Γενικά χαρακτηριστικά και περιγραφή των ποικιλιών τριχωτών φραγκοστάφυλων

Το φραγκοστάφυλο είναι ένα μούρο που είναι γνωστό σε πολλούς από την παιδική ηλικία. Αυτό το φυτό δεν έχει χάσει τη δημοτικότητά του σήμερα και ο αριθμός των διαθέσιμων ποικιλιών έχει αυξηθεί. Παρ 'όλα αυτά, όλο και περισσότεροι κηπουροί θέλουν να μεγαλώσουν ακριβώς το τριχωτό φραγκοστάφυλο, το οποίο θυμούνται από τις ημέρες του κήπου της γιαγιάς τους.

Τα τριχωτά φραγκοστάφυλα καλλιεργούσαν παντού. Αυτές οι ποικιλίες θάμνων φρούτων και μούρων διακρίνονται από μια γλυκιά γεύση και ευχάριστο άρωμα. Ωστόσο, σπάνια βρίσκονται στην αγορά λόγω της χαμηλής αντοχής τους σε μυκητιασικές ασθένειες. Ποιες ποικιλίες έχουν αφράτα μούρα και πώς να τα καλλιεργήσετε στον ιστότοπό σας - διαβάστε παρακάτω.

Γενικά χαρακτηριστικά του τριχωτού φραγκοστάφυλου

Τα φραγκοστάφυλα με shaggy μούρα δεν είναι ένας ξεχωριστός τύπος θάμνων φρούτων και μούρων Αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα ορισμένων ποικιλιών φραγκοστάφυλου. Κατά τη σοβιετική εποχή, οι περισσότεροι από τους καλλιεργημένους αντιπροσώπους αυτού του πολιτισμού είχαν παρόμοια ιδιοκτησία.

Τώρα είναι προβληματικό να βρείτε μια ποικιλία με παρόμοιους δείκτες. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι τα περισσότερα από αυτά δεν έχουν υψηλή αντοχή σε μυκητιασικές ασθένειες. Το ωίδιο είναι πολύ συχνά. Εξαιτίας αυτού, όλο και περισσότεροι κηπουροί προτιμούν πιο μοντέρνους θάμνους με λεία μούρα και υψηλή ανοσία.

Τα μούρα αυτού του φραγκοστάφυλου καλύπτονται με τρίχες. Η εφηβεία μπορεί να είναι είτε πυκνή είτε αραιά. Η φλούδα αυτών των φρούτων μοιάζει με ακτινίδιο. Είναι τραχύ, επομένως προστατεύει τα μούρα από ρωγμές και παραμορφώσεις κατά τη μεταφορά.

Οι ποικιλίες με τα τριχωτά μούρα διακρίνονται από τη συμπαγή του θάμνου, τους ισχυρούς και παχιούς βλαστούς. Είναι ανθεκτικά και απαράμιλλα στη σύνθεση του εδάφους, αντέχουν εύκολα τους χειμώνες και δεν σπάνε λόγω ισχυρών ανέμων.

Το χρώμα και το μέγεθος των μούρων εξαρτάται από την ποικιλία φραγκοστάφυλου. Φρούτα όλων των τριχωτών ποικιλιών πολύ γλυκό... Αυτό προσελκύει τους περισσότερους κηπουρούς.

Σημείωση! Τα άγρια ​​φραγκοστάφυλα έχουν επίσης τριχωτά μούρα.

Οι τρίχες απουσιάζουν μόνο στους καρπούς των θάμνων των πιο σύγχρονων ποικιλιών. Τα παλαιότερα φυτά παράγουν μια καλλιέργεια με εφηβεία, η σοβαρότητα της οποίας μπορεί να είναι διαφορετική.

Ποικιλίες

Για να αγοράσετε ένα χαρούμενο φραγκοστάφυλο, πρέπει να γνωρίζετε το όνομα της ποικιλίας. Υπάρχουν πολλοί εκπρόσωποι αυτού του πολιτισμού με μούρα, το δέρμα του οποίου καλύπτεται με τρίχες. Οι κριτικές των κηπουρών δείχνουν ότι τρία από αυτά έχουν την καλύτερη γεύση.

