Όλα σχετικά με τη φύτευση φραγκοστάφυλου με κλειστό και ανοιχτό ριζικό σύστημα

Η σωστή φύτευση φραγκοστάφυλων είναι ένα σημαντικό βήμα για την επιτυχή καλλιέργεια μιας καλλιέργειας. Για να ριζωθούν οι θάμνοι, να αναπτυχθούν δυνατοί και υγιείς και στο μέλλον να δώσουν άφθονη συγκομιδή, είναι σημαντικό να γνωρίζετε πότε πρέπει να φυτέψετε φραγκοστάφυλα, σε ποια απόσταση τοποθετείτε τους θάμνους ο ένας από τον άλλο και ποια μέθοδο φύτευσης να επιλέξετε για μια συγκεκριμένη ποικιλία και περιοχή. Διαβάστε για αυτό στο άρθρο μας.

Πώς να φυτέψετε ένα φραγκοστάφυλο με κλειστό και ανοιχτό ριζικό σύστημα

Σημαντικές δραστηριότητες κατά τη φύτευση φραγκοστάφυλων είναι η επιλογή της ποικιλίας και της τοποθεσίας και οι προπαρασκευαστικές εργασίες. Ο συγχρονισμός επηρεάζεται από διάφορους παράγοντες - από την ποικιλία στο κλίμα στην περιοχή.

Ημερομηνίες φύτευσης για φραγκοστάφυλα

Το πότε πρέπει να φυτέψετε τα φραγκοστάφυλα εξαρτάται από την ποικιλία, το κλίμα στην περιοχή και την κατάσταση του υλικού φύτευσης. Είναι καλύτερο να το κάνετε αυτό το φθινόπωρο, από τα τέλη Σεπτεμβρίου έως τα μέσα Οκτωβρίου. Η θερμοκρασία κατά τη διάρκεια της ημέρας δεν πρέπει να είναι χαμηλότερη από + 10 ... + 15 ° C και η γη θα πρέπει να παραμένει ζεστή από το καλοκαίρι. Στη συνέχεια, το ριζικό σύστημα θα αναπτύξει πολλές μικρές ρίζες και θα ενισχυθεί καλά. Η φύτευση γίνεται περίπου ένα μήνα πριν από τον πρώτο παγετό. Εάν προκύψει πρόωρο κρύο, είναι καλύτερα να το αναβάλλετε μέχρι την άνοιξη, διαφορετικά τα φυτά δεν θα έχουν χρόνο να ριζώσουν και να παγώσουν.

Η ανοιξιάτικη φύτευση πραγματοποιείται νωρίς, όταν λιώνει το χιόνι, πριν διογκωθούν τα μπουμπούκια. Στο νότο - τον Μάρτιο, στις βόρειες περιοχές, η φύτευση μπορεί να διαρκέσει έως το τέλος Απριλίου.

Αναφορά. Τα σπορόφυτα με κλειστό ριζικό σύστημα μπορούν να φυτευτούν ανά πάσα στιγμή καθ 'όλη τη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου, ακόμη και το καλοκαίρι.

Οι ημερομηνίες της φθινοπωρινής φύτευσης φραγκοστάφυλων σε διαφορετικές περιοχές διαφέρουν ελαφρώς:

• στα Ουράλια και τη Σιβηρία - στο τέλος του ημερολογιακού καλοκαιριού και στις αρχές Σεπτεμβρίου ·
• στη μεσαία λωρίδα και Προάστια της Μόσχας - από τα τέλη Σεπτεμβρίου έως τα μέσα Οκτωβρίου ·
• στο νότο, η φύτευση μπορεί να συνεχιστεί μέχρι τις αρχές Νοεμβρίου.

Επιλογή ποικιλιών και δενδρυλλίων

Υπάρχουν 1, 2 και 3 χρονών φυτά προς πώληση. Κάθε ένας πρέπει να έχει αρκετούς υγιείς βλαστούς μήκους περίπου 30 cm, ομοιόμορφα κατανεμημένους στον κορμό:

• 1 ετών - 3-5 τεμ.
• 2 ετών - 5-7 τεμ.
• για παιδιά 3 ετών - 6-8 τεμ. πρώτη και δεύτερη σειρά.

Το ριζικό σύστημα πρέπει να αποτελείται από τουλάχιστον 3 σκελετικές ρίζες μήκους 20-25 εκ. Μη αποδεκτή μηχανική βλάβη στο υπόγειο ή στο υπόγειο τμήμα είναι απαράδεκτη.

