Υβριδικό κόκκινο Pinotage

Το Pinotage είναι ένα υβρίδιο σταφυλιών της Νοτίου Αφρικής που χρησιμοποιείται για την παραγωγή ερυθρών και ροζέ κρασιών. Τα σταφύλια θεωρούνται γαστρονομικό σύμβολο στην πατρίδα τους · καλλιεργούνται σε μικρές ποσότητες στον Καναδά, τη Ζιμπάμπουε, τη Νέα Ζηλανδία και τις ΗΠΑ. Τα κρασιά από Pinotage χαρακτηρίζονται από πολύπλοκο αρωματικό και αρωματικό μπουκέτο. Οι δοκιμαστές πιάνουν νότες δαμάσκηνων, σοκολάτας, κακάου, φρούτων, μαύρων και κόκκινων μούρων, βελόνες πεύκου, βελανιδιάς και καφέ.

Περιγραφή και ιστορία της δημιουργίας του υβριδίου

Το Pinotage δεν είναι μια ποικιλία, αλλά ένα υβρίδιο σταφυλιών που αποκτήθηκαν διασχίζοντας το Senso και το Pinot noir το 1925. Η συγγραφή ανήκει στον καθηγητή Abraham Perold. Ο συγγραφέας ενήργησε απλά με τον όρο: έβαλε τα ονόματα των ποικιλιών μαζί - Pino και το Ερμιτάζ (η λεγόμενη ποικιλία Senso στη Νότια Αφρική).

Ο Abraham Perold έθεσε τον εαυτό του ως στόχο να δημιουργήσει ένα υβρίδιο με την εξαιρετική γεύση του Burgundy Pinot Noir και τις αποδόσεις του Senso. Ωστόσο, το αποτέλεσμα αποδείχθηκε πολύ μακριά από το αναμενόμενο: τα μούρα είχαν σκούρο δέρμα, το κρασί από αυτά ήταν παχύ, με υψηλή περιεκτικότητα σε τανίνες.

Ο Abraham Perold υπέθεσε ότι ο συνδυασμός του αριστοκρατικού Pinot Noir και του χαρούμενου Senso θα έδινε μια ευγενή και ανεπιτήδευτη αλληλογραφία. Ωστόσο, για σχεδόν μισό αιώνα, αντί της πολυπλοκότητας και της απλότητας, ο Pinotage έδειξε τον εαυτό του να είναι πιο ιδιότροπος Senso και πιο πρωτόγονος από τον Pinot Noir.

Ο καθηγητής φύτεψε τα πρώτα αμπέλια πειραματικών σταφυλιών στον δικό του κήπο και, απογοητευμένος, τα εγκατέλειψε. Λίγα χρόνια αργότερα, ένας άλλος ερευνητής ενδιαφέρθηκε για το υβρίδιο και εμβολιάστηκε η άμπελος σε ρίζες που είναι ανθεκτικές σε μυκητιασικές ασθένειες. Το 1943 έλαβε την πρώτη συγκομιδή. Το αμπέλι φαινόταν δυνατό και υγιές, τα φρούτα ωριμάζουν νωρίς και χαρακτηρίζονται από υψηλή περιεκτικότητα σε ζάχαρη.

Μέχρι το 1980, οι εθνικές ενώσεις οινοποίησης της Νοτίου Αφρικής επικεντρώθηκαν στην παραγωγικότητα των σταφυλιών σε βάρος της ποιότητας. Τα κρασιά από το υψηλής απόδοσης Pinotage διακρίθηκαν από την αντιαισθητική γεύση και το άρωμα, που επηρέασαν αρνητικά τη δημοτικότητά του.

Στη δεκαετία του '60. ΧΧ αιώνα. στο πλαίσιο της πρώτης επιτυχίας, η Νότιος Αφρική καταλήφθηκε από «πυρετό με πινέζες». Το υβρίδιο άρχισε να φυτεύεται μαζικά σε όλους τους αμπελώνες, γεγονός που οδήγησε σε υπερπαραγωγή. Αυτό διευκολύνθηκε από την πρόωρη ωρίμανση, την ταχεία ανάπτυξη της αμπέλου, ένα υψηλό επίπεδο περιεκτικότητας σε ζάχαρη στα μούρα και τη δυνατότητα απόκτησης κρασιών με παχύ χρώμα. Η χαρά των οινοποιών σκοτεινόταν από νότες ακετόνης, διακόπτοντας τη γεύση ενός νεαρού ποτού και την επίγευση του σκουριασμένου σιδήρου μετά τη ζύμωση σε χαμηλή θερμοκρασία.

