Πώς να αντιμετωπίσετε τα ακάρεα των αραχνών στα φυτά πιπεριού: αποτελεσματικές μέθοδοι για την γρήγορη αντιμετώπιση του παρασίτου

Γίνεται γλυκό πιπεριά - ενοχλητικό επάγγελμα. Είναι απαραίτητο όχι μόνο να δημιουργηθούν ευνοϊκές συνθήκες για ανάπτυξη, αλλά και να προστατευθεί το φυτό από παράσιτα, ένα από τα οποία είναι ακάρεα αράχνης.

Ένα θηλυκό άκαρι αράχνης είναι ικανό να παράγει 8-20 γενιές ανά σεζόν, ή περίπου δύο χιλιάδες άτομα. Μια σοβαρή απειλή, έτσι δεν είναι; Πώς είναι ένα παράσιτο, πώς να το αντιμετωπίσουμε, πώς να αντιμετωπίσουμε τα φυτά σε διάφορους βαθμούς μόλυνσης - θα σας ενημερώσουμε λεπτομερώς στο άρθρο.

Πώς μοιάζει ένα άκαρι αράχνης

Ένα συνηθισμένο παράσιτο στο πιπέρι είναι το κοινό ακάρεο (tetranychus) (lat.Tetranychus urticae). Ανήκει στην οικογένεια "ακάρεα αράχνης" (lat. Tetranychidae), μια υποκατηγορία ακάρεων, κλάσης αραχνοειδών.

Τα θηλυκά φτάνουν τα μεγέθη από 0,4 έως 0,6 mm, τα αρσενικά από 0,3 έως 0,45 mm. Στο πρόσθιο μέρος του σώματος υπάρχουν δύο ζευγάρια απλών ματιών.

Τα σεξουαλικά ώριμα παράσιτα είναι σκούρο πράσινο, πρασινωπό γκρι ή κίτρινο. Το σώμα είναι κυρτό στην κορυφή, επίπεδο στο κάτω μέρος.

Τα γονιμοποιημένα θηλυκά πριν από το χειμώνα γίνονται πορτοκαλί-κόκκινο, σταματήστε να ταΐζετε και πηγαίνετε υπόγεια ή πεσμένα φύλλα και έχοντας συγκεντρωθεί σε πυκνές ομάδες, νάρκη.

Σφαιρικά αυγά, διαφανή με πρασινωπή απόχρωση, στα μεταγενέστερα στάδια ανάπτυξης, μοιάζουν με μαργαριτάρια. Οι προνύμφες είναι σχεδόν διαφανείς, ανοιχτό πράσινο ή πρασινωπό καφέ, με σκούρες κηλίδες στις πλευρές.

Τα κοινά ακάρεα αράχνης ζουν σε αποικίες στις οποίες υπάρχουν άτομα σε όλα τα στάδια ανάπτυξης: αυγά, προνύμφες, παράσιτα ενηλίκων.

Σημάδια εμφάνισης

Τα ακάρεα αράχνης διαπερνούν το δέρμα των φύλλων πιπεριάς και απορροφούν το χυμό των κυττάρων. Το σάλιο τους περιέχει ένα ένζυμο που διασπά τους χλωροπλάστες των κυττάρων.

Τα φυτά που δέχονται επίθεση από ακάρεα αραχνών μοιάζουν με αυτό:

• οι άκρες των φύλλων είναι κυρτωμένες, οι μίσχοι παραμορφώνονται.
• οι αφυδατωμένες φλέβες των φύλλων σχηματίζουν μαρμάρινο μοτίβο.
• καφέ κηλίδες εμφανίζονται στην κάτω πλευρά των φύλλων, μετά από λίγο το φύλλο στεγνώνει και πέφτει.
• μπουμπούκια μαραίνονται?
• η ανάπτυξη επιβραδύνεται
• ένας ιστός αράχνης είναι ορατός στο κάτω μέρος του φύλλου (οι αποικίες εγκαθίστανται πρώτα εκεί).
• Με περαιτέρω αναπαραγωγή του παρασίτου, τα φυτά καλύπτονται πλήρως με ιστούς αράχνης, μια μάζα κινούμενων κρότωνων είναι ορατή στις άκρες των βλαστών με γυμνό μάτι.

Διαδρομές μόλυνσης

Η μόλυνση από πιπέρι μπορεί να συμβεί με διάφορους τρόπους:

• το τσιμπούρι μεταφέρεται από τον άνεμο στον ιστό του.
• το παράσιτο μπορεί να μπει στον κήπο με ρούχα, παπούτσια ή τρίχες ζώων.
• σέρνεται από μολυσμένα φυτά σε κοντινά υγιή φυτά.

