάχιστον 12 ώρες, γι 'αυτό φωτίζονται επιπλέον τα φυτά.

Πότισε με ζεστό, καταβυθισμένο νερό... Δεν συνιστάται η χρήση κρύου νερού για άρδευση. Είναι αγχωτικό για ευαίσθητα νεαρά φυτά.Η υπερβολική υγρασία συμβάλλει στην ανάπτυξη μυκητιακών παθήσεων και της σήψης των ριζών. Το μειονέκτημα συμβάλλει στην υπερβολική ξήρανσή τους.

Για την τόνωση του σχηματισμού ριζών Κατά το πότισμα, χρησιμοποιείται υγραμικό κάλιο, προστίθενται 5 ml ανά 2 λίτρα νερού.

Μετά την εμφάνιση του δεύτερου φύλλου τα φυτά βυθίζονται σε κύπελλα, η διάμετρος των οποίων δεν υπερβαίνει τα 10-12 cm.

Κατά την καλλιέργεια δενδρυλλίων επιλέγοντας Τα φυτά χρειάζονται χρόνο για να ανακάμψουν από τη μεταμόσχευση. Το καλύτερο είναι η μέθοδος χωρίς συγκομιδή, στην οποία οι σπόροι φυτεύονται απευθείας σε κύπελλα.

Δύο εβδομάδες πριν από την αποβίβαση σε μόνιμο μέρος τα φυτά αρχίζουν να συνηθίζουν στον καθαρό αέρα. Την πρώτη φορά που το βγάζουν στο μπαλκόνι ή τη βεράντα για μια ώρα, τότε ο χρόνος αυξάνεται.

Φύτευση πιπεριού

Το Ramiro είναι κατάλληλο τόσο για ανοιχτή γη όσο και για φύτευση θερμοκηπίου... Μια εβδομάδα πριν από τη φύτευση, το έδαφος υποβάλλεται σε επεξεργασία με θειικό χαλκό για απολύμανση. Τα φυτά μεταμοσχεύονται στα τέλη Μαΐου ή την πρώτη εβδομάδα του Ιουνίου.

Οι θάμνοι τοποθετούνται σε απόσταση 40 cm, μεταξύ σειρών - 50 cm... Φυτεύονται σε τρύπες βάθους έως 15 cm μαζί με ένα πήλινο κομμάτι από ένα ποτήρι. Φυτεύεται σε μοτίβο σκακιέρας για αποφυγή πάχυνσης. Οι ρίζες καλύπτονται με γη και ελαφρώς συμπιεσμένες. Νερό καλά με ζεστό νερό. Στρώστε με τύρφη για να διατηρήσετε την υγρασία του εδάφους.

Μετά τη φύτευση, τα φυτά δεν συνιστάται να ποτίζονται και να τρέφονται για μια εβδομάδα.... Χρειάζεται χρόνος για να ριζωθούν.

Σπουδαίος! Είναι καλύτερα να φυτέψετε φυτά σε συννεφιά, το πρωί ή το βράδυ.

Περαιτέρω φροντίδα

Η φροντίδα των φυτών είναι απλή: βοτάνισμα από ζιζάνια, πότισμα, σίτιση, σχηματισμός θάμνου.

Είναι καλύτερα να ποτίζετε το πιπέρι το πρωί ή το βράδυαπό το άμεσο ηλιακό φως. Ποτίζεται με ζεστό, καταβυθισμένο νερό με ρυθμό 6 λίτρα ανά τετραγωνικό μέτρο. μ. Η συχνότητα εξαρτάται από το στάδιο ανάπτυξης των φυτών. Κατά την εκκόλαψη - δύο φορές την εβδομάδα. Στο στάδιο του σχηματισμού και της ωρίμανσης των φρούτων, αρκεί μία φορά την εβδομάδα.

Το έδαφος χαλαρά αύξηση της πρόσβασης οξυγόνου και θρεπτικών ουσιών στις ρίζες.

Είναι ενδιαφέρον:

Κορυφαίες καλύτερες πρώιμες πιπεριές για ανοιχτό γήπεδο και θερμοκήπια

Για να αυξηθεί η απόδοση της ποικιλίας πιπέρι Ramiro, απαιτείται κορυφαία σάλτσα... Η πρώτη πραγματοποιείται 16-17 ημέρες μετά τη φύτευση. Χρησιμοποιήστε μια έγχυση mullein σε αναλογία 1:15 ή περιττώματα πουλιών σε αναλογία 1:10 με νερό.