Τα δενδρύλλια διατίθενται με κλειστά και ανοιχτά ριζικά συστήματα. Στην πρώτη περίπτωση, όλες οι ρίζες του υλικού φύτευσης βρίσκονται μέσα σε ένα σβόλο γης, οπότε δεν έχουν υποστεί ζημιά κατά τη μεταμόσχευση. Αυτό είναι ένα μεγάλο πλεονέκτημα, καθώς τέτοια φυτά έχουν ισχυρότερο εναέριο μέρος, ριζώνουν καλύτερα μετά τη φύτευση και αρχίζουν να αποδίδουν καρπούς νωρίτερα.

Ωστόσο, υπάρχει επίσης ένα μειονέκτημα - στο κώμα της γης, η κατάσταση των ριζών δεν είναι ορατή. Και αν κάποια ασθένεια αρχίσει να αναπτύσσεται εκεί, θα αποκαλυφθεί μόνο με την πάροδο του χρόνου. Πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι τα φυτά με κλειστό ριζικό σύστημα είναι πιο ακριβά.

Ένα ανοιχτό ριζικό σύστημα είναι γυμνές ρίζες που μπορούν να εξεταστούν προσεκτικά. Τα ίχνη βλάβης από βακτήρια ή παράσιτα είναι άμεσα ορατά σε αυτά, η γενική κατάσταση, ο βαθμός ανάπτυξης των ριζών και η παρουσία μικρών ριζών είναι ορατά. Τέτοια φυτά είναι φθηνότερα, αλλά έχουν επίσης μειονεκτήματα.

Δεδομένου ότι το ριζικό σύστημα είναι γυμνό, δεν μπορεί να διατηρηθεί έξω από το έδαφος για μεγάλο χρονικό διάστημα. Συνιστάται να φυτέψετε τέτοια φυτά την ημέρα της αγοράς. Ως έσχατη λύση, σκάψτε σε προσωρινό μέρος ή βυθίστε τις ρίζες σε μια κούπα λάσπης και τυλίξτε με πλαστικό για να αποφύγετε την αφυδάτωση και το στέγνωμα.

Η ποικιλία φραγκοστάφυλου επιλέγεται ανάλογα με την περιοχή:

1. Στις κεντρικές και βορειοδυτικές περιοχές φυτεύονται μεσοπρόθεσμες και όψιμες ποικιλίες: Γκρούσενκα, Πράσινη βροχή, Άνδρας μελόψωμο, Στοργικός, Απαλός, Ρωσικό κίτρινο, Σπορόφυτο μιας πηγής, Bitsevsky.
2. Στην κεντρική μαύρη γη - μέση ωρίμανση: Αριστοκράτης, Αστρολόγος, Ναύτης, Ορφέας, Σπορόφυτο δαμάσκηνου, Sunny bunny.
3. Ποικιλίες διαφορετικών περιόδων ωρίμανσης αναπτύσσονται στο νότο. Το κύριο κριτήριο για αυτούς είναι η αντίσταση στη θερμότητα και την ξηρασία: Krasnodarets, πυρκαγιές του Krasnodar, Kubanets, στη μνήμη του Komarov.
4. Στις περιοχές του Βόλγα, τη Σιβηρία και την Άπω Ανατολή, τα σκληρά χειμώνα φραγκοστάφυλα ριζώνουν: Vanguard (Επέτειος), Βηρύλλος, Kooperator, Kovcheg (Ural Besshipny), Krasny Vostok, Samurai, Besshipny Chelyabinsk, Black Drop, SP GF-58.

Επιλογή τοποθεσίας φύτευσης και προετοιμασία εδάφους

Η επιλογή ενός τόπου για ένα φραγκοστάφυλο επηρεάζεται από τα χαρακτηριστικά του φυτού:

1. Ισχυρό ριζικό σύστημα... Οι ρίζες αναπτύσσονται σε εύρος, χάρη στο οποίο το φραγκοστάφυλο ανέχεται την ξηρασία, αλλά απαιτεί πολύ χώρο. Οι θάμνοι αρρωσταίνουν από στάσιμα νερά, επομένως δεν φυτεύονται σε πεδινά και μέρη με στενή εμφάνιση υπόγειων υδάτων.
2. Φωτοφιλικός πολιτισμός. Το φραγκοστάφυλο αγαπάει άφθονο φως του ήλιου, αλλά ανέχεται λίγο σκίαση καλά.
3. Το έδαφος απαιτεί ουδέτερο ή ελαφρώς όξινο. Θα πρέπει να είναι θρεπτικό και ταυτόχρονα χαλαρό, καθώς η ανταλλαγή αέρα είναι σημαντική για τις ρίζες.

