Τροφοδοτούμε τα αγγούρια σε ένα θερμοκήπιο για μια πλούσια συγκομιδή: σχέδια και συνταγές

Εάν ένας αγρότης ενδιαφέρεται για μια άφθονη συγκομιδή κατά την καλλιέργεια αγγουριών, δεν μπορεί να το κάνει χωρίς επιπλέον τροφή. Ο θάμνος αγγουριού έχει ένα αδύναμο και ρηχό ριζικό σύστημα που δεν συμβαδίζει με τον υψηλό ρυθμό ανάπτυξης των βλαστών και της ωρίμανσης των φρούτων. Ταυτόχρονα, η λανθασμένη επιλογή λιπασμάτων ή η παραβίαση της τεχνικής εφαρμογής τους μπορεί να επιδεινώσει την κατάσταση, να προκαλέσει ανισορροπία θρεπτικών ουσιών στο έδαφος και να επηρεάσει δυστυχώς τη συγκομιδή.

Χρειάζεται να ταΐσω αγγούρια σε θερμοκήπιο

Η καλλιέργεια αγγουριών θερμοκηπίου έχει τις δικές της αποχρώσεις... Από τη μία πλευρά, δημιουργούνται ευνοϊκές συνθήκες θερμοκρασίας κάτω από το φιλμ ή το γυαλί, από την άλλη πλευρά, ένας κλειστός χώρος συχνά προκαλεί υπερβολική υγρασία και έλλειψη αέρα.

Σε αντίθεση με το ανοιχτό έδαφος, σε ένα θερμοκήπιο, είναι πιο δύσκολο να παρατηρηθεί η εναλλαγή των καλλιεργειών, που οδηγεί σε σταδιακή εξάντληση και οξίνιση του εδάφους. Αυτό μπορεί να αποφευχθεί με τη φροντίδα της προετοιμασίας του μείγματος εδάφους εκ των προτέρων.

Επιπλέον, συχνά η φύτευση σε θερμοκήπια είναι πυκνότερηπαρά σε ανοιχτά κρεβάτια, και τα ίδια τα φυτά αναπτύσσονται ταχύτερα και πιο έντονα. Κατά συνέπεια, τα αγγούρια χρειάζονται συχνότερη σίτιση.

Αναφορά! Εάν, σε συνθήκες ανοιχτού εδάφους, 2-3 σάλτσες ανά σεζόν είναι αρκετά για τα αγγούρια, σε θερμοκήπια πρέπει να γονιμοποιηθούν τουλάχιστον 4 φορές.

Ποια είναι η επίδραση της σίτισης τον Αύγουστο

Συνήθως, Ο Αύγουστος συμπίπτει με το στάδιο της εντατικής καρποφορίας των αγγουριών... Αυτή τη στιγμή, το βλεφαρίδες μπορεί να εξασθενήσει λόγω της κατανομής των θρεπτικών συστατικών μέσα στο φυτό, αυξάνεται η ανάγκη για κάλιο και άλλα μικρο- και μακροστοιχεία. Η έγκαιρη σίτιση θα βοηθήσει να φέρει το λαχανικό «στη ζωή», να επεκτείνει την καλλιεργητική του περίοδο.

Πώς να προσδιορίσετε τι λείπει το φυτό

Τα αγγούρια είναι ευαίσθητα σε έλλειψη ή υπερβολική ποσότητα ορισμένων θρεπτικών ουσιών, αντιδρούν γρήγορα σε ανισορροπίες σταματώντας την ανάπτυξη και ανάπτυξη του φυτού, την παραμόρφωση του καρπού και τη μείωση της γεύσης.

Οποιαδήποτε από αυτές τις εκδηλώσεις αποτελεί ένδειξη ακατάλληλης διατροφής των φυτών.

Κάλιο

Το γεγονός ότι τα αγγούρια στερούνται καλίου, πείτε τα ακόλουθα σημάδια:

• πολύ ενεργή ανάπτυξη κορυφών (βλεφαρίδες και φύλλα) στο πλαίσιο της απουσίας ή σύνθλιψης φρούτων.
• το χρώμα των φύλλων αλλάζει σε σκούρο πράσινο.
• ανοιχτό περίγραμμα στα κάτω φύλλα με έντονο έγκαυμα - κίτρινα σημεία στους βλαστούς.
• Τα φρούτα παίρνουν το σχήμα ενός αχλαδιού γύρω από το μίσχο.

