Λεπτομερείς περιγραφές και αποτελεσματικές θεραπείες για ασθένειες πατάτας

Υπάρχουν πολλές ασθένειες πατάτας που προκαλούν σοβαρές βλάβες στις καλλιέργειες. Εμφανίζονται όχι μόνο κατά τη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου, αλλά και κατά την αποθήκευση. Είναι δυνατόν να προσδιορίσετε σωστά την αιτία του προβλήματος και να επιλέξετε την κατάλληλη μέθοδο εξάλειψης, γνωρίζοντας τα χαρακτηριστικά συμπτώματά του. Το άρθρο θα σας πει για τις αιτίες των παθήσεων των πατατών, τα συμπτώματά τους και τη θεραπεία τους.

Λόγοι για τους οποίους οι πατάτες μπορούν να αρρωσταίνουν

Παράγοντες που συμβάλλουν στην εμφάνιση πολιτιστικών ασθενειών περιλαμβάνουν:

• τη χρήση μολυσμένου υλικού φύτευσης ·
• μη συμμόρφωση με τους κανόνες της γεωργικής τεχνολογίας ·
• παραβίαση της αμειψισποράς ·
• εισβολή παρασίτων
• Δυσμενείς καιρικές συνθήκες;
• τον λάθος τύπο εδάφους ή την παρουσία μύκητα σε αυτό.

Μία από τις αιτίες των παθήσεων της πατάτας είναι η φύτευση μιας ποικιλίας που δεν είναι κατάλληλη για μια συγκεκριμένη περιοχή.

Πώς να ξεχωρίσετε την ασθένεια από τις ελλείψεις μικροθρεπτικών συστατικών και τα λάθη στην ανάπτυξη και τη φροντίδα

Οι ελλείψεις θρεπτικών συστατικών και η ακατάλληλη φροντίδα οδηγούν στην ανάπτυξη φυσιολογικών ασθενειών.

Η διαφορά τους από λοιμώξεις έχει ως εξής:

• απουσία παθογόνου?
• ταυτόχρονη ζημιά στα περισσότερα φυτά που καλλιεργούνται στον κήπο.
• τη δυνατότητα εξάλειψης του προβλήματος με τη διόρθωση σφαλμάτων στη γεωργική τεχνολογία.

Κατά τη διάρκεια των φυσιολογικών ασθενειών, τα σημάδια τους παρατηρούνται αμέσως σε όλα τα όργανα των φυτικών καλλιεργειών. Αυτό μπορεί να είναι ο αποχρωματισμός, η παραμόρφωση, η ξήρανση και η αποστροφή.

Ως αποτέλεσμα, το φυτό αρχίζει να υστερεί στην ανάπτυξη. Σε αντίθεση με τις λοιμώξεις και τους ιούς, αυτό το πρόβλημα σπάνια οδηγεί σε θάνατο.

Σπουδαίος! Σε μολυσμένα φυτικά δείγματα, οι αφίδες σχεδόν πάντα εμφανίζονται - ένας φορέας διαφόρων μυκήτων και βακτηρίων.

Περιγραφή παθήσεων πατάτας με φωτογραφίες και θεραπείες

Οι ασθένειες της πατάτας χωρίζονται σε διάφορες ομάδες ανάλογα με τη φύση των μολυσματικών παραγόντων:

• μυκητιακός
• βακτηριακός;
• ιογενής.

Κάθε ομάδα έχει τη δική της ιδιαιτερότητα, που απαιτεί συγκεκριμένη θεραπεία και πρόληψη.

Σπουδαίος! Η γνώση των χαρακτηριστικών των ασθενειών σάς επιτρέπει να λαμβάνετε προληπτικά μέτρα εκ των προτέρων για να αποφύγετε την εμφάνιση προβλημάτων.

Ας ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά στις ασθένειες της πατάτας και στα μέτρα για την καταπολέμησή τους.

