Είναι δυνατόν και απαραίτητο να συσσωρεύονται τα τεύτλα: κατανοούμε το ζήτημα και μελετάμε τους γενικούς κανόνες για την καλλιέργεια ριζών

Οι άνθρωποι ασχολήθηκαν με την καλλιέργεια τεύτλων ως φυτική καλλιέργεια ακόμη και πριν από την εποχή μας. Για πρώτη φορά, αυτό το υγιές λαχανικό άρχισε να καλλιεργείται στα νησιά της Μεσογείου. Σε εδάφη κορεσμένα με λεπτούς κρυστάλλους θαλασσινού αλατιού, τα τεύτλα αναπτύχθηκαν ιδιαίτερα ζαχαρούχα και νόστιμα. Με την πάροδο του χρόνου, η ρίζα άρχισε να καλλιεργείται σε άλλες χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Ρωσίας.

Τα παντζάρια είναι ένα ανεπιτήδευτο φυτό που δεν απαιτεί ιδιαίτερη φροντίδα. Στο άρθρο θα μιλήσουμε για τις ιδιαιτερότητες της φροντίδας της καλλιέργειας, καθώς και για το εάν είναι απαραίτητο να συσσωρευτούν τα τεύτλα εάν το άνω μέρος της ρίζας συγκόλλησης βγαίνει από το έδαφος.

Τεύτλα

Αφού εμφανιστούν τα λάχανα, τα τεύτλα αρχίζουν να αναπτύσσονται γρήγορα, σχηματίζοντας μια πλούσια ροζέτα φύλλα... Σύντομα εμφανίζεται η ίδια η ρίζα. Όσο μεγαλώνει, τόσο περισσότερο αρχίζει να διογκώνεται από το έδαφος.

Χρειάζεται να συσσωρευτώ εάν οι ρίζες βγαίνουν από το έδαφος

Σε αυτό το σημείο, ο κηπουρός θέτει συχνά την ερώτηση - είναι απαραίτητο να ξεφλουδίσουμε τα τεύτλα εάν κολλήσουν από το έδαφος; Όχι, δεν χρειάζεται. Το γεγονός ότι η ρίζα αυξάνεται πάνω από τον κήπο δεν επηρεάζει τουλάχιστον την ανάπτυξη των τεύτλων. Αντίθετα, με αυτόν τον τρόπο τα φρούτα μεγαλώνουν και γεμίζουν καλύτερα. Οι ακτίνες του ήλιου που πέφτουν απευθείας στις ρίζες δεν τους βλάπτουν καθόλου.

Γιατί είναι περιττό

Το ριζικό σύστημα του φυτού πηγαίνει βαθιά στο έδαφος, παρέχοντας στις καλλιέργειες ρίζας όλα τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά. Δεν έχει νόημα η άλεση, καθώς οι κορυφές των τεύτλων δεν δίνουν πλευρικές ρίζες.

Τα τεύτλα λατρεύουν το χώρο, γι 'αυτό φυτεύονται συχνά κατά μήκος της άκρης των κρεβατιών που καταλαμβάνουν άλλα λαχανικά. Ταυτόχρονα, οι ριζικές καλλιέργειες μεγαλώνουν πολύ μεγαλύτερες από αυτές που φυτεύονται με τον παραδοσιακό τρόπο σε ξεχωριστό κρεβάτι τεύτλων.

Συμβουλές από έμπειρους κατοίκους του καλοκαιριού σχετικά με την καλλιέργεια τεύτλων

Για να καλλιεργήσετε μια πλούσια συγκομιδή ενός υγιούς λαχανικού, συνιστάται στους έμπειρους κηπουρούς να τηρούν τους ακόλουθους κανόνες:

1. Λεπτά φυτά... Διαφορετικά, οι ριζικές καλλιέργειες θα είναι περιορισμένες και δεν θα μεγαλώνουν. Η αραίωση ξεκινά όταν τα βλαστάρια τεντώνονται 5-10 εκ. Σε αυτήν την περίπτωση, τα φυτά δεν τραβούν, αλλά κόβονται. Τότε η ρίζα του γείτονα θα παραμείνει άθικτη.
2. Παρακολουθήστε την κατάσταση των κορυφών των τεύτλων. Τα κιτρινισμένα και μαραμένα φύλλα δείχνουν ότι το έδαφος στερείται θρεπτικών συστατικών.
3. Μία ή δύο φορές τη σεζόν ποτίστε τις φυτεύσεις τεύτλων με αλμυρό νερό (1 κουταλιά της σούπας L. σε ένα κουβά με νερό). Παραδόξως, το αλάτι θα κάνει τις ρίζες πιο γλυκές.
4. Σταματήστε το πότισμα 3 εβδομάδες πριν από τη συγκομιδή. Στη συνέχεια, τα τεύτλα θα μαζέψουν περισσότερα σάκχαρα και θα αποθηκευτούν καλύτερα το χειμώνα.

