Πορτοκαλί λεμόνι Meyer: περιγραφή, πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα, χαρακτηριστικά καλλιέργειας

Τα λεμόνια καλλιεργούνται όχι μόνο σε εξωτερικούς χώρους και στο θερμοκήπιο - καλλιεργούνται ως φυτά εσωτερικού χώρου. Τα εσπεριδοειδή ριζώνουν εύκολα σε γλάστρες και με τη σωστή φροντίδα ανθίζουν και αποδίδουν καρπούς. Για να κάνετε ένα δωμάτιο λεμόνι να φαίνεται όμορφο στο σπίτι και να δώσει μεγάλες αποδόσεις νόστιμων φρούτων, είναι καλύτερο να φυτέψετε ποικιλίες νάνων. Το λεμόνι Meyer είναι ιδανικό για αυτό. Διακρίνεται από το κοντό ανάστημα και τα ασυνήθιστα πορτοκαλί φρούτα.

γενική περιγραφή

Το λεμόνι Meyer είναι ένα φυσικό υβρίδιο από πομέλο, μανταρίνι και κίτρο... Αυτό το καθιστά ιδιαίτερα ενδιαφέρον για τους λάτρεις των εσπεριδοειδών.

Το φυτό φημίζεται για το ασυνήθιστο χρώμα και τη γεύση των φρούτων, κατάλληλο για καλλιέργεια στο σπίτι, παρά την ακρίβεια της φροντίδας.

Ιστορία προέλευσης

Υπάρχουν 2 εκδόσεις για την προέλευση του λεμονιού του Meyer... Σύμφωνα με έναν από αυτούς, αυτό είναι το αποτέλεσμα της φυσικής διέλευσης μανταρινιού, κίτρου και πομέλου, σύμφωνα με τον άλλο, αποκτήθηκε ως αποτέλεσμα της μακροχρόνιας εργασίας Κινέζων κτηνοτρόφων από καντονέζικο λεμόνι.

Λεμόνι με πορτοκαλί φρούτα έχει από καιρό καλλιεργηθεί στην Κίνα ως καλλιέργεια μπανιέρας. Το 1908, το φυτό μεταφέρθηκε στην Αμερική από τον επιχειρηματία και τον βοτανολόγο Frank Meyer, μετά τον οποίο πήρε το όνομά του. Τα εσπεριδοειδή γρήγορα κέρδισαν δημοτικότητα στους Αμερικανούς και καλλιεργήθηκαν ενεργά στα φυτώρια της Καλιφόρνια. Το 1930, η κουλτούρα μεταφέρθηκε στην ΕΣΣΔ σε βελτιωμένη μορφή.

Ενδιαφέρων! Ονομάζεται ευρέως Κινέζος νάνος, Πεκίνου και Κινέζικο λεμόνι. Στη Ρωσία, βρίσκεται το όνομα "Abkhaz citrus".

Στη δεκαετία του '40, όταν το λεμόνι του Meyer καλλιεργήθηκε παντού, βρέθηκε ένα δυσάρεστο χαρακτηριστικό: πολλά αντίγραφα μολύνθηκαν με τον επικίνδυνο ιό τριστέζα. Επιπλέον, στο ίδιο το υβρίδιο, οι συνέπειες και τα συμπτώματα της νόσου δεν εμφανίστηκαν με κανένα τρόπο. Η μόλυνση εξαπλώθηκε σε άλλα εσπεριδοειδή και είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο τεράστιου αριθμού λεμονιών σε όλο τον κόσμο.

Εξαιτίας αυτού, το μεγαλύτερο μέρος των λεμονιών του Meyer καταστράφηκε. Ήδη το 1950, αναπτύχθηκε ένα υβρίδιο χωρίς ιό. Το 1970, ο βελτιωμένος Κινέζος νάνος αφέθηκε να αναπτυχθεί ξανά.

