Πρόληψη της εμφάνισης και αποτελεσματικές μέθοδοι θεραπείας της peronosporosis στα αγγούρια

Κατά την καλλιέργεια αγγουριών, οι κηπουροί αντιμετωπίζουν συχνά μια μεγάλη ποικιλία ασθένειες φυτά. Ένα από τα πιο επικίνδυνα είναι η peronosporosis. Εάν τα αγγούρια δεν υποστούν επεξεργασία, το φύλλωμα του προσβεβλημένου φυτού στεγνώνει, μετά το οποίο πεθαίνει.

Οι άρρωστοι θάμνοι αγγουριού είναι ένα καταθλιπτικό θέαμα. Ο κηπουρός σκέφτεται όχι μόνο για την απώλεια της καλλιέργειας, αλλά και για τη μόλυνση γειτονικών φυτών και σχετικών καλλιεργειών. Πώς να βοηθήσετε τα αγγούρια με peronosporosis και τι πρέπει να κάνετε για να αποτρέψετε ασθένειες στο μέλλον - θα σας πούμε σε αυτό το άρθρο.

Τι είναι η peronosporosis

Περονόσπορωση αγγούρια (περονόσπορος) είναι μια μυκητιακή ασθένεια που προκαλείται από τους ωομυκήτες των κάτω μυκήτων.

Τα αγγούρια, όπως και άλλα φυτά της οικογένειας κολοκύθας, δέχονται επίθεση από την Pseudoperonospora cubensis.

Τα παθογόνα σπόρια παραμένουν στα συντρίμμια των φυτών και στο έδαφος. Την άνοιξη μεταφέρονται από αέρα και σταγόνες βροχής.

Η μηχανική βλάβη στα φυτά συμβάλλει στη διείσδυση και τη μόλυνση.

Το ωίδιο είναι πανταχού παρόν: τα αγγούρια μπορούν να αρρωστήσουν τόσο σε ανοιχτό όσο και σε κλειστό έδαφος, δηλαδή σε θερμοκήπια και θερμαινόμενα κρεβάτια.

Τι είναι επικίνδυνο για τα αγγούρια

Η βλάβη της peronosporosis είναι βλάβη στη συσκευή φύλλων του λαχανικού. Οι κορυφές γίνονται κίτρινες και πεθαίνουν, οι διαδικασίες της φωτοσύνθεσης διακόπτονται. Τα φυτά μπορούν να πεθάνουν μέσα σε μια εβδομάδα.

Ακόμα κι αν ο μολυσμένος θάμνος ανθίζει και αποφέρει καρπούς, η ποιότητα και η ποσότητα τους θα είναι εξαιρετικά χαμηλά. Οι απώλειες ασθενειών αντιπροσωπεύουν το 30-100% της σοδειάς.

Τα συμπτώματα της ήττας

Το ωίδιο μούχλας διαγιγνώσκεται από διάφορα χαρακτηριστικά γνωρίσματα. Οι φωτογραφίες μας θα βοηθήσουν στον προσδιορισμό της νόσου.

Εξωτερικά σημάδια

Στην άνω πλευρά του φύλλου, εμφανίζονται κίτρινες γωνιακές κηλίδες κατά μήκος των φλεβών. Με την πάροδο του χρόνου, οι βλάβες γίνονται καφέ. Τα άκρα των φύλλων περιστρέφονται προς τα πάνω.

Μετά από 1-2 ημέρες, εμφανίζεται ένα γκριζωπό ή υπόλευκο άνθος στο πίσω μέρος της πλάκας των φύλλων.

Τα μολυσμένα φυτά είναι αναστατωμένα και τα στελέχη και τα ριζικά συστήματα εξασθενούν. Οι προσβεβλημένοι ιστοί έχουν ξεθωριασμένη εμφάνιση.

Στάδια ανάπτυξης

Το ωίδιο μειώνεται γρήγορα. Η περίοδος επώασης σε θερμοκρασία 18 ° C και σχετική υγρασία 100% είναι τρεις ημέρες.

Η ασθένεια περνά σε διάφορα στάδια, τα οποία αντικαθιστούν γρήγορα το ένα το άλλο:

1. Στο αρχικό στάδιο, εμφανίζονται κίτρινα σημεία.
2. Οι πληγείσες περιοχές γίνονται λιπαρές. Στο πίσω μέρος του φύλλου αναπτύσσονται τα σπόρια των οργάνων - μπαλώματα γκριζωπού ή λευκού άνθους, βελούδινη εμφάνιση.
3. Οι κηλίδες γίνονται καφέ και αυξάνουν το μέγεθος.
4. Οι εστίες της μόλυνσης συγχωνεύονται. Το φύλλο στεγνώνει και πέφτει.
5. Το τελικό στάδιο χαρακτηρίζεται από μαρασμό μεγάλης κλίμακας από τη συσκευή φύλλων και από το θάνατο του φυτού.