Εκτός, το κάλιο είναι υπεύθυνο για την ασυλία των φυτών, επομένως, με την έλλειψή του, γίνεται ανυπεράσπιστο έναντι όλων των ειδών λοιμώξεων.

Η αναπλήρωση της απώλειας ουσίας θα βοηθήσει υδατικό διάλυμα θειικού καλίου ή τέφρας ξύλου.

Αναφορά! Μια κοινή αιτία πείνας καλίου στα αγγούρια στο στάδιο της ανθοφορίας και της καρποφορίας είναι η υπερβολική γονιμοποίηση αζώτου στην αρχή της σεζόν.

Αζωτο

Το άζωτο χρησιμεύει ως συστατικό των πρωτεϊνών και με τη σειρά τους εμπλέκονται στο σχηματισμό του πυρήνα και του κυτταροπλάσματος των κυττάρων. Επομένως, εάν υπάρχει ανεπαρκής περιεκτικότητα σε άζωτο στο έδαφος:

• τα φρούτα αποκτούν ανοιχτό πράσινο χρώμα και σχήμα "ράμφος": η κορυφή (κοντά στο λουλούδι) γίνεται στενή και κοφτερή.
• τα κάτω φύλλα γίνονται κίτρινα.
• η ανάπτυξη των πλευρικών βλαστών επιβραδύνεται.
• Οι βλεφαρίδες γίνονται λεπτές και σκληρές, γρήγορα σκληραίνουν.
• οι ωοθήκες καταρρέουν, μερικά από τα λουλούδια πεθαίνουν.

Αναφορά! Η ανεπαρκής πότισμα του φυτού εμποδίζει την κανονική απορρόφηση αζώτου από το έδαφος.

Για την «ανάνηψη» των φυτεύσεων, μπορούν να γονιμοποιηθούν με ένα υδατικό διάλυμα ουρίας ή θειικό αμμώνιο. Το άζωτο βρίσκεται επίσης στην κοπριά, την τύρφη και το λίπασμα.

Μαγνήσιο

Με ανεπάρκεια μαγνησίου,:

• ανοιχτό πράσινο κηλίδες στα φύλλα,
• τα φύλλα στη συνέχεια γίνονται κίτρινα και πέφτουν.
• πολύχρωμα σημεία μεταξύ των φλεβών: κίτρινο, κόκκινο και μοβ.
• αργή ανάπτυξη των φυτών.

Αναφορά! Η περίσσεια καλίου στο έδαφος μπορεί να οδηγήσει σε έλλειψη μαγνησίου.

Ασβέστιο

Ασβέστιο συμμετέχει στο σχηματισμό τοιχωμάτων και μεμβρανών φυτικών κυττάρων... Επομένως, με την έλλειψή του:

• ανοιχτά κίτρινα σημεία εμφανίζονται σε νεαρά φύλλα.
• τα ίδια τα φύλλα γίνονται μικρότερα και κυρτά, εμφανίζεται ένα "περιθώριο" στις άκρες.
• ένα μωβ χρώμα εμφανίζεται στην κάτω πλευρά του φύλλου.
• η ανάπτυξη του θάμνου επιβραδύνεται λόγω της ταχείας γήρανσης του ριζικού συστήματος ·
• τα φρούτα αναπτύσσονται μικρά και τραχιά, η γεύση τους επιδεινώνεται.

Ασβέστιο παρόν σε ξύλο τέφρας, ως εκ τούτου, το λίπασμα που βασίζεται σε αυτό είναι ένα από τα πιο αποτελεσματικά για τα αγγούρια.

Μπόρα

Ένα ιχνοστοιχείο όπως το βόριο καταναλώνεται από φυτά σε μικρές ποσότητες... Ωστόσο, η έλλειψή του έχει αρνητικές συνέπειες:

• οι βλεφαρίδες αγγουριού μεγαλώνουν πιο αργά.
• το κορυφαίο σημείο του βλαστού πεθαίνει.
• λουλούδια και ωοθήκες θρυμματίζονται.