Οι οινοποιοί ανησυχούσαν τόσο πολύ με το υβρίδιο που σταμάτησαν να προσπαθούν να πάρουν ένα περισσότερο ή λιγότερο ανεκτό αποτέλεσμα από αυτό. Μόνο οι σπάνιες εταιρείες δεν σταμάτησαν να πειραματίζονται για να δημιουργήσουν ποιοτικό ποτό. Ως αποτέλεσμα, η έκταση του αμπελώνα μειώθηκε στο 2% και το Pinotage ήταν στα πρόθυρα της εξαφάνισης.

Στη δεκαετία του '90. οι τάσεις του κρασιού έχουν μετατοπίσει την εστίαση στην ποιότητα. Το 1995, ιδρύθηκε η Ένωση Pinotage. Περιλαμβάνει κατασκευαστές που έχουν ενώσει τις δυνάμεις τους για να αναπτύξουν και να διαδώσουν το υβρίδιο. Από το Pinotage, άρχισαν να προετοιμάζονται ελαφριά και πλούσια κρασιά τανίνης με δυνατότητα γήρανσης.

Στο Stellenbosch, το υβρίδιο αναμιγνύεται με ποικιλίες Cabernet Sauvignon και Shiraz για να παράγει υψηλής ποιότητας μείγματα για κρασιά με υπέροχη γεύση.

Οι αμπελώνες Pinotage συγκεντρώνονται κυρίως στη Νότια Αφρική. Εκτός της χώρας, το υβρίδιο είναι λιγότερο κοινό. Μικρές φυτείες βρίσκονται στη Νέα Ζηλανδία (Hawke's Bay και Auckland), Ζιμπάμπουε, Ισραήλ και Καλιφόρνια.

Σημαντικές ημερομηνίες για το σχηματισμό του υβριδίου:

• 1925 - το έτος εμφάνισης του Pinotage.
• 1941 - έτος δημιουργίας του πρώτου κρασιού στο Έλσενμπουργκ.
• 1959 - νίκη στην κύρια έκθεση κρασιού στη Νότια Αφρική.
• 1961 - έτος παραγωγής του πρώτου εμπορικού κρασιού Lanzerac Pinotage.
• 1991 - το πρώτο χρυσό μετάλλιο στο Διεθνή Διαγωνισμό Οίνου & Πνευμάτων στο Λονδίνο.

Το υβρίδιο οφείλει την αναγέννησή του στον Beyers Truter, τον ιδρυτή της Canoncop. Ένιωσε εξαιρετικές δυνατότητες στο Pinotage και είδε σε αυτό το μέλλον της Νότιας Αφρικής. Το 1999 πραγματοποιήθηκε η πρώτη διεθνής γευσιγνωσία κρασιού από το Pinotage. Το κρασί από τη Νέα Ζηλανδία κέρδισε την τυφλή δοκιμή, ενώ ποτά από τη Νότια Αφρική πήραν θέσεις II και III.

Αναφορά. Στη Νότια Αφρική, το υβρίδιο καλλιεργείται στην περιοχή του Κέιπ Τάουν και του Stellenbosch. Εδώ είναι η πιο ευνοϊκή περιοχή με μια ποικιλία εδαφών, η εγγύτητα δύο ωκεανών, βουνά και ένα κατάλληλο κλίμα.

Χαρακτηριστικά του υβριδικού Pinotage

Το Pinotage είναι ένα τεχνικό κόκκινο υβρίδιο σταφυλιών μέσης ωρίμανσης που είναι ευρέως διαδεδομένο στη Νότια Αφρική, τον Καναδά, τη Βραζιλία, τις ΗΠΑ, τη Νέα Ζηλανδία, τη Ζιμπάμπουε, την Αυστραλία.