Παράγοντες κινδύνου

Η μείωση της θερμοκρασίας του αέρα σε 15-20 º С και ο βροχερός καιρός αυξάνουν τον κίνδυνο μόλυνσης. Η φύτευση αγγουριών σε σκιασμένες και ανεπαρκώς αεριζόμενες περιοχές συμβάλλει στην ανάπτυξη της νόσου.

Πολύ πυκνές φυτεύσεις, ανεπαρκής ηλιακή ακτινοβολία, σχετική υγρασία άνω του 80% είναι παράγοντες κινδύνου για τα λαχανικά του θερμοκηπίου.

Επεξεργασία αγγουριών

Οι ωομύκητες δεν είναι εύκολο να εξαλειφθούν. Είναι απίθανο να είναι δυνατή η πλήρης αποθήκευση της καλλιέργειας, αλλά μπορείτε να βοηθήσετε τα φυτά.

Καταστροφή των πληγέντων περιοχών

Όταν επηρεάζεται ένας μικρός αριθμός φύλλων, θα πρέπει να αφαιρεθούν χωρίς λύπη και να καταστραφούν έξω από το χώρο. Αυτό θα βοηθήσει στην πρόληψη της εξάπλωσης της λοίμωξης.

Ωστόσο, δεν μπορεί να περιοριστεί σε ένα τέτοιο μέτρο.

Αγροτεχνικές τεχνικές

Τα γεωργοτεχνικά μέτρα ελέγχου περιλαμβάνουν:

1. Τακτική αποχέτευση και αφαίρεση υπολειμμάτων καλλιέργειας. Αυτή η τεχνική προάγει τον καλύτερο αερισμό των φυτών.
2. Έγκαιρη και λογική σίτιση. Οι κηπουροί σημειώνουν ότι ο βαθμός μόλυνσης αυξάνεται με την έλλειψη καλίου και φωσφόρου, καθώς και με περίσσεια αζώτου.
3. Αερισμός θερμοκηπίων και αφαίρεση βλαστοτήτων

Βιολογικοί παράγοντες

Τα μυκητοκτόνα βιολογικής προέλευσης συνιστώνται για χρήση στα αρχικά στάδια της νόσου ή για προφύλαξη. Ακολουθούν μερικά φάρμακα ως παράδειγμα:

1. "Τριχοδερμίνη". Περιέχει ζωντανά σπόρια του μύκητα Trichoderma sp. Κατά τη βλάστηση, απελευθερώνουν αντιβιοτικά και ουσίες που έχουν αντιμυκητιακή δράση. Το φάρμακο παράγεται με τη μορφή σκόνης ή υδατικού εναιωρήματος. Για τον ψεκασμό φυτών, παρασκευάζεται ένα διάλυμα εργασίας από 20-4 0 ml υγρού ή 20-4 0 g σκόνης και 5 λίτρα νερού. Κατανάλωση - 5 λίτρα ανά εκατό τετραγωνικά μέτρα. " Το Trichodermin "χρησιμοποιείται σε θερμοκρασία όχι μικρότερη από 18 º С, διαφορετικά τα ωφέλιμα σπόρια δεν ενεργοποιούνται. Ασφαλές για μέλισσες. Μπορεί να προκαλέσει αλλεργικές αντιδράσεις σε επαφή.
2. Πλάνριζ. Δημιουργήθηκε με βάση τα ζωντανά βακτήρια του εδάφους Pseudomonas fluorescens, τα οποία παράγουν φυσικά μυκητοκτόνα. Το προϊόν παράγεται με τη μορφή υγρού σε φιάλες διαφόρων μεγεθών. Για να προετοιμάσετε το υγρό εργασίας, πάρτε 10 ml μητρικού υγρού ανά 10 λίτρα νερού. Ο ψεκασμός ρίζας πραγματοποιείται με ρυθμό 0,5-1 λίτρα ανά 1 m². Ασφαλές για ανθρώπους και έντομα. Η διάρκεια ζωής του φαρμάκου περιορίζεται σε τρεις μήνες.

Σπουδαίος! Οι βιολόγοι δεν είναι συμβατοί με οποιοδήποτε φυτοφάρμακο. Θα πρέπει να χρησιμοποιούνται όχι νωρίτερα από δύο εβδομάδες μετά την τελευταία χημεία.