Το πρόβλημα της λοίμωξης από τριστέζα εξακολουθεί να ισχύει. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι δεν καταστράφηκαν όλοι οι απόγονοι του Meyer που είχαν μολυνθεί με τον φορέα του ιού. Υπάρχει κίνδυνος να μην αγοράσετε μια βελτιωμένη έκδοση με υψηλή ανοσία, αλλά έναν παλιό κλώνο που θα μολύνει άλλα εσπεριδοειδή.

Προδιαγραφές

Ο Κινέζος νάνος είναι μια από τις καλύτερες επιλογές για καλλιέργεια σπιτιού. Αυτό οφείλεται όχι μόνο στο μικροσκοπικό του μέγεθος, αλλά και σε άλλα χαρακτηριστικά. Οι κύριες παράμετροι του εργοστασίου:

1. Στέμμα. Στο σπίτι, το ύψος του δέντρου δεν υπερβαίνει τα 1,5 μ. Η κουλτούρα τείνει να μεγαλώνει μεγάλο αριθμό βλαστών ακόμη και χωρίς σχηματισμό. Σε αντίθεση με πολλά άλλα εσπεριδοειδή, το λεμόνι του Meyer τείνει να σχηματίζει όχι στέλεχος, αλλά θάμνο. Τα κλαδιά είναι ισχυρά και όχι παχιά. Ένας μικρός αριθμός μικρών αγκαθιών σχηματίζεται πάνω τους.
2. Φύλλα. Το δέντρο σχηματίζει πολλά σκληρά και πυκνά σκούρα πράσινα φύλλα με μια δερματώδη υφή, η οποία οδηγεί σε μια πυκνή κορώνα. Τα ίδια τα φύλλα είναι μικρά, σε σχήμα αυγού με αιχμηρό άκρο και οδοντωτές άκρες. Από άλλα εσπεριδοειδή, οι πλάκες φύλλων διαφέρουν ως προς τη μυρωδιά: είναι εσπεριδοειδή, αλλά όχι λεμόνι.Το χειμώνα, παρατηρείται συχνά ενεργή πτώση των φύλλων, έως την πλήρη απώλεια των φύλλων.
3. Ανθίζω. Υπάρχουν έως και 4 από αυτά ανά σεζόν, αυτή τη στιγμή ένα λεπτό άρωμα προέρχεται από τα φυτά. Οι πρώτες μικρές ταξιανθίες ή απλοί μπουμπούκια εμφανίζονται συχνά ήδη 2 χρόνια μετά τη φύτευση. Πολλά λουλούδια σχηματίζονται ακόμη και στους βλαστούς του τρέχοντος έτους. Τα λουλούδια είναι μικρά, λευκά ή κρέμα μέσα, έξω με μωβ, λιλά ή ροζ λεκέδες.
4. Καρπός. Μινιατούρα, στρογγυλεμένο, μέσο βάρος - 80-100 g. Η φλούδα είναι λεπτή, λεία και λαμπερή, χωρίς κόνδυλο, πορτοκαλί απόχρωση. Ο κίτρινος ή πορτοκαλής πολτός αποτελείται από 6-10 φέτες, με έως και 10 σπόρους ανά φρούτο. Η γεύση είναι γλυκιά και ξινή ζουμερή με ελαφρές πικρές νότες. Ο καρπός περιέχει έως και 51% χυμό της συνολικής μάζας, ο οποίος περιέχει 3-4% λιγότερο κιτρικό οξύ και 10-12% περισσότερη φρουκτόζη από τα συνηθισμένα λεμόνια.
5. Καρποφόρα. Το φυτό ωριμάζει νωρίς: οι καρποί ωριμάζουν εντός 8 μηνών μετά τον σχηματισμό μπουμπουκιών. Η πρώτη συγκομιδή συγκομίζεται 4-5 χρόνια μετά τη φύτευση.

Η δυνατότητα μεταφοράς των φρούτων είναι χαμηλή: λόγω του λεπτού δέρματος, τσαλακώνονται και επιδεινώνονται κατά τη μεταφορά.

Δείτε πώς φαίνεται το λεμόνι του Meyer στη φωτογραφία.

