Αξίζει να καλλιεργήσετε πιπέρι Λευκού Χρυσού: τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της ποικιλίας
Κάθε χρόνο, οι κηπουροί επιλέγουν ποια ποικιλία πιπεριού θα καλλιεργήσουν στον ιστότοπό τους. Η ποικιλία White Gold προσελκύει με την υψηλή απόδοση γλυκών και ζουμερών φρούτων, απλή γεωργική τεχνολογία. Οι κίτρινες πιπεριές έχουν πλούσια χημική σύνθεση: περιέχουν φωσφόρο, κάλιο, πηκτίνη, φυτικές ίνες, σίδηρο, ασβέστιο, βιταμίνες C, B, PP, A, E και αιθέρια έλαια.
Το περιεχόμενο του άρθρου
Τι είδους πιπέρι είναι αυτό
Η ποικιλία καταχωρίστηκε στο Κρατικό Μητρώο το 2009. Πήρε το όνομά του λόγω του λαμπερού χρώματος των φρούτων, που ξεχωρίζουν αισθητά στα κρεβάτια.
Λευκός χρυσός - πρόωρη ωρίμανση καλλιέργεια, παρά το μεγάλο μέγεθος των πιπεριών. Η τεχνική ωρίμανση εμφανίζεται σε 100-110 ημέρες από τη στιγμή που εμφανίζονται οι πρώτοι βλαστοί.
Χαρακτηριστικό και περιγραφή
Η ποικιλία έχει λείους και τακτοποιημένους θάμνους με ίσια στελέχη, ελαφρώς ζαρωμένα μεσαία φύλλα. Τα φυτά φτάνουν σε ύψος 50 εκ. Ο κορμός είναι ισχυρός, αντέχει σε μεγάλα φρούτα.
Η ποικιλία συνιστάται για καλλιέργεια σε όλες τις περιοχές της Ρωσίας, σε ανοιχτό και κλειστό έδαφος.
Χαρακτηριστικά γνωρίσματα
Το κύριο χαρακτηριστικό της πιπεριάς είναι το λαμπερό κίτρινο χρώμα των φρούτων. Συχνά αποκτούν μαργαριτάρια καθώς μεγαλώνουν.
Σε σύγκριση με άλλες ποικιλίες, ο Λευκός Χρυσός ωριμάζει πολύ νωρίτερα και μερικές πιπεριές φτάνουν σε ιδιαίτερα μεγάλα μεγέθη.
Χαρακτηριστικά φρούτων και απόδοση
Τα φρούτα είναι κυβοειδή με ελαφρά γυαλιστερή γυαλάδα. Στο τεχνικό στάδιο ωρίμανσης, οι πιπεριές έχουν πράσινο-λευκό χρώμα, και στο βιολογικό στάδιο είναι μαργαριτάρι-κίτρινο. Τα λαχανικά είναι πυκνά και σαρκώδη: οι τοίχοι τους φτάνουν το 1 εκ. Το μέσο βάρος των φρούτων είναι 200-250 g, αλλά μερικά φτάνουν ακόμη και τα 500 g.
Με την επιφύλαξη ορθών γεωργικών πρακτικών, οι αγρότες συλλέγουν έως και 15 κιλά καλλιέργειες ανά 1 m2 στο ανοιχτό χωράφι ή το θερμοκήπιο.
Η γεύση των πιπεριών είναι γλυκιά με πικάντικες νότες, οπότε ο πολιτισμός είναι ιδανικός για σαλάτες.
Προετοιμασία για καλλιέργεια
Πριν από τη φύτευση των σπόρων, εμποτίζονται σε ένα θρεπτικό διάλυμα (20 g τέφρας ξύλου ανά 1 λίτρο νερού). Το μείγμα αφήνεται στον διεγέρτη ανάπτυξης για 24 ώρες, οι σπόροι τοποθετούνται σε αυτό σε μια υφασμάτινη σακούλα για 5 ώρες και μετά ξηραίνονται σε ένα φύλλο χαρτιού.
Προσοχή! Για το καλύτερο αποτέλεσμα, οι σπόροι απολυμαίνονται σε διάλυμα υπερμαγγανικού καλίου πριν από το μούσκεμα.
