Τι είναι το ζαχαρότευτλο: το πλήρες μονοπάτι από τη σπορά ενός λαχανικού έως την προκύπτουσα ζάχαρη στο τραπέζι μας

Τα ζαχαρότευτλα δεν είναι τόσο δημοφιλή στους κατοίκους του καλοκαιριού όσο στην καντίνα ποικιλίες... Ωστόσο, είναι κολοσσιαίας σημασίας ως πρώτη ύλη για τη βιομηχανική παραγωγή ζάχαρης. Το πλεονέκτημα αυτής της καλλιέργειας είναι η χρήση χωρίς απόβλητα ολόκληρου του φυτού, συμπεριλαμβανομένου του φυλλώματος που χρησιμοποιείται ως ζωοτροφή, οργανικό λίπασμα κ.λπ.

Ζαχαρότευτλα και οι ευεργετικές του ιδιότητες

Ο ιστορικός πρόγονος της καντίνας, των ζωοτροφών και των ζαχαρότευτλων είναι το άγριο τεύτλο, κοινό στην Ινδία και την Άπω Ανατολή. Από αυτή την τριάδα, η ζάχαρη είναι η «νεότερη» κουλτούρα. Οι κτηνοτρόφοι το εκτρέφουν μόνο στις αρχές του 19ου αιώνα, αν και ο Γερμανός χημικός Andreas Marggraf, στα μέσα του 18ου αιώνα, διαπίστωσε ότι τα σάκχαρα που εξάγονται από ζαχαροκάλαμο βρίσκονται επίσης στα τεύτλα.

Έχοντας υιοθετήσει τα μυστικά της επεξεργασίας χυμού τεύτλων, η Ρωσία έχει ιδρύσει μια βιομηχανία ζάχαρης και έγινε ο παγκόσμιος ηγέτης στην καλλιέργεια ζαχαρότευτλων. Το 2016 παρήχθησαν 51,4 εκατομμύρια τόνοι καλλιεργειών.

Σύνθεση και περιεχόμενο θερμίδων

100 g προϊόντος αντιπροσωπεύουν: 45 kcal, 1,5 g πρωτεΐνης, 0,1 g λίπους, 9,1 g υδατάνθρακες. Το λαχανικό περιέχει επίσης 2 g ινών και 2,5 g διαιτητικών ινών, 86 g νερού και 1 g τέφρας.

Ιδιαίτερη σημασία έχει η υψηλή περιεκτικότητα σε μονο- και δισακχαρίτες: γλυκόζη, γαλακτόζη, αραβινόζη, φρουκτόζη.

Η χημική σύνθεση των ζαχαρότευτλων περιλαμβάνει:

• βιταμίνες A, E, PP, C, ομάδα Β;
• μακροθρεπτικά συστατικά: κάλιο, ασβέστιο, νάτριο, φώσφορος.
• ιχνοστοιχεία: ιώδιο, σίδηρος, χαλκός, μαγγάνιο, ψευδάργυρος.
• βιοφλαβονοειδή
• πηκτίνη;
• βεταϊνη.

Χάρη σε αυτές τις ουσίες, το λαχανικό βοηθά στην αύξηση της ανοσίας, στη βελτίωση της πέψης και του μεταβολισμού. Ρυθμίζει το έργο της καρδιάς και των αιμοφόρων αγγείων, προωθώντας την παραγωγή αιμοσφαιρίνης και μειώνοντας τα επίπεδα χοληστερόλης. Αυξάνει τον αριθμό των ερυθρών αιμοσφαιρίων.

Τα παντζάρια περιέχουν μεγάλο αριθμό αντιοξειδωτικών, πράγμα που σημαίνει ότι αποτρέπει την ανάπτυξη καρκίνου. Η υψηλή περιεκτικότητα σε ιώδιο βελτιώνει τη λειτουργία του θυρεοειδούς στον υποθυρεοειδισμό. Η χρήση του προϊόντος περιλαμβάνεται στην πρόληψη της ραχίτιδας σε παιδιά.

