Οδηγός βήμα προς βήμα για την καλλιέργεια Εξωτικών κρεμμυδιών μέσω φυτωρίων

Έκθεση ολλανδικού τόξου έχει ιδανικό οβάλ σχήμα και γλυκιά γεύση χωρίς πικρία. Όταν τεμαχίζετε, τα δάκρυα δεν ρέουν σε ένα ρεύμα και η ευχάριστη γεύση του επιτρέπει να τρώγεται ωμά, όπως ένα μήλο. Με την επιφύλαξη των κανόνων της γεωργικής τεχνολογίας, είναι δυνατόν να αναπτυχθούν γιγαντιαίοι λαμπτήρες βάρους έως 1 κιλό.

Σε αυτό το άρθρο, θα σας παρουσιάσουμε τη μέθοδο καλλιέργεια Εξαιρετικά κρεμμύδια από σπόρους μέχρι φυτά. Θα μάθετε ποια είναι τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά του, καθώς και πώς να φροντίζετε τις φυτεύσεις για τα καλύτερα αποτελέσματα.

Περιγραφή της ποικιλίας

Τα κρεμμύδια Exhibichen εκτράφηκαν από τους Ολλανδούς κτηνοτρόφους BEJO ZADEN B. V. στα τέλη του 20ού αιώνα. Η ποικιλία συμπεριλήφθηκε στο Κρατικό Μητρώο της Ρωσίας το 2000. Έλαβε άδεια να αναπτυχθεί σε όλες τις περιοχές της χώρας ως ετήσια καλλιέργεια.

Τα εκθετικά κρεμμύδια καλλιεργούνται κυρίως από φυτά στις περιοχές της μεσαίας ζώνης, στα βορειοδυτικά, στη Σιβηρία και στα Ουράλια. Η προσγείωση ασκείται στις νότιες περιοχές σπόροι και σπορά σε ανοιχτό έδαφος.

Ο πίνακας δείχνει τα κύρια χαρακτηριστικά της ποικιλίας.

Στη φωτογραφία - Εκθέτοντας τόξο.

Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα της καλλιέργειας μέσω των δενδρυλλίων

ΠοικιλίαΤο Exhibichen καλλιεργείται κυρίως με τη μέθοδο δενδρυλλίων, η οποία έχει πολλά πλεονεκτήματα από την άμεση σπορά στο έδαφος.

Οι σπόροι έχουν χαμηλό ποσοστό βλάστησης (40-45%), και τα φυτά ριζώνουν γρήγορα σε ένα νέο μέρος, υπό την προϋπόθεση ότι παρατηρούνται αγροτεχνικές αποχρώσεις.

Η μέθοδος δενδρυλλίων σάς επιτρέπει να μεγαλώνετε κεφάλια με μέγιστο βάρος.

Τα σπορόφυτα ανέχονται ήρεμα την μεταμόσχευση ακόμη και όταν δεν υπάρχει γήινο κώμα στις ρίζες. Είναι σημαντικό να διατηρήσετε την κύρια ρίζα ανέπαφη και άθικτη.

Το μόνο μειονέκτημα είναι ότι αυτή είναι μια ενοχλητική και εντατική εργασία που απαιτεί συνεχή προσοχή στα φυτά από τον κηπουρό.

Ημερομηνίες προσγείωσης

Ο κατασκευαστής συνιστά σπορά σπόρων για σπορόφυτα από 1 έως 10 Μαρτίου. Σε περιοχές με σκληρές κλιματολογικές συνθήκες, οι ημερομηνίες μετατοπίζονται μια εβδομάδα αργότερα, δηλαδή η εργασία σποράς ξεκινά στα μέσα Μαρτίου.

Το κύριο καθήκον του κηπουρού είναι να μεγαλώσει δυνατά φυτά πριν τα μεταφέρει σε μόνιμο μέρος στις αρχές Μαΐου.

Πώς να μεγαλώσετε φυτά

Η καλλιέργεια δενδρυλλίων της ποικιλίας Exibishen είναι ένα δύσκολο έργο, αλλά εφικτό ακόμη και για έναν αρχάριο κηπουρό, με την αυστηρή τήρηση των κανόνων.

