Οδηγίες για τη μεταφύτευση αγιόκλημα σε μια νέα θέση σταδιακά

Στη φροντίδα, το αγιόκλημα είναι επιλεκτικό: ανθεκτικό στον παγετό, όχι απαιτητικό στο έδαφος. Έχει υψηλή απόδοση και αποδίδει καρπούς έως και 25 χρόνια, και με καλή φροντίδα - περισσότερα. Ο θάμνος δεν χρειάζεται υποχρεωτικές μεταμοσχεύσεις. Αλλά μερικές φορές προκύπτουν καταστάσεις όταν πρέπει να αλλάξετε τον τόπο της καλλιέργειάς του.

Θα σας πούμε γιατί μπορεί να συμβεί αυτό, πότε και πώς να μεταφραστεί σωστά το αγιόκλημα σε ένα νέο μέρος.

Γιατί να μεταμοσχεύσετε αγιόκλημα σε ένα νέο μέρος το φθινόπωρο και είναι δυνατόν να το κάνετε

Το αγιόκλημα μεγαλώνει σε ένα μέρος και αποδίδει καρπούς έως και 25-30 χρόνια. Δεν απαιτείται συχνή μεταμόσχευση στον θάμνο - αυτό δεν επηρεάζει την απόδοση, την ανάπτυξη και την ανάπτυξή του.

Αιτίες μεταμόσχευσης:

• ο θάμνος έχει αναπτυχθεί πολύ πλευρικά.
• ο θάμνος εκτοπίζει γειτονικά φυτά.
• ανασυγκρότηση του εδάφους ·
• αρχικά επιλέχθηκε μια ατυχής τοποθεσία.

Το αγιόκλημα είναι επιρρεπές σε πρώιμη βλάστηση, η πρώτη ανοιξιάτικη θέρμανση οδηγεί στην ανάπτυξη μπουμπουκιών, την άνθηση του φυτού. Επομένως, είναι δύσκολο να το μεταμοσχεύσετε την άνοιξη.

Σε περίπτωση μεταμόσχευσης ελατηρίου, ο θάμνος θα απαιτήσει πιο προσεκτική φροντίδα (άφθονο πότισμα, χαλάρωση και σίτιση) και θα ριζώσει με δυσκολία.

Το φθινόπωρο, το αγιόκλημα μπαίνει σε αδρανή φάση, προετοιμάζεται για το χειμώνα. Αυτή είναι η πιο κατάλληλη στιγμή για μεταμόσχευση.

Βέλτιστοι χρόνοι μεταμόσχευσης

Ο καλύτερος χρόνος για μεταμόσχευση αγιόκλημα είναι το φθινόπωρο. Η διαδικασία πραγματοποιείται τον Σεπτέμβριο - Οκτώβριο (σε ορισμένες περιοχές έως τα μέσα Νοεμβρίου), μέχρι να παγώσει το έδαφος.

Πού να μεταμοσχεύσετε

Η τοποθεσία προορισμού επιλέγεται φωτιζόμενη. Είναι σημαντικό να λάβετε υπόψη την κατεύθυνση των ακτίνων του ήλιου κατά τη διάρκεια της ημέρας. Το αγιόκλημα παράγει τη μέγιστη απόδοση όταν τα άνω κλαδιά του βρίσκονται στον ήλιο και τα κάτω κλαδιά είναι στη σκιά.

Για να αποφευχθούν οι ριπές ανέμου από το σπάσιμο των εύθραυστων κλαδιών του θάμνου, μεταμοσχεύεται όχι στους λόφους, αλλά στα πεδινά. Αποφύγετε τα ρεύματα - ο θάμνος δεν τους αρέσει. Ωστόσο, ο χώρος μεταμόσχευσης πρέπει να αερίζεται καλά.

Στην περίπτωση μεταμόσχευσης αρκετών θάμνων, παρατηρείται απόσταση 1,5 m μεταξύ τους.

Κανόνες γειτονιάς

Όταν επιλέγουν ένα μέρος, δίνουν προσοχή σε ποια φυτά θα αναπτυχθούν στη γειτονιά. Το αγιόκλημα φυτεύεται δίπλα σε φραγκοστάφυλα, λιλά ή μανιτάρια, τα οποία θα το προστατεύουν από ριπές ανέμου. Ο θάμνος ταιριάζει καλά με μηλιές, αχλάδια και δαμάσκηνα.