Βλάβη και αντενδείξεις για χρήση

Παρά την πλούσια χημική του σύνθεση και πολλές χρήσιμες ιδιότητες, τα ζαχαρότευτλα έχουν αντενδείξεις και απαγορεύονται:

• με υπόταση λόγω της ικανότητας να μειώσει σημαντικά την αρτηριακή πίεση.
• με νεφρική νόσο, ουρική αρθρίτιδα και ρευματοειδή αρθρίτιδα (το οξαλικό οξύ που περιέχεται στα τεύτλα προωθεί το σχηματισμό πέτρες οξαλικού και άμμου)
• με χρόνια διάρροια, καθώς το λαχανικό έχει καθαρτικό αποτέλεσμα.
• με αυξημένη οξύτητα στο στομάχι, η οποία μπορεί να επιδεινωθεί από οξαλικό οξύ, και οι διαιτητικές ίνες ερεθίζουν επιπλέον την βλεννογόνο μεμβράνη.

Πρώτα απ 'όλα, οι συστάσεις σχετίζονται με τη χρήση ακατέργαστων λαχανικών και χυμού από αυτήν, ωστόσο, τα βρασμένα τεύτλα δεν πρέπει επίσης να καταχραστούν.

Πώς μοιάζει το ζαχαρότευτλο και πώς διαφέρει από τις ζωοτροφές

Το ζαχαρότευτλο είναι ένα διετές φυτό της οικογένειας αμάραντων. Τον πρώτο χρόνο, σχηματίζεται μια επιμήκης ρίζα με σκληρό λευκό πολτό και μια ρίζα ροζέτα από φύλλα.Κατά το δεύτερο έτος, γεννητικά όργανα βλαστάνουν.

Το ριζικό σύστημα αποτελείται από την κύρια ράβδο και τις πλευρικές ρίζες που εκτείνονται από αυτό, φτάνοντας σε πλάτος 50 cm και βάθος έως και 3 m. Η κύρια ρίζα αποτελείται από ένα κεφάλι με φύλλα, ένα κολάρο ρίζας και μια χυμώδη ρίζα.

Η πράσινη μάζα είναι πλούσια: μια ροζέτα περιέχει έως και 50-60 πράσινα, λεία φύλλα με ψηλά μοσχεύματα.

Στη φωτογραφία - ζαχαρότευτλα.

Τα τεύτλα ζωοτροφών διαφέρουν από τα ζαχαρότευτλα:

• εμφάνιση (οι ρίζες μπορεί να είναι διαφορετικών σχημάτων και χρωμάτων).
• μικρότερο φυτικό κύκλο (η διαφορά είναι 30 ημέρες).
• χημική σύνθεση (περιέχει περισσότερες πρωτεΐνες και λιγότερους υδατάνθρακες, συμπεριλαμβανομένων των σακχάρων).

Περιοχές ζαχαρότευτλων που αναπτύσσονται στη Ρωσική Ομοσπονδία και η σημασία της

Για καλλιέργεια στην απεραντοσύνη της Ρωσίας, οι συνθήκες της περιοχής της Κεντρικής Μαύρης Γης (περιοχές Kursk, Lipetsk, Tambov, Voronezh, Belgorod) είναι οι πιο κατάλληλες. Αντιπροσωπεύει τις μισές καλλιεργούμενες εκτάσεις λαχανικών (167,7 χιλιάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα).

Περίπου το 18% της παραγωγής ζαχαρότευτλων συγκεντρώνεται στην επικράτεια του Κρασνοντάρ (σύμφωνα με τον εμπειρογνώμονα και το αναλυτικό κέντρο αγροτικών επιχειρήσεων).

Τα ζαχαρότευτλα έχουν μεγάλη σημασία για τη βιομηχανική παραγωγή ζάχαρης καθώς και για τις ζωοτροφές.