Το αμπέλι χαρακτηρίζεται από μεσαίο σθένος. Οι λήψεις είναι ευθείες, ωριμάζουν εντελώς, δίνουν ένα μέσο αριθμό βημάτων. Το στέμμα ενός νεαρού βλαστού είναι πράσινο, με χάλκινο άκρο.

Η λεπίδα των φύλλων είναι μεσαίου μεγέθους, πέντε λοβούς, έντονα τεμαχισμένη. Η εγκοπή πετιολάτου έχει σχήμα λύρας. Το πίσω μέρος του φύλλου καλύπτεται με αδύναμο άκρο, κυρίως κατά μήκος των φλεβών.

Τα άνθη είναι αμφιφυλόφιλα, δεν χρειάζονται επιπλέον επικονίαση.

Οι συστάδες είναι μεσαίου μεγέθους, χαλαρές έως μέσες πυκνότητες. Το σχήμα είναι κυλινδρικό ή κυλινδρικό-κωνικό.

Τα μούρα είναι μικρά ή μεσαία, οβάλ. Το δέρμα είναι παχύ, σκούρο μπλε, με ισχυρή κηρώδη επίστρωση. Ο πολτός είναι ζουμερός, χυμός άχρωμος.

Το υβρίδιο χαρακτηρίζεται από αυξημένη αντοχή σε μυκητιασικές ασθένειες, αλλά σε δυσμενή χρόνια πάσχει από ωίδιο.

Μέση αντοχή στον παγετό. Οι θάμνοι μπορούν να αντέξουν θερμοκρασίες έως -19 ... -20 ° C. Σε περιοχές προστατευμένης αμπελουργίας, ο πολιτισμός χρειάζεται καταφύγιο.

Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα

Οφέλη:

• αντοχή σε μυκητιακές ασθένειες
• υψηλή παραγωγικότητα
• πλούσια παλέτα γεύση και άρωμα;
• αντοχή στον παγετό και την ξηρασία.
• ανεπιτήδευτη φροντίδα.

Μειονεκτήματα:

• την εμφάνιση επίγευσης ακετόνης και ακρυλικής βαφής ως αποτέλεσμα της ζύμωσης σε χαμηλές θερμοκρασίες ·
• τάση για ιογενείς λοιμώξεις.

Κρασί από Pinotage

Δεδομένου ότι τα αφρικανικά εδάφη είναι ανεπαρκώς ανεπτυγμένα, αυξάνεται η πιθανότητα δημιουργίας ενός πραγματικού «ορυχείου χρυσού» οινοποίησης σε αυτήν την περιοχή. Το Pinotage έχει αποκτήσει φήμη ως το κύριο γαστρονομικό σύμβολο της Νότιας Αφρικής, μαζί με διαμάντια. Οι αμπελώνες αντιπροσωπεύουν μόνο το 1% των παγκόσμιων φυτεύσεων, αλλά η χώρα κατατάσσεται 8η στην παραγωγή κρασιού.

Ενδιαφέρων! Πάνω από την είσοδο στην αίθουσα γευσιγνωσίας της εταιρείας Kanonkop, υπάρχει μια επιγραφή: «Το Pinotage είναι ο χυμός των γυναικείων φιλιών και των καρδιών του λιονταριού. Αφού το πιείτε, θα αποκτήσετε μια αθάνατη ψυχή. "

Εκτός από το οινοποιείο Canonkop, οι ακόλουθες εταιρείες ασχολούνται με την παραγωγή κρασιών από Pinotage: Simonsig, Fairview, L'Avenir, Bucksberg, Kaapzicht, Jordan, Graham Beck, Spice Root και Stellenzicht "(Κάτοχος ρεκόρ για χρυσά μετάλλια). Υπάρχουν καινοτόμοι στο Simonsig. Διαθέτουν το πρωτάθλημα της σαμπάνιας της Νότιας Αφρικής, οπότε παίρνουν με τόλμη το Pinotage.