Τα φραγκοστάφυλα χρειάζονται ένα καλά φωτισμένο, αεριζόμενο μέρος σε μια περιοχή με θρεπτικά και χαλαρά εδάφη υψηλότερα από τα υπόγεια ύδατα. Το βαρύ, αργιλώδες έδαφος θα πρέπει να εργαστεί για να το καταστήσει κατάλληλο για φραγκοστάφυλα. Η επίστρωση, η χρήση παρασκευασμάτων EM και η πράσινη κοπριά θα βοηθήσουν σε αυτό. Αυτές οι τεχνικές εμπλουτίζουν το έδαφος και το καθιστούν χαλαρότερο και ελαφρύτερο. Εάν το έδαφος είναι όξινο, αποξειδώνεται με αλεύρι δολομίτη ή ασβέστη.

Αναφορά. Τα φυτά που αναπτύσσονται στην περιοχή θα βοηθήσουν στον προσδιορισμό της οξύτητας του εδάφους. Sorrel, αλογουρά, βρύα αναπτύσσονται σε όξινο έδαφος.

Τα φραγκοστάφυλα δεν φυτεύονται μετά από σμέουρα, φραγκοστάφυλα και άλλες ποικιλίες φραγκοστάφυλων, καθώς αυτές οι καλλιέργειες υπόκεινται στις ίδιες ασθένειες και παράσιτα. Μπορεί να φυτευτεί μετά από μπιζέλια, πατάτες, τεύτλα.

Πριν από τη φύτευση, όλα τα ζιζάνια, ειδικά τα πολυετή, απομακρύνονται από την περιοχή. Όσοι κάθονται σταθερά στο έδαφος δεν τραβούν έξω, αλλά σκάβουν για να τα αφαιρέσουν από τις ρίζες. Αυτό θα παρέχει στους θάμνους καλύτερη διατροφή, καθώς τα ζιζάνια καταλαμβάνουν πολλά θρεπτικά συστατικά και θα διευκολύνουν την περαιτέρω φροντίδα - λόγω των αιχμηρών αγκαθιών, δεν είναι τόσο εύκολο να ξεριζωθεί το έδαφος γύρω από το φραγκοστάφυλο.

Στη συνέχεια, ο ιστότοπος σκάβεται και επισημαίνονται τρύπες. Η απόσταση μεταξύ των θάμνων φραγκοστάφυλου κατά τη φύτευση γίνεται τουλάχιστον 1,5 m - οι θάμνοι εξαπλώνονται και δεν πρέπει να αλληλεπιδρούν μεταξύ τους.

Τεχνολογία προσγείωσης

Για το φραγκοστάφυλο, μια τρύπα σκάβεται 2 φορές μεγαλύτερο και βαθύτερο από τον όγκο των ριζών δενδρυλλίων. Ταυτόχρονα, το ανώτερο εύφορο στρώμα διαχωρίζεται προσεκτικά, αναμιγνύεται με καλά σάπια κοπριά σε αναλογία 1: 1 και προστίθεται κουτί αντιστοίχου θειικού καλίου και διπλού υπερφωσφορικού. Μια χούφτα τέφρας από ξύλο (περίπου 300 g) μπορεί να χυθεί στο κάτω μέρος της σκαμμένης τρύπας. Θα χρησιμεύσει ως λίπασμα ποτάσας. Το κάλιο αυξάνει την περιεκτικότητα σε σάκχαρα στα φρούτα, αλλά η έλλειψή του μειώνει την απόδοση και τις διακοσμητικές ιδιότητες του θάμνου. Για τα πρώτα 1-2 χρόνια, ο θάμνος θα έχει αρκετά από αυτά τα λιπάσματα. Εάν υπάρχει άργιλος στο έδαφος, προσθέστε έναν κάδο χονδροειδούς άμμου του ποταμού.

Προσοχή! Κατά την εφαρμογή κοπριάς, είναι σημαντικό να μην υπερκορεστούμε το έδαφος με άζωτο. Το πολύ λιπαρό έδαφος και η υπερβολική οργανική ύλη επηρεάζουν την ασυλία των νέων φυτών, γίνονται εύθραυστα και ευάλωτα ωίδιο.