Αντοχή σε αρνητικούς παράγοντες

Τα χαρακτηριστικά της φροντίδας του εξαρτώνται άμεσα από το βαθμό αντίστασης του υβριδίου σε διάφορους παράγοντες:

1. Το λεμόνι του Meyer χαρακτηρίζεται από αυξημένη αντοχή στο κρύο. Μπορεί να αντέξει βραχυπρόθεσμα κρυολογήματα στους -10 ° C, γεγονός που του επιτρέπει να καλλιεργείται στην Αμπχαζία και τον Καύκασο (οι βορειότερες χώρες όπου καλλιεργούνται εσπεριδοειδή στον ανοιχτό αγρό).
2. Το εργοστάσιο είναι ελαφρύ. Εάν δεν συνιστάται η καλλιέργεια άλλων λεμονιών στο νότιο περβάζι, τότε για τον Κινέζο νάνο είναι εδώ που παρατηρούνται οι βέλτιστες συνθήκες.
3. Η κουλτούρα είναι ανθεκτική στα τρισδιάστατα. Ταυτόχρονα, οι παλιοί κλώνοι μεταφέρουν τον ιό, αλλά οι ίδιοι δεν πάσχουν από την επιρροή του.
4. Σε ένα κρύο δωμάτιο το χειμώνα, η ανάπτυξη των φυτών σταματά πριν από τη θέρμανση, αλλά με βέλτιστο φωτισμό και θερμοκρασία, το λεμόνι μπορεί να κάνει χωρίς το αδρανή στάδιο.
5. Το υβρίδιο είναι επιλεκτικό για το πότισμα και την υγρασία του αέρα, εάν παραβιαστούν οι συνθήκες φροντίδας, αρχίζει να πονάει και να πεθαίνει.
6. Δεν έχει αντίσταση σε άλλες ασθένειες, συχνά προσβάλλεται από παράσιτα.

Αν και τα εσπεριδοειδή του Meyer είναι σε θέση να προσαρμοστούν σε διαφορετικές καιρικές συνθήκες, είναι αρκετά περίεργο. Για να μην βλάψει το φυτό και να αισθανθεί άνετα, θα πρέπει να δώσετε αρκετή προσοχή σε αυτό.

Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα

Το υβρίδιο έχει πολλά πλεονεκτήματα:

• ασυνήθιστο χρώμα, γεύση και άρωμα φρούτων.
• πρόωρη ωριμότητα
• την ικανότητα προσαρμογής σε διαφορετικές κλιματολογικές συνθήκες ·
• άφθονη ανθοφορία, ο σχηματισμός μεγάλου αριθμού βλαστών.
• υψηλή παραγωγικότητα
• δεν απαιτεί σκίαση και χειμερινή ανάπαυση.
• ριζώνει εύκολα.
• δεν έχει τριστέζα.

Υπάρχουν και υβρίδια και μειονεκτήματα:

• έλλειψη ανοσίας στις μυκητιακές ασθένειες
• χαμηλή μεταφορά
• ακρίβεια στη φροντίδα?
• αδύνατο αυξάνεται από ένα οστό
• την ανάγκη για υποχρεωτικό σχηματισμό και απομάκρυνση των υπερβολικών ταξιανθιών ·
• ο κίνδυνος αγοράς ενός "παλιού κλώνου" - φορέας ιού επικίνδυνου για άλλα εσπεριδοειδή.

Αυξανόμενη τεχνολογία

Η καλλιέργεια μιας λεμονιάς με πορτοκαλί φρούτα στο σπίτι εξαρτάται από τους αρχάριους κηπουρούς. Το φυτό απαιτεί προσοχή και τακτική φροντίδα, αλλά δεν θα χρειαστεί να ξοδέψετε πολύ χρόνο σε αυτό.

