Χαρακτηριστικά των πέτρινων και τα πλεονεκτήματά τους έναντι άλλων ειδών

Η πετούνια θεωρείται ένα από τα πιο δημοφιλή καλλωπιστικά φυτά. Διακρίνεται από την άφθονη και μακρά ανθοφορία, την ανεπιτήδευτη φροντίδα, την ευκολία αναπαραγωγής. Η πετούνια ταιριάζει απόλυτα στο σχεδιασμό τοπίου και συνυπάρχει αρμονικά με άλλα φυτά.

Η εμφάνιση αυτού του φυτού εξαρτάται από την ποικιλία. Υπάρχουν ποικιλίες ampel, bush, double και cascade στην αγορά. Ιδιαίτερα δημοφιλής είναι η καταρράκτη πετούνια, η οποία φαίνεται όμορφη όχι μόνο σε παρτέρια, αλλά και σε κρεμαστές γλάστρες. Πώς διαφέρουν τα διαδοχικά φυτά από τα αμπελώνα και άλλες ποικιλίες - διαβάστε παρακάτω.

Χαρακτηριστικά και περιγραφή φυτού

Cascade πετούνια - ποικιλία αμπέλια... Διαφέρει από άλλους τύπους αυτής της κουλτούρας με τη μορφή βλαστών. Στη διαδικασία της ανάπτυξης, πηγαίνουν πρώτα πάνω και στη συνέχεια, πέφτουν σε έναν καταρράκτη. Ταυτόχρονα, το φυτό είναι διασκορπισμένο με μεγάλο αριθμό λουλουδιών, γι 'αυτό το πάνω μέρος του έχει σφαιρικό σχήμα.

Χαρακτηριστικά φυτού:

1. Φύλλα. Είναι οβάλ στρογγυλεμένες και έχουν αιχμηρές άκρες και στις δύο πλευρές. Το μέγιστο μήκος της πλάκας των φύλλων είναι 5 εκ. Το χρώμα είναι βαθύ πράσινο, υπάρχει εφηβεία.
2. Σουτ. Παχύ, ισχυρό, ανθεκτικό. Η μέγιστη διάμετρος φτάνει τα 2 εκ. Το μήκος κυμαίνεται μεταξύ 1,5-2 μ. Στη βάση, οι βλαστοί μεγαλώνουν, στη συνέχεια αποκλίνουν προς τα πλάγια και πέφτουν προς τα κάτω. Δεν σπάνε ακόμη και σε έντονες ριπές ανέμου.
3. Λουλούδια. Ο θάμνος καλύπτεται πυκνά μαζί τους. Τα άνθη είναι μεγάλα, διαμέτρου 5-7 cm. Το χρώμα των λουλουδιών δεν διαφέρει στα πλευρικά και κύρια κλαδιά του ίδιου φυτού.
4. Σχήμα Μπους... Σφαιρικό με βλαστούς που αποκλίνουν σε διαφορετικές κατευθύνσεις ή πέφτουν προς τα κάτω.
5. Καλύτερο μέρος ανάπτυξης... Οι παραλλασσόμενες ποικιλίες φαίνονται καλές στο γλάστρες και στο κρεμαστό. Χρησιμοποιούνται για να γεμίσουν αλπικές διαφάνειες. Για πετούνια με επικάλυψη, συνιστάται να επιλέξετε λόφους και όχι επίπεδες περιοχές.

Ένας άλλος τύπος πετούνιας είναι εξαιρετικά υπερχείλιση. Σε τέτοια φυτά, οι βλεφαρίδες είναι πιο ισχυρές, αλλά μικρότερες από τις συνηθισμένες. Το φυτό διακρίνεται από μεγάλα άνθη (διάμετρος περίπου 12 cm), πολλαπλά άνθη και μακρά άνθηση. Συνιστάται για φύτευση σε γλάστρες, δάπεδα και κρεμαστά γλάστρες.