Μύκητες

Αυτές οι ασθένειες προκαλούνται από παθογόνα και εξαπλώνονται από σπόρια.

Η πηγή μόλυνσης μπορεί να είναι εξοπλισμός εργασίας, υλικό φύτευσης, χώμα ή υπολείμματα κορυφών του περασμένου έτους. Η ενεργή αναπαραγωγή των σπόρων διεγείρει την αύξηση των επιπέδων θερμοκρασίας και υγρασίας, καθώς και παραβίαση των κανόνων της γεωργικής τεχνολογίας.

Υπάρχουν διάφοροι τύποι μυκητιακών ασθενειών:

• ανθρακόζη
• όψιμη όραση;
  

  Αργά
• ψώρα - μαύρο, ασημί ή σε σκόνη ·
• Καρκίνος πατάτες;
  

  Καρκίνος
• ξηρός σαπίλα;
• εναλλακτική;
• μακροσπορίωση;
• σπονδυλοπάθεια.

Σημάδια ήττας πολιτισμού:

• την εμφάνιση καφέ ή καφέ κηλίδων στο κάτω μέρος των στελεχών ·
• σαπίλα;
• συστροφή και μαρασμό των φύλλων
• τη δυνατότητα εύκολης εξαγωγής από το έδαφος ·
• ο σχηματισμός λευκής άνθισης στα φύλλα.
• την εμφάνιση γκρίζων κηλίδων και αναπτύξεων στους κονδύλους.

Μέθοδοι θεραπείας

Υπάρχουν διάφορες μέθοδοι που αποσκοπούν στην καταπολέμηση των μυκητιακών ασθενειών: λαϊκές, χημικές, βιολογικές.

Παραδοσιακός

Επεξεργασία με έτοιμες λύσεις:

• υπερμαγγανικό κάλιο - 10 g ανά 10 λίτρα νερού.
• θειικός χαλκός - 2 g ανά 10 λίτρα.
• 100 g θειικού χαλκού και 100 g ανθρακικού νατρίου, αραιωμένα σε 10 λίτρα νερού - χρησιμοποιούνται κατά τη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου σε ποσότητα 6 λίτρων ανά εκατό τετραγωνικά μέτρα.

Χημική ουσία

Χρήση μυκητοκτόνων:

• "Κέρδος";
• Θάνος;
• Νοβοζίρ;
• "Mancozeb".

Κατά τη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου, οι κορυφές υποβάλλονται σε επεξεργασία με ένα από τα σκευάσματα που παρασκευάζονται σύμφωνα με τις οδηγίες που επισυνάπτονται από τον κατασκευαστή.

Βιολογικός

Στην αρχή της φάσης εκκόλαψης, οι κορυφές ψεκάζονται με προστατευτικά παρασκευάσματα, ακολουθώντας τις ακόλουθες δόσεις ανά εκατό τετραγωνικά μέτρα:

• Ecosil - 5 ml ανά 1 λίτρο νερού.
• Gibbersib - 0,015 g;
• "Bitoxibacillin" - 30 g;
• "Baktofit" - 50 ml.
• "Fitosporin" - 6 g.

Μια αποτελεσματική θεραπεία για μυκητιασικές ασθένειες είναι η ξήρανση των κονδύλων στον ήλιο για 4-5 ώρες την ημέρα από το σκάψιμο.

Βακτηριακός

Η αιτία αυτού του προβλήματος είναι βακτήρια που προκαλούν δηλητηρίαση και θάνατο μιας φυτικής καλλιέργειας. Μπορούν να βρεθούν σε κοντινά ζιζάνια ή μολυσμένο έδαφος. Η βακτηρίωση εμφανίζεται συχνά σε λανθάνουσα μορφή.

Είναι μάλλον δύσκολο να τα εντοπίσουμε λόγω της ικανότητάς τους να αλλάζουν σημάδια, κάτι που οφείλεται σε διάφορους λόγους:

• καιρικές συνθήκες;
• από τον τύπο των βακτηρίων παθογόνων?
• ο βαθμός της ήττας.