Βέλτιστες συνθήκες

Προκειμένου τα εσπεριδοειδή να μην αρρωσταίνουν και να αναπτυχθούν σωστά, είναι σημαντικό να του παρέχονται οι βέλτιστες συνθήκες για ανάπτυξη:

1. Θερμοκρασία. Κατά τη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου, διατηρείται σε + 18 ... + 25 ° C. Ο βέλτιστος δείκτης είναι + 20 ° C. Το χειμώνα, το φυτό μεταφέρεται σε δωμάτιο με θερμοκρασία + 5 ... + 12 ° C.
2. Υγρασία. Το ποσοστό αυτό δεν πρέπει να είναι χαμηλότερο από 70%. Το καλοκαίρι, το πρωί και το βράδυ, τα φύλλα ψεκάζονται με ζεστό, καταβυθισμένο νερό. Το χειμώνα, χρησιμοποιήστε έναν υγραντήρα ή βάλτε δοχεία νερού κοντά στο λεμόνι.
3. Φωτισμός. Η κουλτούρα απαιτεί 12 ώρες ημέρας, είναι καλύτερα να το βάλετε στο νότιο περβάζι. Όταν ο ήλιος είναι πιο ενεργός, το παράθυρο σκιάζεται με ημιδιαφανή κουρτίνα.Εάν το λεμόνι είναι αδρανές το χειμώνα, δεν απαιτείται επιπλέον φωτισμός.

Εάν δεν είναι δυνατή η παροχή εσπεριδοειδών με χαμηλότερη θερμοκρασία το χειμώνα, καλλιεργείται ως συνήθως. Σε αυτήν την περίπτωση, δεν θα είναι σε ηρεμία. Στη συνέχεια, θα πρέπει να χρησιμοποιήσετε φυτοβόλους που βρίσκονται σε απόσταση 15-20 cm από το δοχείο.

Σπουδαίος! Το λεμόνι του Meyer δεν ανέχεται ξαφνικές αλλαγές στη θερμοκρασία. Πριν το πάρετε έξω, φέρνοντάς το στο σπίτι ή χαμηλώνοντας τη θερμοκρασία για το χειμώνα, το δέντρο πρέπει να σκληρύνει.

Κανόνες επιβίβασης και μεταφοράς

Για τη φύτευση και τη μεταφύτευση ενός φυτού, είναι σημαντικό να επιλέξετε το σωστό έδαφος. Τα λεμόνια δεν συνιστώνται να φυτεύονται σε τύρφη. Επομένως, είναι καλύτερο να αγοράσετε είτε ειδική γη για εσπεριδοειδή, είτε να την προετοιμάσετε μόνοι σας.

Για νεαρά φυτά, το μείγμα του εδάφους πρέπει να μοιάζει με αυτό:

• χλοοτάπητα - 2 μέρη
• χούμους - 1 μέρος;
• άμμος - 1 μέρος;
• εδαφική γη - 1 μέρος.

Όλα τα συστατικά αναμιγνύονται. Προσθέστε 1 κουταλιά της σούπας σε ένα κουβά με χώμα. τέφρα και 1 κουτί αντιστοίχου υπερφωσφορικού.

Για ενήλικα φυτά, χρησιμοποιήστε βαρύτερο έδαφος:

• χλοοτάπητα - 3 μέρη
• εδαφική γη - 1 μέρος ·
• άμμος - 1 μέρος;
• χούμους - 1 μέρος;
• πηλός - 1 μέρος.

Το προκύπτον χώμα είναι κατάλληλο για ριζοβολία μοσχεύματα και φυτά. Κατά τη φύτευση λεμονιού, μην εμβαπτίζετε το κολάρο της ρίζας. Αυτό το λάθος γίνεται η αιτία πολλών ασθενειών.

Τα φυτά που αγοράστηκαν στο κατάστημα πρέπει να μεταμοσχευτούν σε νέο δοχείο. Για την πρώτη επιλογή (ακόμα και αν το φυτό είναι ήδη ενήλικο), χρησιμοποιήστε την πρώτη έκδοση του εδάφους.