Το πλεονέκτημα της καλλιέργειας είναι ότι το λαχανικό χρησιμοποιείται πλήρως, χωρίς σπατάλη:

• αλκοόλη, κιτρικό οξύ, γλυκερίνη, μαγιά παράγονται από μελάσα.
• το αφόδευμα χρησιμοποιείται ως λίπασμα για τα φυτά.
• Ο πολτός χρησιμεύει ως χυμώδης τροφή για ζώα, συμπεριλαμβανομένων βοοειδών και χοίρων.
• Η ανακτηθείσα αιθανόλη, όταν αναμιγνύεται με βενζίνη και ντίζελ, γίνεται μια μορφή βιοκαυσίμου.

Αυξανόμενη τεχνολογία

Τα ζαχαρότευτλα απαιτούν θερμότητα, φως και υγρασία. Αισθάνεται καλά σε ένα εύκρατο ηλιόλουστο κλίμα. Εξίσου ανεκτά ανεκτές παρατεταμένες καταρρακτώδεις βροχές και ξηρασία. Η βέλτιστη θερμοκρασία για τη βλάστηση είναι + 20 ... 25 ° С, για ανάπτυξη και σύνθεση ζάχαρης - + 30 ° С.

Πρόδρομοι τεύτλων σε εναλλαγή καλλιεργειών

Ζαχαρότευτλα δεν έχει αναπτυχθεί ως μονοκαλλιέργεια. Σπέρνεται μετά το χειμώνα σιτάρι και σίκαλη, μερικές ρίζες, για παράδειγμα, κρεμμύδια, πατάτες και εκπρόσωποι της οικογένειας των οσπρίων.

Εάν τα ζαχαρότευτλα σπέρνονται συχνά στον ίδιο αγρό, παθογόνα χαρακτηριστικών ασθενειών και παράσιτα, κυρίως ο νηματώδης τεύτλων. Επηρεάζει επίσης ζωοτροφές και επιτραπέζια τεύτλα, σπανάκι, σταυροί (λάχανο, ραπανάκι, μουστάρδα, ελαιοκράμβη). Ένα διάλειμμα στη φύτευση τέτοιων καλλιεργειών πρέπει να είναι από 3 έως 7 χρόνια.

Προετοιμασία του εδάφους για σπορά

Τα ζαχαρότευτλα αγαπούν καλά στραγγιζόμενα, αργιλώδη, χλοοτάπητα, εδάφη, καθώς και chernozems και τυρφώνες. Είναι ιδιαίτερα απαιτητικό για την οξύτητα του εδάφους, το βέλτιστο pH είναι από 6,5 έως 7% (ελαφρώς όξινο, ουδέτερο).

Πριν από τη σπορά, το έδαφος είναι εμπλουτισμένο με οργανικά και μεταλλικά σύμπλοκα, όργωμα και ισοπέδωση. Οι ριζικές καλλιέργειες χρειάζονται καλό αερισμό και αποστράγγιση, ενώ μεγάλα τμήματα εδάφους και ζιζανίων μπορούν να εμποδίσουν την ανάπτυξη των ριζών. Απέμεινε απόσταση τουλάχιστον 50 cm μεταξύ των αυλακώσεων, ώστε να μην συσσωρεύεται οι ρίζες και να μην παρεμποδίζεται η άρδευση.

Αναφορά. Ως προληπτικό μέτρο κατά των ασθενειών, η τέφρα και το βόριο προστίθενται στο έδαφος. Η τέφρα μειώνει την οξύτητα του εδάφους και το βόριο δεν διατίθεται εύκολα σε εδάφη με υψηλά επίπεδα pH.

Προετοιμασία σπόρων

Τα εργοστάσια σπόρων πραγματοποιούν ειδικές διαδικασίες επεξεργασίας που επιταχύνουν την εμφάνιση των δενδρυλλίων και αυξάνουν την παραγωγικότητα της σποράς:

1. Πέλετ - κάλυψη των σπόρων με προστατευτικό θρεπτικό κέλυφος κατασκευασμένο από μείγμα εξουδετερωμένης τύρφης, χούμου, κόλλας (μουλεϊν ή πολυακρυλαμιδίου), ορυκτών και βακτηριδίων λιπάσματα και διεγερτικά ανάπτυξης.
2. Φάκελος προστατευτικές και διεγερτικές ουσίες έναντι παθογόνων μικροοργανισμών.

