Πρώιμη ώριμη ποικιλία φραγκοστάφυλου "Dzintars Kursu"

Το φραγκοστάφυλο είναι μια κουλτούρα που μπορεί να βρεθεί σχεδόν σε κάθε φυτικό κήπο ή κήπο σε όλες τις περιοχές της χώρας μας. Το Kursu Dzintars είναι μια μεσαία νωρίς, κίτρινη καρποφορία με φραγκοστάφυλο, προσαρμοσμένη στις πραγματικότητες του ρωσικού κλίματος. Προορίζεται για καλλιέργεια σε καλοκαιρινές εξοχικές κατοικίες και αυλές.

Ποια είναι αυτή η ποικιλία φραγκοστάφυλου

Το Kursu Dzintars εκτράφηκε από λετονικούς κτηνοτρόφους. Αποκτήθηκε διασχίζοντας δύο άλλες βαλτικές ποικιλίες Pellervo και Stern Razhig.

Δεν περιλαμβάνεται στο μητρώο των επιτευγμάτων αναπαραγωγής της Ρωσικής Ομοσπονδίας, αλλά πέρασε επιτυχώς τις δοκιμές στη Δημοκρατία της Λευκορωσίας (1997) υπό συνθήκες που αντιστοιχούν στο κλίμα της κεντρικής Ρωσίας.

Χαρακτηριστικά και περιγραφή των θάμνων

Ο θάμνος είναι ψηλός και συμπαγής, διακοσμητικός, έχει ένα μέσο απλώματος. Οι ίσιοι και λεπτοί βλαστοί είναι διάστικτοι με πολλά μικρά και κοφτερά αγκάθια, που βρίσκονται κυρίως μεμονωμένα, περιστασιακά διπλά και τριπλά. Τα φύλλα είναι μεσαίου μεγέθους, στρογγυλεμένα, χωρισμένα σε 3-5 λοβούς. Η άνω επιφάνεια των φύλλων καλύπτεται με ρηχές ρυτίδες, έχει μια ελαφρά ματ γυαλάδα.

Κανονικά, ένας θάμνος αποτελείται από 15-20 βλαστούς διαφορετικών ηλικιών. Η περίοδος ανθοφορίας αρχίζει στα μέσα Μαΐου και διαρκεί μέχρι τις αρχές Αυγούστου, όταν σχηματίζονται τα πρώτα μούρα. Κατά τη διάρκεια της σεζόν, συλλέγονται 4-6 κιλά φρέσκα μούρα ή 5-7 τόνοι από έναν θάμνο από 1 εκτάριο περιοχής. Βάρος συγκομιδής εξαρτάται κυρίως από την ποιότητα της περίθαλψης.

Χαρακτηριστικά και περιγραφή των φρούτων

Η καλλιέργεια αποτελείται από μεσαίου μεγέθους μούρα περίπου του ίδιου μεγέθους. Η μάζα των ώριμων μούρων είναι περίπου 2,5 g, το σχήμα είναι ωοειδές, το χρώμα είναι κίτρινο με σαφώς ορατές φλέβες.

Αναφορά. Τα φρούτα φραγκοστάφυλου είναι πλούσια σε βιταμίνη C. Η τακτική κατανάλωσή τους βοηθά στη θεραπεία της παχυσαρκίας, της αναιμίας και της υπέρτασης. Νόστιμα κομπόστες, κρασιά και υγρά ποτά παρασκευάζονται από αυτά.

Τα μούρα έχουν γλυκιά γεύση, ζουμερά, έχουν έντονο άρωμα, δεν πέφτουν από τα κλαδιά, μεταφέρονται και αποθηκεύονται καλά. Τρώγονται φρέσκα ή συγκομίζονται: φτιάχνουν μαρμελάδα, κονσέρβες, κομπόστα και μαρμελάδα και προστίθενται επίσης σε γέμιση για πίτες και muffins. Κυρίως, τα μούρα χάνουν τη γεύση τους.

Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα της ποικιλίας

Τα πλεονεκτήματα της ποικιλίας:

• σταθερή απόδοση (η ικανότητα να αποδίδει καρπούς για χρόνια και δεκαετίες στη σειρά χωρίς να χάνεται ο όγκος της συγκομιδής)
• ευχάριστη, διακοσμητική εμφάνιση του θάμνου.
• ευχάριστη γεύση μούρων
• αντίσταση σε σκληρές χειμερινές συνθήκες.
• καλή ασυλία στο κοινό ασθένειες φραγκοστάφυλου.

