Γιατί τα φραγκοστάφυλα γίνονται κίτρινα και ξηρά το καλοκαίρι και τι να κάνετε με αυτό

Το φραγκοστάφυλο είναι ένας από τους πιο ανεπιτήδευτους θάμνους μούρων στις αυλές μας. Ριζώνεται εύκολα οπουδήποτε στον κήπο, σπάνια αρρωσταίνει και αποδίδει άφθονα φρούτα για χρόνια. Όμως, παρά την αυτάρκεια, το φυτό μερικές φορές αρρωσταίνει και πάσχει από έντομα. Τι να κάνετε αν το φραγκοστάφυλο αρχίσει να γίνεται κίτρινο και μαραμένο, θα σας το πούμε σε αυτό το άρθρο.

Γιατί τα φραγκοστάφυλα γίνονται κίτρινα και ξηρά το καλοκαίρι

Εάν στο ύψος του καλοκαιριού στο φραγκοστάφυλο και στον στενό συγγενή του, οι σταφίδες έγιναν κίτρινες χωρίς προφανή λόγο, άρχισαν να κυρτώνουν, να στεγνώνουν και να πέφτουν από τα φύλλα, είναι καιρός να αναλάβουμε άμεση δράση.

Τα φύλλα γίνονται κίτρινα και πέφτουν

Εάν τα φύλλα του φραγκοστάφυλου γίνουν κίτρινα τον Ιούνιο, μπορεί να είναι λίγο νερό. Η επίλυση του προβλήματος θα βοηθήσει άφθονο (τουλάχιστον 20 λίτρα) πότισμα του θάμνου στη ρίζα.

Όταν το φραγκοστάφυλο σταματά, τα ανώτερα φύλλα μεγαλώνουν θαμπό και ρηχά, και τα κάτω φύλλα γίνονται κίτρινα, μπούκλες και πέφτουν, ο θάμνος ανθίζει πρόωρα και δίνει μια κακή συγκομιδή, πιθανώς ο θάμνος αναπτύσσεται σε οξινισμένο έδαφος και φράσσεται με ζιζάνια... Σε αυτήν την περίπτωση, το φυτό χρειάζεται βοτάνισμα και ανοιξιάτικη σίτιση με λιπάσματα που περιέχουν άζωτο: νιτρικό αμμώνιο, ουρία και καρβαμίδιο, θειικό αμμώνιο, θειικό αμμώνιο.

Τα φραγκοστάφυλα, όπως κάθε φυτό, μπορεί να αρρωσταίνουν:

1. Εάν εμφανιστεί ένα λευκό ιστός αράχνης στο νεαρό φύλλωμα και στις κορυφές των βλαστών, το οποίο σταδιακά μεγαλώνει, πυκνώνει και γίνεται σαν τσόχα, αυτό είναι μυκήλιο με σπόρια ωιδίου σε σκόνη ή spheroteca φραγκοστάφυλου... Η ασθένεια εξελίσσεται με υψηλή υγρασία στο έδαφος και ζεστό καιρό (18 έως 30 ° C).
2. Αν στις αρχές του καλοκαιριού παρατηρήθηκαν φύλλα και μούρα γκρι-καφέ ή κοκκινωπό σημείο με ένα κίτρινο χείλος, μέχρι τον Αύγουστο τα φύλλα έχουν πέσει και η ανάπτυξη των βλαστών έχει μειωθεί αισθητά, πράγμα που σημαίνει ότι το φυτό έχει μολυνθεί λευκό σημείο ή septoria φραγκοστάφυλου.
3. Μια άλλη μυκητιακή νόσος - ανθρακινόζη - ταυτοποιείται με στρογγυλεμένες καφέ κηλίδες και στις δύο πλευρές του φύλλου. Η ασθένεια εξελίσσεται κατά τη διάρκεια της περιόδου των βροχών στα μέσα του καλοκαιριού.
4. Σκουριά φραγκοστάφυλου Είναι μια μυκητιακή ασθένεια. Εάν ο θάμνος βρίσκεται σε αλσύλλια, μπορεί να εμφανιστούν πορτοκαλί σφραγίδες στα φύλλα, τα λουλούδια και τις ωοθήκες - σκουριά. Εάν εμφανίζονται μικρά κιτρινωπά σημεία στην πάνω πλευρά του φύλλου, εμφανίζονται κίτρινα-πορτοκαλί αναπτύγματα στην κάτω πλευρά και τα κωνοφόρα αναπτύσσονται κάπου κοντά (για παράδειγμα, κέδρος ή πεύκο), τότε παρατηρούνται συμπτώματα στήλης σκουριάς.