Για πιπεριές, χρησιμοποιήστε ένα εύφορο ελαφρύ χώμα φτιαγμένο από φυλλώδη ή αργιλώδη εδάφη, τύρφη, άμμο (1: 1: 1) και μια μικρή ποσότητα τέφρας από ξύλο. Το έδαφος απολυμαίνεται με ατμό ένα μήνα πριν από τη φύτευση της καλλιέργειας (αυτό γίνεται για αρκετές ώρες σε υδατόλουτρο, κάτω από ένα καλά κλειστό καπάκι).
Καλλιέργεια δενδρυλλίων
Οι σπόροι πιπεριού φυτεύονται 60-70 ημέρες πριν βουτήξουν στο έδαφος. Τοποθετημένο σε ένα βαθύ δοχείο σε απόσταση 1-3 cm το ένα από το άλλο, οι αυλακώσεις οι ίδιοι δεν γίνονται βαθύτερες από 1 cm. Μετά τη φύτευση, το δοχείο καλύπτεται με φύλλο αλουμινίου και αφήνεται σε ένα ζεστό μέρος μέχρι να εμφανιστούν οι πρώτοι βλαστοί.
Μόλις σχηματιστούν αληθινά φύλλα, τα φυτά βυθίζονται σε ξεχωριστές γλάστρες. Κάντε το προσεκτικά για να μην προκαλέσετε ζημιά στις ρίζες:
- Το χώμα συμπιέζεται σε δοχεία, μια τρύπα σκάβεται στο κέντρο και ποτίζεται.
- Αφαιρέστε προσεκτικά το σπορόφυτο με σπάτουλα ή κουτάλι. Εάν αφαιρεθούν πολλά φυτά ταυτόχρονα, πρώτα η πιο δυνατή και πιο ανεπτυγμένη κατάδυση.
- Το φυτό τοποθετείται στην οπή έτσι ώστε οι ρίζες να βρίσκονται ελεύθερα και ομοιόμορφα στο έδαφος. Σε αυτήν την περίπτωση, το βάθος προσγείωσης αφήνεται στο ίδιο επίπεδο με πριν από την επιλογή.
- Το έδαφος γύρω από το δενδρύλλιο συμπιέζεται προσεκτικά.
- Ποτίστε τα φυτά κάτω από τη ρίζα με λίγο νερό.
Για να γίνει χωρίς συγκομιδή, οι σπόροι φυτεύονται αμέσως σε πλαστικές γλάστρες (1 λίτρο σε όγκο), 3 τεμάχια σε απόσταση 1-2 cm το ένα από το άλλο, τοποθετώντας ένα τρίγωνο στο κέντρο του δοχείου.
Ποτίστε τα φυτά με ζεστό νερό καθώς το χώμα στεγνώνει, αλλά χωρίς να το φράξει. Θυμηθείτε να γονιμοποιήσετε κατά την άρδευση. Το νιτρικό ασβέστιο δίνει εξαιρετικά αποτελέσματα.
Σπουδαίος! Το τελικό έδαφος επιλέγεται μόνο υψηλής ποιότητας, το οποίο θα επηρεάσει θετικά την ανάπτυξη του πολιτισμού.
Ένα σημαντικό σημείο ανάπτυξης είναι ο φωτισμός. Για να αποφευχθεί το τέντωμα των βλαστών, παρέχεται η μέγιστη ποσότητα φωτός. Με την έλλειψή του, εγκαθίστανται phytolamps.
Δίνεται προσοχή στη σκλήρυνση των μελλοντικών πιπεριών. Μία εβδομάδα πριν μαζέψει τα φυτά, βγαίνουν στο δρόμο και αφήνονται για 30 λεπτά, αυξάνοντας σταδιακά το χρόνο.
Φύτευση πιπεριού
Όταν τα φυτά γίνονται πιο δυνατά, μεταμοσχεύονται σε μόνιμο μέρος: σε ανοιχτό έδαφος ή σε θερμοκήπιο. Κατά κανόνα, αυτό γίνεται στα τέλη Μαΐου, αλλά η καλλιέργεια στο θερμοκήπιο ξεκινά νωρίτερα. Σε ανοιχτό έδαφος, ο πολιτισμός μεταφέρεται σε μια συννεφιασμένη μέρα ή το βράδυ. Ταυτόχρονα, το χώμα έχει υγρανθεί άφθονα.