Προετοιμασία σπόρων

Οι ολλανδικοί σπόροι δεν απαιτούν εμποτισμό σε διαλύματα απολύμανσης και διεγερτικά βλάστησης, καλύπτονται ήδη με προστατευτικό κέλυφος. Ωστόσο, για αξιοπιστία, υποβάλλονται σε επεξεργασία με ένα σκοτεινό διάλυμα υπερμαγγανικού καλίου (1 g ανά 1 λίτρο νερού) για 5-6 ώρες, διατηρώντας τη θερμοκρασία του νερού στους + 40 ° C.

Στη συνέχεια, οι σπόροι πλένονται με καθαρό νερό και απλώνονται σε μια υγρή γάζα ή ένα παχύ στρώμα χαρτοπετσέτες. Καλύψτε την κορυφή με ένα υγρό πανί ή χαρτοπετσέτα και διατηρήστε σε ζεστό μέρος μέχρι να εμφανιστούν φυτά, διατηρώντας σταθερή υγρασία. Για την τόνωση της βλάστησης, προστίθεται χυμός αλόης στο νερό.

Εδαφος

Τα φυτά καλλιεργούνται σε χαλαρό, αναπνεύσιμο έδαφος. Για το σκοπό αυτό, ένα έτοιμο υπόστρωμα από ένα κατάστημα είναι αρκετά κατάλληλο.

Για αυτοπαρασκευή του μείγματος εδάφους, χρησιμοποιούνται χώμα, χούμο, σάπια μουλένια και άμμος ποταμού (πριονίδι, φλοιό κρεμμυδιού) σε αναλογία 10: 9: 1. Το χώμα από τον κήπο απολυμαίνεται προκαταρκτικά με θέρμανση σε φούρνο, ατμό σε διπλό λέβητα ή χύσιμο με ένα ισχυρό διάλυμα υπερμαγγανικού καλίου, θειικού χαλκού, "Fitosporin".

Εμπορευματοκιβώτια

Τα εκφυλίσματα δενδρυλλίων καλλιεργούνται σε στενά και ψηλά κύπελλα ή μαύρες πλαστικές σακούλες. Είναι διαθέσιμα για αγορά στα καταστήματα κηπουρικής.

Το δοχείο μπορεί να κατασκευαστεί ανεξάρτητα από παχιά μεμβράνη. Το πολυαιθυλένιο τυλίγεται γύρω από ρολό χαρτιού τουαλέτας ή άλλο κατάλληλο αντικείμενο, στερεώνοντας τις άκρες με ταινία ή συρραπτικό. Ο πυθμένας σφραγίζεται προσεκτικά και το προετοιμασμένο χώμα χύνεται σε σπιτικά δοχεία. Στη συνέχεια, τα ποτήρια τοποθετούνται σε κουτιά. Αυτός είναι ένας από τους βέλτιστους τρόπους προετοιμασίας δοχείων, επιτρέποντάς σας να εξαγάγετε εύκολα φυτά χωρίς να καταστρέψετε το ριζικό σύστημα.

Οδηγίες σποράς

Η πρώτη παρτίδα βλαστικών σπόρων τοποθετείται σε δοχεία γεμάτα με σημαντική γη σε βάθος 1 εκ. Ψεκάστε πάνω με ένα στρώμα εδάφους 1-1,5 εκ. Και ποτίστε άφθονα με καθαρό ζεστό νερό. Οι υπόλοιποι σπόροι σφραγίζονται καθώς εκκολάπτονται.

Ένα πλαστικό περιτύλιγμα τραβιέται στην κορυφή ή τοποθετείται γυαλί για να δημιουργήσει ένα φαινόμενο θερμοκηπίου. Τα κουτιά αφήνονται σε σκοτεινό δωμάτιο σε θερμοκρασία + 20 ... + 25 ° С για 7-10 ημέρες.

Μόλις εμφανιστούν οι πρώτοι βλαστοί, το καταφύγιο αφαιρείται, τα φυτά βγαίνουν στο περβάζι στη νότια πλευρά, αλλά η θερμοκρασία του αέρα θα πρέπει να είναι χαμηλότερη - + 14 ... + 17 ° С. Είναι σημαντικό να παρέχετε στα φυτά επαρκή ηλιακή ακτινοβολία. Εάν είναι απαραίτητο, τα δενδρύλλια συμπληρώνονται με φυτολάμπα.