Οι τροφοδοτημένοι σπόροι χρησιμοποιούνται στο εμπόριο και δεν πραγματοποιείται πρόσθετη προετοιμασία σπόρων.Κατά την καλλιέργεια τεύτλων για προσωπικές ανάγκες, το υλικό των σπόρων προ-εμποτίζεται σε ζεστό νερό για 8-10 ώρες, για παράδειγμα, όλη τη νύχτα.

Τεχνολογία σποράς

Η σπορά ζαχαρότευτλων πραγματοποιείται όταν το έδαφος έχει θερμανθεί σε τουλάχιστον + 6 ° C. Η καλλιέργεια δεν φοβάται τους παγετούς, αλλά για ανάπτυξη και ανάπτυξη χρειάζεται θερμοκρασία τουλάχιστον + 20 ° C. Για φύτευση, επιλέγεται μια ηλιόλουστη τοποθεσία, καθώς στη σκιά τα τεύτλα μπαίνουν στην ανάπτυξη της πράσινης μάζας και όχι στις ρίζες.

Οι σπόροι τοποθετούνται σε γονιμοποιημένο και βρεγμένο έδαφος σε βάθος 2 έως 4 cm, μια απόσταση 50 cm μεταξύ των σειρών. Σε ευνοϊκές συνθήκες, τα δενδρύλλια εμφανίζονται την 4η-5η ημέρα.

Φροντίδα καλλιεργειών

Τα ζαχαρότευτλα δεν ανταποκρίνονται καλά στο στάσιμο νερό, επομένως, ένα σύστημα αποστράγγισης και η τακτική χαλάρωση του εδάφους έχουν ιδιαίτερη σημασία. Πότισμα σε χαλαρά υφή εδάφη, παράγεται δύο φορές την εβδομάδα, σε βαριά αργιλώδη εδάφη - μία φορά την εβδομάδα. Προκειμένου οι ρίζες να συσσωρεύσουν τη μέγιστη ποσότητα σακχάρων, το πότισμα σταματά δύο εβδομάδες πριν από τη συγκομιδή.

Τα ζιζάνια παρεμποδίζουν την κανονική ανάπτυξη των φυτών - ανταγωνίζονται με βιομηχανικές καλλιέργειες για θρεπτικά συστατικά στο έδαφος και το φως του ήλιου. Για καλές αποδόσεις, είναι απαραίτητο το χειροκίνητο βοτάνισμα και η βλάβη μεταξύ σειρών.

Οπως και σίτιση χρησιμοποιήστε σύνθετα λιπάσματα: "Nitrofosku", "Nitroammofosku", "Ammophos", "Diammonium phosphate".

Ανάλογα με τον τύπο του εδάφους, μπορεί να απαιτείται γονιμοποίηση μικροθρεπτικών συστατικών:

• που περιέχει χαλκό - σε χώμα-podzolic εδάφη.
• μαγγάνιο, κοβάλτιο και μολυβδαίνιο - σε εκπλυμένο chernozem.

Προστασία από παράσιτα και ασθένειες

Επικίνδυνο για τα ζαχαρότευτλα:

1. Καλαμπόκι - μυκητιακή νόσος. Επηρεάζει κυρίως νεαρά φυτά (πριν από το σχηματισμό του δεύτερου ζεύγους φύλλων), εκφράζεται σε τερηδόνα.
2. Περονόσπορωση (περονόσπορο). Είναι μυκητιακής προέλευσης, επηρεάζει τα υπεράνω όργανα, στα οποία σχηματίζεται μια γκρι-μοβ άνθιση.
3. Κερκοσπόρωση - κηλίδες άχρωμου χρώματος με κοκκινωπό καφέ περίγραμμα, που προκαλείται από την ανάπτυξη μύκητα. Προωθεί τη συσσώρευση επιβλαβούς αζώτου στα φρούτα.
4. Φομόζ (zonal spotting). Εκδηλώνεται με τη μορφή κίτρινων ή ανοικτών καφέ κηλίδων με ομόκεντρες ζώνες, μαύρες κουκίδες εμφανίζονται μέσα στο χρόνο - συσσώρευση σπόρων μυκήτων.
5. Ασκοκίτωση - γαλαζοπράσινο, σταδιακά γυρίζοντας καφέ στρογγυλά σημεία
6. Rhizoctonia (κόκκινο σάπιο). Επηρεάζει τις ρίζες. Μοιάζει με καταθλιπτικά σημεία που καλύπτονται με σκούρο μωβ μυκήλιο. Οδηγεί σε αποτυχία περικοπής.
7. Fusarium σήψη. Ξεκινά με μαυρίσματος των ριζών και στο υπόγειο τμήμα υπάρχει υπερβολική ανάπτυξη πλευρικών ριζών και νέκρωσης ιστών μέσα στη ρίζα.
8. Στεγνή σκλήρυνση - ξηρά σημεία και διαμήκεις ρωγμές στα φρούτα.
9. Ψώρα - φλοιώδεις κρούστες ή ρωγμές, σταδιακά αναπτύσσονται σε φελλό ιστό.

Για την καταπολέμηση των ασθενειών, χρησιμοποιούν:

• βιολογικές μέθοδοι: όργωμα με γένια, βαθύ όργωμα, αφαίρεση ζιζανίων, έλξη ωφέλιμων οργανισμών όπως πασχαλίτσες κ.λπ.
• χημικοί παράγοντες - μυκητοκτόνα και φυτοφάρμακα.

Συγκομιδή και αποθήκευση καλλιεργειών

Χρειάζονται 110-140 ημέρες για να ωριμάσουν τα ζαχαρότευτλα.

Τα σημάδια ωρίμανσης είναι:

• κίτρινα φύλλα;
• εκθέτοντας το πάνω μέρος της ρίζας.

Η συγκομιδή γίνεται με το χέρι ή με τη χρήση ειδικού εξοπλισμού.

Αποθηκεύστε τα λαχανικά ρίζας σε δροσερό, καλά αεριζόμενο χώρο, προστατευμένο από το άμεσο ηλιακό φως.

Τεχνολογία επεξεργασίας ζαχαρότευτλων σε ζάχαρη

Η διαδικασία περιλαμβάνει τα ακόλουθα βήματα:

1. Οι ακαθαρσίες που παρεμποδίζουν την εργασία των αλωνιστικών τεύτλων και υποβαθμίζουν την ποιότητα του προϊόντος διαχωρίζονται από τα τεύτλα. Για το σκοπό αυτό, τοποθετούνται ειδικές παγίδες στον υδραυλικό μεταφορέα.
2. Στο ρίζα πλύσης τεύτλων οι καλλιέργειες καθαρίζονται από προσκολλημένο χώμα και άλλους μολυσματικούς παράγοντες.
3. Τα τεύτλα συνθλίβονται σε ξέσματα για να εξαχθούν τα σάκχαρα γρηγορότερα και αποτελεσματικότερα.
4. Τα ξέσματα τοποθετούνται σε νερό που θερμαίνεται στους 70 ° C και λόγω της διάχυσης, η ζάχαρη μετατρέπεται σε υγρό.
5. Το προκύπτον σιρόπι (ακατέργαστος χυμός) περιέχει 1-2% ακαθαρσίες χωρίς ζάχαρη και μόνο 13-15% της πραγματικής ζάχαρης.Επομένως, πρέπει πρώτα να καθαριστεί με γάλα ασβέστη - τη λεγόμενη προ-αφόδευση. τότε ο χυμός υποβάλλεται σε επεξεργασία με αέριο κορεσμού - λαμβάνει χώρα διαδικασία κορεσμού. Ο καθαρισμένος χυμός πυκνώνει και αλλάζει χρώμα από μαύρο σε ανοιχτό κίτρινο.
6. Ως ενδιάμεσο στάδιο, διηθείται και αποχρωματίζεται με διοξείδιο του θείου (θείωση).
7. Για να απαλλαγούμε από την υπερβολική υγρασία, το σιρόπι υποβάλλεται σε θερμική εξάτμιση. Μετά από αυτό, περιέχει περίπου 70% ζάχαρη.
8. Η ζάχαρη κρυσταλλώνεται σε συσκευή κενού. Το αποτέλεσμα είναι massecuite - ένα μείγμα κρυστάλλων ζάχαρης και ενός διαλύματος ζάχαρης (σε αναλογία 1: 1).
9. Σε μια περιστρεφόμενη φυγόκεντρο, το massecuite διασπάται σε κρύσταλλα λευκής ζάχαρης και καφέ σιροπιού - μια εκροή. Τα λύματα μπορούν να βράσουν ξανά σε σάκους κενού και στη συνέχεια να περάσουν μέσω φυγοκέντρου. Οι κρύσταλλοι ξηραίνονται και λαμβάνεται κοκκοποιημένη ζάχαρη.