Πριν από τη φύτευση, οι ρίζες του δενδρυλλίου βυθίζονται για 30 λεπτά σε ένα διάλυμα βιοδιεγερτικού, για παράδειγμα, HB-101 (2 σταγόνες ανά 1 λίτρο νερού). Εάν δεν υπάρχει κατάλληλη θεραπεία, μπορεί να χρησιμοποιηθεί τουλάχιστον νερό.

Τα φραγκοστάφυλα φυτεύονται κάθετα, εμβαθύνουν το κολάρο της ρίζας κατά 6-10 cm (ανάλογα με το μέγεθος των βλαστών). Οι ρίζες ισιώνονται και, κρατώντας απαλά το στέμμα, πασπαλίζουμε με το έτοιμο μείγμα εδάφους.Ταυτόχρονα, ο θάμνος κλονίζεται λίγο έτσι ώστε η γη να γεμίζει τα κενά μεταξύ των ριζών. Στη συνέχεια, το έδαφος στον κύκλο κοντά στον κορμό συμπιέζεται, ποτίζεται και στρώνεται έτσι ώστε να μην σχηματίζεται κρούστα. Η γη διατηρείται υγρή, ποτίζεται ανάλογα με τις ανάγκες. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα το ξηρό και ζεστό φθινόπωρο. Με φυσική βροχόπτωση, δεν απαιτείται πότισμα.

Κατά τη φύτευση την άνοιξη, το έδαφος προετοιμάζεται το φθινόπωρο, σκάψιμο και λίπανση. Μετά τη φύτευση, οι βλαστοί του εδάφους κόβονται στα 15-20 cm, αφήνοντας 3-4 μπουμπούκια. Δεν χρειάζεται να το κάνετε αυτό το φθινόπωρο.

Πώς να φυτέψετε φραγκοστάφυλα

Τα φραγκοστάφυλα πολλαπλασιάζονται με διάφορους τρόπους: διαιρώντας τον θάμνο, στρωματοποίηση, μοσχεύματα και σπόρους. Θα περιγράψουμε το καθένα και θα εξετάσουμε ποια είναι τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά τους.

Διαιρώντας τον θάμνο

Αυτή η μέθοδος χρησιμοποιείται όταν θέλουν να μετακινήσουν το θάμνο σε ένα νέο μέρος ή έχει αναπτυχθεί πολύ. Η ηλικία του φυτού δεν έχει σημασία, αλλά θα πρέπει να έχει υγιείς νεαρούς βλαστούς. Εάν ο θάμνος αναπτύσσεται σε ένα μέρος για 5 ή περισσότερα χρόνια, εμφανίζεται ακόμη και η διαίρεση - η διαδικασία αυξάνει την απόδοση και βοηθά στην αύξηση του μεγέθους των μούρων, αναζωογονεί το ριζικό σύστημα και ανανεώνει το έδαφος.

Το φθινόπωρο, όταν τα φύλλα πέφτουν, ή στις αρχές της άνοιξης, ο θάμνος σκάβεται και, μαζί με το ρίζωμα, χωρίζεται σε μέρη (τουλάχιστον 3-4). Αμέσως μετά, φυτεύονται σε νέο μέρος.

Αναφορά. Όταν διαιρείται ένας θάμνος το φθινόπωρο, υπάρχει μεγαλύτερη πιθανότητα το φραγκοστάφυλο να αρχίσει να αποδίδει καρπούς τον επόμενο χρόνο.

Το Rooting care είναι παρόμοιο με αυτό που περιγράφεται παραπάνω.

Τα πλεονεκτήματα της μεθόδου είναι η απλότητα και η επιβίωση του υλικού φύτευσης. Το μειονέκτημα είναι η επίπονη διαδικασία, ειδικά όταν διαιρείται ένας μεγάλος θάμνος.

Επίπεδα

Αυτός είναι ένας ακόμη πιο εύκολος και πιο αποτελεσματικός τρόπος για τη διάδοση των φραγκοστάφυλων. Το μεγάλο πλεονέκτημά του δεν είναι μόνο ότι θα αντιμετωπίσει και ένας άπειρος κηπουρός, αλλά και ότι το υλικό φύτευσης διαχωρίζεται από τον μητρικό θάμνο μετά το σχηματισμό ρίζας. Τα μοσχεύματα θα ριζωθούν και θα γίνουν πιο δυνατά, καθώς είναι αδιαχώριστα από το κύριο φυτό. Είναι επίσης βολικό να λαμβάνονται πολλά νεαρά φυτά ταυτόχρονα.