Η λεύκα, η καστανιά, το καρύδι, το βερίκοκο εμποδίζουν την ανάπτυξη του φυτού, αφαιρεί το φως και την υγρασία. Μην το φυτέψετε δίπλα σε αρκεύθου, καθώς μπορεί να εξαπλώσει σκουριά, το οποίο είναι δύσκολο να θεραπευτεί.

Επιλέγοντας θάμνους για μεταφύτευση

Οι θάμνοι αγιοκλημάτων χωρίς σημάδια ασθενειών και παρασίτων είναι κατάλληλοι για μεταμόσχευση. Οι αναισθητοποιημένοι θάμνοι απορρίπτονται.

Σπουδαίος! Οι έμπειροι κηπουροί προτείνουν την αναφύτευση θάμνων κάτω των πέντε ετών. Τα παλιά φυτά δεν ριζώνουν καλά και συχνά πεθαίνουν.

Προετοιμασία αγιοκλημάτων

Ξηρά και κατεστραμμένα κλαδιά κόβονται στο θάμνο, οι βλαστοί συντομεύονται. Βέλτιστο ύψος θάμνου - έως 0,5 m... Τα κατεστραμμένα και ξηρά κλαδιά κόβονται από νέους θάμνους, οι βλαστοί δεν μειώνονται.

Το έδαφος γύρω από τον θάμνο ποτίζεται. Ο θάμνος σκάβεται προσεκτικά ώστε να μην καταστρέψει τις ρίζες. Για ταχύτερη προσαρμογή, το αγιόκλημα μεταμοσχεύεται μαζί με το έδαφος. Αρχίζουν να σκάβουν γύρω από την περίμετρο της κορώνας, καθώς το ριζικό σύστημα μεγαλώνει στο μήκος των κλαδιών.

Η τάφρος εμβαθύνει κατά μήκος ενός κεκλιμένου για να σχηματίσει έναν κώνο.Οι ρίζες που συναντώνται κόβονται με ένα φτυάρι. Ο θάμνος αφαιρείται, τοποθετείται σε μεμβράνη, τυλίγεται και μεταφέρεται στον τόπο μεταμόσχευσης.

Προετοιμασία εδάφους

Το αγιόκλημα αναπτύσσεται καλά σε οποιοδήποτε έδαφος. Αλλά δεν πρέπει να το μεταμοσχεύσετε σε μέρη με στενή εμφάνιση υπόγειων υδάτων: η υπερβολική υγρασία επηρεάζει αρνητικά την ανάπτυξη του φυτού, οδηγεί σε αποσύνθεση του ριζικού συστήματος.

Η καλύτερη επιλογή για αναφύτευση είναι αργιλώδη και αμμώδη εδάφη με ουδέτερο επίπεδο οξύτητας... Η αυξημένη οξύτητα μειώνεται με περιορισμό. Όταν σκάβετε, προσθέστε αλεύρι δολομίτη (0,2-0,4 kg ανά 1 m²).

Κατάθλιψη γίνονται στο έδαφος πριν από τη μεταφύτευση. Το σκαμμένο χώμα γονιμοποιείται με στάχτη (1 λίτρο), λίπασμα (1 κάδος) και υπερφωσφορικό (100 g).

Πώς να μεταμοσχεύσετε σωστά το αγιόκλημα σε μια νέα τοποθεσία

Συχνά αιγόκλημα μεταμοσχεύονται σε λάκκους, αλλά με μεγάλο αριθμό θάμνων, χρησιμοποιείται μέθοδος φύτευσης τάφρου.

Μέθοδος τάφρου

Η μέθοδος τάφρου χρησιμοποιείται συχνότερα κατά τη φύτευση νέων φυτωρίων. Χρησιμοποιείται επίσης για τη μεταφύτευση πολλών θάμνων.

Πριν από τη μεταφύτευση, σκάβεται μια τάφρος πλάτους 0,5 μ και βάθους 0,3 μ. Στο κάτω μέρος της τάφρου τοποθετείται ένα στρώμα αποστράγγισης με βότσαλα ή σπασμένα τούβλα. Στο σκαμμένο χώμα προστίθενται κομπόστ ή χούμο (1 κάδος), υπερφωσφορικό (100 g), τέφρα ξύλου (1 l).