Γενικός αλγόριθμος για την καλλιέργεια τεύτλων

Η καλλιέργεια τεύτλων, όπως και κάθε άλλη καλλιέργεια λαχανικών, ξεκινά με την προετοιμασία του εδάφους και την επιλογή σπόρων.

Προετοιμασία και φύτευση εδάφους

Είναι καλύτερα να φυτεύετε τεύτλα όπου καλλιεργούνται ντομάτες, αγγούρια, όσπρια ή πατάτες. Δεν συνιστάται η χρήση εκείνων των κρεβατιών όπου είχαν φυλαχθεί προηγουμένως άλλες ρίζες.

Στην επιλεγμένη περιοχή, το χώμα σκάβεται και γονιμοποιείται. Αφαιρέστε τα ζιζάνια και ισοπεδώστε το έδαφος.

Πριν από τη φύτευση, οι σπόροι εμποτίζονται για 12 ώρες σε ένα θερμό διάλυμα βορικού οξέος (1,5 g ανά 1 λίτρο νερού).Αυτό θα απολυμάνει τον σπόρο και θα τον εμπλουτίσει με βόριο. Μετά από αυτό, οι σπόροι αφαιρούνται και τοποθετούνται σε συνηθισμένο νερό για άλλη μια μέρα. Εάν οι σπόροι δεν είναι προετοιμασμένοι, τότε τα φυτά θα πρέπει να περιμένουν για μεγάλο χρονικό διάστημα (περίπου 2 εβδομάδες). Οι εμποτισμένοι σπόροι αναδύονται σε 3-5 ημέρες.

Οι σπόροι σπέρνονται σε προθερμασμένο έδαφος, αφού το έχουν υγρανθεί καλά. Πριν εμφανιστούν μαζικοί βλαστοί, βεβαιωθείτε ότι το έδαφος είναι συνεχώς υγρό. Φυτέψτε τους σπόρους αποτελεσματικά πριν από εκτεταμένες βροχές. Σε βαριά εδάφη, το βάθος φύτευσης είναι 2,5-3 cm. Εάν το έδαφος είναι ελαφρύ, τότε 3-4 cm.

Σε περιοχές με μικρά και δροσερά καλοκαίρια, τα τεύτλα καλλιεργούνται μέσω φυτωρίων. Βουτήξτε τα τεύτλα στο στάδιο των φύλλων κοτυληδόνας. Τα φυτά μεταμοσχεύονται σε ανοιχτό έδαφος όταν έχει εμφανιστεί ροζέτα 2-3 αληθινών φύλλων. Νέοι θάμνοι παντζαριών ανέχονται τη μεταφύτευση καλά. Η καλλιέργεια μέσω φυτωρίων επιταχύνει τη συγκομιδή κατά περίπου 3 εβδομάδες.

Πότισμα και λίπανση

Μετά τη βλάστηση ή τη φύτευση φυτωρίων σε μόνιμο μέρος, ο κήπος ποτίζεται συχνά και σιγά σιγά. Δεδομένου ότι οι νεαροί βλαστοί είναι ακόμα αδύναμοι και το ριζικό σύστημα δεν έχει αναπτυχθεί, δεν απαιτείται βαθιά υγρασία του εδάφους.

Πρέπει να ξέρω... Κατά την περίοδο που αρχίζουν να σχηματίζονται ρίζες, τα τεύτλα αντιμετωπίζουν τη μέγιστη ανάγκη για υγρασία.

Κατά τη διάρκεια του σχηματισμού και της εντατικής ανάπτυξης της ρίζας, ποτίζεται άφθονα - έως και 20 λίτρα ανά τετραγωνικό μέτρο. μ. Η κακή καθημερινή άρδευση είναι λάθος. Έτσι, μόνο το ανώτερο στρώμα του εδάφους θα υγραίνεται και η ρίζα θα λάβει λίγο νερό. Το πότισμα σταματά 2-3 εβδομάδες πριν από τη συγκομιδή. Τότε οι ρίζες θα είναι πιο γλυκές και πιο νόστιμες.