Οι βλαστοί χρησιμοποιούνται πράσινοι ή συνδυασμένοι, δηλαδή πράσινοι με μέρος ενός ξυλογραφημένου βλαστού 2 ετών. Τα φραγκοστάφυλα πολλαπλασιάζονται με οριζόντια, τοξοειδή και κάθετα στρώματα.

Η αναπαραγωγή πραγματοποιείται από οριζόντια στρώματα την άνοιξη πριν από το σπάσιμο των οφθαλμών (Μάρτιος - Απρίλιος) ή το φθινόπωρο (τον Οκτώβριο):

1. Επιλέξτε 5-7 υγιείς νεαρούς βλαστούς.
2. Κάτω από αυτά, σκάβονται αυλάκια με βάθος 10 cm.
3. Οι βλαστοί χαμηλώνονται στις αυλακώσεις και καρφώνονται στο έδαφος με σύρμα ή ξύλινα άγκιστρα.
4. Πασπαλίστε με γη, νερό και στρώμα.
5. Η γη διατηρείται μέτρια υγρή, διασφαλίζοντας ότι τα στρώματα δεν σαπίζουν.
6. Όταν ριζωθούν, θα εμφανιστούν νέοι κάθετοι βλαστοί. Πασπαλίζονται με χούμο. Μετά από 10-15 ημέρες, θα ανέβουν ξανά από το έδαφος και θα συσσωρευτούν ξανά.
7. Μετά την πτώση των φύλλων, τα στρώματα διαχωρίζονται από τον μητρικό θάμνο, κόβονται σε κομμάτια έτσι ώστε το καθένα να έχει ρίζες και βλαστοί και να φυτεύεται σε μόνιμο μέρος.

Η αναπαραγωγή με τοξοειδή στρώση χρησιμοποιείται την άνοιξη. Η τεχνική είναι παρόμοια με την προηγούμενη, μόνο το στρώμα κάμπτεται σε τόξο και καρφώθηκε στο έδαφος σε ένα μέρος. Το άκρο του στελέχους βγαίνει από το έδαφος και κόβεται για να βελτιωθεί η διακλάδωση. Οι ριζωμένοι βλαστοί χωρίζονται από το μητρικό θάμνο το φθινόπωρο. Από το ένα μπορείτε να καρφιτσώσετε πολλά επίπεδα, ενώ το καθένα θα δώσει μόνο ένα νέο πλάνο, αλλά θα είναι πιο ισχυρό και δυνατότερο από ό, τι με την οριζόντια μέθοδο. Αυτή η μέθοδος χρησιμοποιείται συνήθως για την απόκτηση φυτωρίων από νεαρούς θάμνους.

Οι παλιοί θάμνοι φραγκοστάφυλου πολλαπλασιάζονται με κάθετα στρώματα, τα οποία στη συνέχεια αφαιρούνται. Ταυτόχρονα, δεν θα είναι δυνατή η συγκομιδή φέτος. Την άνοιξη, όλα τα κλαδιά κόβονται από τον θάμνο. Μετά από λίγο, οι νεαροί βλαστοί θα μεγαλώσουν 20-25 εκ. Οι μισοί από αυτούς πασπαλίζονται με χούμο. Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, το χώμα γεμίζει και ποτίζεται καλά. Για να μην ξεπλυθεί, σχηματίζεται μια εγκοπή για άρδευση. Μέχρι το φθινόπωρο, οι ρίζες σχηματίζονται στους πασπαλισμένους βλαστούς. Στη συνέχεια σκάβονται προσεκτικά και κάθονται σε μόνιμο μέρος.

Μοσχεύματα

Τα μοσχεύματα χρησιμοποιούνται κατά τη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου. Πράσινα μοσχεύματα ρίζα το καλοκαίρι (αρχές Ιουλίου), συνδυασμένα και ξυλοποιημένα - την άνοιξη και το φθινόπωρο (μέσα Σεπτεμβρίου).

Σπουδαίος! Όσο μεγαλύτερη είναι η κοπή, τόσο χειρότερο ριζώνει.