Όλα αυτά επηρεάζουν την κανονική καρποφορία του φυτού.

Προσοχή! Για να αντισταθμιστεί η έλλειψη βορίου, είναι απαραίτητη η διατροφή των φυλλωμάτων. Κατά τη διεξαγωγή του, είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι το βορικό οξύ δεν διαλύεται σε κρύο νερό, επομένως, η ουσία αραιώνεται σε ζεστό νερό (περίπου 50 ° C), στη συνέχεια ψύχεται σε θερμοκρασία δωματίου και αραιώνεται ξανά στην επιθυμητή συγκέντρωση.

Φώσφορος

Μια ειδική ανάγκη για φωσφόρο στα αγγούρια εμφανίζεται κατά την περίοδο της ταξιανθίας.αλλά είναι επίσης σημαντικό για την ανάπτυξη του ριζικού συστήματος. Εάν τα φυτά είναι ανεπαρκή σε ιχνοστοιχείο, τότε:

• η ανάπτυξη των πλευρικών βλεφαρίδων και των φύλλων θα επιβραδυνθεί.
• Τα φύλλα είναι «θρυμματισμένα»: τα νέα μεγαλώνουν πολύ μικρότερα σε μέγεθος από τα παλιά.
• θα εμφανιστεί ένα πιο σκούρο χρώμα από νέα φύλλα.
• οι βλαστοί θα εξασθενίσουν γρήγορα και θα καταρρεύσουν.

Εξαλείψτε τα διαλύματα έλλειψης φωσφόρου των αμμόφων και των διαμμόφωνωνκαθώς και ένα υδατικό διάλυμα υπερφωσφορικού.

Αναφορά! Αν και το ιχνοστοιχείο απαιτείται από φυτά σε μικρές ποσότητες, είναι σημαντικό να διασφαλιστεί ότι παρέχεται συνεχώς.

Μολυβδαίνιο

Εάν το φυτό δεν έχει μολυβδαίνιο, θα γίνει αισθητή με σημεία όπως:

• χλωρίωση των φύλλων, ωχρές φλέβες
• καμπύλες άκρες.
• μικρά λουλούδια.

Αναφορά! Η περίσσεια αζώτου αμμωνίας και βαρέων μετάλλων στο έδαφος οδηγεί σε έλλειψη μολυβδαινίου.

Αδένας

Σίδερο συμμετέχει στην παραγωγή χλωροφύλλης, επομένως, εάν λείπει:

• το φυτό επιβραδύνει την ανάπτυξη.
• τα φύλλα φωτίζουν, το χρώμα τους μπορεί να ποικίλει από ανοιχτό κίτρινο, λεμόνι και σχεδόν λευκό.
• τα σημεία ανάπτυξης δεν αναπτύσσονται.

Αναφορά! Τα προβλήματα που περιγράφονται δεν δείχνουν πάντα έλλειψη σιδήρου. Το θέμα μπορεί να είναι σε κακή απορρόφηση της ουσίας λόγω έλλειψης καλίου ή, αντίστροφα, περίσσειας φωσφόρου, ασβεστίου, χαλκού ή ψευδαργύρου.

Χαλκός, ψευδάργυρος και μαγγάνιο

Το μαγγάνιο παίζει έναν ιδιαίτερο ρόλο στην αναπνοή των φυτών, καθώς προωθεί αποτελεσματικότερη αφομοίωση του διοξειδίου του άνθρακα από την πράσινη μάζα. Με την έλλειψη αυτού του ιχνοστοιχείου, ελαφρά (λεγόμενα "χλωρωτικά") κηλίδες εμφανίζονται σε νεαρά φύλλα και μετά αποκτούν καφέ ή κίτρινη απόχρωση.

Ανεπάρκεια ψευδαργύρου επίσης ιδιαίτερα ορατό σε νεαρούς βλαστούς. Τα φύλλα και οι μίσχοι γίνονται καφέ και μετά πεθαίνουν.