Χημικά

Εάν χαθεί χρόνος και η λοίμωξη έχει εξαπλωθεί σε όλο τον κήπο αγγουριού, μόνο χημικές ουσίες θα βοηθήσουν

Τα ακόλουθα φάρμακα είναι κατάλληλα για τη θεραπεία της peronosporosis:

1. Ενέργεια Previkur. Τα δραστικά συστατικά είναι το υδροχλωρικό προπαμοκάρβιο και το φουσεθύλιο αργιλίου. Το φάρμακο έχει στενά στοχευμένη δράση, καταστρέφει μόνο τους ωομύκητες, οι οποίοι περιλαμβάνουν τους αιτιολογικούς παράγοντες της peronosporosis. 25 ml του προϊόντος αραιώνονται σε 10 λίτρα νερού και ποτίζονται κάτω από τη ρίζα, αποφεύγοντας την επαφή με τα φύλλα. Η κατανάλωση του διαλύματος εργασίας είναι περίπου 10 λίτρα ανά εκατό τετραγωνικά μέτρα. Πραγματοποιούνται το πολύ τρεις θεραπείες με διάστημα 10-14 ημερών.
2. "Cuprolux". Ένα φάρμακο με βάση το cymoxanil και το οξυχλωριούχο χαλκό με συστηματική δράση επαφής. Χαμηλός κίνδυνος για τις μέλισσες και τους ανθρώπους. Διατίθεται σε μορφή διαβρέξιμης σκόνης. Για ψεκασμό, παρασκευάζεται διάλυμα από 25-30 g της ουσίας και 10 λίτρα νερού. Η επεξεργασία πραγματοποιείται το πολύ τρεις φορές ανά σεζόν με διάλειμμα 10-12 ημερών.
3. Το οξυχλωριούχο χαλκό ("HOM") είναι ένα φθηνό φάρμακο προστατευτικής δράσης επαφής, συνιστάται η χρήση του ως προφυλακτικός παράγοντας. Η συχνότητα των θεραπειών είναι τρεις φορές ανά σεζόν με ένα διάστημα περίπου δύο εβδομάδων. Ένα υγρό για εγκαταστάσεις επεξεργασίας παρασκευάζεται από 40 g ουσίας ανά 10 λίτρα νερού. Ο ψεκασμός πραγματοποιείται με ρυθμό 1 λίτρου ανά 10 m². Διαθέτει μέτριο κίνδυνο για τον άνθρωπο.

Σπουδαίος! Για να διατηρηθεί η επίδραση των χημικών, η κάτω πλευρά του φύλλου πρέπει επίσης να υποβληθεί σε προσεκτική επεξεργασία.

Λαϊκές μέθοδοι

Οι παραδοσιακές μέθοδοι είναι ασφαλέστερες, αλλά όχι τόσο αποτελεσματικές όσο τα φυτοφάρμακα. Τις περισσότερες φορές χρησιμοποιούνται ως προληπτικά μέτρα ή στην αρχή της νόσου.

Συνιστάται στους έμπειρους κηπουρούς να δοκιμάσουν πολλές συνταγές:

1. Σόδα. Διαλύστε 40 g μαγειρικής σόδας σε 5 λίτρα βραστό νερό, προσθέστε 15 ml υγρού σαπουνιού. Ψεκάστε τους θάμνους και το χώμα με το μείγμα που προκύπτει μία φορά την εβδομάδα.
2. Φλούδα κρεμμυδιού. Ρίξτε 500 γραμμάρια φλοιού κρεμμυδιού σε 10 λίτρα νερό και βράστε. Αφήστε να εγχυθεί σε σκοτεινό μέρος για 1-2 ημέρες. Σουρώστε την έγχυση και ψεκάστε τα αγγούρια αρκετές φορές το μήνα.
3. Υπερμαγγανικό κάλιο. Ψεκάστε τα φυτά με ένα ασθενές διάλυμα υπερμαγγανικού καλίου (1-1,5 g ανά 10 λίτρα νερού) μία φορά την εβδομάδα.
4. Ορός γάλακτος. Προσθέστε 30 σταγόνες ιωδίου φαρμακείου και 30 γραμμάρια τριμμένου σαπουνιού πλυντηρίου σε 1 λίτρο ορού γάλακτος. Ψεκάστε τους θάμνους ως προληπτικό μέτρο κάθε 10 ημέρες.

Χαρακτηριστικά θεραπείας σε θερμοκήπιο και ανοιχτό χωράφι

Οι αρχές της θεραπείας της peronosporosis είναι κοινές για εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους.

Η διαφορά είναι ότι είναι πιο εύκολο να ρυθμιστεί το μικροκλίμα στο θερμοκήπιο. Για τη μείωση της υγρασίας, πραγματοποιείται συχνά εξαερισμός. Τα τούβλα ή οι πέτρες χρησιμοποιούνται για τη διατήρηση της θερμοκρασίας. Κατά τη διάρκεια της ημέρας θερμαίνονται και τη νύχτα εκπέμπουν ζέστη. Οι δεξαμενές με νερό λειτουργούν σύμφωνα με την ίδια αρχή.

Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δίνεται όταν χρησιμοποιείτε χημικά στο θερμοκήπιο. Μετά την επεξεργασία, συνιστάται να μην εισέλθετε στο δωμάτιο για 24 ώρες.

Προληπτικά μέτρα

Η πρόληψη του ωιδίου είναι απλή. Ορισμένες δραστηριότητες θα βοηθήσουν στην προστασία των φυτών:

1. Το φθινόπωρο, όλα τα υπολείμματα φυτών πρέπει να αφαιρεθούν από τα κρεβάτια και να καούν.
2. Τα αγγούρια δεν φυτεύονται στον ίδιο χώρο από έτος σε έτος.
3. Πριν από τη φύτευση, οι σπόροι χαράσσονται σε διάλυμα 0,1% υπερμαγγανικού καλίου για 30 λεπτά.
4. Ακολουθούν τους κανόνες της γεωργικής τεχνολογίας: τακτοποιούν τακτικά τα κρεβάτια, εφαρμόζουν λίπανση σύμφωνα με τις ανάγκες των φυτών.
5. Για να αυξηθεί η ανοσία των λαχανικών, χρησιμοποιούνται διεγερτικά φάρμακα: χαλικό κάλιο, "Gumistar", "Baikal EM-1".
6. Ποτίστε τα αγγούρια μόνο με ζεστό, καθιερωμένο νερό.

Ανθεκτικές ποικιλίες και υβρίδια

Η φύτευση φυτών που είναι ανθεκτικά σε αυτό θα βοηθήσει στη μείωση του κινδύνου μούχλας στην περιοχή. Δεν υπάρχουν ποικιλίες και υβρίδια αγγουριών με πλήρη αντίσταση σε αυτήν την ασθένεια. Ωστόσο, πολλά από αυτά έχουν επαρκή ανοσία.

Έτσι, με μια επιδημία ωιδίου ωιδίου εντός 12-18 ημερών από την αρχή της καρποφορίας, υβρίδια όπως:

• Artek f1;
• Αντίγραφο ασφαλείας F1;
• Γερανός f1;
• Καταπιείτε f1;
• Χταπόδι f1;
• Eaglet f1;
• Semcross f1;
• Swift f1;
• βαθμός Chizhik, κ.λπ.

Οι ακόλουθες ποικιλίες έχουν τη μέγιστη δυνατή ικανότητα να αποφέρουν καρπούς εντός 21-28 ημερών με έντονη εξάπλωση της νόσου:

• Άπω Ανατολή 27;
• Στιγμή;
• Φοίνιξ;
• Φοίνιξ συν.

Οι ποικιλίες με πολύπλοκη αντίσταση στα παθογόνα μυκητιακών παθήσεων περιλαμβάνουν:

• Ερως;
• Εροφέι;
• Αλληλουχία;
• Φάλαινα;
• Λωτός;
• Κλοπιμαία.

Αναπαραγωγή και υβρίδια, όχι προκλήσειςαμφιβολίες για την αντίστασή τους στην peronosporosis:

• Brunet f1;
• Άνοιγμα F1;
• Katyusha f1;
• Ομορφιά f1;
• Ισχυρό f1;
• Dandy f1.

Διαβάστε επίσης:

Θα ήθελε την εμφάνιση και την αγάπη για τη γεύση του - η ντομάτα "Yubileiny Tarasenko".

Οι αγαπημένες ντομάτες των κηπουρών "Yamal": καλλιεργούμε μια ανεπιτήδευτη ποικιλία από μόνη μας χωρίς μεγάλη δυσκολία.

Χαρακτηριστικά της καλλιέργειας ενός υβριδίου τομάτας "Tornado".

συμπέρασμα

Η peronosporosis, ή το περονόσπορο, είναι μια μυκητιακή λοίμωξη που μπορεί να σκοτώσει τα φυτά και ολόκληρη την καλλιέργεια μέσα σε μια εβδομάδα. Πηγές του παθογόνου είναι τα υπολείμματα μολυσμένων φυτών, τα σπόρια από τα οποία μεταφέρονται από σταγόνες ανέμου και βροχής. Ο δροσερός (15-20 ° C) και ο βροχερός καιρός συμβάλλουν στην ανάπτυξη της νόσου.

Χημικά και βιολογικά μυκητοκτόνα χρησιμοποιούνται ως προστασία και θεραπεία. Η χρήση σε ένα σύμπλεγμα γεωργικών τεχνικών (απομάκρυνση μολυσμένων φύλλων, βοτάνισμα, σίτιση, εισαγωγή διεγερτικών ανοσίας), λαϊκές θεραπείες και η καλλιέργεια ποικιλιών και υβριδίων που είναι ανθεκτικά στην ασθένεια θα βοηθήσει τελικά να ξεπεραστεί το ωίδιο.