Υπάρχουν λιγότερα μειονεκτήματα:

• σχετικά μικρά μούρα?
• ένας μεγάλος αριθμός από κοφτερά αγκάθια.

Αυξανόμενη τεχνολογία

Ο τόπος φύτευσης πρέπει να φωτίζεται από τον ήλιο και να έχει χώρο με περιθώριο για έναν ενήλικο θάμνο, τουλάχιστον ένα μέτρο από τους πλησιέστερους τοίχους και φράκτες. Παρά το γεγονός ότι τα φραγκοστάφυλα αγαπούν την υγρασία, αισθάνονται άσχημα σε μέρη όπου συσσωρεύεται υγρασία. Ιδανικό χώμα - με πολύ χούμο και άμμο.

Όροι και κανόνες προσγείωσης

Τα φυτά ριζώνονται το φθινόπωρο (Σεπτέμβριος-Οκτώβριος) τουλάχιστον δύο εβδομάδες πριν από την έναρξη του παγετού ή την άνοιξη, μετά την τελική παγετό. Εάν έρθει αργά η άνοιξη, τα μοσχεύματα μπορούν να ριζωθούν σε θερμοκήπιο ή θερμοκήπιο τοποθετώντας τα σε ένα δοχείο με μείγμα άμμου και τύρφης στο μισό. Για να ριζωθούν τα μοσχεύματα, βυθίζονται σε ένα υδατικό διάλυμα ετεροοξίνης (3 μέρη ετεροοξίνης έως 20 μέρη νερού).

Σε ένα οικόπεδο που έχει προηγουμένως αντιμετωπιστεί κατά των ζιζανίων, προετοιμάζονται λάκκο φύτευσης, ο όγκος των οποίων πρέπει να είναι διπλάσιος από τον όγκο των ριζών του δενδρυλλίου. Ένα μικρό ανάχωμα κατασκευάζεται στο κάτω μέρος του λάκκου. Η απόσταση μεταξύ παρακείμενων θάμνων είναι τουλάχιστον 1,5 m.

Πριν από τη φύτευση, οι ρίζες του δενδρυλλίου καθαρίζονται από παλιό χώμα και ισιώνονται, τοποθετούνται σε ανάχωμα. Το αφαιρούμενο χώμα αναμιγνύεται με λιπάσματα και χύνεται σε λάκκο με δενδρύλλιο, ο λαιμός της ρίζας δεν θάβεται. Μετά τη φύτευση, τα σπορόφυτα ποτίζονται με ρυθμό δύο κουβάδες νερού ανά φυτό, στρώνονται με τύρφη, λίπασμα ή σανό. Οι υπερβολικοί βλαστοί κόβονται.

Περαιτέρω φροντίδα

Τα νεαρά φραγκοστάφυλα χρειάζονται μια καλτσοδέτα. Το στέλεχος είναι δεμένο σε έναν κατακόρυφο οδηγημένο γόμφο για να αποφευχθεί η περιστροφή και το σπάσιμο από ριπές ανέμου.

Τα φραγκοστάφυλα ποτίζονται απευθείας στον κύκλο του κορμού του δέντρου, χωρίς να χρησιμοποιούνται ψεκασμοί. Μην ρίχνετε νερό στα φύλλα για να αποφύγετε εγκαύματα (σε ηλιόλουστο καιρό) ή ασθένειες (σε συννεφιά).

Εάν το καλοκαίρι είναι ξηρό, τα φραγκοστάφυλα ποτίζονται πιο συχνά, ειδικά τον Ιούλιο και τον Αύγουστο - σε μια εποχή που τα μπουμπούκια είναι ενεργά. Ο θάμνος δεν ανέχεται υπερβολική υγρασία στο έδαφος, ειδικά στο κολάρο ρίζας: αυτό το καθιστά πιο ευάλωτο σε ασθένειες και μπορεί να οδηγήσει σε σήψη των ριζών.

Μετά την πρώτη εφαρμογή λιπασμάτων, τα επόμενα πραγματοποιούνται όχι νωρίτερα από τρία χρόνια αργότερα. Τα φραγκοστάφυλα γονιμοποιούνται με σάπια κοπριά ή πρόσθετα ορυκτών (υπερφωσφορικό, θειικό κάλιο) στα τέλη Μαΐου και αρχές Ιουνίου. Δεν πρέπει να εφαρμόζετε κορυφαία σάλτσα στα τέλη του καλοκαιριού και το φθινόπωρο: αυτό θα ξυπνήσει την ανάπτυξη φρέσκων βλαστών που δεν μπορούν να επιβιώσουν το χειμώνα. Εξετάστε τον τύπο του εδάφους κατά τον υπολογισμό της δόσης λιπάσματος.