Αράχνη αράχνης στα φυτά πιπεριού

Στα φυτά πιπεριού, τα ακάρεα της αράχνης είναι σχεδόν αόρατα σε πρώιμο στάδιο μόλυνσης. Για να λάβετε εγκαίρως προληπτικά μέτρα και να παρατηρήσετε το πρόβλημα, πρέπει να γνωρίζετε τους λόγους για την εμφάνιση του παρασίτου και τις ευνοϊκές συνθήκες για την ύπαρξή του.

Λόγοι για την εμφάνιση

Οι αποικίες των ακάρεων αναπτύσσονται όταν:

• υψηλή θερμοκρασία περιβάλλοντος - Τα ακάρεα ενεργοποιούνται σε θερμοκρασία 16-20⁰С, η αναπαραγωγή επιταχύνεται όταν η θερμοκρασία είναι πάνω από 25⁰С.
• χαμηλή υγρασία - η άνετη υγρασία για το παράσιτο είναι 40-50%.
• ανεπαρκές πότισμα πιπεριού - με έλλειψη νερού στους φυτικούς ιστούς, αυξάνεται η περιεκτικότητα σε διαλυτούς υδατάνθρακες, οι οποίες συμβάλλουν στην αναπαραγωγή των ακάρεων.
• περίσσεια λίπανσης αζώτου - Τα φυτά με υπερβολική πράσινη μάζα είναι πιο ελκυστικά για τα παράσιτα.

Η ζημιά έγινε

Τα ακάρεα αράχνης, που τρέφονται με χυμούς πιπεριού, παρεμβαίνουν σε φυσιολογικές μεταβολικές διαδικασίες και αποδυναμώνουν το φυτό. Οι ιστοί αράχνης που περιβάλλουν τα φύλλα παρεμβαίνουν στη φωτοσύνθεση. Η βλάβη στην επιδερμίδα συμβάλλει στη μόλυνση από μυκητιακές και ιογενείς ασθένειες.

Η δραστηριότητα του παρασίτου οδηγεί σε σημαντική μείωση της απόδοσης, και σε προχωρημένες περιπτώσεις - μέχρι το θάνατο των φυτών.

Μέθοδοι ελέγχου

Τι πρέπει να κάνετε για να αφαιρέσετε τα ακάρεα αράχνης; Επεξεργαστείτε τα κρεβάτια μεθοδικά και τακτικά, ειδικά επειδή το οπλοστάσιο των μέσων και των μεθόδων για την καταστροφή του παρασίτου είναι ευρύ.

Βιολογικά παρασκευάσματα

Τα πιο συνηθισμένα βιολογικά περιέχουν πληθυσμούς φυτοσίλου (αρπακτικά ακάρεα) που τρέφονται μόνο με ακάρεα αράχνης. Ο παράγοντας χύνεται σε ειδικούς εφαρμοστές που κρέμονται στους μίσχους του φυτού. Η θερμοκρασία 25-27 полезныхС και η υγρασία 60-70% είναι ευνοϊκά για ευεργετικά αρπακτικά ζώα, επομένως αυτή η μέθοδος χρησιμοποιείται συχνότερα σε θερμοκήπια.

Το φάρμακο χρησιμοποιείται αμέσως μετά την αγορά, καθώς οι φυτοσίυλοι δεν ζουν πολύ. Μπορείτε να το αγοράσετε σε καταστήματα για καλοκαιρινές εξοχικές κατοικίες και κήπους.

Χημικά

Για να αποκτήσετε το αποτέλεσμα και τη δική σας ασφάλεια, τα χημικά παρασκευάσματα πρέπει να χρησιμοποιούνται αυστηρά σύμφωνα με τις οδηγίες.

Σπουδαίος! Τα τσιμπούρια ταξινομούνται ως αραχνοειδή, επομένως μόνο ακαρεοκτόνα ή εντομοκτόνα χημικά είναι κατάλληλα για τον έλεγχό τους.

Μεταξύ των καλλιεργητών λαχανικών, πολλά φάρμακα έχουν κερδίσει τη φήμη:

1. "Ακαρίν" - ακαρεοκτόνο εντερικής δράσης, δραστικό συστατικό - αβερτίνη-Ν. 8-16 ώρες μετά τη θεραπεία, τα τσιμπούρια σταματούν τη σίτιση και κινούνται. Το "Akarin" δεν επηρεάζει τα αυγά των παρασίτων. Το φάρμακο είναι εξαιρετικά τοξικό για τις μέλισσες.
2. Απόλλων - ένας στενά στοχευμένος ακαρεοκτόνος παράγοντας δράσης επαφής, το δραστικό συστατικό είναι η κλοφεντεζίνη. Έχει επιζήμια επίδραση στα αυγά και τις προνύμφες του ακάρεου της αράχνης. Οι ενήλικες δεν πεθαίνουν, αλλά χάνουν την ικανότητα αναπαραγωγής. Η δράση του φαρμάκου διαρκεί από 30 έως 60 ημέρες. Ασφαλές για ευεργετικά έντομα και αρπακτικά ακάρεα.
3. "Actellik" - εντομοακτόνο της εντερικής δράσης, το δραστικό συστατικό είναι το πυριμόφο-μεθύλιο (φωσφορανική ένωση). Το προστατευτικό αποτέλεσμα διαρκεί έως και δέκα ημέρες. Επικίνδυνο για τις μέλισσες.
4. Fitoverm - εντομοακτόνο της εντερικής δράσης, το δραστικό συστατικό είναι η αβερσεκτίνη C, οδηγεί σε παράλυση και μετά στο θάνατο των παρασίτων. Προστατεύει τα φυτά για έως και δύο εβδομάδες. Το φάρμακο είναι επικίνδυνο για τις μέλισσες.

Τα ακάρεα αράχνης αναπτύσσουν γρήγορα αντίσταση στις χημικές ουσίες, έτσι το ίδιο προϊόν δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί πολλές φορές. Η μη συμμόρφωση με τις συνιστώμενες δόσεις οδηγεί επίσης σε αντίσταση στα παράσιτα.

Λαϊκές μέθοδοι

Οι λαϊκές θεραπείες πρέπει να χρησιμοποιούνται κατά τα αρχικά στάδια της λοίμωξης ή κατά την περίοδο καρποφορίας. Δεν είναι τόσο ισχυρά όσο τα χημικά, αλλά μπορούν να μειώσουν τα παράσιτα.

Οι έμπειροι καλοκαιρινοί κάτοικοι συμβουλεύουν να χρησιμοποιούν τις ακόλουθες συνταγές:

1. Διαλύστε μια μπάρα σαπουνιού πλυντηρίου σε έναν κουβά με νερό. Με το προκύπτον διάλυμα, πλύνετε τα φύλλα των φυτών με σφουγγάρι.
2. Επιμείνετε 400 g ξηρού καπνού ή makhorka σε 10 λίτρα νερού για μια μέρα, στη συνέχεια βράστε και στραγγίστε. Διαλύστε 50 g σαπουνιού πλυντηρίου στον ψυχρό ζωμό. Αραιώστε το προκύπτον υγρό με νερό 1: 1 και ψεκάστε λαχανικά.
3. Κόβουμε 500 γραμμάρια σκόρδου και προσθέτουμε τρία λίτρα νερό. Επιμείνετε 5 ημέρες στο σκοτάδι. Για την επεξεργασία πιπεριών, 60 ml του προκύπτοντος εκχυλίσματος αραιώνονται σε ένα κουβά με νερό και προστίθενται 50 g τριμμένου σαπουνιού.

Αγροτεχνικές τεχνικές

Τα αγροτεχνικά μέτρα για την καταπολέμηση των ακάρεων αραχνών περιλαμβάνουν:

• βαθύ φθινόπωρο σκάψιμο κρεβατιών - συμβάλλει στο θάνατο των παρασίτων από χαμηλές θερμοκρασίες το χειμώνα.
• καλλιέργεια εδάφους σε θερμοκήπια την άνοιξη με ραβδιά θείου - για την καταστροφή των αδρανών παρασίτων.
• η απόσταση μεταξύ των κρεβατιών πρέπει να είναι τουλάχιστον 80-90 cm - αυτό θα περιορίσει την εξάπλωση του παρασίτου σε υγιή φυτά.
• εναλλαγή καλλιεργειών - αντικατάσταση καλλιεργειών στον κήπο: για παράδειγμα, στη θέση της πιπεριάς για το επόμενο έτος, μπορείτε να φυτέψετε ντομάτεςότι τα τσιμπούρια δεν ζουν.
• προσεκτικό βοτάνισμα - έτσι ώστε στις αρχές της άνοιξης τα θηλυκά τσιμπούρια δεν έχουν πουθενά να αναπτυχθούν.
• εύλογη τροφοδοσία με λιπάσματα αζώτου - η περίσσεια αζώτου οδηγεί σε επιταχυνόμενη αναπαραγωγή παρασίτων.
• φύτευση ποικιλιών ανθεκτική σε άκαρι αράχνης.