Συμβουλή... Ποτίστε τα τεύτλα σας το πρωί ή το βράδυ. Κατά τη διάρκεια της ημέρας, το υγρό φύλλωμα μπορεί να κάψει τον ήλιο.

Η υπερβολική υγρασία είναι επίσης κακή για τα φυτά, καθώς και η έλλειψη υγρασίας. Η υπερχείλιση οδηγεί σε μείωση της περιεκτικότητας σε οξυγόνο στο έδαφος, προκαλεί σήψη του ριζικού συστήματος και προκαλεί την ανάπτυξη παθογόνων μικροβίων.

Το κιτρίνισμα των κορυφών τεύτλων σηματοδοτεί έλλειψη αζώτου στο έδαφος. Αυτή η ουσία είναι υπεύθυνη για το σχηματισμό του πρασίνου των ριζών.

Με την πείνα αζώτου, τα φύλλα μεγαλώνουν μικρά και ληθαργικά και μετά αλλάζουν χρώμα. Οι φλέβες γίνονται κίτρινες, πυκνώνονται και χονδροειδείς πρώτα και μετά ολόκληρο το φύλλο στο σύνολό του.

Η κοκκίνισμα του φυλλώματος δείχνει έλλειψη μαγνησίου. Οι κηλίδες φύλλων και ο θάνατος από τις άκρες αποτελούν ένδειξη έλλειψης σιδήρου.

Η καλλιέργεια είναι ευαίσθητη στην έλλειψη βορίου και μαγγανίου στο έδαφος. Αυτό το πρόβλημα είναι τυπικό για αμμώδη και ασβεστολιθικά εδάφη.

Η έλλειψη διατροφής αντισταθμίζεται από τη διατροφή ρίζας και φυλλώματος. Ένα γρήγορο αποτέλεσμα δίνεται με σίτιση μουλεϊν ή κοπριάς κοτόπουλου (1 κιλό ανά κουβά με νερό). Το λίπασμα εφαρμόζεται μεταξύ σειρών (1 κάδος για 10-15 μέτρα λειτουργίας). Το πάνω μέρος των φύλλων ξεπλένεται με καθαρό νερό.

Προσοχή... Όλοι οι υγροί επίδεσμοι πραγματοποιούνται τον Ιούλιο. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, εμφανίζεται η πιο ενεργή κατανάλωση όλων των θρεπτικών συστατικών.

Αραίωση

Η φύτευση τεύτλων απαιτεί αραίωση. Τα σπορόφυτα αραιώνονται σε δύο στάδια. Η πρώτη φορά είναι όταν τα φυτά φτάνουν σε ύψος 3-5 cm. Το ισχυρότερο επιλέγεται από την ομάδα των φυτών, τα υπόλοιπα αφαιρούνται. Ένα κενό 4-5 cm αφήνεται ανάμεσα σε παρακείμενους θάμνους.

Τη δεύτερη φορά που τα τεύτλα αραιώνονται όταν τα φυτά έχουν αυξηθεί στα 10 cm. Αυτή τη φορά, απομένει μια απόσταση 10-12 cm μεταξύ τους.

Βοτάνισμα και χαλάρωση

Την επόμενη μέρα, μετά το πότισμα ή τη βροχή, το έδαφος χαλαρώνει. Ταυτόχρονα, τα ζιζάνια αφαιρούνται. Η χαλάρωση δεν πρέπει να παραμεληθεί, ειδικά εάν το έδαφος είναι βαρύ. Για πλήρη ανάπτυξη, οι ριζικές καλλιέργειες χρειάζονται συνεχή παροχή οξυγόνου.

Το στρώσιμο του κρεβατιού τεύτλων μπορεί να διευκολύνει σημαντικά τη συντήρηση και να μειώσει τον αριθμό των ζιζανίων και χαλάρωσης. Το άχυρο, η τύρφη, το χούμο χρησιμοποιούνται ως σάπια φύλλα.