Η βακτηρίωση εμφανίζεται συχνά σε περιοχές των κονδύλων που έχουν υποστεί ζημιά κατά τη συγκομιδή και τη μεταφορά.

Τύποι βακτηριακών ασθενειών:

• απατεώνας;
• καφέ σήψη;
• σήψη δακτυλίου;
  

  Δαχτυλίδι σήψη
• μικτή εσωτερική σήψη
• υγρή σήψη των κονδύλων.

Σημάδια ήττας:

• μαυρίσματος των κάτω τμημάτων των στελεχών.
• ο σχηματισμός βλέννας στις κορυφές των θάμνων ·
• στρίψιμο των φύλλων των φύλλων, μαρασμό και πτώση τους?
• σήψη φύλλων στην επιφάνεια του εδάφους.
• αποσύνθεση των στελεχών?
• την εμφάνιση κίτρινων κηλίδων στα φύλλα.
• η εμφάνιση κηλίδων με σήψη έξω και μέσα στους κόνδυλους.

Μέθοδοι θεραπείας

Ο κίνδυνος ανάπτυξης ασθενειών μειώνεται σημαντικά με την έγκαιρη απόρριψη του φυλλώματος (κούρεμα, αφαίρεση από τα κρεβάτια).

Παραδοσιακός

Η ακολουθία της προετοιμασίας μιας θεραπείας:

• ρίχνουμε 1 κιλό ξηρό αψιθιά με λίγο νερό και βράζουμε για 15 λεπτά.
• για 2 ημέρες, επιμείνετε 1 κιλό κοπριά σε νερό και μετά ανακατέψτε με αφέψημα από αψιθιά.
• στραγγίστε το μείγμα και προσθέστε περισσότερο νερό σε αυτό για να φτιάξετε 10 λίτρα.
• προσθέστε 40 γραμμάρια θρυμματισμένου σαπουνιού.

Οι πατάτες υποβάλλονται σε επεξεργασία από την αρχή της εκκόλαψης, ο απαιτούμενος αριθμός διαδικασιών είναι τουλάχιστον 3 με διάλειμμα 14 ημερών. Επιτρέπεται η χρήση ζωμού καπνού για ψεκασμό.

Χημική ουσία

Πριν από τη φύτευση, οι κόνδυλοι υποβάλλονται σε επεξεργασία με TMTD (2,4 l / t).

Όταν φυλάσσεται, η σοδειά ψεκάζεται με το μυκητοκτόνο Maxim: για κάθε 10 κιλά, υπάρχουν 2 ml του προϊόντος αραιωμένα σε 50 ml νερού.

Βιολογικός

Αυτή η μέθοδος περιλαμβάνει την επεξεργασία των κονδύλων με τη σύνθεση "Planriz". Η συνιστώμενη δόση είναι 1 λίτρο (0,1%) ανά 100 kg.

Ιογενής

Αυτή η ομάδα ασθενειών θεωρείται η πιο επικίνδυνη, καθώς δεν υπάρχουν αποτελεσματικές μέθοδοι για την καταπολέμηση των ιογενών παθολογιών.

Η βλάβη του ιού συμβαίνει όταν υγιείς θάμνοι πατάτας και κόνδυλοι έρχονται σε επαφή με άρρωστους. Τα έντομα, ειδικά τα τσίκαρα και οι αφίδες, μεταφέρουν τη λοίμωξη.