Κατά τη διάρκεια της ανθοφορίας, συνιστάται να ψεκάσετε με διάλυμα βορικού οξέος με ρυθμό 2 g ανά 1 λίτρο. Αυτό είναι απαραίτητο για την ενίσχυση της ωοθήκης. Λίγη ζάχαρη μπορεί να προστεθεί για να προσελκύσει επικονιαστικά έντομα.

Μια άλλη σίτιση πραγματοποιείται μετά την ανθοφορία, ένα διάλυμα που περιέχει 20 g άλατος καλίου και υπερφωσφορικό άλας ανά κάδο νερού. Τα λιπάσματα συμβάλλουν στην ενίσχυση του ριζικού συστήματος και στη βελτίωση της γεύσης των φρούτων. Για να αυξηθεί η περίοδος καρποφορίας, τέτοια επικάλυψη γίνεται ξανά μετά την πρώτη συγκομιδή.

Για τη μείωση της πάχυνσης των φυτών, που οδηγεί στην ανάπτυξη ασθενειών και παρασίτων, καθώς και στην αύξηση των αποδόσεων, πραγματοποιείται κλάδεμα. Αφού φτάσει σε ύψος 20 cm, το φυτό αρχίζει να διακλαδίζεται.

Προσοχή! Για να εξασφαλιστεί η περαιτέρω ανάπτυξη της πιπεριάς, η πρώτη ταξιανθία αφαιρείται στο σημείο του κλάδου.

Όταν το δέκατο φύλλο εμφανίζεται στο φυτό είναι απαραίτητο να πραγματοποιηθεί το δεύτερο στάδιο του σχηματισμού του θάμνου. Απομένουν δύο ή τρεις βλαστοί, οι υπόλοιποι κόβονται, συμπεριλαμβανομένων των αδύναμων κλαδιών. Συνιστάται να αφήσετε 20-25 ωοθήκες στο θάμνο, αυτό θα χρησιμεύσει για να σχηματίσει μεγάλα φρούτα.

Χαρακτηριστικά των καλλιεργούμενων ποικιλιών και πιθανές δυσκολίες

Για φύτευση πιπεριού χρησιμοποιήστε τα κρεβάτια όπου παλαιότερα καλλιεργούσαν αγγούρια, κολοκύθια, καρότα, κρεμμύδια, κολοκύθα, πιπεριές. Μην φυτεύετε μετά μελιτζάνες, πατάτες και ντομάτες.

Το έδαφος προετοιμάζεται το φθινόπωρο... Σκάψτε, προσθέστε κομπόστ. Την άνοιξη, το νιτρικό αμμώνιο εισάγεται με ρυθμό 1 τετρ. m 30 g για την τόνωση του σχηματισμού πράσινης μάζας.

Φυτό Απαιτείται μέτριο πότισμα: η έλλειψη επηρεάζει την απόδοση, με περίσσεια, οι ρίζες σαπίζουν. Η επίστρωση βοηθά στην αντιμετώπιση της ξήρανσης.

Οι θάμνοι είναι ψηλοί, οι βλαστοί είναι εύθραυστοι και σπάνε εύκολα, έτσι πιπέρι Ramiro χρειάζεται μια καλτσοδέτα στα πονταρίσματα... Αυτό γίνεται όταν φτάσετε σε ύψος 0,5 m.

Για προστασία από τον άνεμο υψηλότερες καλλιέργειες μπορούν να φυτευτούν γύρω από το φυτό.

Τυπικές ασθένειες και παράσιτα

Έμπειροι κηπουροί υποστηρίζουν ότι ανεξάρτητα από την αντίσταση του πολιτισμού σε μεγάλες ασθένειες, εγγενή σε οποιαδήποτε ποικιλία πιπεριών, τα προληπτικά μέτρα δεν θα βλάψουν.

Πρόληψη μυκητιασικών ασθενειών - πότισμα με ζεστό νερό και μείωση της πάχυνσης, η χρήση μυκητοκτόνων "Barrier", "Zaslon", που ενισχύουν το ανοσοποιητικό σύστημα. Σε περίπτωση βλάβης σε μεγάλο βαθμό - παρασκευάσματα που περιέχουν χαλκό: "Oxyhom", οξυχλωριούχο χαλκό, υγρό Bordeaux.