Με τη σωστή εργασία με ένα υβριδικό, είναι δυνατό να αποκτήσετε μια ποικιλία κρασιών. Οι νέοι Pinotage εκπλήσσουν με τη δροσιστική, ξινή, γεύση και άρωμα φρούτων και μούρων, και θυμίζουν το Beaujolais Nouveau. Το Aged Pinotage έχει μια βαθιά, βελούδινη γεύση τανίνης με νότες μαύρης σοκολάτας και μπαχαρικών, που θυμίζει κρασιά Rhone Valley. Το Pinotage χρησιμοποιείται επίσης για τη δημιουργία αφρωδών και ροζέ κρασιών.

Το κρασί από Pinotage χαρακτηρίζεται από υψηλό δυναμικό γήρανσης σε δρύινα βαρέλια. Το καλό κρασί έχει ένα φωτεινό και αναγνωρίσιμο μπουκέτο. Ο οινολόγος Michel Rolland χαρακτήρισε το Pinotage «βόμβα φρούτων». Αυτή η έκφραση συλλαμβάνει τέλεια την ουσία του κρασιού. Το άρωμά του αποτυπώνει τραγανές νότες από μαύρα μούρα, που αναμιγνύονται χαριτωμένα με τόνους μπανάνας και μπαχαρικά.

Το χρώμα του ποτού κυμαίνεται από ανοιχτό κόκκινο έως μοβ-κόκκινο. Μυρίζει μαυρισμένο δέρμα και βατόμουρα, καπνό και δρυς. Στον ουρανίσκο, υπάρχουν νότες σταφίδων εμποτισμένων με κρασί με μπαχαρικά, σοκολάτα και marshmallows μήλου με φόντο φρέσκα φρούτα. Το άρωμα δείχνει νότες από βιολέτες, βελόνες πεύκου, κανέλα.

Αναφορά. Τα σταφύλια χαρακτηρίζονται από υψηλή οξύτητα και έντονη καρποφορία. Παρά την πρόωρη ωρίμανση, η λεπτή παρουσία του «ευγενικού σήματος» μπορεί να καταστρέψει το κρασί, δίνοντάς του τη μυρωδιά της καμένης γης και του καψίματος.

Μερικοί δοκιμαστές ανιχνεύουν ισχυρούς τόνους ακετόνης και μόσχου στο κρασί, οι οποίοι αντικαθίστανται από μπανάνα ή κόκκινα μούρα και μπανάνα. Η γεύση του ποτού είναι φρέσκια, με νότες δαμάσκηνων, μούρων και σοκολάτας. Οι τανίνες είναι ευδιάκριτες και η επίγευση είναι αλκοολική, μακρά, θυμίζει κονιάκ. Άλλοι έχουν πάρει νότες από ωμό λουκάνικο, καραμέλα και βατόμουρο, σε συνδυασμό με τη γλυκιά γεύση της καμένης ζάχαρης.

Στο σπίτι, τα κρασιά Pinotage συνδυάζονται με ποικιλία πιάτων: αντιλόπη jerky, ολλανδικά λουκάνικα χοιρινού κρέατος, αρνί, ινδικό πικάντικο ρύζι, κάρυ, μπριζόλες στρουθοκαμήλου, κουμκουάτ, μαρούλα, μαρμελάδα rambutan. Το Pinotage σερβίρεται στο τέλος του γεύματος ως πεπτικό.

Φύτευση δενδρυλλίων

Το Pinotage φυτεύεται σύμφωνα με τους γενικούς κανόνες. Το υβρίδιο είναι ανεπιτήδευτο στη σύνθεση του εδάφους, ικανό να προσαρμοστεί σε οποιεσδήποτε συνθήκες. Προσγείωση εκτέλεση τον Απρίλιο. Ο χώρος είναι προ-οργωμένος και σχηματίζονται τρύπες μεγέθους 80x80 εκ. Κάθε 1,5 μ. Η αποχέτευση τοποθετείται στο κάτω μέρος - θρυμματισμένη πέτρα ή σπασμένο τούβλο. Ένα στρώμα εύφορου εδάφους χύνεται στην κορυφή. Ένας σωλήνας οδηγείται στην οπή για το πότισμα των νεαρών δενδρυλλίων, ένα στρώμα γης χύνεται έτσι ώστε 50 cm να παραμείνει στις άκρες και να ποτίζεται άφθονα.

