Τι να κάνετε εάν οι καρποί των πιπεριών γίνουν μαύροι: εντοπίστε την αιτία και καταπολεμήστε την αποτελεσματικά

Η εμφάνιση μαύρων κηλίδων στους καρπούς της πιπεριάς είναι ένα επικίνδυνο σήμα για τον κηπουρό, υποδεικνύοντας ότι το φυτό έχει μολυνθεί από μύκητα ή βακτήρια. Όταν οι πιπεριές γίνονται μαύρες, πρέπει να ξεκινήσετε αμέσως τη θεραπεία με χημικά και την εισαγωγή λιπασμάτων για να σταματήσετε την εξάπλωση της νόσου.

Πιθανές αιτίες μαυρίσματος πιπεριού

Γιατί τα φρούτα πιπεριού γίνονται μαύρα; Το μαυρίσματος στις περισσότερες περιπτώσεις αποτελεί ένδειξη σοβαρών και μεταδοτικών ασθενειών, λιγότερο συχνά - το αποτέλεσμα της απότομης πτώσης της θερμοκρασίας ή της έκθεσης σε παράσιτα. Τα σκοτεινά σημεία εμφανίζονται συχνά τόσο στα φρούτα όσο και στα φύλλα. Είναι σημαντικό να εξακριβωθεί η ακριβής αιτία της σκοτεινότητας: εάν η ασθένεια είναι μεταδοτική, τότε η λοίμωξη μπορεί να εξαπλωθεί γρήγορα σε όλα τα φυτά.

Εναλλαρία

Ο παθογόνος μύκητας Alternaria solani, που είναι επικίνδυνος για τις νυχτερινές καλλιέργειες, προκαλεί το Alternaria. Το μυκητιακό παθογόνο πολλαπλασιάζεται γρήγορα μετά από έντονες βροχοπτώσεις και ζεστό καιρό. Τυπικά συμπτώματα της νόσου:

• εντοπισμός μαυρίσματος - τα φρούτα και τα φύλλα, εμφανίζονται πρώτα κηλίδες στα κάτω φύλλα, και στη συνέχεια η νέκρωση περνά στο δέρμα του καρπού στην περιοχή του μίσχου, μερικές φορές επηρεάζεται επίσης το στέλεχος.
• το χρώμα των κηλίδων είναι από σκούρο καφέ έως μαύρο (όσο υψηλότερη είναι η υγρασία, τόσο πιο σκοτεινή θα είναι η πλάκα).
• ανάπτυξη της νόσου - μεμονωμένα στρογγυλά στίγματα με διάμετρο μικρότερη από 20 mm εμφανίζονται στο πιπέρι, τα οποία μεγαλώνουν και ενώνονται με την πάροδο του χρόνου.

Στα τελευταία στάδια της Alternaria, το πιπέρι στεγνώνει και πεθαίνει.

Σπουδαίος! Ακόμη και μικρό στίγμα υποδεικνύει τη διείσδυση του μυκηλίου στον καρπό, η οποία θα οδηγήσει σε μόλυνση των σπόρων.

Φυτοφώρα

Το Phytophthora νοείται ως γένος οργανισμών που μοιάζουν με μανιτάρια και προκαλούν μόλυνση από καλλιέργειες νυχτερινής σκιάς. Οι αιτιολογικοί παράγοντες της όψιμης καταστροφής ζουν στο έδαφος, έτσι το πιπέρι μπορεί να μολυνθεί από έναν κοντινό θάμνο πατάτας ή ντομάτας.

Τα κύρια σημεία της νόσου:

• Το μαυρίσματος εντοπίζεται στο δέρμα του πιπεριού, των φύλλων και των στελεχών.
• το χρώμα των κηλίδων ποικίλλει από σκούρο καφέ σε μαύρο με ένα ελαφρύτερο πλαίσιο · μια λευκή επίστρωση με μυκητιακά σπόρια σχηματίζεται πάνω από τη μαυρισμένη περιοχή.
• Η πιο επικίνδυνη περίοδος, όταν συμβαίνουν οι περισσότερες μολύνσεις, είναι κατά την ωρίμανση των φρούτων, από τον Ιούλιο έως τις αρχές Σεπτεμβρίου.