Η παραγωγή ζάχαρης έχει υποπροϊόντα που χρησιμοποιούνται επιτυχώς σε άλλους τομείς:

• ο απο-ζαχαρούχος πολτός (πολτός τεύτλων) χρησιμοποιείται στην παρασκευή ζωοτροφών ·
• το κέικ φίλτρου γίνεται λίπασμα.
• Η μελάσα που απομένει μετά τη διέλευση του μαζικού φυγοκέντρου χρησιμοποιείται για την παραγωγή ζύμης και αλκοόλ.

Αναφορά. Εκτός από τη θρυμματισμένη ζάχαρη, είναι δυνατή η παρασκευή σπόρων (με κρύσταλλα συγκεκριμένου μεγέθους), υγρού, αντεστραμμένου (ανθεκτικού στην κρυστάλλωση) ζάχαρης, σιροπιού χρυσού και κεχριμπαριού, μελάσας και με την προσθήκη μελάσας από ζαχαροκάλαμο - καστανή ζάχαρη.

Άλλες χρήσεις για ζαχαρότευτλα

Τα τεμαχισμένα τεύτλα μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως φυσικό γλυκαντικό για δημητριακά, κομπόστες και άλλα πιάτα, για την παραγωγή αλκοολούχων ποτών και ως Ζωοτροφή.

Λαθραίο ποτό

Λόγω της υψηλής περιεκτικότητας σε ζάχαρη όταν προστίθεται μαγιά, το σιρόπι τεύτλων ζυμώνεται ενεργά.

Η κλασική συνταγή για πολτοποίηση απαιτεί:

• 5 κιλά ζαχαρότευτλων
• 10 λίτρα νερού.
• 50 g ξηρή μαγιά.

Με τη βοήθεια της διπλής απόσταξης σε ένα φεγγάρι, το πολτό διηθείται σε απόλυτη αλκοόλη και στη συνέχεια αραιώνεται με νερό στην επιθυμητή περιεκτικότητα.

Αναφορά. Στην Ουκρανία, το ποτό ονομάζεται "buryachikha" και στα ρωσικά χωριά - "kosorylovka". Έχει έντονη μυρωδιά, γρήγορα μεθυστικά και προκαλεί σοβαρή απόλυση.

Μπορούν να δοθούν κουνέλια και άλλα ζώα

Είναι χρήσιμο να χρησιμοποιείτε ζαχαρότευτλα ως καλλιέργεια ζωοτροφών... Πρώτον, έχει υψηλή θρεπτική αξία και πολλές χρήσιμες ιδιότητες, οι υδατάνθρακες που περιέχονται χωνεύονται εύκολα. Δεύτερον, δεν χρησιμοποιούνται μόνο καλλιέργειες ρίζας, αλλά και οι κορυφές του φυτού.