Τα λεμόνια μεταμοσχεύονται ετησίως πριν από την πρώτη καρποφορία. Στη συνέχεια, η συχνότητα των διαδικασιών μειώνεται σε 1 φορά σε 2-3 χρόνια. Τα μεγάλα ενήλικα φυτά δεν μεταμοσχεύονται - το πάνω μέρος του εδάφους λαμβάνεται από τις γλάστρες, αντικαθιστώντας το με ένα νέο μείγμα θρεπτικών ουσιών.

Εκτός από τη γη, θα χρειαστεί αποστράγγιση. Εξαλείφει τον κίνδυνο στασιμότητας της υγρασίας, η οποία είναι επιβλαβής για τα εσπεριδοειδή. Το πάχος του στρώματος αποστράγγισης στο δοχείο πρέπει να είναι τουλάχιστον 1 cm.

Σπουδαίος! Το χώμα, η αποστράγγιση και το δοχείο πρέπει να απολυμανθούν πριν από τη χρήση με υψηλή θερμοκρασία ή σκούρο ροζ διάλυμα υπερμαγγανικού καλίου.

Τα δοχεία για κάθε νέα μεταμόσχευση λαμβάνονται 5-6 cm μεγαλύτερα από την προηγούμενη. Οι γλάστρες δεν πρέπει να είναι πολύ μεγαλύτερες από τα φυτά.

Περαιτέρω φροντίδα

Η σωστή και τακτική φροντίδα είναι το κλειδί για την υγεία και την ταχεία ανάπτυξη του πολιτισμού. Εξαρτάται από το εάν το φυτό θα παράγει μια καλλιέργεια.

Οικιακή φροντίδα για το λεμόνι Meyer:

1. Πότισμα. Το καλοκαίρι, το λεμόνι υγραίνεται μία φορά την ημέρα, το πρωί ή το βράδυ, όταν ο ήλιος είναι ανενεργός. Επιπλέον, η άρδευση δεν πρέπει να είναι άφθονη. Μερικοί καλλιεργητές ρίχνουν νερό σε ένα δίσκο κάτω από την κατσαρόλα. Το χειμώνα, το φυτό ποτίζεται συχνότερα 2 φορές την εβδομάδα.
2. Λίπασμα επιφάνειας. Την άνοιξη, το καλοκαίρι και το φθινόπωρο, το λεμόνι γονιμοποιείται μία φορά κάθε 2 εβδομάδες. Χρησιμοποιούν ειδικές συνθέσεις για εσπεριδοειδή, περιττώματα κοτόπουλου, σάπια κοπριά, έγχυση φυτικών αποφλοιών, ζωμό ψαριού, καφέ και τσάι.
3. Σχηματισμός. Όταν ο κεντρικός κορμός φτάσει τα 20 cm, πιέστε το σημείο ανάπτυξης. Τα κλαδιά της πρώτης σειράς συντομεύονται στα 25 εκ. Οι βλαστοί των επόμενων παραγγελιών τσίμπησαν όταν φτάσουν τα 15-20 εκ.
4. Κλάδεμα. Οι ξηροί, αδύναμοι και κατεστραμμένοι βλαστοί αφαιρούνται κάθε χρόνο από το δέντρο.
5. Ανθίζω. Εάν αυτό συμβεί ήδη το δεύτερο έτος, όλες οι ταξιανθίες κόβονται έτσι ώστε το δέντρο να μην αρχίσει να βλάπτει. Περαιτέρω, η διαδικασία πραγματοποιείται μόνο εάν υπάρχουν πάρα πολλά άνθη: αυτό θα αυξήσει την απόδοση.
6. Καθάρισμα. Κάθε εβδομάδα, τα φύλλα σκουπίζονται με ένα υγρό πανί. Μία φορά το μήνα, το λεμόνι πλένεται κάτω από το ντους.