Ο μωσαϊκός ιός καταστρέφει έως και το 40% της καλλιέργειας και χωρίζεται σε 3 τύπους:

1. Ζαρωμένος - χαρακτηρίζεται από το σχηματισμό ρυτίδων στα φύλλα μεταξύ των φλεβών. Ως αποτέλεσμα, το φύλλωμα στεγνώνει σταδιακά, αλλά παραμένει στους θάμνους. Το χρώμα του έχει χάλκινη απόχρωση. Για τους σκοπούς της προφύλαξης, η καλλιέργεια αντιμετωπίζεται με "Ridomil" και "Ditan" μέσα.
2. Ριγέ - εκδηλώνεται στη φάση εκκόλαψης. Τα συμπτώματα είναι ο σχηματισμός κιτρινοπράσινων λωρίδων στην μπροστινή πλευρά των φύλλων και καφέ στο εσωτερικό. Τα στελέχη του φυτού γίνονται πιο λεπτά και σπάζουν κάτω από το βάρος τους. Ως προληπτικό μέτρο, οι θάμνοι ψεκάζονται με παρασκευάσματα Bravo και Shirlan.
3. Στιγματισμένος - Εκφράζεται από την εμφάνιση απαλών πράσινων κηλίδων στα φύλλα. Για την πρόληψη αυτής της μορφής μωσαϊκού χρησιμοποιήστε τα "Quadris" και "Revus".

Οι πατάτες υποβάλλονται σε επεξεργασία για την πρόληψη των ιογενών ασθενειών αρκετές φορές κατά τη διάρκεια μιας περιόδου, παρατηρώντας το διάστημα μεταξύ των διαδικασιών (18 ημέρες).

Ο ιός της μπούκλας των φύλλων μεταφέρεται συνήθως από τον άνεμο και μπορεί επίσης να μολυνθεί μέσω του εδάφους. Σε αυτήν την περίπτωση, τα φύλλα αποκτούν κιτρινωπή ή ροζ απόχρωση, γίνονται εύθραυστα και κυρτώνονται σε σωλήνα.

Σπουδαίος! Δεδομένου ότι αυτή η ασθένεια δεν ανταποκρίνεται στη θεραπεία, οι προσβεβλημένοι θάμνοι πρέπει να καταστραφούν.

Η πατάτα μετά τη βλάβη παρατηρείται συνήθως σε θερμά κλίματα. Αυτός ο ιός εξαπλώνεται από μολυσμένα πολυετή ζιζάνια.

Σημάδια ήττας πολιτισμού:

• καμπυλότητα και επιμήκυνση των φύλλων
• πεθαίνει από το ριζικό σύστημα.
• αναισθητοποίηση.

Λόγω της ταχείας εξάπλωσης της νόσου, η ασθένεια μπορεί να καταστρέψει μεγάλες περιοχές φύτευσης σε σύντομο χρονικό διάστημα. Δεν υπάρχουν φάρμακα για το stolbur.

Προκειμένου να αποφευχθεί η ασθένεια, συνιστώνται ορισμένα μέτρα:

• αυστηρή τήρηση των κανόνων αμειψισποράς ·
• χρήση υψηλής ποιότητας φυτικού υλικού ·
• έγκαιρος βοτανισμός, χαλάρωση, έλεγχος ζιζανίων και άλλοι κανόνες της γεωργικής τεχνολογίας.

Η νέκρωση είναι ένας επικίνδυνος ιός που αναπτύσσεται κυρίως στους κονδύλους και είναι σχεδόν αόρατος στην κορυφή των θάμνων. Αυτός είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους οι πατάτες γίνονται μαύρες στο εσωτερικό. Ως αποτέλεσμα, ένα σημαντικό μέρος της καλλιέργειας σαπίζει και πεθαίνει. Μπορείτε να μειώσετε τον κίνδυνο αυτού του προβλήματος ακολουθώντας τους κανόνες εναλλαγής καλλιεργειών και χρησιμοποιώντας υγιές υλικό για φύτευση.

Όταν μολυνθεί ο γοτθικός ιός, η εμφάνιση των πατατών αλλάζει, αλλά η γεύση παραμένει η ίδια. Οι κόνδυλοι χάνουν το 20% του αμύλου και του τεντώματος, ενώ ο αριθμός των ματιών αυξάνεται. Τα φύλλα και οι κόνδυλοι παίρνουν σκιά μελανιού. Οι κύριοι φορείς των γοτθικών είναι αφίδες, ακρίδες, σφάλματα και σκαθάρια του Κολοράντο.