Τα πέτρινα πετούνια μεγάλωσαν στα μέσα του 19ου αιώνα. Για αυτό, χρησιμοποιήθηκε η μέθοδος υβριδισμού κυττάρων. Το φυτό κέρδισε γρήγορα τις καρδιές των καλλιεργητών λουλουδιών λόγω της άφθονης ανθοφορίας και του αισθητικού σχήματος του θάμνου. Καλλιεργείται παντού λόγω της μεγάλης αντοχής του σε δυσμενείς περιβαλλοντικούς παράγοντες.

Η πετούνια είναι ένα πολυετές φυτό αλλά στη χώρα μας καλλιεργείται συχνά ως ετήσιος. Σε τελική ανάλυση, το φυτό δεν είναι σε θέση να επιβιώσει στο ανοιχτό πεδίο τους σκληρούς χειμώνες. Μπορείτε να σώσετε τον θάμνο, κανονίζοντας για αυτόν τον σωστό χειμώνα στο σπίτι.

Είναι ενδιαφέρον! Υπάρχουν ετήσιες ποικιλίες της περιγραφόμενης καλλιέργειας.

Η πέτρινη πετούνια δεν είναι ιδιότροπο φυτό. Παρ 'όλα αυτά, είναι πιο φανταστικό από όρθιες ποικιλίες θάμνων. Οι ποικιλίες με μακριές βλεφαρίδες χρειάζονται κατάλληλο, αρκετά συχνό πότισμα, προστασία από ασθένειες και παράσιτα και εξασφαλίζοντας πλήρη ανταλλαγή αέρα μεταξύ βλαστών.

Διαφορές από άλλους τύπους πετούνιας

Το Cascade petunia είναι εύκολο να διακριθεί από το θάμνο. Οι βλαστοί των μορφών θάμνων μεγαλώνουν ή προς τα πλάγια, δεν κρέμονται.Τα μαστίγια τους είναι αρκετά κοντά, αλλά δυνατά. Είναι οι ποικιλίες θάμνων που θεωρούνται οι πιο ανεπιτήδευτες και ανθεκτικές. Υπάρχουν παραλλαγές με μικρά απλά λουλούδια και μεγάλα διπλά λουλούδια.

Οι ποικιλίες Ampel συχνά συγχέονται με τη σειρά. Εξετάστε τη διαφορά μεταξύ πέφτοντας και αμπελώδους πετούνιας:

1. Φύλλα. Το Ampel petunia έχει μεγαλύτερα φύλλα. Η διάμετρος τους φτάνει τα 10 εκ. Το σχήμα δεν διαφέρει από την ποικιλία καταρράκτη.
2. Σουτ. Στον αμπελώνα πολιτισμό, είναι λιγότερο ισχυροί, αλλά μάλλον ισχυροί και ευέλικτοι. Το μήκος φτάνει τα 2 μ. Αναπτύσσονται προς τα κάτω.
3. Λουλούδια. Τα λουλούδια στον ίδιο θάμνο συχνά διαφέρουν σε χρώμα και μέγεθος.
4. Σχήμα Μπους. Σε αυτήν την περίπτωση, η βάση του θάμνου δεν μοιάζει με μπάλα, αλλά φαίνεται μάλλον επίπεδη. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι βλαστοί αρχίζουν να πέφτουν από την ίδια τη βάση.
5. Το καλύτερο σημείο προσγείωσης. Το Ampel petunia δεν χρησιμοποιείται για να διακοσμήσει παρτέρια. Φαίνεται καλύτερα σε κρεμαστά γλάστρες.

Τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα αυτού του τύπου πετούνιας

Η πετούνια με πέτρες είναι δημοφιλής στους κηπουρούς. Αυτό οφείλεται σε μια εκτενή λίστα των πλεονεκτημάτων της:

1. Αντοχή. Προσαρμόζεται εύκολα σε αρνητικούς περιβαλλοντικούς παράγοντες. Μπορεί να αναπτυχθεί ακόμη και σε ψυχρές περιοχές της χώρας μας. Αντέχει προσωρινούς παγετούς.
2. Ανεπιτήδευτη. Η φροντίδα της πετούνιας είναι εύκολη. Το φυτό χρειάζεται τακτικό πότισμα και σπάνιο σάλτσα, αλλά δεν πεθαίνει εάν ο κηπουρός δεν τον προσέχει.
3. Μεγάλη άνθιση. Η ποικιλία καταρράκτη ευχαριστεί με την άνθισή της από τον Μάιο έως την έναρξη του παγετού.
4. Άφθονη ανθοφορία. Το φυτό παράγει έναν μεγάλο αριθμό αρκετά μεγάλων λουλουδιών ταυτόχρονα.
5. Ελκυστική εμφάνιση. Λόγω του γεγονότος ότι οι βλαστοί δεν πέφτουν αμέσως, αλλά πρώτα μεγαλώνουν, ο θάμνος έχει ένα όμορφο σχήμα και φαίνεται ελκυστικός ακόμη και στη βάση.
6. Ευστροφία. Η διαδοχική κουλτούρα φαίνεται εξίσου καλή σε κρεμαστά και πατάκια, σε παρτέρια. Θεωρείται ιδανική επιλογή για τη διακόσμηση αλπικών διαφανειών.

Οι επικαλυπτόμενες ποικιλίες έχουν επίσης μειονεκτήματα:

1. Οι διαδοχικές ποικιλίες απαιτούν συχνότερο πότισμα από τις ποικιλίες θάμνων.
2. Λόγω του γεγονότος ότι οι βλεφαρίδες της πετούνιας που αναπτύσσονται σε ένα παρτέρι αγγίζουν το έδαφος, αυξάνεται η πιθανότητα μόλυνσης.
3. Οι διαδοχικές ποικιλίες απαιτούν περισσότερο ελεύθερο χώρο από τις ποικιλίες θάμνων.

Οι καλύτερες ποικιλίες πετούνιας

Υπάρχουν πολλές ποικιλίες πετούνιας. Διαφέρουν στο χρώμα και το μέγεθος των μπουμπουκιών, το μήκος των στελεχών, το σχήμα και ορισμένα άλλα χαρακτηριστικά. Οι πιο δημοφιλείς ποικιλίες παρουσιάζονται στη λίστα:

1. Διπλός καταρράκτης... Το κύριο χαρακτηριστικό είναι τα τεράστια διπλά λουλούδια. Το πράσινο χρώμα είναι σμαραγδένιο. Έχει έντονο άρωμα.
2. Ράμπλιν. Στη βάση, οι βλαστοί αυξάνονται 40 cm, ενώ το μήκος τους φτάνει το 1 m. Τέτοιες παράμετροι σας επιτρέπουν να δημιουργήσετε πρωτότυπες συνθέσεις χρησιμοποιώντας το φυτό. Το πλεονέκτημα θεωρείται παλαιότερη ανθοφορία και μεγάλος αριθμός μπουμπουκιών. Τα λουλούδια αυτής της ομάδας έρχονται σε μια ποικιλία χρωμάτων. Το Ramblin Amethyst είναι ιδιαίτερα δημοφιλές. Η ποικιλία ανταποκρίνεται στο όνομά της με μοβ και λιλά άνθη.
3. Μπλε καταρράκτη... Η ποικιλία μπορεί να διακριθεί από τα μεγάλα μπλε άνθη της που μοιάζουν με γαρίφαλο. Τα πλεονεκτήματα περιλαμβάνουν αντίσταση σε δυσμενείς περιβαλλοντικούς παράγοντες, περιττή φροντίδα.
4. Καταρράκτης Ροζ μαλακό... Ένα ετήσιο υβρίδιο με διπλά λουλούδια. Το φυτό μεγαλώνει καλά, ρίχνει γρήγορα βλαστούς. Σχηματίζει μεγάλα μπουμπούκια.
5. Λευκό χιόνι. Πετούνια με πολύ μεγάλα λευκά άνθη. Διαφέρει σε μεγάλη άνθηση.