Τα παντζάρια φρούτα δίνονται σε ζώα φρέσκα και αποξηραμένα ή ως μέρος ενσίρωσης. Το πιο θρεπτικό είναι το ενσίρωμα που παρασκευάζεται από ζαχαρότευτλα, βραστές πατάτες και πράσινα όσπρια. Ο πολτός τεύτλων, ένα υποπροϊόν της παραγωγής ζάχαρης, προστίθεται στη ζωοτροφή βοοειδών και χοίρων.

Τα κουνέλια διδάσκονται στα ζαχαρότευτλα σταδιακά για την αποφυγή ανεπιθύμητων γαστρεντερικών αντιδράσεων. Η γνωριμία με τη ρίζα ξεκινά στην ηλικία ενός μήνα.

Το ημερήσιο επίδομα είναι μόνο 50 g, αλλά χωρίζεται σε δύο γεύματα. Από 2 έως 3 μήνες, στα κουνέλια χορηγούνται 100 γραμμάρια ζαχαρότευτλων την ημέρα, από 3 έως 4 μήνες - 150 γραμμάρια. Οι ενήλικες μπορούν να καταναλώνουν έως 500 γραμμάρια λαχανικού χωρίς να βλάπτουν την υγεία, αλλά μια εφάπαξ δόση δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 150-200 γραμμάρια.

Οι κορυφές τεύτλων σερβίρονται καλύτερα αποξηραμένα ή προστίθενται σε ενσίρωση.

Αναφορά. Τα ζαχαρότευτλα έχουν ευεργετική επίδραση στην κατάσταση της γούνας των ζώων, καθιστώντας το κρέας τους ιδιαίτερα νόστιμο και θρεπτικό.

Εξάρτηση απόδοσης και παραγωγικότητας από την ποικιλία

Η παγκόσμια μέση απόδοση ζαχαρότευτλων είναι 34,3 τόνους ανά εκτάριο · στη Ρωσία συλλέγεται κατά μέσο όρο 17,8 τόνοι ριζικών καλλιεργειών ανά εκτάριο. Η υψηλότερη απόδοση παρατηρείται στην περιοχή της Κεντρικής Μαύρης Γης - έως και 30 τόνους / εκτάριο, αλλά αυτό είναι πολύ λιγότερο από ό, τι σε χώρες με υψηλή γεωργική καλλιέργεια, όπου συγκομίζονται περίπου 50-60 τόνοι / εκτάριο.

Οι προσπάθειες των κτηνοτρόφων στοχεύουν στη βελτίωση των ιδιοτήτων ενός λαχανικού όπως:

• απόδοση, η οποία δεν σχετίζεται πάντα με την περιεκτικότητα σε ζάχαρη.
• απόδοση ζάχαρης (σήμερα ο αριθμός αυτός υπερβαίνει το 20%) ·
• αντοχή σε ασθένειες και παράσιτα.

Οι ποικιλίες χωρίζονται συμβατικά σε τρεις κατηγορίες:

• καρποφόρος (υψηλή παραγωγικότητα στο πλαίσιο της χαμηλής περιεκτικότητας σε ζάχαρη των ριζικών καλλιεργειών - 16,5%) ·
• ζάχαρη υψηλής απόδοσης (με περιεκτικότητα σε ζάχαρη έως 18,5% και μέση απόδοση) ·
• σακχαρώδης (έχουν τη χαμηλότερη απόδοση, αλλά η περιεκτικότητα σε σακχαρόζη φτάνει το 21,5%).

συμπέρασμα

Τα ζαχαρότευτλα μπορούν να καλλιεργηθούν όχι μόνο σε βιομηχανική κλίμακα για την παραγωγή ζάχαρης, αλλά και σε προσωπικό οικόπεδο. Η επιλογή της καλλιέργειας δικαιολογείται λόγω της υψηλής παραγωγικότητάς της και ενός ευρέος φάσματος χρήσεων: ως ζωοτροφές, ως φυσικό γλυκαντικό στα πιάτα και πρώτη ύλη για την παραγωγή σπιτικού αλκοόλ.