Περαιτέρω φροντίδα

Η σωστή φροντίδα είναι το κλειδί για να αποκτήσετε υγιή και ισχυρά φυτά:

1. Το βέλτιστο εύρος θερμοκρασίας είναι + 10 ... + 22 ° С.
2. Το έδαφος ποτίζεται καθημερινά, προσθέτοντας 1 g νιτρικού καλίου σε 1 λίτρο νερού.
3. Το δωμάτιο αερίζεται μία φορά κάθε 3 ημέρες.
4. Καθώς μεγαλώνουν, τα φυτά υποστηρίζονται με σπιτικά στηρίγματα από σύρμα, ξύλινα σουβλάκια και γιούτα. Τα φυτά πρέπει να στέκονται όρθια, χωρίς να αναποδογυρίζουν.
5. Τα μακριά, γέρνοντας φτερά είναι τακτοποιημένα, αφήνοντας τουλάχιστον 10 cm.
6. Δύο εβδομάδες πριν από τη φύτευση στο έδαφος, τα δενδρύλλια μεταφέρονται στο μπαλκόνι για σκλήρυνση.

Προσγείωση σε ανοιχτό έδαφος

Τα φυτά μεταφέρονται σε ανοιχτό έδαφος την πρώτη δεκαετία του Μαΐου. Το οικόπεδο επιλέγεται στην ηλιόλουστη πλευρά του κήπου - Το Exhibichen λατρεύει τον ήλιο.

Το ιδανικό χώμα είναι χαλαρό, αναπνέει, κορεσμένο με θρεπτικά συστατικά, με ουδέτερη ή ελαφρώς όξινη αντίδραση (pH = 6,5-7,5).

Το έδαφος δεν γονιμοποιείται με φρέσκια κοπριά, διαφορετικά ο πολτός θα είναι πολύ μαλακός, υδατώδης και άγευστος. Το φθινόπωρο, το έδαφος οργώνεται, τα υπολείμματα των φυτών αφαιρούνται και τροφοδοτούνται με ένα μείγμα από 2 κουβάδες χούμους, 50 g υπερφωσφορικού, 2 λίτρα τέφρας ξύλου ανά 1 m². Την άνοιξη, η περιοχή χαλαρώνει, ισοπεδώνεται και χύνεται με διάλυμα Fitosporin.

Οι τρύπες σχηματίζονται με δάχτυλο σε βάθος 2,5-3 cm. Το μοτίβο φύτευσης είναι 20 × 30 cm.

Οι φυτεύσεις καλύπτονται με αγροΐνες ή ένα προσωρινό θερμοκήπιο έχει εγκατασταθεί για να τα προστατεύσει από τους παγετούς το βράδυ τον Μάιο.

Φροντίδα

Εκθέτοντας κανόνες φροντίδας κρεμμυδιών:

1. Μέτριο πότισμα. Το φυτό δεν ανέχεται τόσο την περίσσεια όσο και την ανεπάρκεια υγρασίας. Η συχνότητα ποτίσματος είναι 2 φορές την εβδομάδα σε μέτριες καιρικές συνθήκες και 3-4 φορές κατά την ξηρασία. Στα τέλη Ιουλίου, το πότισμα σταματά εντελώς.
2. Συμπλοκή του εδάφους. Καλύπτοντας διαχωριστικά με άχυρο, σανό, πριονίδι, ξηρά φύλλα, βελόνες πεύκου, βρύα, τύρφη διατηρεί την υγρασία στο έδαφος και αναστέλλει την ανάπτυξη ζιζανίων.
3. Χαλάρωση και βοτάνισμα. Μετά από κάθε βροχή και πότισμα, συνιστάται να χαλαρώσετε τη γήινη κρούστα για να βελτιώσετε τον αερισμό του υπόγειου τμήματος. Τα ζιζάνια συλλέγονται καθώς μεγαλώνουν, αποτρέποντας τη ριζοβολία. Η επίστρωση μειώνει το κόστος εργασίας.
4. Λίπασμα επιφάνειας. Ένα οικόπεδο με φυτεύσεις κρεμμυδιού γονιμοποιείται μία φορά κάθε 2 εβδομάδες χρησιμοποιώντας ένα διάλυμα μουλεϊνίου (1:10) ή ουρίας (10 g ανά 10 L νερού).