Πρώιμες Hennings

Το τριχωτό φραγκοστάφυλο της πρώιμης Hennings είναι ένα από τα πιο διάσημα. Έχει πολλές θετικές κριτικές από κηπουρούς και δεν είναι δύσκολο να βρεθεί σε ηλεκτρονικά καταστήματα.

Χαρακτηριστικά της ποικιλίας Early Hennings:

1. Ο θάμνος είναι ψηλός, μεσαίου μεγέθους. Οι βλαστοί είναι ισχυροί και παχύ, νέοι πράσινο και παλιό καφέ. Ο θάμνος είναι ίσιος, τα κλαδιά μεγαλώνουν προς τα πάνω.
2. Τα φύλλα είναι δερμάτινα, μικρά σε μέγεθος, ανοιχτό πράσινο, με κομμένες άκρες.
3. Τα άνθη είναι λευκά ή κρεμ, μεσαίου μεγέθους. Συχνά μοναχικά, σπάνια συλλέγονται σε ταξιανθίες δύο. Έχει επιμήκη και στενά πέταλα.
4. Τα φρούτα είναι μεγάλα, ωοειδή σχήματα. Η φλούδα είναι πυκνή, με πολλές μακριές τρίχες. Η γεύση είναι γλυκιά, το χαρακτηριστικό άρωμα είναι πλούσιο, οι σπόροι είναι μικροί. Το χρώμα των ώριμων μούρων είναι πρασινωπό-κίτρινο.
5. Όσον αφορά την ωρίμανση - πρόωρη ωρίμανση.
6. Η σκληρότητα του χειμώνα είναι υψηλή. Αντέχει κρύα κουμπιά έως -25 ... -30 ° ° χωρίς καταφύγιο.
7. Μέση ανοσία. Ευπαθή σε ωίδιο.

Αγγλικά κίτρινο

Αγγλικά κίτρινο Είναι μια άλλη γνωστή ποικιλία με τριχωτά μούρα. Διαφέρει σε μεγάλο μέγεθος και έντονο κίτρινο χρώμα ώριμων φρούτων. Ο δημιουργός του είναι άγνωστος.

Χαρακτηριστικά του αγγλικού κίτρινου:

1. Ο θάμνος είναι μεσαίου μεγέθους, φτάνει σε ύψος 1,5 μ. Οι βλαστοί είναι ισχυροί, παχύ, ίσιοι. Το φυτό απλώνεται ελαφρώς. Οι νεαροί βλαστοί είναι πράσινοι, με την ηλικία, αποκτούν μια γκρι-καφέ απόχρωση. Υπάρχουν αγκάθια.
2. Τα φύλλα είναι μικρά, κομμένα, με πέντε λοβούς και οδοντωτές άκρες. Το χρώμα είναι σκούρο πράσινο.
3. Η ανθοφορία ξεκινά τον Μάιο. Τα λουλούδια είναι κίτρινα-πράσινα, μοναχικά. Το μέγεθος είναι μέσο.
4. Τα φρούτα είναι μεσαίου μεγέθους, το βάρος κάθε μούρου φτάνει τα 8-9 γραμμάρια. Το σχήμα είναι ωοειδές με στένωση στη μία πλευρά. Το δέρμα είναι σταθερό αλλά λεπτό. Υπάρχει ελαφριά εφηβεία. Το χρώμα του κελύφους και του πολτού είναι έντονο κίτρινο. Η πυκνότητα του πολτού είναι μέση. Η γεύση είναι γλυκιά με ελαφρώς ξινή γεύση. Το άρωμα δεν είναι κορεσμένο. Κατά μέσο όρο, 15 κιλά συγκομιδής συλλέγονται από έναν θάμνο ανά εποχή.
5. Οι περίοδοι ωρίμανσης είναι μέσες.
6. Η σκληρότητα του χειμώνα είναι υψηλή, έως -30 ° C.
7. Υπάρχει αντίσταση στις περισσότερες ασθένειες που είναι εγγενείς στον πολιτισμό, εκτός από τη σφαίρα.