Τα φραγκοστάφυλα και τα παράσιτα επηρεάζονται:

1. Αφίδα φραγκοστάφυλου πράσινο, πολύ μικρό, οπότε δεν είναι εύκολο να εντοπιστεί. Το έντομο μολύνει τα φύλλα και τους νεαρούς βλαστούς του θάμνου, τρέφοντας το χυμό του. Ως αποτέλεσμα, τα φύλλα κυρτώνονται, οι βλαστοί επιβραδύνουν την ανάπτυξη και μερικές φορές πεθαίνουν.
   

   Αφίδα φραγκοστάφυλου
2. Στις αρχές της άνοιξης σε ανθισμένα φύλλα επίθεση κάμπιων... Τα αυγά κατά μήκος των φλεβών της κάτω πλευράς του φύλλου μπορούν να τοποθετηθούν από πεταλούδες του κίτρινου ή ανοιχτόχρωμου πριονιού φραγκοστάφυλου ή του σκώρου φραγκοστάφυλου. Μια πεταλούδα γεννά έως και 150 αυγά κάθε φορά, και πολλές γενιές παρασίτων μεγαλώνουν κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού.
3. Γυαλί σταφίδας πεταλούδας γεννά αυγά στις ρωγμές στο φλοιό του φυτού. Οι κάμπιές του τρέφονται με τον πυρήνα των βλαστών, ροκανίζοντας σήραγγες από πάνω προς τα κάτω. Από αυτό, τα κατεστραμμένα κλαδιά στεγνώνουν και πεθαίνουν.
   

   Γυαλί σταφίδας πεταλούδας
4. Σταφίδες με σταγόνες Βάζουν τις προνύμφες στους βλαστούς, τα λουλούδια και τα φύλλα του φραγκοστάφυλου, τα οποία τρέφονται και τα καταστρέφουν. Τα έντομα μολύνουν τους θάμνους σε πολύ πυκνές φυτεύσεις.
5. Άκαρι νεφρού σταφίδας διεισδύει στα μπουμπούκια του φραγκοστάφυλου και τρέφεται με το χυμό των νεαρών φύλλων. Εξαιτίας αυτού, τα νεφρά φαίνονται πολύ μεγάλα και άσχημα σε σύγκριση με τα υγιή.
   

   Άκαρι νεφρού σταφίδας

Μούρα πέφτουν

Ο λόγος για την πτώση των φρούτων, όπως τα φύλλα, μπορεί να είναι η ξηρασία, η έλλειψη χρήσιμων μικροστοιχείων, η έλλειψη ηλιακού φωτός.

Ασθένειες φραγκοστάφυλου προκαλούν πολλά προβλήματα για τους κηπουρούς. Το ωίδιο μειώνει πρώτα τα φύλλα και τους νεαρούς βλαστούς και στη συνέχεια εξαπλώνεται σε ωοθήκες και μούρα. Εάν ξεκινήσει η ασθένεια, τα φρούτα αναπτύσσονται άσχημα, σκουραίνουν και πέφτουν. Ταυτόχρονα, η εμφάνιση του θάμνου πάσχει επίσης: οι βλαστοί κάμπτονται, το φύλλωμα του φραγκοστάφυλου γίνεται κίτρινο και ζαρωμένο.

Παράσιτα εντόμων μην αγνοείτε ζουμερά φραγκοστάφυλλο... Οι ανοιχτό πράσινο κάμπιες του σκώρου φραγκοστάφυλου, που έχουν αναπτυχθεί στα λουλούδια του φραγκοστάφυλου, τρώνε την ωοθήκη των φρούτων, τυλίγοντας την σε αράχνες. Το έντομο πονάει όλη τη σεζόν, αλλά η δεύτερη γενιά κάμπιων προκαλεί τη μεγαλύτερη ζημιά κατά την περίοδο ωρίμανσης.

Οι κάμπιες Sawfly δεν τρέφονται με φρούτα. Ωστόσο, το καλοκαίρι τρώνε σχεδόν όλα τα φύλλα από το θάμνο, ως αποτέλεσμα του οποίου η διαδικασία της φωτοσύνθεσης διακόπτεται και το φυτό «ξεφορτώνεται» τα μούρα.

Τα νεαρά φυτά γίνονται κίτρινα

Συχνά αργή ανάπτυξη σπορόφυτα φραγκοστάφυλου σχετίζεται με σφάλμα κατά την επιλογή ενός ιστότοπου προορισμού.

Σε υπερβολικά υγρές περιοχές, όπου τα υπόγεια ύδατα πλησιάζουν στην επιφάνεια, τα φυτά δεν ριζώνουν καλά και συχνά αρρωσταίνουν. Το ίδιο μπορεί να ειπωθεί για τη θέση στη σκιά: τα φύλλα σε αυτούς τους θάμνους είναι χλωμό, τα μούρα είναι λίγα και μικρά.