Οι παράγοντες που προκαλούν το μαύρισμα των φρούτων λόγω καθυστερημένης όρασης περιλαμβάνουν απότομη πτώση της θερμοκρασίας, υψηλή υγρασία, τη χρήση παγόνερου για άρδευση και φύτευση θάμνων πολύ κοντά.

Το Fusarium μαραίνει

Η ασθένεια είναι δύσκολο να διαγνωστεί στα αρχικά στάδια. Μια αισθητή φθορά εμφανίζεται όταν το πιπέρι δεν μπορεί πλέον να σωθεί. Το φυτό συνήθως αρρωσταίνει κατά τη διάρκεια του καρπού.

Στάδια μαλάκωσης fusarium:

1. Κιτρίνισμα και μαρασμός των άνω φύλλωνπαρά το άφθονο πότισμα.
2. Τα μαραμένα φύλλα γίνονται ανοιχτό πράσινο ή ανοιχτό καφέ.
3. Η περιοχή κοντά στο μίσχο καλύπτεται με μαύρους βαθουλώματα ραγισμένους από ξηρότητα. Σε περίπτωση υψηλής υγρασίας, εμφανίζεται ένα χνουδωτό άνθος ροζ στις μαυρισμένες περιοχές.

Η μόλυνση παραμένει στο έδαφος και στον νεκρό θάμνο, θέτοντας κίνδυνο για άλλα φυτά, για δύο έως τρία χρόνια. Συνιστάται στους κηπουρούς να σκάψουν αμέσως και να κάψουν το άρρωστο φυτό για να αποφευχθεί μια επιδημία.Δεν υπάρχουν θεραπείες, μόνο προληπτικά μέτρα.

Συμβούλιο. Μπορείτε να προστατεύσετε τις πιπεριές εάν βάλετε τους σπόρους σε Fundazol πριν από τη φύτευση.

Κάθετη σήψη

Vershinnaya σαπίλα - μια ιογενής νόσος που προκαλείται από έλλειψη ασβεστίου και περίσσεια αζώτου. Ένα συνηθισμένο λάθος που κάνουν οι κηπουροί, το οποίο οδηγεί σε βλάβη στο δέρμα, είναι ακανόνιστο πότισμα και οι πιπεριές δεν ανέχονται ξαφνικές αλλαγές στην υγρασία.

Στην αρχή, ελάχιστα εμφανείς ημιδιαφανείς περιοχές εμφανίζονται στο δέρμα. Μετά από λίγο, η πληγείσα περιοχή θα γίνει πιο τραχιά, θα στεγνώσει, θα πέσει προς τα μέσα και θα γίνει σκούρο καφέ χρώμα.

Μαύρη σήψη

Η μαύρη ή γκρίζα σήψη είναι μια ασθένεια που προκαλείται από μύκητα. Συνήθως χτυπάται τα φρούτα, λιγότερο συχνά πηγάζει και φύλλα... Η ρίζα παραμένει ανέπαφη. Μετά τη μόλυνση, γκρι περιοχές εμφανίζονται στο δέρμα, που σκουραίνουν με την πάροδο του χρόνου. Το πιπέρι πεθαίνει εντελώς σε 3-5 ημέρες.

Υπάρχουν 2 παράγοντες κινδύνου:

• υψηλή υγρασία
• στενά φυτεμένους θάμνους.

Τα προσβεβλημένα φρούτα δεν μπορούν πλέον να σωθούν, επομένως πρέπει να αφαιρεθούν αμέσως. Αλλά ο ίδιος ο θάμνος μπορεί να επιβιώσει εάν η θεραπεία οργανωθεί σωστά.

Απατεώνας

Η ασθένεια επηρεάζει τα φυτά. Η περιοχή μεταξύ της άνω ρίζας και της περιοχής του μοσχεύματος γίνεται μαλακή, συμβαίνει σκουρόχρωμο. Το προσβεβλημένο μέρος των δενδρυλλίων θα στεγνώσει σύντομα και θα σφίξει το κολάρο της ρίζας.

Παράγοντες κινδύνου:

• κακώς αεριζόμενα φυτά?
• υψηλή υγρασία
• σκληρή κρούστα στην επιφάνεια του εδάφους.
• κρύο;
• σφιχτά φυτευμένες πιπεριές.

Είναι αδύνατο να σωθούν τα μολυσμένα φρούτα. Τα σπορόφυτα αφαιρούνται επειγόντως από το έδαφος για να σώσουν τα υπόλοιπα φυτά. Στην περίπτωση του μαύρου, χρησιμοποιούνται μόνο προληπτικά μέτρα για την πρόληψη της μόλυνσης των πιπεριών.