Αυξανόμενη τεχνολογία

Ανεξάρτητα από τον τύπο της τεχνολογίας καλλιέργεια Η πέτρινια πέφτοντας είναι η ίδια. Η κουλτούρα θεωρείται ανεπιτήδευτη, αλλά απαιτεί ελάχιστη συντήρηση. Το κύριο πράγμα είναι να το φυτέψετε σωστά.

Βέλτιστες συνθήκες

Η πετούνια είναι ανθεκτική, αλλά όταν δημιουργούνται βέλτιστες συνθήκες, θα ανθίσει πιο άφθονα και θα πετάξει μακρύτερους βλαστούς:

1. Θερμοκρασία. Το φυτό αισθάνεται καλύτερα σε θερμοκρασία + 15 ... + 26 ° С. Επιπλέον, είναι σε θέση να ανεχθεί τους παγετούς στους -10 ° C.Ανεπαρκής ανεκτικότητα στη θερμότητα (+ 40 ° C). Σε αυτήν την περίπτωση, ενδέχεται να προκληθούν εγκαύματα στα φύλλα.
2. Υγρασία. Απαιτείται τακτικό πότισμα. Μπορεί να ανεχθεί βραχυπρόθεσμες ξηρασίες ή υπερχείλιση του εδάφους. Όταν η υγρασία σταματά, αρχίζει να πονάει.
3. Λάμψη. Το φυτό είναι λατρευτό. Στη σκιά, ρίχνει μια μεγάλη ποσότητα πρασίνου, αλλά βάζει λίγους μπουμπούκια.
4. Καιρός... Οι βλαστοί μπορεί να υποστούν ζημιές σε ισχυρό άνεμο ή δυνατή βροχή. Για να αποφευχθεί αυτό, φύτευση σε γλάστρες σε κακές καιρικές συνθήκες καθαρίζεται κάτω από ένα κουβούκλιο.

Απαιτήσεις γλάστρου και εδάφους

Τις περισσότερες φορές, οι πετούνιες καλλιεργούνται σε γλάστρες έξω ή στο μπαλκόνι.... Σε αυτήν την περίπτωση, είναι σημαντικό να επιλέξετε ένα καλό δοχείο έτσι ώστε το φυτό να έχει αρκετό χώρο.

Μόνο ένα φυτό ενηλίκων χωράει σε δοχείο 5 λίτρων. Μέχρι δύο φυτά φυτεύονται σε γλάστρα δέκα λίτρων. Ένα δοχείο με όγκο από 10 l έως 15 l μπορεί να χωρέσει όχι περισσότερα από τρία φυτά, υπό την προϋπόθεση ότι το δοχείο είναι αρκετά ευρύ.

Δεν είναι απαραίτητο να επιλέξετε βαθιά γλάστρες για πετούνια. Το κύριο πράγμα είναι ότι είναι αρκετά ευρύ.

Σημείωση! Οι ποικιλίες Terry απαιτούν περισσότερο ελεύθερο χώρο από τις κανονικές ποικιλίες.

Το υλικό του δοχείου δεν έχει σημασία. Τα πλαστικά δοχεία επιλέγονται συνήθως καθώς είναι ελαφρύτερα και φθηνότερα. Τα κεραμικά δοχεία εμποδίζουν το χώμα να στεγνώσει ή να σταματήσει η υγρασία λόγω της ικανότητας να απορροφά περίσσεια υγρού στους τοίχους και να το αποβάλλει. Ωστόσο, έχουν υψηλότερη τιμή και βάρος.

Είναι σημαντικό να υπάρχουν οπές στο κάτω μέρος του δοχείου φύτευσης. Θα αποτρέψουν το στάσιμο υγρό.

Οι πετούνιες προτιμούν αμμώδη αργιλώδη και αργιλώδη εδάφη, αλλά επίσης αναπτύσσονται σε μαύρο χώμα. Είναι σημαντικό να διασφαλιστεί η ουδέτερη οξύτητα του εδάφους.