Έλεγχος ασθενειών και παρασίτων

Τα παντζάρια πάσχουν από ασθένειες όπως περονόσπορο, καφέ σήψη, cercospora, μαύρο πόδι. Ας τα εξετάσουμε με περισσότερες λεπτομέρειες.

Downy ωίδιο

Μυκητιασική ασθένεια μεταδίδεται μέσω μολυσμένων φυτικών συντριμμιών. Η μόλυνση υποδεικνύεται από παραμόρφωση των κορυφών, την εμφάνιση της πλάκας, κιτρίνισμα και μαρασμός των φύλλων. Τρόποι αγώνα - απολύμανση του εδάφους, το φάρμακο "Baikal EM-1".

Καφέ σήψη

Μια ασθένεια που επηρεάζει τη ρίζα. Σε άρρωστα φυτά, οι κορυφές είναι ανεπαρκείς. Τα φύλλα σταδιακά γίνονται κίτρινα και πεθαίνουν. Τα ίδια τα φρούτα αρχίζουν να σαπίζουν κατά τη διάρκεια μακροχρόνιας αποθήκευσης.

Μαύρο πόδι (ρίζα)

Αυτό σαπίζει το στέλεχος, οδηγώντας στο θάνατο του φυτού. Η ανάπτυξη της νόσου προκαλεί υπερβολική υγρασία και όξινο έδαφος. Πρόληψη - σωστή γεωργική τεχνολογία, μέτριο πότισμα.

Κερκοσπόρωση

Μυκητιασική νόσος, που εκδηλώνεται με τη μορφή ελαφρών κηλίδων με καφέ περίγραμμα στα φύλλα.

Επηρεάζονται φυτεύσεις τεύτλων και παράσιτα. Αποτελούν τον μεγαλύτερο κίνδυνο για ανώριμα νεαρά φυτά.

Τα έντομα που μπορούν να προκαλέσουν σοβαρή ζημιά στην καλλιέργεια τεύτλων αναφέρονται παρακάτω.

Αφίδα τεύτλων

Μαύρο έντομο χωρίς πτέρυγα. Οι προνύμφες είναι ελαφριές. Βάζει μαύρα, λαμπερά αυγά. Το παράσιτο είναι επικίνδυνο επειδή απορροφά το χυμό από τις κορυφές των τεύτλων. Το μολυσμένο φύλλωμα παραμορφώνεται και μπούκλες. Τα φύλλα γίνονται κίτρινα, οι άκρες και οι κορυφές κάμπτονται προς τα κάτω, μαραίνονται και στεγνώνουν. Η ανάπτυξη της ρίζας επιβραδύνεται, τα λαχανικά αναπτύσσονται μικρά και αντιαισθητικά. Για τον αγώνα, χρησιμοποιούνται φάρμακα και λαϊκές θεραπείες - για παράδειγμα, διάλυμα σαπουνιού.

Κοινή ψύλλων τεύτλων

Το σκαθάρι έχει χαλκό-μεταλλικό χρώμα. Γίνεται πιο ενεργός τον Απρίλιο - Μάιο. Τρέφεται κυρίως με νεαρούς βλαστούς τεύτλων. Βάζει αυγά στο έδαφος στα τέλη της άνοιξης. Μετά τη γέννηση, οι προνύμφες τρώνε τις ρίζες των φυτών. Ένας ψύλλος αναγνωρίζεται από μικρές τρύπες στα φύλλα και τους μίσχους. Εάν υπάρχουν πολλά παράσιτα, τα φύλλα μοιάζουν με δαντέλες.

Ασπίδες τεύτλων

Το επίπεδο σκαθάρι είναι πράσινο ή καφέ, μήκους 6-7 mm. Αδρανοποιείται κάτω από τα συντρίμμια των φυτών και τα πεσμένα φύλλα, καθώς και σε αλσύλλια ζιζανίων. Η μεγαλύτερη βλάβη προκαλείται από τις προνύμφες των σιτόνων, που καταβροχθίζουν εντελώς τα φύλλα.

Μύγα ανθρακωρύχων

Το παράσιτο έχει γκρι-καφέ χρώμα, μήκους 6-7 mm. Οι προνύμφες της μύγας είναι ωχροκίτρινες με τσαλακωμένη επιφάνεια σώματος. Ρολάνε μέσα από το φύλλο και διεισδύουν, σχηματίζοντας κοιλότητες (ορυχεία) μέσα. Από έξω, η κατεστραμμένη περιοχή μοιάζει με φούσκα. Τα προσβεβλημένα φύλλα γίνονται κίτρινα και στεγνώνουν. Η ζημιά στα τεύτλα είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη στο αρχικό στάδιο της ανάπτυξης.