Ασθένειες και παράσιτα

Οι πιο συχνές ασθένειες κρεμμυδιών:

1. Σαπίλα - μια ασθένεια μυκητιακής φύσης, η οποία είναι δύσκολο να προσδιοριστεί στο αρχικό στάδιο της ανάπτυξης.Οι μύκητες μολύνουν πρώτα τον πυθμένα, αναπτύσσεται λευκή σήψη. Στη συνέχεια, η λοίμωξη μπαίνει μέσα στον βολβό, μαλακώνει τη δομή της. Η ανάπτυξη του φυτού σταματά, τα φύλλα πέφτουν στο έδαφος. Δεν υπάρχει θεραπεία για την ασθένεια. Οι προσβεβλημένοι λαμπτήρες καταστρέφονται.
2. Καπνιά εμφανίζεται ως ημιδιαφανές ασημί ρίγες στα φύλλα. Εάν τα προσβεβλημένα μέρη αφαιρεθούν εγκαίρως, η εξάπλωση της νόσου μπορεί να σταματήσει. Δεν υπάρχει συγκεκριμένη θεραπεία. Τα κρεμμύδια φυτεύονται ξανά στο ίδιο μέρος μετά από 4-5 χρόνια.
3. Νηματοειδές το στέλεχος τρώει τους βολβούς από το εσωτερικό. Το κύριο σύμπτωμα της λοίμωξης είναι κατσαρά, κίτρινα φύλλα. Το υπόγειο τράβηγμα και ρωγμές. Τα προσβεβλημένα φυτά αφαιρούνται εντελώς από την τοποθεσία και καίγονται. Για να αποφευχθεί η εξάπλωση του παρασίτου, το έδαφος υποβάλλεται σε επεξεργασία με ασβέστη και φυτεύεται υγιές υλικό. Δεν είναι επιθυμητή η χρήση χημικών παρασκευασμάτων για τη θεραπεία φυτών λόγω του κινδύνου δηλητηρίασης. Οι παραδοσιακές μέθοδοι είναι αναποτελεσματικές.
4. Μύγα κρεμμυδιού γεννά αυγά στο έδαφος και σε κλίμακες. Οι προνύμφες προκαλούν τη μεγαλύτερη ζημιά. Τρέφονται με φυτικό ιστό, μαλακώνουν τη δομή του βολβού. Το τμήμα του εδάφους γίνεται κίτρινο και στεγνώνει. Το παράσιτο γίνεται πιο ενεργό τον Μάιο - Ιούνιο. Για την καταπολέμηση των ενηλίκων και των προνυμφών, οι φυτεύσεις ξεσκονίζονται με σκόνη καπνού, μαύρο ή κόκκινο αλεσμένο πιπέρι. Καλέντουλα, μαυρίσματα, κατιφές, νεροκάρδιο, γεράνι, λεβάντα, πυρέθρου, πετούνια, καρότα φυτεύονται δίπλα στα κρεμμύδια. Η μυρωδιά αυτών των φυτών απωθεί τα έντομα. Μία φορά την εβδομάδα, το κρεμμύδι χύνεται με αλατούχο διάλυμα (200 g αλατιού ανά 10 λίτρα νερού).

Μέτρα πρόληψης για μυκητιασικές ασθένειες και επιθέσεις εντόμων:

• εναλλαγή καλλιεργειών;
• επεξεργασία εδάφους με "Fitosporin", θειικό χαλκό, υπερμαγγανικό κάλιο.
• φύτευση υγιούς υλικού?
• βοτάνισμα
• ομαλοποίηση του επιπέδου υγρασίας.