Κατά την προετοιμασία ανοιχτού εδάφους, το χώμα σκάβεται το φθινόπωρο, καθαρίζεται από υπολείμματα φυτών, χούμους (5 kg ανά 1 τετραγωνικό μέτρο), ξηρό ασβέστη ή τέφρα (εάν αυξηθεί η οξύτητα), προστίθενται υπερφωσφορικά (30 g ανά 1 τετραγωνικά M). Τα λιπάσματα αναμιγνύονται με χώμα.

Όταν καλλιεργούνται σε μια κατσαρόλα, λαμβάνονται τα ακόλουθα συστατικά για την προετοιμασία της γης:

• 2 κομμάτια χλοοτάπητα
• 2 μέρη φύλλου εδάφους.
• 1 μέρος τύρφης
• 1 μέρος χούμους.

Χρησιμοποιείται επίσης η αποχέτευση. Χύνεται στο κάτω μέρος της κατσαρόλας.

Το χώμα, τα δοχεία και οι αποχετεύσεις απολυμαίνονται. Για να το κάνετε αυτό, χρησιμοποιήστε ένα διάλυμα θειικού χαλκού (1 κουταλιά της σούπας. L ανά 10 λίτρα βραστό νερό) ή ένα σκούρο ροζ διάλυμα υπερμαγγανικού καλίου.

Όροι και κανόνες προσγείωσης

Μπορείτε να αγοράσετε έτοιμα σπορόφυτα πετούνιας στην αγορά. Μερικοί κηπουροί το καλλιεργούν από σπόρους ή βλαστούς από μόνα τους. Συνήθως, τη στιγμή της φύτευσης, το φυτό έχει ήδη ανθίσει μπουμπούκια.

Οι πετούνιες φυτεύονται σε ανοιχτό έδαφος ή γλάστρες στο δρόμο στις αρχές Μαΐου. Σκάψτε τρύπες στο έδαφος ίσο με τον όγκο των δοχείων στα οποία βρίσκονταν τα φυτά.

Τα σπορόφυτα αφαιρούνται από τα δοχεία μαζί με ένα κομμάτι γης, μετά το πότισμα και αφήνουν το υγρό να απορροφηθεί. Μεταμοσχεύεται στις τρύπες, ο ελεύθερος χώρος καλύπτεται με χώμα, χωρίς να εμβαθύνει το κολάρο της ρίζας. Το έδαφος γύρω από τα φυτά συμπιέζεται και ποτίζεται άφθονα.

Στο ανοιχτό χωράφι, τα φυτά φυτεύονται σε απόσταση 12-15 cm μεταξύ τους. Συνιστάται να φυτέψετε πολλά φυτά σε γλάστρα, έτσι ώστε η σύνθεση να φαίνεται πιο υπέροχη.

Περαιτέρω φροντίδα

Η πετούνια απαιτεί ελάχιστη συντήρηση. Η λίστα περιέχει βασικούς κανόνες:

1. Κλάδεμα. Δεν είναι απαραίτητο να τσιμπήσετε μια πεταλούδα. Ωστόσο, προκειμένου να τονωθεί ο σχηματισμός νέων βλεφαρίδων και να γίνει ο θάμνος πιο πλούσιος, ορισμένοι κηπουροί τσίμπημα αμέσως μετά το σχηματισμό του έκτου φύλλου. Να ανανεώσω ανθίζω και για να γίνει πιο άφθονο, πάρτε μαραμένα μπουμπούκια και λοβό σπόρου.
2. Πότισμα. Τις ζεστές μέρες, η πετούνια ποτίζεται καθημερινά. Σε δροσερό καιρό, αρκούν δύο ποτίσματα την εβδομάδα. Κατά μέσο όρο, καταναλώνονται 7 λίτρα νερού ανά φυτό. Νερό χύνεται στον καλλιεργητή έως ότου αρχίσει να ρέει έξω από τις οπές αποστράγγισης.
3. Λίπασμα επιφάνειας. Τα λιπάσματα εφαρμόζονται δύο φορές το μήνα. Εναλλακτικά ορυκτά (που περιέχουν φωσφόρο, κάλιο, μαγνήσιο) και οργανικά (περιττώματα κοτόπουλου, χούμους, μουλεΐνη).
4. Χαλάρωση και βοτάνισμα. Μετά από κάθε πότισμα ή βροχόπτωση, το χώμα χαλαρώνεται για να καταστρέψει τη γήινη κρούστα, η οποία εμποδίζει την κανονική ανταλλαγή αέρα. Κατά τη διαδικασία χαλάρωσης, τα ζιζάνια απομακρύνονται από το παρτέρι.