Για την πλήρη ανάπτυξη της καλλιέργειας, το έδαφος στο χώρο πρέπει να ζεσταθεί καλά (θερμοκρασία εδάφους - όχι χαμηλότερη από + 10 ... + 12 ° С). Δεν υπάρχουν περισσότεροι από 5 θάμνοι ανά 1 m2 γης, διαφορετικά θα παρεμβαίνουν στην ανάπτυξη του άλλου. Σκάψτε τρύπες σύμφωνα με το σχήμα: 30 επί 50 cm.
Στο αρχικό στάδιο, τα φυτά τρέφονται με πολύπλοκους παράγοντες. Κατά τη διάρκεια ολόκληρης της καλλιεργητικής περιόδου, τα λιπάσματα εφαρμόζονται 3 φορές.
Προσοχή! Η λίπανση του Λευκού Χρυσού με κοπριά θα οδηγήσει στην ενεργό ανάπτυξη θάμνων στα φύλλα και σε χαμηλό αριθμό ωοθηκών. Ως αποτέλεσμα, τα φρούτα θα είναι μικρά.
Περαιτέρω φροντίδα
Η φροντίδα της ποικιλίας δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολη. Αρκεί να ποτίζετε τακτικά τα φυτά, να φροντίζετε το έδαφος, να ταΐζετε τη σοδειά και να σχηματίζετε θάμνους.
Για άρδευση, χρησιμοποιήστε ζεστό, καταβυθισμένο νερό (όχι μικρότερο από +14 ° C). Η στάγδην άρδευση ταιριάζει καλύτερα όταν το έδαφος δεν στεγνώνει και δεν καθυστερεί. Το έδαφος αρδεύεται μέτρια, 2 φορές την ημέρα. Αφού το χώμα χαλαρώσει ρηχά, τα ζιζάνια απομακρύνονται συστηματικά. Γύρω από τους θάμνους, το έδαφος είναι χλοοτάπητα με γρασίδι, πριονίδι ή σανό.
Οι ενώσεις φωσφόρου-καλίου και οι εγχύσεις τέφρας χρησιμοποιούνται ως λιπάσματα. Τα λιπάσματα εφαρμόζονται μία φορά κάθε 2 εβδομάδες.
Κατά το δέσιμο των θάμνων, εγκαθίστανται στηρίγματα για αυτούς. Οι βλαστοί στερεώνονται σε αυτά προκειμένου να μειωθεί ο κίνδυνος θραύσης των μίσχων. Τα λουλούδια και οι αδύναμες ωοθήκες κόβονται, οι κορυφές των φυτών άνω των 20 εκατοστών τσίμπησαν. Απαλλαγείτε από τα θετικά παιδιά που μεγαλώνουν κάτω από το πιρούνι και μέσα στις ωοθήκες. Ο κύριος οφθαλμός στο σημείο διακλάδωσης αφαιρείται για να ενισχύσει την ανάπτυξη της πιπεριάς.
Χαρακτηριστικά καλλιέργειας και πιθανές δυσκολίες
Οι πιο κατάλληλες περιοχές για την καλλιέργεια της ποικιλίας είναι περιοχές της κεντρικής Ρωσίας. Το πιπέρι αναπτύσσεται καλά τόσο σε εξωτερικούς χώρους όσο και σε συνθήκες θερμοκηπίου. Ωστόσο, σε ένα σκληρό κλίμα (στα Ουράλια και τη Σιβηρία), ο πολιτισμός φυτεύεται σε θερμοκήπια.
Προσοχή! Για μια πλούσια συγκομιδή, προσελκύονται τα επικονιαστικά έντομα. Για να το κάνετε αυτό, χρησιμοποιήστε ένα διάλυμα 2 g βορικού οξέος, 1 λίτρο νερού και 100 g κοκκοποιημένης ζάχαρης, το οποίο ψεκάζεται στους θάμνους.
Τα σπορόφυτα φυτεύονται στην ηλικία των 65-70 ημερών για να έχουν χρόνο για συγκομιδή σε ένα σύντομο καλοκαίρι.
Τυπικές ασθένειες και παράσιτα
Η ποικιλία του Λευκού Χρυσού είναι ανθεκτική όχι μόνο στον ιό του μωσαϊκού καπνού, αλλά και στις περισσότερες άλλες ασθένειες. Ωστόσο, όταν αλλάζει το σχήμα και το χρώμα των φυτικών φύλλων, εμφανίζονται κηλίδες σε αυτά και αναστέλλεται η ανάπτυξη, η καλλιέργεια αντιμετωπίζεται με ειδικά παρασκευάσματα: "Fitosporin" ή υγρό Bordeaux.