Κανόνες επεξεργασίας δενδρυλλίων πιπεριού

Συνιστάται η επεξεργασία φυτωρίων σε θερμοκρασία τουλάχιστον 18 ° C, διαφορετικά η αποτελεσματικότητα των περισσότερων προϊόντων μειώνεται. Είναι καλύτερα να εκτελείτε εργασίες σε μια καθαρή, χωρίς αέρα ημέρα αργά το πρωί, όταν η δροσιά έχει στεγνώσει.

Ο ψεκασμός με χημικά και λαϊκές θεραπείες πρέπει να γίνεται με κλειστά ρούχα, κόμμωση, αναπνευστήρα, γυαλιά, γάντια. Η παρουσία παιδιών και ζώων αυτή τη στιγμή στον ιστότοπο είναι απαράδεκτη.

Οι αποχρώσεις της μάχης στο θερμοκήπιο και στον ανοιχτό χώρο

Τα μέτρα για την καταπολέμηση των ακάρεων αραχνών στο θερμοκήπιο και στον ανοιχτό χώρο είναι παρόμοια.

Ωστόσο, ο περιορισμένος χώρος των θερμοκηπίων προωθεί την ταχύτερη εξάπλωση των παρασίτων. Η καθυστέρηση στην καταπολέμηση των ακάρεων στο θερμοκήπιο απειλεί με απώλεια απόδοσης.

Η χρήση χημικών σε εσωτερικούς χώρους πρέπει να γίνεται με προσοχή. Μετά την επεξεργασία, δεν συνιστάται η είσοδος στο δωμάτιο για 24 ώρες.

Προληπτικά μέτρα

Για να εξοικονομήσετε χρόνο και χρήμα, είναι καλύτερα να λάβετε εγκαίρως τα ακόλουθα προληπτικά μέτρα:

1. Το φθινόπωρο, αφαιρέστε όλα τα πεσμένα φύλλα και τα υπολείμματα φυτών από τον κήπο.
2. Σκάψτε το χώμα και επεξεργαστείτε με ακαρεοκτόνο παράγοντα.
3. Αφαιρέστε όλα τα ζιζάνια εγκαίρως.
4. Νερό τακτικά.
5. Πραγματοποιήστε προληπτικό ψεκασμό με ακαρεοκτόνα χημικά ή λαϊκές θεραπείες.
6. Διατηρήστε μια υγρασία 60-70% και θερμοκρασία έως 25⁰C στο θερμοκήπιο (αυτές είναι οι συνθήκες που είναι δυσμενείς για την αναπαραγωγή των ακάρεων αράχνης).
7. Στο τέλος της σεζόν, πλύνετε και απολυμάνετε το θερμοκήπιο, αφαιρέστε υπολείμματα φυτών, επεξεργαστείτε το έδαφος με βόμβες θείου.
8. Φυτέψτε τις πιπεριές δίπλα σκόρδο και τα κρεμμύδια, καθώς τα τσιμπούρια τετρανυχτών τα αποφεύγουν.

ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ

Αρκετές συστάσεις από έμπειρους κηπουρούς.

1. Εάν επηρεαστούν μικρά μέρη των φυτών, πρέπει να αφαιρεθούν αμέσως μαζί με τα παράσιτα. Δεν θα υπάρξει μεγάλη ζημιά στο πιπέρι, αλλά η εξάπλωση του ακάρεου θα μειωθεί σημαντικά.
2. Στο αρχικό στάδιο της μόλυνσης, τα παράσιτα μπορούν να αφαιρεθούν με το χέρι ή να ξεπλυθούν με σαπουνόνερο.
3. Για να αυξηθεί η αντίσταση στα παράσιτα, είναι απαραίτητο να αυξηθεί η ανοσία του πιπεριού. Για αυτό, χρησιμοποιούνται διεγερτικά, για παράδειγμα, "Immunocytofit", "Karvitol".
4. Οι σάλτσες του φυλλώδους φωσφόρου-καλίου αυξάνουν την αντίσταση στην προσβολή από τσιμπούρι.

συμπέρασμα

Το άκαρι της αράχνης είναι μια πραγματική καταστροφή για το πιπέρι. Είναι δύσκολο να παρατηρήσετε αμέσως ένα μικρό τσιμπούρι, απαρατήρητο με γυμνό μάτι. Η επιβράδυνση της ανάπτυξης, η εμφάνιση καφέ κηλίδων και ιστών αράχνης στα φύλλα σηματοδοτούν ήδη σοβαρή ζημιά στο φυτό. Αλλά μην τα παρατάς. Στο οπλοστάσιο των καλλιεργητών λαχανικών υπάρχουν αρκετά μέσα αγώνα: βιολογικά χημικά, λαϊκές συνταγές και, το πιο σημαντικό, σωστή γεωργική τεχνολογία.