Πιθανά προβλήματα

Μερικές φορές η πετούνια επηρεάζεται από ασθένειες και παράσιτα. Τα ακόλουθα προβλήματα θεωρούνται τα πιο κοινά:

1. Ψείρα των φυτών. Αποικίες μικρών μαύρων, καφέ ή πράσινων εντόμων εμφανίζονται στους βλαστούς και στη ραφή των φύλλων. Το πρόβλημα συνοδεύεται από την εμφάνιση κολλώδεις κηλίδες και κατσαρώνοντας φύλλα. Για να καταστρέψουν τα παράσιτα, τα λουλούδια ψεκάζονται με σαπουνόνερο (300 g σαπουνιού ανά 10 λίτρα νερού), η έγχυση πιπεριού (1 κιλό λοβό κόκκινο καυτό πιπέρι αλέθεται και χύνεται σε 10 λίτρα νερού, εγχύεται για 10 ημέρες, και 100 g του προκύπτοντος συμπυκνώματος αραιώνεται σε 10 λίτρα νερού με 40 g σαπούνι και χρησιμοποιείται για ψεκασμό).
2. Αράχνη αράχνης. Μπορεί να βρεθεί από τον ιστό αράχνης στη ραφή των φύλλων. Το παράσιτο τρέφεται με το χυμό του φυτού, οδηγώντας στο μαρασμό του. Καταπολεμούν το τσιμπούρι καθώς και την αφίδα.
3. Ωίδιο... Λευκά σημεία εμφανίζονται στο φυτό. Με την πάροδο του χρόνου, γίνονται καφέ. Οι ξηρές κηλίδες εμφανίζονται στις πληγείσες περιοχές, τα φύλλα πέφτουν. Για να αντιμετωπίσετε την ασθένεια χρησιμοποιήστε μυκητοκτόνα ("Quadris", "Fundazol") ή διάλυμα ιωδίου με γάλα.

Μέθοδοι αναπαραγωγής

Η πετούνια πολλαπλασιάζεται με δύο τρόπους - φυτική και γενετική. Στην πρώτη περίπτωση χρησιμοποιούνται βλαστοί και στη δεύτερη σπόροι.

Αναπαραγωγή σπόρων

Οι σπόροι σπέρνονται τον Φεβρουάριο ή στις αρχές Μαΐου... Συνήθως πωλείται ήδη επεξεργασμένο υλικό φύτευσης. Τα οστά που συλλέχθηκαν πρέπει πρώτα να εμποτιστούν για μισή ώρα σε ανοιχτό ροζ διάλυμα υπερμαγγανικού καλίου και στη συνέχεια για 12-24 ώρες με διεγερτικό ανάπτυξης (στο "Epin", "Solution").

Οι σπόροι σπέρνονται σε κοινό δοχείο ή σε τύρφη. Η διαφορά μεταξύ αυτών των μεθόδων έγκειται στο γεγονός ότι στην πρώτη περίπτωση θα πρέπει να βουτήξετε τα φυτά σε μεμονωμένα δοχεία και στη δεύτερη όχι.