Ο σκαμμένος θάμνος με ένα κομμάτι γης μεταφέρεται, τοποθετημένος κάθετα στην τάφρο. Οι ρίζες ισιώνονται, πασπαλίζονται με γη στην κορυφή. Οι θάμνοι πρέπει να φυτευτούν σε απόσταση τουλάχιστον 1,5 m.

Οι φυτεμένοι θάμνοι ποτίζονται. Το χώμα είναι λερωμένο με σανό, πριονίδι ή τύρφη για την προστασία των φυτών από τον παγετό και τη διατήρηση της υγρασίας στο έδαφος.

Μέθοδος pit

7 ημέρες πριν από τη μεταμόσχευση, προετοιμάζεται μια τρύπα 1x1 m. Ένα στρώμα αποστράγγισης θραυσμάτων από τούβλα, βότσαλα ή ερείπια τοποθετείται στο κάτω μέρος. Παρασκευάζεται ένα μείγμα από το εκσκαφόμενο έδαφος. Προστίθεται ένας κάδος κομπόστ, 1 λίτρο τέφρας, 100 g υπερφωσφορικού. Στη συνέχεια, τα 2/3 του γονιμοποιημένου εδάφους χύνονται στην οπή. Ρίξτε 2 κουβάδες νερό στην κορυφή.

Αφού το έδαφος κατακαθίσει, γίνεται εμβάθυνση. Δεδομένου ότι οι ρίζες του θάμνου είναι ρηχές, το βάθος του δεν υπερβαίνει τα 0,5 μ. Ο σκαμμένος θάμνος είναι εγκατεστημένος σε μια κατάθλιψη έτσι ώστε το κολάρο της ρίζας να είναι στο επίπεδο του εδάφους. Απλώστε τις ρίζες και πασπαλίστε με το υπόλοιπο γονιμοποιημένο έδαφος. Ο μεταμοσχευμένος θάμνος ποτίζεται.

Στη συνέχεια, το χώμα γίνεται με φύλλα, πριονίδι ή τύρφη. Αυτό προστατεύει το ριζικό σύστημα σε κρύο καιρό.

Φροντίδα μετά τη μεταμόσχευση

Είναι σημαντικό να ελέγχετε την υγρασία του εδάφους. Εάν μετά τη μεταφύτευση υπάρχει ξηρός καιρός, ο θάμνος ποτίζεται μία φορά την εβδομάδα. Ο ρυθμός ποτίσματος είναι 1,5 κουβάδες νερού ανά θάμνο.

Το Honeysuckle Edible δεν φοβάται τον κρύο καιρό. Αντέχει στους παγετούς στους -45 ° C, οπότε δεν καλύπτεται για το χειμώνα. Για να αποφευχθεί η διάσπαση των κλαδιών από τη δυνατή χιονόπτωση, δένονται σε δέσμες και κάμπτονται στο έδαφος.

Το διακοσμητικό αγιόκλημα είναι λιγότερο ανθεκτικό στον παγετό. Ωστόσο, καλύπτεται και καλύπτεται μόνο τα πρώτα χρόνια μετά τη φύτευση. Τα σγουρά στελέχη ενός νεαρού φυτού αφαιρούνται από τα στηρίγματα, λυγίζονται προσεκτικά στο έδαφος και καλύπτονται με κλαδιά ερυθρελάτης.

Την άνοιξη, ξεκινά η τυπική φροντίδα για την καλλιέργεια, η οποία αποτελείται από σίτιση, πότισμα, χαλάρωση, κοπή και επεξεργασία ασθενειών και παρασίτων.

Λίπασμα επιφάνειας

Την άνοιξη, πριν ανοίξουν τα μπουμπούκια, ο θάμνος γονιμοποιείται με νιτρικό αμμώνιο. Σε ξηρή μορφή, εφαρμόζεται στο έδαφος κάτω από κάθε θάμνο, 15 g ανά 1 m². Ή ποτίζεται με διάλυμα ουρίας - 1 κουταλιά της σούπας. μεγάλο. 10 λίτρα νερού.