Πιθανά προβλήματα

Ακόμα και αν φροντίζετε σωστά το λεμόνι, οι αρχάριοι κηπουροί έχουν τον κίνδυνο να αντιμετωπίσουν ορισμένα προβλήματα:

1. Τα φύλλα έχουν ξεθωριάσει. Αυτό δείχνει ότι το φυτό δεν έχει φως ή θρεπτικά συστατικά. Για την επίλυση του προβλήματος, αυξάνεται η ποσότητα της σίτισης και χρησιμοποιείται επιπλέον φωτισμός.
2. Ιστός αράχνης στη ραφή του φύλλου, στεγνώνει από πράσινο και βλαστοί - συμπτώματα βλάβης των ακάρεων.Για να σωθεί το φυτό, πλένεται κάτω από το ντους και ψεκάζεται με σαπουνόνερο.
3. Μαραμένα και πέφτοντας φύλλα. Το χειμώνα, αυτή η αντίδραση είναι φυσιολογική για ένα φυτό. Εάν το πρόβλημα παρουσιαστεί κατά τη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου, αυτό δείχνει ανεπαρκές πότισμα ή τη χρήση κρύου νερού.
4. Τα φύλλα μαραίνονται και καταρρέουν παρά το επαρκές πότισμα με ζεστό νερό. Σε αυτήν την περίπτωση, είναι σημαντικό να ελέγξετε τις ρίζες. Εάν υπάρχουν ίχνη σήψης πάνω τους, τότε το φυτό επηρεάζεται από μύκητα. Τα νοσούντα μέρη αφαιρούνται. Τα κομμένα σημεία επεξεργάζονται με σκούρο ροζ διάλυμα υπερμαγγανικού καλίου, το δέντρο μεταμοσχεύεται σε απολυμανμένο έδαφος.

Συγκομιδή και εφαρμογή της καλλιέργειας

Η συγκομιδή συγκομίζεται όταν τα φρούτα γίνονται πορτοκαλί. Όσο πιο σκούρα είναι τα φρούτα, τόσο πιο γλυκά θα είναι. Έτσι, ανάλογα με το χρόνο συλλογής, ρυθμίζουν τη γεύση των λεμονιών.

Ο πολτός προστίθεται σε σαλάτες και επιδόρπια.

Αναπαραγωγή

Υβρίδια λεμονιού πολλαπλασιάζω μόνο με φυτικό τρόπο, αυτό ισχύει και για τον Meyer. Από τους σπόρους που συλλέγονται από τους καρπούς του, μια άγρια ​​φύση θα αποδειχθεί που δεν κληρονομεί τα γονικά χαρακτηριστικά.

Τις περισσότερες φορές, η κουλτούρα διαδίδεται με μοσχεύματα. Για να το κάνετε αυτό, επιλέξτε ένα υγιές κλαδί ενός έτους και κόψτε το έτσι ώστε 2-3 υγιείς μπουμπούκια να παραμείνουν στο κόψιμο. Η κοπή υποβάλλεται σε επεξεργασία με διάλυμα υπερμαγγανικού καλίου και "Kornevin".

Συμβουλή! Οι κριτικές για τους λάτρεις των εσπεριδοειδών υποδηλώνουν ότι τα πιο ανθεκτικά υβριδικά λεμόνια λαμβάνονται εάν εγκεντρίζω wild wild στο απόθεμα.

Το υλικό φύτευσης ριζώνεται σε νερό ή έδαφος. Όταν οι βλαστοί αρχίζουν να εμφανίζονται από τα μπουμπούκια, το δενδρύλλιο βυθίζεται σε ένα κεραμικό δοχείο με οπές αποστράγγισης.

συμπέρασμα

Το λεμόνι Meyer είναι ένα από τα πιο ασυνήθιστα σπιτικά εσπεριδοειδή. Τα φρούτα του έχουν ασυνήθιστη γεύση και χρώμα, το ίδιο το δέντρο είναι αξιοσημείωτο για το μικρό του ύψος, την ανθεκτικότητα σε κρύα χτυπήματα και θερμότητα και την ταχεία εκτόξευση βλαστών.

Παρά την αντοχή του, τα εσπεριδοειδή του Meyer είναι επιλεκτικά για τη φροντίδα. Εάν παραβιάζετε τους κανόνες ποτίσματος, ανεπαρκούς θρεπτικού εδάφους ή έλλειψης φωτός, το δέντρο αρχίζει να πονά.