Βακτηριακός καρκίνος πιπεριού

Ο καρκίνος προκαλείται από τα αερόβια βακτήρια Clavibacter michiganensis. Η ασθένεια είναι σπάνια, πιο ευαίσθητη σε αυτήν πιπεριές θερμοκηπίου, αυξάνεται σε θερμές περιοχές. Ο καρκίνος επηρεάζει όχι μόνο τα φρούτα, αλλά επίσης προέρχεται από φύλλα.

Συμπτώματα της νόσου:

• μικρά μαυρίσματα, που μεγαλώνουν με την πάροδο του χρόνου και συνδυάζονται σε μαύρα ωοειδή με διάμετρο 2-3 cm.
• εάν ο καρκίνος πιπεριού βρίσκεται σε προχωρημένο στάδιο, τότε τα φύλλα χάνουν χρώμα.
• με μια μικρή ανακίνηση του θάμνου, τα φύλλα βγαίνουν αμέσως.

Ακόμα και μετά το θάνατο του πιπεριού, τα βακτήρια ζουν στον νεκρό θάμνο και το έδαφος γύρω, και ως εκ τούτου αποτελούν κίνδυνο για άλλα φυτά. Για να σταματήσετε τη μαζική προσβολή, καθαρίστε το χώμα 2-3 φορές το μήνα.

Σκληρωτίωση

Ο μύκητας επιτίθεται στο κάτω μέρος των στελεχών, στους καρπούς των γλυκών και πικρών πιπεριών. Βέλτιστες συνθήκες για την ανάπτυξη παθογόνων μικροοργανισμών - υγρασία πάνω από 85% και θερμοκρασίες κάτω από + 20 ° C.

Εκδηλώσεις:

• το στέλεχος καλύπτεται με λευκή μεμβράνη - αν το τρίψετε, μπορείτε να δείτε τις μαυρισμένες περιοχές του ιστού.
• οι καρποί της πιπεριάς μαλακώνουν και υπερβάλλονται με παρόμοια μεμβράνη.

Είναι καλύτερα να αφαιρέσετε αμέσως τους θάμνους που έχουν προσβληθεί από σκλήρυνση.

Χαμηλή θερμοκρασία

Οι πιπεριές δεν ανέχονται ξαφνικές αλλαγές στη θερμοκρασία και δεν ανέχονται το κρύο. Σε περίπτωση απροσδόκητου κρύου θραύσης, το ριζικό σύστημα παύει να απορροφά θρεπτικά συστατικά από το έδαφος και στη συνέχεια το φυτό παίρνει τις απαραίτητες ουσίες για τη ζωή από τα φρούτα και τα φύλλα. Οι βολές είναι οι πρώτοι που γίνονται μαύροι. Μπορείτε να αποθηκεύσετε το πιπέρι εάν επαναφέρετε την κανονική θερμοκρασία.

Παράσιτα

Το μαυρίσματος προκαλείται από ακάρεα αράχνης. Ευνοϊκές συνθήκες για την ανάπτυξη παρασίτων: ζέστη, υψηλή υγρασία και βρωμιά.

Τυπικά σημάδια προσβολής από θάμνους:

• κουκίδες στα φύλλα και τα φρούτα, τα οποία μετά από λίγο συγχωνεύονται σε ένα μεγάλο σημείο?
• το χρώμα της σκοτεινής περιοχής είναι σκούρο καφέ.
• Τα φύλλα και οι μίσχοι μπλέκονται λόγω της συνεχούς κίνησης των παρασίτων.
• οι αλληλένδετοι βλαστοί στεγνώνουν με την πάροδο του χρόνου λόγω αναπνευστικής ανεπάρκειας και οι καρποί πεθαίνουν.

Λόγω των επιθέσεων ακάρεων αράχνης, 50-60% των φυτεμένων πιπεριών μπορεί να πεθάνει. Οι χημικές και λαϊκές μέθοδοι είναι αποτελεσματικές στον έλεγχο των παρασίτων.

Μέθοδοι ελέγχου

Οι περισσότερες βακτηριακές ασθένειες που προκαλούν μαύρισμα του δέρματος δεν θεραπεύονται.Ένας ασθενής θάμνος σκάβεται, τα φυτά καταστρέφονται. Αλλά ορισμένες αποκλίσεις μπορούν να σταματήσουν εάν διαγνωστούν εγκαίρως.