Το φθινόπωρο, μετά το τέλος της περιόδου καρποφορίας, το έδαφος κάτω από τον θάμνο γονιμοποιείται με ένα διάλυμα νιτροφόσκας ή νιτροαμοφοσκά - 25 g ανά 10 λίτρα νερού. Τα οργανικά λιπάσματα εφαρμόζονται για 3-4 χρόνια (10 λίτρα ανά 1 θάμνο).

Πότισμα

Το πότισμα του φυτού είναι μέτριο. Ο κανόνας είναι 1,5 κουβάδες για έναν θάμνο.

Κατά την περίοδο της ξηρασίας, ποτίζεται άφθονα, ο ρυθμός αυξάνεται σε 2,5 κουβάδες.

Η έλλειψη υγρασίας προκαλεί πικρή μούρα.

Χαλάρωση

Το έδαφος χαλαρώνει ρηχά (κατά 7-8 cm), επειδή οι ρίζες του θάμνου βρίσκονται στο ανώτερο στρώμα του εδάφους.

Εάν το έδαφος κάτω από το θάμνο είναι σπασμένο, δεν χρειάζεται να χαλαρώσει.

Κλάδεμα

Την άνοιξη, πραγματοποιούν κλάδεμα υγιεινής - κόβονται παλιά, άρρωστα, σπασμένα κλαδιά από τους θάμνους.

Το διαμορφωτικό κλάδεμα πραγματοποιείται από το τέταρτο έτος. Ο θάμνος είναι σφαιρικός. Στο κεντρικό τμήμα, οι χοντροί βλαστοί κόβονται στο σημείο της πλευρικής ανάπτυξης. Τα κλαδιά που αναπτύσσονται προς τα μέσα και εξαπλώνονται κατά μήκος του εδάφους αφαιρούνται.

Το αναζωογονητικό κλάδεμα πραγματοποιείται σε θάμνους άνω των 8 ετών για να παρατείνει τη διάρκεια ζωής του θάμνου. Τα παλιά κλαδιά και μερικοί κορμοί αφαιρούνται.

Κάθε 3-4 χρόνια, πραγματοποιείται λεπτομερής κλάδεμα για την αύξηση της γονιμότητας: αφαιρούνται οι χαλασμένοι και μη βιώσιμοι βλαστοί.

Έλεγχος ασθενειών και παρασίτων

Η μέση αντοχή του αγιοκλήματος σε ασθένειες και παράσιτα είναι μέτρια. Ο θάμνος επηρεάζεται από ιογενείς και μυκητιακές ασθένειες:

1. Ωίδιο - εκδηλώνεται σε περίπτωση ανεπαρκούς ή ακατάλληλου ποτίσματος. Τα φύλλα καλύπτονται με λευκές πούδρες. Το μέτριο πότισμα είναι σημαντικό για την πρόληψη. Όταν εμφανίζονται σημάδια ασθένειας, ο θάμνος ψεκάζεται με ένα διάλυμα "Miklobutanil" (30 g ανά 10 λίτρα νερού).
2. Κερκοσπόρωση - μια μυκητιακή ασθένεια στην οποία εμφανίζονται καφέ φύλλα με κόκκινα περίγραμμα στα φύλλα. Στη συνέχεια τα φύλλα στεγνώνουν και πεθαίνουν. Τα προσβεβλημένα μέρη του φυτού κόβονται και καίγονται, ο θάμνος υποβάλλεται σε επεξεργασία με διάλυμα 3% υγρού Bordeaux.
3. Ραμουλαρίαση - την άνοιξη, γκριζωπά λευκά σημεία εμφανίζονται στα φύλλα, τα οποία σταδιακά αυξάνονται σε μέγεθος και σκουραίνουν. Η ασθένεια προσβάλλει τους μίσχους και τους μίσχους του αγιόκλημα. Σε περίπτωση ήττας, ο θάμνος ψεκάζεται με "Fundazol" (10 g ανά 5 λίτρα νερού). Ή χρησιμοποιήστε ένα διάλυμα τέφρας ξύλου (100 g ανά 1 κουβά νερού) - ποτίστε τη ρίζα και ψεκάστε το φυτό.
4. Διάστικτα φύλλα - Σκούρα κόκκινα ή καφέ κηλίδες εμφανίζονται στα φύλλα. Τα φύλλα γίνονται κίτρινα και πέφτουν. Για την καταπολέμηση της νόσου, τα προσβεβλημένα φύλλα απογυμνώνονται και καίγονται. Εάν ξεκινήσει η ασθένεια, το φυτό απορρίπτεται.