Το μειονέκτημα της αγγλικής ποικιλίας είναι η τάση να σπάει τα μούρα.

Διαφάνεια

Το Transparant είναι μια από τις μεγαλύτερες καρποφόρες ποικιλίες. Έχει τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:

1. Ο θάμνος είναι μεσαίου μεγέθους, ύψους έως 1,5 m. Ελαφρώς εξαπλωθεί. Τα κλαδιά είναι ισχυρά, ίσια, δεν λυγίζουν κάτω από το βάρος των μούρων. Βλαστοί καφέ χρώματος, χωρίς αγκάθια.
2. Τα φύλλα είναι μικρά, φωτεινά πράσινα, με κομμένες άκρες.
3. Λουλούδια κρεμ σκιάς, μικρού μεγέθους, μοναχικά.
4. Τα φρούτα είναι πολύ μεγάλα. Το βάρος κάθε μούρου φτάνει τα 40 γραμ. Το σχήμα είναι οβάλ. Το δέρμα είναι πυκνό, λευκό ή ανοιχτό πράσινο. Τα φρούτα είναι σαρκώδη, αλλά ζουμερά. Η γεύση είναι γλυκιά, με ελαφρώς ξινή και στυπτική. Το άρωμα είναι έντονο.
5. Μέσο αργά όσον αφορά την ωρίμανση.
6. Χαμηλή αντοχή στο χειμώνα. Συνιστάται για καλλιέργεια σε νότιες περιοχές. Σε περίπτωση παγετών άνω των -25 ° C χωρίς καταφύγιο, μπορεί να παγώσει ελαφρώς.
7. Υπάρχει ανοσία σε όλες τις μυκητιακές ασθένειες, εκτός από το ωίδιο.

Όπως όλες οι μεγάλες καρποφόρες ποικιλίες, το Transparant είναι επιλεκτικό για τη διατροφή. Εάν το έδαφος δεν είναι αρκετά εύφορο (το σύστημα λίπανσης δεν θα τηρηθεί), τα μούρα συνθλίβονται.

Χαρακτηριστικά φύτευσης και φροντίδας τριχωτών φραγκοστάφυλων

Η καλλιέργεια αφράτων φραγκοστάφυλων δεν διαφέρει πολύ από την καλλιέργεια άλλων ποικιλιών. Αλλά υπάρχουν ακόμα μερικές αποχρώσεις.

Προσγείωση

Στα φυτώρια πωλούνται έτοιμα σπορόφυτα φραγκοστάφυλου με δασύτριχα μούρα. Πρέπει να έχουν 1-2 κλαδιά μήκους τουλάχιστον 30 cm και όχι περισσότερο από 50, έναν ολόκληρο φλοιό χωρίς ρωγμές, ένα ανεπτυγμένο ριζικό σύστημα με 3-4 σκελετικές άκρες όχι μικρότερες από 12 cm.

Για το εργοστάσιο, επιλέξτε καλά φωτισμένες, προστατευμένες από τον αέρα περιοχές. Τα υπόγεια ύδατα δεν πρέπει να φτάνουν τα 1,5 μέτρα στην επιφάνεια. Δεν συνιστάται να φυτεύετε θάμνους δίπλα στα φραγκοστάφυλα.

Σημείωση! Όσο περισσότερο ηλιακό φως δέχεται ένα φυτό, τόσο πιο γλυκά είναι τα μούρα του.

Το φραγκοστάφυλο με εφηβικά μούρα έχει μια συμπαγή κορώνα. Επομένως, η απόσταση μεταξύ τέτοιων φυτών πρέπει να είναι μόνο 1-1,5 m.

Πριν από τη φύτευση, οι ρίζες του φυτού υποβάλλονται σε επεξεργασία με ανοιχτό ροζ διάλυμα υπερμαγγανικού καλίου. Στη συνέχεια, εμποτίζονται για μια ημέρα σε διεγερτικό σχηματισμού ρίζας ("Kornevin", "Solvent", "Zircon", "Heteroauxine").