Κοινά παράσιτα πιπεριού - αφίδες, σκουλήκια και ακάρεα αράχνης... Οι εγχύσεις σκόρδου, καπνού ή σημύδας πίσσας φοβίζουν τις αφίδες και τα τσιμπούρια, και με τη βοήθεια δολωμάτων φρούτων, τα σύρματα.
Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα της ποικιλίας
Το πιπέρι Λευκόχρυσο δεν έχει σχεδόν ελαττώματα. Το μόνο αρνητικό είναι η ανάγκη κάλυψης των φυτών με ειδικό υλικό τουλάχιστον στις αρχές της άνοιξης.
Τα οφέλη του πολιτισμού:
- θάμνοι τακτοποιημένου σχήματος και μικρού μεγέθους.
- απλότητα της γεωργικής τεχνολογίας ·
- μεγάλα νόστιμα φρούτα?
- υψηλή παραγωγικότητα
- ευελιξία χρήσης
- μακροπρόθεσμη διατήρηση εμπορεύσιμων φρούτων ·
- καλή μεταφορά.
Κριτικές
Λόγω των χαρακτηριστικών του, ο Λευκός Χρυσός θεωρείται μία από τις καλύτερες ποικιλίες αναπαραγωγής. Πολλές κριτικές από τους κηπουρούς επιβεβαιώνουν μόνο αυτό το γεγονός.
Evgeny, Bryansk: «Καλλιεργώ την ποικιλία Λευκού Χρυσού εδώ και αρκετά χρόνια και θέλω να δώσω μόνο μία συμβουλή: μην χρησιμοποιείτε φυτοφάρμακα. Δεν θα δοκιμάσουν καλύτερα λαχανικά, αλλά ο κίνδυνος δηλητηρίασης θα αυξηθεί. Αυτός ο τύπος πιπεριού είναι ισχυρός και ικανός να αντιμετωπίσει μόνος του τις ασθένειες.
Νίνα, Μόσχα: «Μου αρέσουν οι ποικιλίες με πυκνά τοιχώματα για την υγρασία και την υφή τους. Κατά τη γνώμη μου, αυτή είναι η καλύτερη επιλογή για σαλάτες. Το καλοκαίρι, δεν υπάρχει γεύμα χωρίς το πιπέρι Λευκού Χρυσού. Δεν το έκανα ποτέ πριν διατήρησηαλλά η ποικιλία δίνει τόσο πλούσια συγκομιδή που αρχίζω να το σκέφτομαι. "
Lyudmila, Voronezh: «Έχω καλλιεργήσει Λευκό Χρυσό σε θερμοκήπιο για μεγάλο χρονικό διάστημα και είμαι πεπεισμένος ότι αυτή είναι μια από τις καλύτερες ποικιλίες μεγάλων κίτρινων πιπεριών. Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι οι πρώιμες καλλιέργειες ωριμάζουν χρειάζονται ιδιαίτερη φροντίδα, αλλά δεν το πιστεύω. Δεν υπάρχει τίποτα περίπλοκο στη γεωργική τεχνολογία ενός λαχανικού, αλλά το αποτέλεσμα είναι εκπληκτικό ξανά και ξανά. "
Διαβάστε επίσης:
Φωτεινό και νόστιμο γλυκό πιπέρι "Golden Miracle".
συμπέρασμα
Δεν είναι δύσκολο να αναπτυχθούν πιπεριές λευκού χρυσού, καθώς η ποικιλία είναι αρκετά δυνατή, ανεπιτήδευτη και δεν είναι ευαίσθητη σε ασθένειες που χαρακτηρίζουν τον πολιτισμό. Η υψηλή απόδοση, η ευχάριστη γεύση και το λαμπερό κίτρινο χρώμα των φρούτων τους επιτρέπουν να διατηρηθούν για τον εαυτό τους και να χρησιμοποιηθούν για εμπορικούς σκοπούς.
Στο μαγείρεμα, ο Λευκός Χρυσός προστίθεται σε διάφορα πιάτα: από σαλάτες έως γέμιση.