Είναι ενδιαφέρον:

Γιατί εμφανίζεται το ωίδιο και γιατί είναι επικίνδυνο στα αγγούρια;

Πώς να θεραπεύσετε την κροσπόρωση παντζαριών και να αποτρέψετε την εμφάνιση αυτής της ασθένειας.

Ασθένειες και παράσιτα του μαϊντανού: φωτογραφίες, μέθοδοι ελέγχου και πρόληψης.

Τα κύρια παράσιτα του θάμνου:

1. Άκαρι αγιοκλημάτων - απορροφά το χυμό από τα φύλλα, με αποτέλεσμα τα φύλλα να μαραίνονται και να κυρτώνουν. Για την καταπολέμηση των εντόμων, το φυτό ψεκάζεται με διάλυμα Actellika (7 ml ανά 10 λίτρα νερού) ή Confidor (1 g ανά 10 l νερού).
2. Αφίδα αγιοκλημάτων - απορροφά χυμό από τους βλαστούς. Για τον αγώνα χρησιμοποιήστε το "Actellik" (7 ml ανά 10 λίτρα νερού) ή το "Confidor" (1 g ανά 10 λίτρα νερού).
3. Ασπίδα - προσκολλάται στο φλοιό και απορροφά το χυμό από τα κλαδιά. Για να απαλλαγούμε από το έντομο, το φυτό ψεκάζεται με διάλυμα Aktellika (7 ml ανά 10 λίτρα νερού), η ριζική ζώνη ποτίζεται με διάλυμα Rogor-S (6 λίτρα ανά εκατό τετραγωνικά μέτρα γης).

Οι αποχρώσεις της μεταφύτευσης εξαρτώνται από την περιοχή καλλιέργειας

Ο όρος για τη μεταφύτευση αγιόκλημα σε νέο μέρος το φθινόπωρο εξαρτάται από τις κλιματολογικές συνθήκες της περιοχής. Στην κεντρική Ρωσία και την περιοχή της Μόσχας, πραγματοποιείται στα μέσα Οκτωβρίου. Το αγιόκλημα είναι εξαιρετικά ανθεκτικό στον παγετό, αλλά δεν ανέχεται έντονη θέρμανση το χειμώνα. Τέτοιες καιρικές συνθήκες είναι χαρακτηριστικές για την κεντρική Ρωσία, οπότε οι κηπουροί σε αυτές τις περιοχές θα πρέπει να φροντίζουν να προστατεύουν τους θάμνους για το χειμώνα.

Στις βόρειες περιοχές, μεταμοσχεύονται στις αρχές Σεπτεμβρίου, έτσι ώστε ο θάμνος να έχει χρόνο να ριζώσει πριν από την έναρξη του χειμώνα και να επιβιώσει από σοβαρούς παγετούς.

Στις νότιες περιοχές, η διαδικασία πραγματοποιείται στα τέλη Οκτωβρίου - αρχές Νοεμβρίου. Σε ζεστό και ξηρό καιρό, το μεταμοσχευμένο αγιόκλημα δεν ριζώνει καλά - είναι σημαντικό να περιορίζετε και να χαλαρώνετε περιοδικά.

συμπέρασμα

Το αγιόκλημα μεταμοσχεύεται το φθινόπωρο, όταν το φυτό είναι αδρανές. Επιλέγουν το σωστό μέρος και ευνοϊκούς γείτονες, γονιμοποιούν το έδαφος, σκάβουν προσεκτικά και τοποθετούν το φυτό σε νέο μέρος.

Σύμφωνα με όλους τους κανόνες, ο θάμνος ριζώνει γρήγορα, αντέχει το χειμώνα, ευχαριστεί με τη συγκομιδή και μια ελκυστική εμφάνιση ήδη τον επόμενο χρόνο.