Από την έλλειψη χαλκού οι άκρες των φύλλων γίνονται ανοιχτές, το χρώμα αλλάζει σε ένα συγκεκριμένο μπλε-πράσινο, οι άκρες των βλαστών στρίβονται σε ένα σωλήνα. Είναι δυνατή η ρίψη λουλουδιών.

Πώς να ταΐσετε τα αγγούρια σε ένα θερμοκήπιο

Η σωστή επιλογή λιπασμάτων θα βοηθήσει τα φυτά να απορροφήσουν τα θρεπτικά συστατικά που χρειάζονται πιο αποτελεσματικά.

Γενικά, τα λιπάσματα ταξινομούνται σε:

• βιολογικά (βερμικά κομπόστ, χούμο, τύρφη, κοπριά, περιττώματα πουλιών, τέφρα, λίπασμα) ·
• ορυκτό (απλό και πολύπλοκο).

Οργανικά λιπάσματα

Τα οργανικά λιπάσματα είναι καλά γιατί περιέχουν ένα σύμπλεγμα θρεπτικών συστατικών και συχνά δεν απαιτούν κόστος αγοράς: η κοπριά κοπριάς και πουλερικών είναι υποπροϊόντα της κτηνοτροφίας και υπάρχουν σωροί λιπασματοποίησης σε σχεδόν οποιαδήποτε φάρμα.

Παρ 'όλα αυτά, έχει "οργανικά" και μειονεκτήματα... Πρώτα απ 'όλα, λόγω της φυσικής προέλευσης, δεν μπορεί κανείς να είναι 100% σίγουρος για τη σύνθεση του λιπάσματος, τη συγκέντρωση των μικρο- και μακροστοιχείων, καθώς αυτό εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Δεύτερον, τα οργανικά λιπάσματα είναι πιο αργά, «μαλακά».

Συνήθως χρησιμοποιείται για τη διατροφή αγγουριών:

• τσιμεντολάσπη
• έγχυση βοτάνων ("τσάι από βότανα"),
• περιττώματα κοτόπουλου.

Ορυκτά λιπάσματα

Ορυκτά λιπάσματα χαρακτηρίζεται από ταχύτερη και σκληρότερη δράση, επομένως, απαιτείται μικρότερη ποσότητα ουσίας για τη διατροφή. Ο κηπουρός μπορεί να προσαρμόσει τη χημεία του εδάφους προσθέτοντας μόνο εκείνα τα στοιχεία που είναι απαραίτητα για την επίτευξη της βέλτιστης ισορροπίας.

Τα ανόργανα λιπάσματα μπορούν να είναι μονοσυστατικά:

• νιτρικό αμμώνιο (περιέχει άζωτο) ·
• υπερφωσφορικό (φωσφόρο);
• χλωριούχο κάλιο.

Τα σύνθετα λιπάσματα χρησιμοποιούνται για τη διατροφή πολλών στοιχείων ταυτόχρονα:

• νιτροφωσφορικό (φωσφόρος, άζωτο και κάλιο) ·
• αμμόφορα (φωσφόρος και άζωτο) κ.λπ.

Λαϊκές θεραπείες

Μεταξύ των δημοφιλών λαϊκών συνταγών για τη σίτιση αγγουριών:

• μαγιά;
• τέφρα ξύλου;
• ιώδιο;
• "Τσάι βοτάνων".

Η γονιμοποίηση με μαγιά έχει ευεργετική επίδραση η ανάπτυξη και η καρποφορία του φυτού, ωστόσο, πρέπει να προσέχετε τις συνταγές με την προσθήκη ζάχαρης, καθώς σε συνθήκες υψηλής υγρασίας σε θερμοκήπια, μπορούν να προκαλέσουν την ανάπτυξη μούχλας και την ανάπτυξη μυκητιασικών ασθενειών. Ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα επιτυγχάνεται με ένα διάλυμα ζύμης με ασκορβικό οξύ: 10 g ξηρής μαγιάς, 2 g ασκορβικού οξέος και 5 λίτρα ζεστού νερού.