Ένας άλλος λόγος για την αδυναμία των νεαρών βλαστών μπορεί να είναι το ανεπαρκές βάθος του ριζικού κολάρου κατά τη φύτευση. Το συνιστώμενο βάθος πρέπει να είναι τουλάχιστον 6-7 εκ. Εάν παραβιαστεί αυτός ο κανόνας, οι βλαστοί θα είναι λεπτοί και αδύναμοι. Δεν θα είναι σε θέση να αποτελέσουν τη βάση του μελλοντικού θάμνου και να του δώσουν την ευκαιρία να αναπτυχθεί πλήρως.

Κανόνες φροντίδας φραγκοστάφυλου

Προκειμένου το μούρο να ευχαριστήσει για χρόνια με ζουμερά χόρτα και άφθονη συγκομιδή, πρέπει να φροντιστεί σωστά. Ο κηπουρός δεν απαιτεί ειδικές γνώσεις, δεξιότητες ή μοναδικά εργαλεία επεξεργασίας και φυτική διατροφή.

Μερικές απλές συμβουλές φροντίδα φραγκοστάφυλου την περίοδο άνοιξης-καλοκαιριού:

1. Κάθε άνοιξη 3-5 δυνατά, αφήνονται νέοι βλαστοί, οι υπόλοιποι κόβονται στη ρίζα. Αφαιρούν επίσης κατεψυγμένα, κατεστραμμένα και παλιά, αποξηραμένα κλαδιά.
2. Από τις αρχές της άνοιξης, μία φορά κάθε 2-3 εβδομάδες, το χώμα χαλαρώνει ρηχά (έως 10-12 cm) για να σπάσει το σχηματισμένο φλοιό και να αφαιρεθούν τα ζιζάνια. Το χώμα γύρω από τον θάμνο είναι στρώσιμο για να διατηρεί την υγρασία - έναν κάδο τύρφης (ή άλλη οργανική ύλη) ανά θάμνο.
3. Τα φραγκοστάφυλα ποτίζονται άφθονα τρεις φορές ανά σεζόν. Η πρώτη φορά είναι στα τέλη Μαΐου - αρχές Ιουνίου, όταν εμφανίζεται η ωοθήκη. Το δεύτερο - το δεύτερο μισό του Ιουνίου, κατά τη διάρκεια του σχηματισμού και της ωρίμανσης των μούρων. Στο τέλος Σεπτεμβρίου, απαιτείται πότισμα υγρασίας, το οποίο θα βοηθήσει τις ρίζες του φυτού να ενισχυθούν και να προετοιμαστούν για το χειμώνα.
4. Στα πρώτα 2 χρόνια, ο νεαρός θάμνος δεν χρειάζεται γονιμοποίηση. Από το τρίτο έτος, ποτίζεται με mullein αραιωμένο με νερό σε αναλογία 1: 4. Ένας κουβάς μείγματος είναι αρκετός ανά θάμνο. Μια τέτοια σάλτσα, που εισήχθη το πρώτο μισό του Ιουνίου, θα ενισχύσει το φυτό κατά την περίοδο ωρίμανσης των μούρων. Την άνοιξη, πριν από το σπάσιμο των οφθαλμών, είναι χρήσιμο να ταΐζετε τους θάμνους με λιπάσματα αζώτου: 25 g νιτρικού αμμωνίου ή 30 g ουρίας ανά 1 τετραγωνικό. μ. Τα λιπάσματα καλίου-φωσφόρου εφαρμόζονται μόνο το φθινόπωρο.

Είναι άσκοπο να ποτίζετε τα φραγκοστάφυλα από ένα ποτιστήρι και είναι επιβλαβές από έναν σωλήνα: η γη ξεπλένεται από τη βάση του θάμνου και το κολάρο της ρίζας είναι υγρό. Σύμφωνα με τους κανόνες, πρέπει να σκάψετε ένα κοίλο σε έναν κύκλο όπου τελειώνει το στέμμα του θάμνου και να ρίξετε νερό σε αυτό.