Προσοχή! Οποιαδήποτε χημική επεξεργασία διακόπτεται 3 εβδομάδες πριν από τη συγκομιδή.

Για το πιπέρι Ramiro, μια ασθένεια είναι επικίνδυνη, στην οποία τα φύλλα γίνονται κίτρινα και μαραίνονται, τα φρούτα γίνονται μικρά και στραβά - stolbur ή φυτοπλάσμωση.

Ο έλεγχος ζιζανίων είναι το κύριο προληπτικό μέτρο. Εάν εμφανίστηκε η λοίμωξη, εφαρμόστε διπλή θεραπεία με διάλυμα 0,02% του "Karbofos".

Από αφίδες αντιμετωπίζονται με "Karbofos" ή "Keltan". Για να διατηρηθεί η λύση στο φυτό καλύτερα, συμπληρώνεται με θρυμματισμένο σαπούνι πλυντηρίου.

Κατά την ανίχνευση άκαρι αράχνης επεξεργασμένο με το ακόλουθο διάλυμα: πάρτε ένα ποτήρι ψιλοκομμένο κρεμμύδι (σκόρδο), φύλλα πικραλίδας σε έναν κουβά με νερό, προσθέστε μια κουταλιά της σούπας σαπούνι. Επιμείνετε για αρκετές ώρες.

Γυμνοσάλιαγκες βλάψτε τα χόρτα και τα φρούτα. Από αυτά τα παράσιτα, οι θάμνοι υφίστανται επεξεργασία με ένα διάλυμα του φαρμάκου "Strela" (50 g σκόνης ανά κάδο νερού).

Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα της ποικιλίας

Μεταξύ των πλεονεκτημάτων του γλυκού πιπεριού Ramiro αναφέρονται:

• υψηλή παραγωγικότητα
• μεγαλώνει καλά σε ένα θερμοκήπιο.
• έχει εξαιρετική γεύση.
• χυμώδης και γλυκύτητα των φρούτων.

Μεταξύ των ελλείψεων μπορεί να σημειωθεί:

• καλλιέργεια με τη μέθοδο δενδρυλλίων ·
• τα φρούτα δεν αποθηκεύονται για πολύ.

Κριτικές

Σχετικά με το γλυκό πιπέρι Ramiro οι καλοκαιρινοί κάτοικοι ανταποκρίνονται μόνο από τη θετική πλευρά.

Olga Leonidovna, περιοχή Saratov: «Έχω μεγαλώσει πιπεριές Ramiro με σπόρους που συλλέγονται από αγορασμένες πιπεριές. Έλεγξα βλάστηση, φυτευμένα φυτά. Αν και τα φρούτα φαίνονται μικρά σε σύγκριση με άλλες πιπεριές, έχουν απίστευτα γλυκιά γεύση και ευχαριστημένοι με μια μεγάλη συγκομιδή ".

Άννα, Μόσχα: «Κατάφερα να αγοράσω σπόρους Ramiro στο κατάστημα. Το φύτεψα στη χώρα, σε ένα θερμοκήπιο. Η εμφάνιση του πιπεριού μοιάζει με Χιλής, ο πολτός είναι γλυκός και τρυφερός. Το θεωρώ ως εναλλακτική λύση για άλλους τύπους πιπεριού ".

Βασίλι, Σαμάρα: «Δοκίμασα το πιπέρι του Ράμιρο από φίλους. Μου άρεσε η εμφάνιση και η γεύση, ζήτησα σπόρους και τους φύτεψα. Η συγκομιδή ήταν επιτυχής, αφαίρεσα περίπου 2 κιλά φωτεινά κόκκινα φρούτα από κάθε θάμνο. Ήμουν ικανοποιημένος ".

συμπέρασμα

Με την επιφύλαξη όλων των συνθηκών της γεωργικής τεχνολογίας, ακόμη και ένας αρχάριος κηπουρός μπορεί να καλλιεργήσει τα νόστιμα γλυκά φρούτα του πιπεριού Ramiro. Το ασήμαντο μειονέκτημα που ενυπάρχει στην ποικιλία - σύντομη αποθήκευση φρούτων - επιλύεται εύκολα.

Οι πιπεριές μπορούν να καταψυχθούν για ένα φωτεινό, γλυκό κομμάτι καλοκαιριού στο τραπέζι σας το χειμώνα. Ο Ράμιρο δεν χάνει τη γλυκύτητα του καρπού ακόμη και μετά την απόψυξη.