Ξύλο τέφρας - ένα από τα καλύτερα λιπάσματα σε συνθήκες περίσσειας αζώτου στο έδαφος. Περιέχει μεγάλο αριθμό ασβεστίου, καλίου, φωσφόρου και μια ολόκληρη σειρά ιχνοστοιχείων (βόριο, σίδηρος, μαγνήσιο, μαγγάνιο, μολυβδαίνιο, θείο, ψευδάργυρος, χαλκός).

Χρησιμοποιήστε τέφρα:

• Στεγνώστε, διασκορπίζοντας σε ένα λεπτό στρώμα γύρω από τους θάμνους.
• ως διάλυμα (2 κουταλιές της σούπας. 1 τέφρα ανά 1 λίτρο νερού).
• με τη μορφή βάμματος για επικάλυψη φυλλώματος (αναλογία με νερό 1: 5, δηλαδή 1 κουταλιά της σούπας τέφρα ανά 1 λίτρο νερού).

Το ιώδιο διεγείρει την ανάπτυξη αγγουριών, αναζωογονεί τα μαστίγια και παρατείνει την περίοδο καρποφορίας... Βοηθά επίσης τα φρούτα να συσσωρεύουν βιταμίνη C. Χρησιμοποιούνται νερό (30 σταγόνες ανά 10 λίτρα νερού) και διαλύματα νερού-γάλακτος (30 σταγόνες ανά 1 λίτρο γάλακτος και 10 λίτρα νερού).

Για την προετοιμασία του "φυτικού τσαγιού" πάρτε ψιλοκομμένα ζιζάνια και χύνονται με νερό (10 λίτρα ανά 1,5-2 kg πράσινης μάζας), αφήνονται για μια εβδομάδα για ζύμωση. Ένα τέτοιο φάρμακο είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικό για τη σίτιση θάμνων με καρπούς, καθώς αποφεύγει τη σίτιση με χημικά λιπάσματα.

Τύποι επιδέσμων

Με τη μέθοδο της γονιμοποίησης, διακρίνονται τα επιχρίσματα ρίζας και φυλλώματος.

Ρίζα

Η γονιμοποίηση συνδυάζεται με πότισμα φυτών στη ρίζα... Το μειονέκτημα της μεθόδου είναι ότι τα θρεπτικά συστατικά εξαπλώνονται μέσω του εδάφους και μπορούν να προωθήσουν την ανάπτυξη ζιζανίων.

Φολάρι

Γονίζεται με ψεκασμό θρεπτικού διαλύματος στα φύλλα και τους μίσχους... Αυτή η σίτιση θεωρείται πιο αποτελεσματική και επιθυμητή και συχνά χρησιμοποιείται για «επείγουσα ανάνηψη» ασθενών φυτών. Το αποτέλεσμα μπορεί να φανεί ήδη μετά από λίγες ώρες μετά τη διαδικασία.

Είναι σημαντικό να ακολουθείτε τους κανόνες:

• αποφύγετε τις έντονες συγκεντρώσεις της ουσίας.
• εκτελέστε κορυφαία σάλτσα το βράδυ ή σε μια συννεφιασμένη μέρα για να αποφύγετε τα εγκαύματα των φύλλων.

Πότε και ποια κορυφαία σάλτσα απαιτείται: σχέδια για τη σίτιση αγγουριών σε θερμοκήπιο

Συχνά προτείνετε το ακόλουθο σχήμα για τη σίτιση αγγουριών:

• την πρώτη - 15-20 ημέρες μετά τη φύτευση.
• το δεύτερο - στην αρχή της ανθοφορίας.
• το τρίτο - κατά τη διάρκεια της καρποφορίας?
• το τέταρτο - 10 ημέρες μετά το τρίτο, προκειμένου να παραταθεί η διάρκεια ζωής των βλεφαρίδων αγγουριού και να συλλεχθεί μια πιο πλούσια συγκομιδή.

Επιπλέον, είναι δυνατή η εφαρμογή ειδικών λιπασμάτων σε περίπτωση ασθενειών των φυτών.