Το φραγκοστάφυλο Kursu Dzintars πυροβολεί έντονα, επομένως, για να αποκτήσετε μεγάλα μούρα, πρέπει να αφαιρείτε τακτικά τα επιπλέον κλαδιά. Βεβαιωθείτε ότι τόσο τα μικρά όσο και τα παλιά κλαδιά παραμένουν στον ίδιο θάμνο.

Ο θάμνος κλαδεύεται στις αρχές της άνοιξης (αδύναμα και νεκρά κλαδιά) και στα τέλη του φθινοπώρου (παλιά, άρρωστα κλαδιά που αναπτύσσονται κοντά στο έδαφος). Κάθε χρόνο, τα ξηρά και άγονα κλαδιά πρέπει να αφαιρούνται από θάμνους άνω των επτά ετών και οι παλαιότεροι βλαστοί θα πρέπει να αποκόπτονται μερικώς. Ο βέλτιστος αριθμός νεαρών βλαστών σε έναν θάμνο είναι 5-6 τεμάχια. Όλοι οι βλαστοί κόβονται στη βάση με ένα καλά ακονισμένο και καθαρό εργαλείο.

Σπουδαίος. Οι βλαστοί με μούρα καλλιέργειας μπορεί να βυθιστούν στο έδαφος λόγω βάρους. Σε επαφή με το έδαφος, τα μούρα σαπίζουν, γι 'αυτό συνιστάται να στηρίξετε ή να δέσετε ιδιαίτερα βαριά κλαδιά.

Πιθανά προβλήματα, ασθένειες, παράσιτα

Το Kursu Dzintars είναι ανθεκτικό στην ανθρακόζη και ωίδιο, θέμα σκουριά και σεπτόρια. Όλες οι ασθένειες αντιμετωπίζονται με υγρό Bordeaux και διάλυμα θειικού χαλκού 3%, εάν είναι απαραίτητο με ειδικά παρασκευάσματα, για παράδειγμα "Agrolekar".

Αντιμετωπίστε σαν φυτό, και το έδαφος γύρω από αυτό, εάν είναι επιθυμητό - γειτονικοί θάμνοι φραγκοστάφυλου για πρόληψη. Τα ανησυχητικά συμπτώματα είναι η ξήρανση των φύλλων, η εμφάνιση κηλίδων, μυών, κ.λπ.

Τα φραγκοστάφυλα είναι ευάλωτα παράσιτα:

• ασπίδα;
• φλόγες φωτιάς
• πριονίδια;
• αφίδες.

Για να αποφευχθεί η εισβολή εντόμων στο φυτό, κάθε φθινόπωρο η γη κάτω από αυτήν αφαιρείται από τα συντρίμμια των φυτών, σκάβεται και αντιμετωπίζεται με εντομοκτόνα "DNOK" (από την ασπίδα), "Karate", "Iskra" (από το σκώρο), "Aktar" και το ίδιο "Iskra" (από πριονίδι, αφίδες). Την άνοιξη, επιτρέπεται να ψεκάζετε νεαρό φύλλωμα με παρασκευάσματα παρασίτων.

Χειμώνας

Το φθινόπωρο, το έδαφος γύρω από το φυτό είναι σπόρος, ο ίδιος ο θάμνος είναι δεμένος, καλύπτεται με κλαδιά ερυθρελάτης ή μη υφασμένο υλικό κάλυψης. Εάν υπάρχει λίγο χιόνι το χειμώνα, προστίθεται επιπλέον χιόνι στον θάμνο για να το προστατεύσει από τον παγετό, αλλά να μην το καταστρέψει.

Αναπαραγωγή

Η ποικιλία Kursu Dzintars πολλαπλασιάζεται φυτικά. η πιο γρήγορη και πιο αποτελεσματική μέθοδος είναι η στρώση. Για να γίνει αυτό, ο πυροβολισμός αφαιρείται, γέρνει στο έδαφος και στερεώνεται με μεταλλικά άγκιστρα σε οριζόντια θέση ή με τη μορφή τόξου. Στην πρώτη περίπτωση, η βολή είναι σταθερή σε διάφορα σημεία (αναπτύσσονται αρκετά νέα βλαστάρια), στην τελευταία - μόνο σε ένα, στη μέση (μεγαλώνει ένα ισχυρό σουτ).