Χημική ουσία

Η μέθοδος θεραπείας διαφέρει ανάλογα με τον τύπο της νόσου:

1. Εναλλαρία. Για την αναστολή της νεκρωτικής διαδικασίας, ο θάμνος ψεκάζεται 1-2 φορές την εποχή με παράγοντες με βάση τη στροβιλουρίνη. Κατά τη διάρκεια των διαλειμμάτων, χρησιμοποιούνται μυκητοκτόνα: "Tiovit Jet" και "Cumulus".
2. Αργά. Τα κρεβάτια υποβάλλονται σε επεξεργασία με "Alirin-B" με ρυθμό δύο δισκίων ανά κάδο, "Fitosporin-M" - 10 g αραιώνονται σε 5 λίτρα υγρού. Οι θάμνοι ψεκάζονται με "Gamair", για την παρασκευή του διαλύματος, δύο δισκία αραιώνονται σε 1 λίτρο νερού. Εάν υπάρχουν πολλοί θάμνοι, τότε το Quadris θα το κάνει.
3. Κάθετη σήψη... Η σίτιση πραγματοποιείται με χλωριούχο ασβέστιο (0,4%) ή νιτρικό ασβέστιο. Κατά τη διάρκεια μιας καλλιεργητικής περιόδου, η σίτιση γίνεται έως και τέσσερις φορές.
4. Βακτηριακός καρκίνος. Οι πιπεριές ψεκάζονται με προϊόντα με βάση το χαλκό.
5. Απατεώνας. Στα πρώτα στάδια, το πότισμα με ανοιχτό ροζ διάλυμα υπερμαγγανικού καλίου θα βοηθήσει.

Παραδοσιακός

Οι παραδοσιακές μέθοδοι είναι πιο αποτελεσματικές για την καταπολέμηση των ακάρεων:

1. 1/2 σαπούνι πλυντηρίου διαλύεται σε 5 λίτρα νερού. Οι βλαστοί υποβάλλονται σε επεξεργασία με το μείγμα.
2. Κατά τη διάρκεια της ανθοφορίας, συλλέγεται το henbane. Για την επεξεργασία των κρεβατιών, θα χρειαστείτε 2-2,5 κιλά. Το βότανο κόβεται, βράζεται σε χαμηλή φωτιά για 2,5 ώρες, διηθείται. Συνηθισμένο νερό προστίθεται στο ζωμό έτσι ώστε ο συνολικός όγκος να είναι 8 λίτρα. Το υγρό χρησιμοποιείται για ψεκασμό.
3. Οι βλαστοί σκουπίζονται με συνηθισμένο αλκοόλ. Δεν χρειάζεται να προσθέσετε νερό.

Αγροτεχνικές τεχνικές

Για να σταματήσει η εξάπλωση της λοίμωξης, οι κηπουροί χρησιμοποιούν τις ακόλουθες τεχνικές:

• πλήρης αφαίρεση μολυσμένων βλαστών ·
• μείωση των όγκων ποτίσματος.
• στον ατμό του εδάφους στο οποίο έχουν αρχίσει οι παθογόνοι μικροοργανισμοί ·
• χαλάρωση του εδάφους γύρω από τους θάμνους.
• με υπερβολική υγρασία, το χώμα πασπαλίζεται με ενεργό άνθρακα, συνηθισμένη άμμο ή τέφρα.
• αερίζοντας το θερμοκήπιο.

Εάν τα φυτά μολύνθηκαν και πέθαναν, τότε δεν μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το ίδιο χώμα για την επόμενη παρτίδα πιπεριών. Επικίνδυνοι μικροοργανισμοί παραμένουν στο έδαφος, το οποίο θα σκοτώσει νέα φυτά.

Χαρακτηριστικά της εμφάνισης προβλημάτων και της αντιμετώπισής τους

Ο κίνδυνος εμφάνισης διαφόρων βακτηριακών και μυκητιασικών λοιμώξεων ποικίλλει ανάλογα με το πού μεγαλώνει το νυχτερινό. Η ποικιλία έχει μικρή επίδραση.