Θεραπεία ασθενειών

Έχοντας αναγνωρίσει την ασθένεια, πρέπει να επιλέξετε τη σωστή μέθοδο θεραπείας:

1. Εάν παρατηρηθούν σημάδια βλάβης σε ωίδιο πριν ανοίξουν τα μπουμπούκια, συνιστάται να ψεκάσετε τον θάμνο με μυκητοκτόνα. Εάν εμφανιστούν συμπτώματα της νόσου κατά τη διάρκεια της ανθοφορίας ή της καρποφορίας, ο θάμνος ποτίζεται δύο φορές με εβδομαδιαίο διάστημα με ένα διάλυμα: 5 g σόδας και 50 g τριμμένου σαπουνιού ανά 10 λίτρα νερού.Καλά αποδεδειγμένο στην καταπολέμηση της νόσου "Fundazol", "Horus" και "Topaz".
2. Για την καταπολέμηση της septoria φραγκοστάφυλου, προσβεβλημένοι βλαστοί αποκόβω σε υγιή ιστό και ο θάμνος αντιμετωπίζεται με μυκητοκτόνα.
3. Για την πρόληψη και τη θεραπεία της ανθρακνόζης, συνιστάται να ψεκάσετε τον θάμνο και το χώμα γύρω από αυτό με Nitrofen ή 1% διάλυμα θειικού χαλκού (40 g ανά 10 l νερού). Εάν η ασθένεια συνεχίζεται, το φυτό αντιμετωπίζεται με υγρό Bordeaux (100 g ανά 10 λίτρα νερού) τουλάχιστον 4 φορές ανά σεζόν: πριν από την ανθοφορία, αμέσως μετά από αυτήν, μερικές εβδομάδες μετά τον δεύτερο ψεκασμό και μετά τη συγκομιδή. Επίσης, για την καταπολέμηση της ανθρακινόζης και της σηπορίας, χρησιμοποιήστε το "Khomycin", "Kuprozan", κολλοειδές θείο.
4. Για την καταστροφή της σκουριάς, τα φραγκοστάφυλα υποβάλλονται σε επεξεργασία με διάλυμα 1% υγρού Bordeaux ή οποιοδήποτε άλλο μυκητοκτόνο κατά την περίοδο που τα φύλλα ανθίζουν, όταν εμφανίζονται μπουμπούκια και μετά την ανθοφορία. Για να παγιωθεί το αποτέλεσμα, επιτρέπεται μία ακόμη άρδευση το νωρίτερο 10 ημέρες μετά την επεξεργασία των λουλουδιών.

Για να αποφευχθεί η εξάπλωση ασθενειών, τα προσβεβλημένα φύλλα και τα μούρα συλλέγονται προσεκτικά, οι βλαστοί κόβονται και καίγονται.

Έλεγχος παρασίτων

Οι έμπειροι κηπουροί ξεκινούν τον αγώνα τους ενάντια στα έντομα το φθινόπωρο: μαζεύουν πεσμένα φύλλα, κόβουν βλαστάρια και τα καίνε.

Το χώμα χαλαρώνεται και έχει στρώσει. Οι θάμνοι αντιμετωπίζονται με εντομοκτόνα ή λαϊκές θεραπείες: έγχυση κρεμμυδιών, σκόρδου, μουστάρδας ή καπνού.

Την άνοιξη, όταν εμφανίζονται μπουμπούκια, ο θάμνος υποβάλλεται σε επεξεργασία ενάντια στα χορτάρια, τις αφίδες, τη σταφίδα και το πριονίδι με υδατικό διάλυμα "Karbofos" (75 g ανά 10 l νερού) ή "Rovikurt" (10 g ανά 10 l νερού). Τα ακάρεα των νεφρών καταπολεμούνται με ένα διάλυμα κολλοειδούς θείου με ρυθμό 30-40 g του φαρμάκου ανά 10 λίτρα νερού.

Μετά την ανθοφορία, τα φραγκοστάφυλα ψεκάζονται με Karbofos ή Aktellik.

Σημείωση! Εάν υπάρχει μυρμηγκοφωλιά στον ιστότοπο, οι αφίδες θα εμφανίζονται συνεχώς στο φραγκοστάφυλο. Πρώτα απ 'όλα, είναι απαραίτητο να καταστρέψουμε όχι τις αφίδες, αλλά τα μυρμήγκια.

συμπέρασμα

Είναι εύκολο να καλλιεργήσετε φραγκοστάφυλα στον κήπο σας. Επιλέξτε ένα ελαφρύ, όχι πολύ υγρό μέρος, γονιμοποιήστε το έδαφος πριν από τη φύτευση. Για τα πρώτα δύο χρόνια, μην ενοχλείτε το φυτό, αφήστε το να ριζώσει και να μεγαλώσει. Μην ξεχνάτε την πρόληψη: εξετάστε προσεκτικά τα φύλλα και τους μίσχους, χαλαρώστε το έδαφος, θεραπεύστε και τροφοδοτήστε τον θάμνο με τουλάχιστον απλές λαϊκές θεραπείες.

Βεβαιωθείτε ότι το φραγκοστάφυλο θα σας ευχαριστήσει για τη φροντίδα σας και θα σας ευχαριστήσει με μια γενναιόδωρη συγκομιδή για πολλά χρόνια.