Για παλιά φυτά που δεν έχουν πλαστικούς βλαστούς, προτιμάται η κάθετη στρώση. Για την προετοιμασία του θάμνου, το φθινόπωρο, αφαιρείται εντελώς από τα παλιά κλαδιά. Τον επόμενο χρόνο, αναπτύσσονται φρέσκοι βλαστοί (για να τους βοηθήσουν, το φυτό γονιμοποιείται και ξεφλουδίζει), μετά τη ριζοβολία φυτεύονται.

Για θάμνους ηλικίας κάτω των πέντε ετών, είναι επίσης κατάλληλη μια άλλη μέθοδος αγενούς πολλαπλασιασμού - χρησιμοποιώντας μοσχεύματα, ξυλοποιημένα, νεαρά ή συνδυασμένα. Κατά τον εμβολιασμό, ο θάμνος σκάβεται προσεκτικά μαζί με τις ρίζες και χωρίζεται σε διάφορα μέρη. Τα φραγκοστάφυλα έχουν καλή ικανότητα αναγέννησης και, ειδικότερα, ριζοβολίας, γεγονός που καθιστά τη μέθοδο πολύ αποτελεσματική.

Περιφερειακά χαρακτηριστικά της καλλιέργειας

Το Curšu Dzintars, όπως και άλλες "ακανθώδεις" ποικιλίες φραγκοστάφυλου, προσαρμόζεται καλά στο κρύο, επομένως μπορεί να καλλιεργηθεί στη συντριπτική πλειονότητα των περιοχών της Ρωσίας.

Το Kursu Dzintars είναι ανθεκτικό στον παγετό και την ξηρασία, ανήκει στην τέταρτη κλιματική ζώνη. Αυτή η ποικιλία έχει υψηλές προσαρμοστικές ικανότητες και είναι ανεπιτήδευτη στις περιβαλλοντικές συνθήκες. Το χειμώνα, ακόμη και αν είναι ακάλυπτο, μπορεί να αντέξει στους παγετούς στους -32 ° C.

Επικονιαστικές ποικιλίες

Το Kursu Dzintars ανήκει σε γόνιμες ποικιλίες: έως και 20% των λουλουδιών επικονιάζονται με τη δική τους γύρη από τον θάμνο. Επομένως, δεν απαιτούνται άλλοι επικονιαστικοί θάμνοι.

Ωστόσο, η διασταυρούμενη επικονίαση βελτιώνει όχι μόνο τον αριθμό των μούρων, αλλά και το μέγεθος και τη γεύση τους. Για να αυξήσετε την απόδοση μιας ποικιλίας, συνιστάται να την καλλιεργήσετε μαζί με άλλες ποικιλίες με παρόμοιους χρόνους ανθοφορίας.

Κριτικές για κατοίκους του καλοκαιριού

Είναι δύσκολο να βρεις αρνητικές κριτικές από Ρώσους σχετικά με την ποικιλία.

Μαρίνα, Μπαλάκοβο: «Οι θάμνοι φραγκοστάφυλου Kuršu Dzintars μεγαλώνουν μαζί μου εδώ και αρκετά χρόνια. Ο θάμνος φαίνεται όμορφος, ειδικά όταν καλύπτεται με κίτρινα, λαμπερά μούρα. Τα μούρα είναι γλυκά, περιέχουν πολλές βιταμίνες, το μόνο μειονέκτημα είναι ότι είναι άβολο να διαλέξετε, τα κλαδιά είναι πολύ τραχύ. "

Pavel, Dimitrovgrad: «Το Kuršu Dzintars είναι το καλύτερο φραγκοστάφυλο όλων των ποικιλιών που έχω δοκιμάσει ποτέ. Χρησιμοποιώ τα γλυκά μούρα του για να φτιάξω εξαιρετικό σπιτικό κρασί και υπέροχα χρωματισμένη μαρμελάδα. "

συμπέρασμα

Η ποικιλία φραγκοστάφυλου Kurshu Dzintars είναι μια από τις καλύτερες ποικιλίες για καλλιέργεια στη Ρωσία. Προσαρμόζεται καλά στις κλιματολογικές συνθήκες, δεν χρειάζεται πολλή δουλειά και τα γλυκά κίτρινα μούρα είναι νόστιμα και έχουν πολλές χρήσεις στο μαγείρεμα. Το προσδόκιμο ζωής και καρποφορία ενός θάμνου με λογική φροντίδα είναι περισσότερα από 30 χρόνια.