Στο θερμοκήπιο και στον ανοιχτό χώρο

Οι εξωτερικές πιπεριές, σε υγρά και ζεστά κλίματα, είναι πιο πιθανό να αρρωστήσουν και να γίνουν μαύρες. Για να μειώσετε τον κίνδυνο ασθένειας, επιλέξτε μια ηλιόλουστη, αεριζόμενη περιοχή για το κρεβάτι του κήπου σας.

Για τις καλλιέργειες θερμοκηπίου, ισχύουν οι ακόλουθοι κανόνες:

• περιοδικά το θερμοκήπιο πρέπει να αερίζεται και να δημιουργείται ένα σχέδιο.
• για να αποφευχθεί η υπερχείλιση, το νερό χύνεται κάτω από το κάτω μέρος του στελέχους.
• Δεν επιτρέπεται η συμπύκνωση νερού στους τοίχους του θερμοκηπίου.

Οι μέθοδοι για τη θεραπεία των πιπεριών είναι παρόμοιες: τα ίδια λιπάσματα θα βοηθήσουν. Διαφέρουν μόνο οι μέθοδοι ομαλοποίησης του καθεστώτος θερμοκρασίας και του επιπέδου υγρασίας.

Για γλυκό πιπέρι / για πικρό

Και οι δύο τύποι πιπεριών απαιτούν συντήρηση. Οι γλυκές ποικιλίες υποφέρουν περισσότερο από την καθυστερημένη όραση Οι πικροί έχουν ένα αδύναμο σύστημα στελεχών και ριζών, επομένως τέτοιες καλλιέργειες συχνά πεθαίνουν. Είναι σημαντικό να μην το παρακάνετε με πότισμα και συμπύκνωση εδάφους.

Έμπειρες αγρονομικές συμβουλές

Για να προστατέψετε το σπρέι από τη μαυρίλα, ακολουθήστε αυτές τις συστάσεις:

1. Πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η εναλλαγή των καλλιεργειών - δεν μπορείτε να φυτέψετε πιπεριές στο ίδιο μέρος κάθε χρόνο, καθώς δεν θα υπάρχει αρκετός φωσφόρος στο έδαφος. Κατάλληλες πρόδρομες καλλιέργειες είναι τα μπιζέλια, το λάχανο, τα καρότα, τα παντζάρια, η κολοκύθα. Δεν είναι κατάλληλο: πατάτες, ντομάτες και μελιτζάνες.
2. Οι σπόροι απολυμαίνονται με ειδικές χημικές ουσίες πριν από τη φύτευση.
3. Για προφύλαξη την άνοιξη, πραγματοποιείται ψεκασμός με διάλυμα 1% θειικού χαλκού και μυκητοκτόνων.
4. Εάν τα μυκητιακά παθογόνα πολλαπλασιάζονται στο έδαφος, τα μυκητοκτόνα χρησιμοποιούνται συνεχώς για σπόρους και θάμνους.
5. Όλα τα απομεινάρια νεκρών φυτών αφαιρούνται προσεκτικά από την τοποθεσία.
6. Οι σπόροι των μαυρισμένων φρούτων δεν χρησιμοποιούνται.
7. Οι θάμνοι φυτεύονται σε διαστήματα μεταξύ τους.
8. Το νερό για άρδευση πρέπει να είναι ζεστό.
9. Η γη χαλαρώνει συνεχώς για να παρέχει πρόσβαση στον αέρα.
10. Ο σαφής έλεγχος της ποσότητας νερού για άρδευση είναι σημαντικός - δεν πρέπει να επιτρέπεται υπερβολική υγρασία.
11. Τέφρα ή ασβέστης προστίθεται στο έδαφος για να αποφευχθεί η εμφάνιση μολύνσεων, η τύρφη απαγορεύεται.

Τα φρούτα και τα φύλλα εξετάζονται συνεχώς για να εντοπιστεί το μαύρο.

συμπέρασμα

Οι πιπεριές είναι μια αρκετά ανθεκτική καλλιέργεια σε μύκητες και ιούς, αλλά εξακολουθούν να έχουν κίνδυνο μόλυνσης. Εάν ξεχάσετε προληπτικά μέτρα και δεν αφαιρέσετε εγκαίρως τους μαυρισμένους θάμνους από τον κήπο, μπορείτε να χάσετε ολόκληρη τη σοδειά. Η μαυρίσματος των φρούτων πιπεριού δεν θεραπεύεται πρακτικά, καθώς η ασθένεια ανιχνεύεται πολύ αργά.