Σίτιση του εδάφους

Φθινόπωρο μετά τη συγκομιδή Είναι σημαντικό να απαλλαγείτε από τα υπολείμματα των φυτών, να απολυμάνετε όλες τις λεπτομέρειες της δομής του θερμοκηπίου και να σκάβετε το έδαφος. Ταυτόχρονα, προετοιμάζουν το έδαφος για την επόμενη σεζόν - φέρνουν σάπια κοπριά, χούμο ή κομπόστ. Για τη μείωση της οξύτητας του εδάφους, χρησιμοποιείται επίσης αλεύρι δολομίτη ή ασβέστης (300-500 g ανά τετραγωνικό μέτρο).

Την άνοιξη, τουλάχιστον μια εβδομάδα πριν από την αποβίβαση σπορόφυτα αγγουριού, το χώμα εκσκαφώνεται ξανά και γονιμοποιείται με νιτρικό αμμώνιο, θειικό κάλιο και υπερφωσφορικό (σε ίσες αναλογίες). Για την απολύμανση, το έδαφος ποτίζεται με ασθενές διάλυμα υπερμαγγανικού καλίου (1-3 g ανά 10 λίτρα ζεστού νερού).

Μετά την προσγείωση

Για την ανάπτυξη βλαστών και φύλλων, τα αγγούρια χρειάζονται σε λιπάσματα αζώτου... Ως εκ τούτου, 2 εβδομάδες μετά τη φύτευση των φυτωρίων, εισέρχονται στο έδαφος, ορυκτά λιπάσματα που περιέχουν άζωτο (νιτρικό αμμώνιο, νιτροφόσκα) ή οργανική ύλη (μουλεϊν, κοπράκια κοτόπουλου) στο έδαφος. Πραγματοποιείται επικάλυψη υπο-ρίζας: 0,5-1 λίτρα θρεπτικού διαλύματος ανά φυτό.

Κατά την ανθοφορία

Στη φάση της ανθοφορίας και του καρπού, τα αγγούρια χρειάζονται φωσφόρο.... Τα καλά αποτελέσματα επιτυγχάνονται με τη διατροφή "κοκτέιλ":

• 0,5 l υγρού mullein,
• 1 κουταλιά της σούπας. μεγάλο. νιτροφωσφορικό,
• 1 ποτήρι τέφρα ή 2 κουταλιές της σούπας. μεγάλο. θειικό κάλιο,
• 0,5 g βορικού οξέος,
• 0,3 g θειικού μαγγανίου,
• 10 λίτρα νερού.

Εάν μεγαλώνουν άσχημα

Η αργή ανάπτυξη των φυτών μπορεί να οφείλεται στην έλλειψη διαφόρων στοιχείων, αλλά πιο συχνά - η ανισορροπία τους.

Στο στάδιο της καρποφορίας, τα αγγούρια τρέφονται:

• τέφρα, καθώς είναι πλούσιο σε ασβέστιο και κάλιο. Οι στάχτες ψεκάζονται στο έδαφος γύρω από τους θάμνους ή το έδαφος ποτίζεται με έγχυση 10 ημερών (1 ποτήρι τέφρα ανά 5 λίτρα νερού).
• μαγιά (100 g ανά 10 λίτρα νερού);
• μια αδύναμη λύση κοπριάς (1:20).

Από ασθένεια

Από σήψη ρίζας η καλλιέργεια θα σωθεί με την εισαγωγή λιπασμάτων που περιέχουν χαλκό: θειικό χαλκό ή ιώδιο (διαλυμένο σε νερό ή γάλα).

Με γκρι σήψη σόδα ψησίματος: 75 g ανά 10 λίτρα νερού. Το προκύπτον διάλυμα ψεκάζεται στους θάμνους κάθε 3-4 ημέρες.

Το Zelenka (λαμπρό πράσινο) χρησιμοποιείται από ωίδιο ή peronosporosis... Για αυτό, 50 g ουρίας, 2 λίτρα ορού γάλακτος και 10 ml λαμπρού πράσινου διαλύονται σε 10 λίτρα νερού. Οι βλεφαρίδες ψεκάζονται με αυτό το διάλυμα 3 φορές με διάστημα 10 ημερών.