Οδηγίες φύτευσης δενδρυλλίων:

1. Σκάψτε μια τρύπα με διάμετρο και βάθος 40 εκ. Το έδαφος που αφαιρείται από αυτό αναμιγνύεται με 5 κιλά σάπια κοπριά, 1 κιλό τέφρας, 30 g υπερφωσφορικού, 20 g θειικού καλίου. Αυτό γίνεται μια εβδομάδα πριν από τη φύτευση.
2. Σχηματίζεται ένα ανάχωμα από το θρεπτικό μείγμα στο κέντρο της οπής. Ένα στρώμα αποστράγγισης είναι προγεμισμένο (θρυμματισμένα κεραμικά, διογκωμένος πηλός, λεπτό χαλίκι).
3. Το δενδρύλλιο τοποθετείται σε έναν χωμάτινο λόφο, γύρω από τον οποίο κατανέμονται οι ρίζες.
4. Μέρος του εδάφους χύνεται στην τρύπα, η οποία σφραγίζεται και ποτίζεται με ζεστό, καταβυθισμένο νερό. Η διαδικασία επαναλαμβάνεται έως ότου η τρύπα καλυφθεί με χώμα.
5. Ο χώρος γύρω από τον κορμό είναι μουσαμάς. Χρησιμοποιήστε χούμους, τύρφη, σάπια άχυρα ή σανό κ.λπ.
6. Τα κλαδιά κόβονται έτσι ώστε καθένα από αυτά να έχει 4 έως 6 μασχάλια.

Την πρώτη εβδομάδα μετά τη φύτευση, δίνεται ιδιαίτερη προσοχή στην υγρασία του εδάφους, το πότισμα του φυτού μόλις στεγνώσει το ανώτερο στρώμα.Μετά από μια εβδομάδα, το χώμα γύρω από τον θάμνο επανατοποθετείται.

Βασικοί κανόνες φροντίδας

Τριχωτά φραγκοστάφυλα ειδικά επιλεκτικός για τη φροντίδα. Εξαρτάται από το πόσο σωστό είναι, εάν το φυτό θα βλάψει, θα αποφέρει καλλιέργειες και πόσο θα ζήσει.

Περιγραφή της φροντίδας για τα φραγκοστάφυλα με αφράτο στα μούρα:

1. Πότισμα. Για πότισμα, σχηματίζονται αυλακώσεις με βάθος 15 cm γύρω από τον θάμνο φραγκοστάφυλου. Το έδαφος βρέχεται σε βάθος 40 εκ. Την πρώτη φορά που το φυτό ποτίζεται στις αρχές - τέλη Μαΐου ή αρχές Ιουνίου, τη δεύτερη φορά - στο δεύτερο μισό του Ιουνίου, το τρίτο - τον Σεπτέμβριο ή τον Οκτώβριο. Για ένα νεαρό φυτό, χρησιμοποιήστε 2-3 κουβάδες ζεστού, καθιερωμένου νερού και για έναν ενήλικα - από 6 έως 8 κουβάδες. Το έδαφος βρέχεται νωρίς το πρωί ή το βράδυ όταν ο ήλιος είναι ανενεργός. Αν είναι πολύ ζεστό έξω, ψεκάστε το στέμμα του θάμνου
2. Χαλάρωση. Τα φραγκοστάφυλα χαλαρώνουν μετά από κάθε πότισμα, βροχόπτωση και μεταξύ τους. Κατά μέσο όρο 6-8 φορές ανά σεζόν. Η διαδικασία χαλάρωσης αφαιρεί τα ζιζάνια που συμβάλλουν στην εξάπλωση των λοιμώξεων.
3. Σχηματισμός. Το πρώτο έτος, απομένουν 3-4 από τα πιο ανεπτυγμένα και ισχυρά βλαστάρια ρίζας, τα οποία συντομεύονται κατά το ένα τρίτο και τα υπόλοιπα αφαιρούνται. Αυτό κάνουν με τα νέα σουτ όλα τα επόμενα χρόνια. Μέχρι την ηλικία των 5-7 ετών, ο θάμνος πρέπει να αποτελείται από 20 καλά αναπτυγμένα σκελετικά κλαδιά. Από το όγδοο έτος της ζωής, λειτουργούν σύμφωνα με το κλασικό σχήμα, αλλά ταυτόχρονα κόβουν όλα τα σκοτεινά κλαδιά που είναι άνω των επτά ετών.
4. Κλάδεμα υγιεινής... Πραγματοποιείται κάθε χρόνο το φθινόπωρο. Απομακρύνονται όλα τα παλιά, ξηρά και κατεστραμμένα κλαδιά. Οι ρωγμές στο φλοιό καλύπτονται με γήπεδο στον κήπο.
5. Λίπασμα επιφάνειας. Αρχίζουν να ταΐζουν το φυτό τον επόμενο χρόνο μετά τη φύτευση. Το λίπασμα εφαρμόζεται τέσσερις φορές ανά σεζόν. Την άνοιξη (πριν από το σπάσιμο των οφθαλμών), 30-40 g νιτρικού αμμωνίου εισάγονται κάτω από τον θάμνο κατά τη διάρκεια της χαλάρωσης. Μετά την ανθοφορία, εφαρμόζεται λίπασμα, το οποίο παρασκευάζεται από 1,5 κουταλιά της σούπας. υπερφωσφορικό, 1 κουταλιά της σούπας. χλωριούχο κάλιο και 0,5 κουταλιές της σούπας. ουρία. Ένας κάδος μείγματος χύνεται κάτω από τον θάμνο, αφού προηγουμένως το ποτίστηκε με απλό νερό. Για τρίτη φορά, το φυτό τρέφεται μετά την πτώση των φύλλων, θάβοντας 4 κιλά χούμου κάτω από τον θάμνο. Η τέταρτη σίτιση είναι η διατροφή φυλλώματος. Τα φραγκοστάφυλα ψεκάζονται με 30 g ουρίας και 3 g υπερμαγγανικού καλίου διαλυμένα σε 10 λίτρα νερού στα τέλη Μαΐου και αρχές Ιουνίου (δύο θεραπείες γίνονται με διάστημα 10 ημερών).
6. Προετοιμασία για το χειμώνα. Το φθινόπωρο, μετά την πτώση των φύλλων, ο θάμνος υποβάλλεται σε επεξεργασία με διάλυμα θειικού χαλκού. Τα πεσμένα φύλλα και τα υπολείμματα φυτών αφαιρούνται από την τοποθεσία. Το χώμα χαλαρώνει. Στη συνέχεια, τα κλαδιά φραγκοστάφυλου συνδέονται μεταξύ τους σε ένα μάτσο, πιέζονται στο έδαφος και στερεώνονται με ένα βραχίονα ή σανίδα. Τα φυτά καλύπτονται με λινάτσα και καλύπτονται με γη σε στρώμα 10 εκ. Εάν είναι δυνατόν, το χειμώνα καλύπτεται με χιόνι.

Ασθένειες, παράσιτα και έλεγχος τους

Τα τριχωτά φραγκοστάφυλα είναι πιο ευαίσθητα σε μολύνσεις από πολλές άλλες ποικιλίες. Η πρόληψη θεωρείται η τήρηση των κανόνων περίθαλψης: σωστό πότισμα, τακτικό κλάδεμα υγιεινής, φθινοπωρινός καθαρισμός του χώρου, βαθιά χαλάρωση. Ωστόσο, ακόμη και σε αυτήν την περίπτωση, υπάρχει κίνδυνος να προσβληθούν ορισμένες ασθένειες:

1. Ωίδιο... Ένα άλλο όνομα είναι το spherotek. Αυτή είναι μια μυκητιακή ασθένεια. Στο αρχικό στάδιο, τα φύλλα και οι βλαστοί καλύπτονται με ένα λεπτό στρώμα λευκής άνθισης, το οποίο μπορεί εύκολα να διαγραφεί με τα δάχτυλά σας. Με την πάροδο του χρόνου, η πλάκα πυκνώνει και σκουραίνει, αποκτώντας καφέ απόχρωση. Μια πυκνή καφέ κρούστα εμφανίζεται στα μούρα, μοιάζει με τσόχα και ξεφλουδίζει από τον καρπό. Τα φύλλα στεγνώνουν και κυρτώνουν, τα μούρα ξεφλουδίζουν. Η αντοχή στον παγετό μειώνεται, το φυτό πεθαίνει χωρίς θεραπεία. Για τη θεραπεία της νόσου, τα προσβεβλημένα μέρη αφαιρούνται. Ο θάμνος ψεκάζεται με διάλυμα θειικού χαλκού ή μυκητοκτόνων ("Nitrofen").
2. Ανθρακνόζη. Μυκητιασική λοίμωξη, στην οποία ρωγμές του φλοιού, και διογκωμένοι κόκκινοι σχηματισμοί εμφανίζονται στους βλαστούς. Τα κλαδιά στεγνώνουν και πέφτουν. Χωρίς θεραπεία ολόκληρος ο θάμνος θα στεγνώσει. Για την καταπολέμηση της νόσου χρησιμοποιούνται μυκητοκτόνα (Kuprazan, Futalan).
3. Σκουριά. Συμβαίνει στήλη και κύλικα.Στην πρώτη περίπτωση, η εξωτερική πλευρά του φύλλου καλύπτεται με κηλίδες, παύλες και ραβδώσεις, και στη δεύτερη, εκτός από κηλίδες, σχηματίζονται κυρτές αναπτύξεις στην εσωτερική πλευρά της πλάκας φύλλων. Με την πάροδο του χρόνου, η κόκκινη σκόνη αρχίζει να ξεχειλίζει και οι ραβδώσεις της στήλης σκουριά καλύπτονται με βίλες και ξεφλουδίζουν από φύλλα και βλαστούς. Το φυτό αρχίζει να αρρωσταίνει. Επεξεργάζεται με παρασκευάσματα που περιέχουν χαλκό (θειικό χαλκό) και μυκητοκτόνα.

Ο κίνδυνος προσβολής από σκουριά αυξάνεται εάν υπάρχουν κωνοφόρα (συμπεριλαμβανομένου του αρκεύθου) και ζιζανίων στην περιοχή. Αυτά τα φυτά θεωρούνται ενδιάμεσοι ξενιστές για τον μύκητα.

Παράσιτα μολύνουν τα τριχωτά φραγκοστάφυλα με τον ίδιο τρόπο όπως και άλλες ποικιλίες αυτής της καλλιέργειας. Αυτά περιλαμβάνουν αφίδες, ακάρεα αράχνης, σκώρο, πριονίδι, σκώρο, χρυσόψαρο, γυαλί. Για την καταπολέμησή τους, χρησιμοποιούνται εντομοκτόνα ("Aktara") και λαϊκές θεραπείες (για παράδειγμα, πολλά έντομα δεν τρέφονται με φύλλα που έχουν υποστεί επεξεργασία με αφέψημα από πικρά βότανα).

Σημείωση! Τα περισσότερα παράσιτα αδρανοποιούνται σε ραγισμένο φλοιό και πεσμένα φύλλα. Ως εκ τούτου, τα κύρια μέτρα για την πρόληψη της προσβολής από έντομα των θάμνων είναι η φθινοπωρινή συγκομιδή φύλλων και φυτικών υπολειμμάτων, κλάδεμα υγιεινής.

συμπέρασμα

Το τριχωτό φραγκοστάφυλο διακρίνεται από την εφηβεία στη φλούδα των μούρων. Αυτά είναι τα φρούτα που όλοι οι παλιοί ποικιλίες αυτής της κουλτούρας. Μόνο με την πάροδο του χρόνου αναπτύχθηκαν υβρίδια με λεία μούρα. Συχνά έχουν λιγότερο γλυκιά γεύση και λιγότερο έντονο άρωμα. Ωστόσο, τα τριχωτά φραγκοστάφυλα είναι λιγότερο ανθεκτικά σε μυκητιασικές ασθένειες.

Η καλλιέργεια ποικιλιών φραγκοστάφυλου με τριχωτά φρούτα δεν διαφέρει πολύ από την καλλιέργεια άλλων υβριδίων. Απλώς πρέπει να δώσετε ιδιαίτερη προσοχή στην πρόληψη ασθενειών.