Συγκομιδή

Το κρεμμύδι Exhibishen ωριμάζει περίπου 120-130 ημέρες μετά την πλήρη βλάστηση. Ο χρόνος συγκομιδής εξαρτάται από την αναπτυσσόμενη περιοχή. Στο νότο, τα κρεμμύδια ωριμάζουν μέχρι τα τέλη Ιουλίου, στις περιοχές της μεσαίας ζώνης - στις αρχές Αυγούστου, στη Σιβηρία και στα Ουράλια, η συγκομιδή αρχίζει στα μέσα Αυγούστου.

Ένα σίγουρο σημάδι ότι το κρεμμύδι είναι έτοιμο για συγκομιδή είναι ξηρά, πεσμένα φύλλα. Σε αυτήν την περίπτωση, το ριζικό σύστημα εξαφανίζεται. Είναι σημαντικό να μην αφήνετε ώριμα κρεμμύδια στο έδαφος για μεγάλο χρονικό διάστημα - οι κεφαλές θα ριζώσουν ξανά σε υγρό έδαφος, γεγονός που μειώνει σημαντικά την ήδη σύντομη διάρκεια ζωής.

Σπουδαίος! Απαγορεύεται αυστηρά η κοπή πράσινων φύλλων.

Τα κρεμμύδια συλλέγονται σε ηλιόλουστες και ξηρές καιρικές συνθήκες, τραβώντας τα κεφάλια από το έδαφος, σκάβοντας μέσα με γουρουνόπουλο ή φτυάρι. Οι βολβοί καθαρίζονται, οι ρίζες κόβονται και απλώνονται σε δίχτυα για ξήρανση, ωρίμανση και απολύμανση στον ήλιο.

Σε βροχερό καιρό, η σοδειά ξηραίνεται κάτω από ένα κουβούκλιο, σε σοφίτα ή ρίχνει για 10-12 ημέρες.

Μετά την ξήρανση, τα κεφάλια ταξινομούνται: τα κατεστραμμένα δεν αποθηκεύονται, αλλά καταναλώνονται αμέσως, τα καθαρά και υγιή ταξινομούνται κατά μέγεθος και τοποθετούνται σε δίχτυα, ξύλινα κουτιά, κουτιά. Είναι βολικό να πλέξετε τους λαμπτήρες σε πλεξούδες και να τους αποθηκεύσετε κρεμασμένους. Έτσι κάθε ένα από αυτά θα είναι ορατό.

Εύρος θερμοκρασίας:

1. Η μέθοδος ψυχρής αποθήκευσης παρέχει τη διατήρηση της θερμοκρασίας στην αποθήκευση στην περιοχή -3 ° C ... 0 ° C. Σε τέτοιες συνθήκες, η καλλιέργεια αποθηκεύεται για το μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.
2. Η θερμή μέθοδος αποθήκευσης σημαίνει διατήρηση της θερμοκρασίας + 18 ° С ... + 22 ° С, υγρασία - 60-70%.
3. Με τη συνδυασμένη μέθοδο, η θερμοκρασία διατηρείται στους + 18 ° C ... + 22 ° C το φθινόπωρο, -3 ° C ... 0 ° C το χειμώνα. Αυτός είναι ο πιο αποδοτικός από άποψη κόστους τρόπος κατανάλωσης ενέργειας.

συμπέρασμα

Η φύτευση και η φροντίδα των εκθετικών κρεμμυδιών στο ανοιχτό χωράφι απαιτεί προσεκτική προσέγγιση. Για να επιτύχετε τη μέγιστη απόδοση και να μαζέψετε μεγάλους, ευχάριστους αρωματικούς βολβούς στο τέλος της σεζόν, συνιστάται η καλλιέργεια της καλλιέργειας μέσω φυτωρίων. Αυτός ο κανόνας ισχύει ειδικά για περιοχές με μικρά καλοκαίρια. Το φυτό ωριμάζει για περίπου 130 ημέρες και η συγκομιδή πραγματοποιείται πριν από την έναρξη του παγετού. Η περίοδος αποθήκευσης για τα κρεμμύδια είναι μικρή - μόνο 3-4 μήνες.

Η πολιτιστική αγροτεχνολογία βασίζεται στη σωστή φροντίδα των δενδρυλλίων, στην έγκαιρη μεταφορά σε μόνιμο μέρος, σε μέτριο πότισμα, στην εδαφοκάλυψη, στη συγκομιδή ζιζανίων και στην επίστρωση.