Γύρος των τεύτλων

Το σκαθάρι έχει γκρι-καφέ χρώμα. Το παράσιτο είναι σε θέση να καταστρέψει τις φυτεύσεις σε μεγάλες περιοχές. Το υφαντό γεννά τα αυγά του στο έδαφος. Οι προνύμφες εκκολάπτονται μετά από 11 ημέρες και ροκανίζουν τις ρίζες των τεύτλων στο έδαφος. Εξαιτίας αυτού, οι ρίζες αναπτύσσονται σε ακανόνιστα σχήματα.

Μέτρα ελέγχου παρασίτων:

• τήρηση της γεωργικής τεχνολογίας ·
• χαλάρωση του εδάφους?
• ψεκασμός με νεονικοτινοειδή, πυρεθροειδή και άλλα εντομοκτόνα ·
• σίτιση με νερό αμμωνίας.

Συγκομιδή και αποθήκευση

Τα τεύτλα αφαιρούνται από τον κήπο πριν από τα καρότα. Τα παντζάρια προεξέχουν περισσότερο από την επιφάνεια του εδάφους και ως εκ τούτου είναι πιο κατεστραμμένα παγετοί... Τα κιτρινισμένα και αποξηραμένα κάτω φύλλα τεύτλων δείχνουν ότι το λαχανικό είναι ώριμο.

Οι ρίζες καλλιεργούνται σκαμμένα προσεκτικά ώστε να μην βλάψουν το δέρμα. Στη συνέχεια, οι ριζικές καλλιέργειες καθαρίζονται από υπολείμματα εδάφους. Μετά από αυτό, χρησιμοποιώντας ένα κοφτερό μαχαίρι, κόβονται οι κορυφές, οι μίσχοι δεν υπερβαίνουν τα 2 εκ. Κατά τη συγκομιδή, οι ρίζες προστατεύονται από μηχανικές βλάβες.

Η συγκομιδή των ριζικών καλλιεργειών διαχωρίζεται προσεκτικά πριν από την αποθήκευση, προκειμένου να αποφευχθεί η πιθανή εξάπλωση ασθενειών.

Οι ρίζες χωρίς μηχανικές βλάβες και δεν επηρεάζονται από ασθένειες αποθηκεύονται καλά για έως και 8 μήνες. Τα φρούτα, η διάμετρος των οποίων δεν υπερβαίνει τα 10 cm, αποθηκεύονται καλύτερα.Η βέλτιστη θερμοκρασία στο κατάστημα λαχανικών είναι 2-3 ° C, η υγρασία είναι 80%.

Υπάρχουν πολλές επιλογές για την αποθήκευση των τεύτλων. Οι ρίζες καλλιεργούνται καλά σε συνηθισμένες πλαστικές σακούλες, πασπαλισμένες με πριονίδι ή άμμο. Μπορείτε να αποθηκεύσετε λαχανικά σε άμμο, τύρφη, ξέσματα ή πριονίδια σε στεγνά και καθαρά κουτιά. Ο καλύτερος αποθηκευτικός χώρος είναι ένα υπόγειο, ένα κελάρι ή ένα υπόγειο.

συμπέρασμα

Τα παντζάρια είναι μια ανεπιτήδευτη καλλιέργεια κήπου που δεν απαιτεί άλεση. Με την καλλιέργεια ριζικών καλλιεργειών Ακόμα και ένας αρχάριος κηπουρός μπορεί να το χειριστεί. Ένας δείκτης για την υγεία των φυτών είναι οι κορυφές των νέων τεύτλων. Πρέπει να είναι ανοιχτό πράσινο, απαλλαγμένο από κηλίδες και σημάδια ασθένειας.

Δεν απαιτείται ψύξη για αυτό το φυτό, καθώς οι ρίζες των τεύτλων πηγαίνουν βαθιά στο έδαφος και παρέχουν στη σοδειά την απαραίτητη ποσότητα θρεπτικών ουσιών. Το εργοστάσιο χρειάζεται μόνο έγκαιρο και μέτριο πότισμα, καθώς και κορυφαίο σάλτσα εάν είναι απαραίτητο.