Κατά τη διάρκεια της καρποφορίας

Κατά την περίοδο του ενεργού σχηματισμού φρούτων, τα αγγούρια γονιμοποιούνται με μείγμα: 2 κουταλιές της σούπας. μεγάλο. νιτρικό κάλιο, 5 κουταλιές της σούπας. μεγάλο. ουρία και 1 ποτήρι τέφρα. Όλα αυτά διαλύονται σε 10 λίτρα νερού και οι θάμνοι ποτίζονται στη ρίζα.

Τον Αύγουστο για παράταση της καρποφορίας

10 ημέρες μετά την τρίτη σίτιση, τα φυτά γονιμοποιούνται με διάλυμα τέφρας (1 ποτήρι τέφρα ανά 10 λίτρα νερού). Είναι πλούσιο σε κάλιο και ασβέστιο.

Επιπλέον, πραγματοποιείται ψεκασμός με διάλυμα ουρίας (1 σπιρτόκουτο ανά 10 λίτρα νερού).

Πρέπει να τρέφω το χειμώνα

Εάν τα αγγούρια καλλιεργούνται σε ένα θερμοκήπιο χειμώνα, εκτός από τη διατήρηση της θερμοκρασίας και του τεχνητού φωτισμού, αξίζει να φροντίσετε τη γονιμοποίηση του εδάφους. Μια καλή συγκομιδή απαιτεί ένα εύφορο, χαλαρό έδαφος. Για παράδειγμα:

• 10 λίτρα ημι-σαπισμένου πριονιδιού.
• 20 λίτρα χούμου.
• 20 λίτρα τύρφης.
• 300 γραμ. Τέφρας ξύλου.
• 130 γρ. Νιτροαμμοσόσκα.

Περαιτέρω, ένα διάλυμα κοπριάς αγελάδας χρησιμοποιείται ως επικάλυψη (σε αναλογία 1: 5 με νερό), τέφρα (3:10) ή νιτροαμμοσόσκα (15: 100).

Τι συμβαίνει εάν υπάρχει πολύ λίγα ή πολύ λίπασμα

Ο γενικός κανόνας για τη διατροφή αγγουριών είναι: Μια ευαίσθητη καλλιέργεια αντιδρά καλύτερα στην έλλειψη λιπάσματος παρά στην περίσσεια. Επομένως, αξίζει να αποφεύγεται η συχνή πρόσθετη σίτιση φυτών και υψηλές συγκεντρώσεις ουσιών. Οποιοσδήποτε επίδεσμος ρίζας πρέπει να συνδυάζεται με άφθονο πότισμα, καθώς το νερό βοηθά στην καλύτερη απορρόφηση μικρο και μακρο στοιχείων και την πρόληψη εγκαυμάτων.

Παραδείγματα υπερφυσικών αγγουριών:

• λόγω υπερβολικής αζώτου - πάχυνση των μαστιγίων: όλες οι δυνάμεις πηγαίνουν στο παχύ στέλεχος και τα σκούρα πράσινα φύλλα του φυτού και η ανθοφορία επιβραδύνεται και δεν σχηματίζονται ωοθήκες.
• υπερβολικός φωσφόρος οδηγεί σε κιτρίνισμα των φύλλων.
• Η υψηλή περιεκτικότητα σε κάλιο παρεμποδίζει την απορρόφηση αζώτου και επιβραδύνει την ανάπτυξη των φυτών.
• Η περίσσεια ασβεστίου προκαλεί μωσαϊκό των φύλλων.
• υπερβολικός ψευδάργυρος οδηγεί σε αποχρωματισμένες περιοχές μεταξύ των φλεβών των φύλλων.

συμπέρασμα

Κατά τη σίτιση φύτευσης αγγουριού, είναι σημαντικό να τηρείτε το μέτρο και να κατανοείτε με σαφήνεια ποιες ουσίες χρειάζονται για το φυτό σε μια δεδομένη περίοδο. Επομένως, ο κηπουρός πρέπει να γνωρίζει τα κύρια σημάδια τόσο της ανεπάρκειας όσο και της περίσσειας των σημαντικότερων μικρο και μακρο στοιχείων, καθώς και να ακολουθεί τα προτεινόμενα σχήματα σίτισης.