Κανόνες καλλιέργειας σποροφύτων:

1. Το δοχείο γεμίζει με αποστράγγιση, χώμα και πότισμα. Οι σπόροι σπέρνονται σε αυλακώσεις βάθους 1 cm σε απόσταση 5 cm μεταξύ τους. Ψεκάζονται με χώμα και ψεκάζονται με διάλυμα διεγέρτη ανάπτυξης.
2. Το δοχείο με τις καλλιέργειες καλύπτεται με φύλλο αλουμινίου και τοποθετείται στο περβάζι. Για καλλιέργεια, χρησιμοποιείται θερμοκρασία δωματίου.
3. Το χώμα υγραίνεται καθώς στεγνώνει από το μπουκάλι ψεκασμού. Οι καλλιέργειες αερίζονται καθημερινά για 15 λεπτά.
4. Όταν εμφανίζονται βλαστοί, ο χρόνος αερισμού αυξάνεται. Στη συνέχεια, το θερμοκήπιο διαλύεται.
5. Για την τόνωση της ανάπτυξης, τα φυτά ψεκάζονται με διάλυμα Epin ή ανοιχτό ροζ διάλυμα υπερμαγγανικού καλίου.
6. Μετά την εμφάνιση τριών πραγματικών φύλλων, τα φυτά βυθίζονται σε ξεχωριστές γλάστρες (τα πλαστικά ποτήρια μιας χρήσης είναι κατάλληλα).
7. Η πετούνια μπορεί να μεταμοσχευτεί σε ένα μεγάλο δοχείο αφού εμφανιστούν έξι φύλλα.

Φυτική διάδοση

Οι βλαστοί πετούνιας μπορούν να ζητηθούν από γείτονες ή να κοπούν από το μητρικό φυτό που σκάβεται και να μεταφερθούν στο σπίτι πέρυσι. Μοσχεύματα ρίζας ως εξής:

1. Τα μοσχεύματα μήκους 10 εκ. Κόβονται από πετούνια, καθαρίζονται από όλα τα φύλλα εκτός από τα δύο κορυφαία.
2. Τα μοσχεύματα βυθίζονται στον διεγέρτη σχηματισμού ρίζας ("Λύση") για μια ημέρα με το σημείο κοπής σε αυτά. Στη συνέχεια, το κόψιμο βυθίζεται σε στάχτη.
3. Τα μοσχεύματα φυτεύονται σε άμμο, η οποία ποτίζεται με νερό σε θερμοκρασία δωματίου. Το δοχείο καλύπτεται με αλουμινόχαρτο ή γυαλί.
4. Όταν το φυτό ριζώνει και αρχίζει να ρίχνει νέα φύλλα, μεταμοσχεύεται σε γλάστρα εδάφους.

Πώς και πότε να συλλέξετε σωστά τους σπόρους

Οι σπόροι πετούνιας συλλέγονται από τις αρχές Ιουνίου μέχρι το τέλος της ανθοφορίας. Το φυτικό υλικό σχηματίζεται σε φρούτα - δίθυρα καψάκια που ανοίγουν όταν είναι ώριμα.

Ποικιλίες Terry μην σχηματίζετε σπόρους. Για τη λήψη υλικού φύτευσης από διπλά άνθη, η γύρη συλλέγεται και μεταφέρεται σε συνηθισμένες ταξιανθίες. Τα φρούτα που προκύπτουν από μια συνηθισμένη πετούνια επικονιάζονται με αυτόν τον τρόπο θα περιέχουν σπόρους από terry φυτά.

συμπέρασμα

Η πέτρινη πετούνια είναι μια από τις ποικιλίες του λουλουδιού κήπου που είναι δημοφιλής σε όλο τον κόσμο.Οι βλαστοί του ανεβαίνουν στη βάση και στη συνέχεια πέφτουν προς τα κάτω. Χάρη σε αυτό, ο πολιτισμός έχει ένα όμορφο σχήμα και χρησιμοποιείται συχνά για τη δημιουργία πρωτότυπων συνθέσεων στο σχεδιασμό τοπίου.

Δεν είναι δύσκολο να αναπτυχθεί μια πετούνια. Το κύριο πράγμα είναι να ποτίζετε και να ταΐζετε το φυτό εγκαίρως.