Προληπτικά μέτρα κατά των παθήσεων της πατάτας

Η πρόληψη της ανάπτυξης ασθενειών περιλαμβάνει:

1. Επεξεργασία υλικού σπόρου πριν από τη φύτευση με ένα από τα φάρμακα: "Confugo", "Maxim", "Prestige", "Fitosporin-M" ή θειικό χαλκό.
2. Χρήση ποικιλιών που είναι ανθεκτικά στις λοιμώξεις.
3. Περιοδική εναλλαγή καλλιεργειών σε μία περιοχή. Η φύτευση πραγματοποιείται λαμβάνοντας υπόψη τη συμβατότητα, είναι επιθυμητό οι φυτικές καλλιέργειες να ανήκουν σε διαφορετικές οικογένειες, δεδομένου ότι συχνά οι "συγγενείς" είναι ευπαθείς σε ασθένειες.
4. Λεπτομερής προετοιμασία του χώρου πριν από τη φύτευση, τυποποιημένη γονιμοποίηση.

Δεν συνιστάται η καλλιέργεια πατατών στο ίδιο οικόπεδο για περισσότερο από ένα έτος. Η εκ νέου φύτευση επιτρέπεται μόνο μετά από 4-6 χρόνια.

Ιδανικοί πρόδρομοι για πατάτες:

• χειμωνιάτικα δημητριακά
• καλαμπόκι;
• όσπρια και δημητριακά ·
• παντζάρι;
• πολυετή βότανα.

Συμβουλές και κόλπα από έμπειρους κηπουρούς

Για να αυξήσετε την αντοχή των πατατών σε διάφορες ασθένειες και την αποτελεσματικότητα της θεραπείας, οι έμπειροι κηπουροί προτείνουν:

1. Απλώστε τακτικά λιπάσματα καλίου-φωσφόρου, αζώτου και βορικού οξέος στο έδαφος.
2. Ένα μήνα πριν από τη φύτευση, εκθέστε το υλικό φύτευσης υπό διάχυτο φως: η διάρκεια της διαδικασίας είναι 12 ημέρες, η κατάλληλη θερμοκρασία είναι 22 ° C. Οι πράσινοι κόνδυλοι θα γίνουν ανθεκτικοί στα παθογόνα.
3. Εάν βρεθεί σήψη δακτυλίου, καταστρέψτε τον προσβεβλημένο θάμνο και ρίξτε 1 λίτρο θειικού χαλκού αραιωμένο με νερό (100 g ανά 1 λίτρο) στην οπή.
4. Πριν από τη φύτευση, επεξεργαστείτε το έδαφος με ένα διάλυμα που περιέχει χαλκό, το οποίο θα αποτρέψει την εμφάνιση μυκητιασικών ασθενειών.
5. Κατά τη διάρκεια της ανθοφορίας, χρησιμοποιήστε τέφρα από ξύλο ή θειικό κάλιο ως επικάλυψη. Αυτό αυξάνει την αντίσταση του φυτού όχι μόνο στις ασθένειες, αλλά και στους πιθανούς παγετούς.

συμπέρασμα

Είναι πολύ πιο εύκολο να αποφευχθούν ασθένειες των κονδύλων πατάτας παρά να τα θεραπεύσουν ακόμη και στο πολύ πρώιμο στάδιο.Ως εκ τούτου, η καλλιέργεια αυτού του πολιτισμού απαιτεί αυστηρή τήρηση των κανόνων της γεωργικής τεχνολογίας.

Το υλικό φύτευσης χρειάζεται επίσης ιδιαίτερη προσοχή: η επεξεργασία του με ειδικά παρασκευάσματα πριν από τη φύτευση και την αποθήκευση θα ανακουφίσει τα βακτήρια και τα σπόρια και ταυτόχρονα θα αυξήσει την ανοσία.