Με αιχμηρά απολυμαντικά ψαλίδια, υγιείς, δυνατοί βλαστοί κόβονται από τον θάμνο. Κάθε ένα πρέπει να έχει τουλάχιστον 2 μπουμπούκια και 2 φύλλα πάνω τους. Η άνω κοπή γίνεται οριζόντια, η κάτω κοπή υπό γωνία 45 °. Μετά την κοπή, τα μοσχεύματα τοποθετούνται σε διεγέρτη ανάπτυξης για αρκετές ώρες. Η επόμενη τεχνολογία ποικίλλει:

1. Τα πράσινα μοσχεύματα τοποθετούνται σε θερμοκήπιο ή θερμοκήπιο σε απόσταση 5 cm το ένα από το άλλο, βαθαίνοντας κατά 3 cm. Η θερμοκρασία διατηρείται όχι μεγαλύτερη από + 30 ... + 35 ° C. Τα μοσχεύματα παρέχονται με κανονικό πότισμα. Μετά τη ριζοβολία, κάθονται σε μόνιμο μέρος. Όταν φυτεύονται, αφήνονται 3 μπουμπούκια στην επιφάνεια.
2. Τα μοσχεύματα από ξυλώδεις βλαστούς μήκους 15-20 cm δένονται σε ένα μάτσο και τοποθετούνται κάθετα σε ένα δοχείο γεμάτο με μείγμα άμμου και τύρφης. Για ένα μήνα, το δοχείο τοποθετείται σε ένα δροσερό δωμάτιο. Το έδαφος διαβρέχεται περιοδικά. Στα άκρα των μοσχευμάτων, σχηματίζεται σταδιακά μια εισροή. Μετά από ένα μήνα, χωρίζονται, πασπαλίζονται με πριονίδι και αφήνονται μέχρι την άνοιξη. Στη συνέχεια φυτεύονται στο έδαφος υπό γωνία, αφήνοντας 2-3 μπουμπούκια πάνω από το έδαφος. Μέχρι το φθινόπωρο, τα μοσχεύματα θα ριζωθούν, φυτεύονται σε μόνιμο μέρος.
3. Τα συνδυασμένα μοσχεύματα κόβονται με ένα μέρος του ξυλοποιημένου βλαστού (3-5 cm) και τοποθετούνται σε νερό. Μπορείτε να προσθέσετε λίγο διεγερτικό ανάπτυξης. Όταν σχηματίζονται οι ρίζες, τα μοσχεύματα φυτεύονται σε μόνιμο μέρος. Μέχρι το φθινόπωρο, θα ριζωθούν καλά.

Η κοπή δεν είναι λιγότερο δημοφιλής από τη διάδοση με στρώσεις. Παρέχει επίσης πολλά φυτικά υλικά και εγγύηση επιτυχίας.

Διάδοση σπόρων

Αυτός είναι ο πιο δύσκολος και μη δημοφιλής τρόπος.... Μόνο έμπειροι κηπουροί το αναλαμβάνουν. Οι σπόροι μπορούν να παράγουν ένα φυτό που δεν έχει ποικιλιακά χαρακτηριστικά της μητέρας. Τα υβρίδια δεν είναι καθόλου κατάλληλα για αυτό. Τα σπορόφυτα μεγαλώνουν για μεγάλο χρονικό διάστημα, οπότε δεν θα είναι δυνατή η γρήγορη συγκομιδή.

Οι σπόροι λαμβάνονται από ώριμα μούρα, πλένονται καλά σε ζεστό νερό για να απαλλαγούμε από τον πολτό και στεγνώνουν σε καθαρό, στεγνό πανί. Ένα μείγμα εδάφους από εύφορο έδαφος, άμμο ποταμού και χούμους χύνεται σε δοχεία. Οι σπόροι απλώνονται στην επιφάνεια σε απόσταση 5 cm μεταξύ τους, πασπαλίζονται ελαφρά με γη και ποτίζονται με ένα μπουκάλι ψεκασμού. Το δοχείο καλύπτεται με αλουμινόχαρτο και τοποθετείται σε δροσερό μέρος με θερμοκρασία + 3 ... + 5 ° C.

Την άνοιξη, τα φυτά μετακινούνται στο χώρο. Κάθε ένα πρέπει να έχει τουλάχιστον 2 φύλλα.

συμπέρασμα

Η σωστή φύτευση είναι το κλειδί για περαιτέρω επιτυχημένη καλλιέργεια και απόκτηση πλούσιας συγκομιδής. Γνωρίζοντας πώς να φυτεύετε σωστά τα φραγκοστάφυλα την άνοιξη, το καλοκαίρι και το φθινόπωρο, εφαρμόζοντας χρήσιμες συμβουλές στην πράξη, λαμβάνοντας υπόψη τα χαρακτηριστικά και το ποσοστό επιβίωσης των ποικιλιών σε διαφορετικές περιοχές, ακόμη και ένας άπειρος κηπουρός θα αντιμετωπίσει όλα τα στάδια ανάπτυξης και πολλαπλασιασμού μιας καλλιέργειας.