Αφού το νερό απορροφηθεί πλήρως, φυτεύεται το δενδρύλλιο, ισιώνοντας το ριζικό σύστημα. Στη συνέχεια, το λάκκο γεμίζει στο χείλος με χώμα και ποτίζεται ξανά. Τα νεαρά φυτεύουν νερό και χαλαρώνουν το χώμα κάθε δεύτερη μέρα.

Λεπτές λεπτομέρειες περαιτέρω φροντίδας

Κανόνες υβριδικής φροντίδας:

1. Το Pinotage χρειάζεται τακτικό αλλά μέτριο πότισμα. Κατά τις ξηρές περιόδους, αυξάνεται η συχνότητα ποτίσματος. Για τη διευκόλυνση της συντήρησης, ένα σύστημα στάγδην εγκαθίσταται στον ιστότοπο, συχνά ασκείται ψεκασμός.
2. Το χώμα είναι λερωμένο με σανό, πριονίδι, ξηρό γρασίδι για να διατηρήσει την υγρασία.
3. Τα οργανικά και τα μέταλλα χρησιμοποιούνται ως κορυφαία σάλτσα. Πριν από την ανθοφορία, τα σταφύλια γονιμοποιούνται με διάλυμα περιττωμάτων πουλιών σε αναλογία 1:15. Κατά τη διάρκεια της ανθοφορίας, οι θάμνοι τροφοδοτούνται με ένα μείγμα 100 g ουρίας, 60 g υπερφωσφορικού, 30 g θειικού καλίου ανά 10 λίτρα νερού.
4. Τα σταφύλια μπορούν να αντέξουν τους παγετούς στους -20 ° C. Χρειάζεται προστασία για το χειμώνα όταν καλλιεργείται στον τομέα της προστατευτικής αμπελουργίας. Για να το κάνετε αυτό, χρησιμοποιήστε αγρόνημα ή χοντρό πλαστικό περιτύλιγμα.

Κλάδεμα

Όταν μεγαλώνεις Το Pinotage χρησιμοποιεί ένα σύστημα διαχείρισης αμπέλων από έναν θάμνο που ονομάζεται "maroget", χαρακτηριστικό του νότου της Γαλλίας. Ο θάμνος απελευθερώνεται από αδύναμους βλαστούς αφαιρώντας τους στη βάση. Ισχυροί και υγιείς βλαστοί επιλέγονται από τους υπόλοιπους βλαστούς, χωρίς να προσέχουν τη θέση τους και να τους κόβουμε σε μεγάλες βλεφαρίδες.

Σε πέργκολα σε 4 επίπεδα, σχηματίζονται 4 αμπέλια και τοποθετούνται στις δύο κατώτερες βαθμίδες. Οι πράσινοι βλαστοί είναι δεμένοι στα δύο ανώτερα επίπεδα. Τα αμπέλια φρούτων στριφογυρίζουν γύρω από το σύρμα και στερεώνουν τα άκρα τους, διασφαλίζοντας ότι τα αμπέλια δύο παρακείμενων θάμνων αγγίζουν. Μετά το καλτσοδέτα, οι υπόλοιποι βλαστοί αποκόβω.

Τα οφέλη του κλάδεμα:

• ένας μεγάλος αριθμός ματιών και βλαστών στον θάμνο.
• χωρίς αντικατάσταση κόμβων και μακροχρόνιων αγκώνων και μανικιών.
• καρποφορία αποκλειστικά σε δυνατούς βλαστούς.
• η ικανότητα να αναζωογονεί γρήγορα τους θάμνους.

Μειονεκτήματα:

• κόπο κοπής
• τυχαία ζημιά που προκλήθηκε ·
• τη δυνατότητα χρήσης της τεχνικής αποκλειστικά σε ποικιλίες υψηλής απόδοσης.

Έλεγχος ασθενειών και παρασίτων

Το Pinotage είναι ένα ανθεκτικό υβρίδιο, αλλά είναι επιρρεπές σε ορισμένες ιογενείς λοιμώξεις. Για την πρόληψη της μόλυνσης, συνιστάται η απομάκρυνση των ζιζανίων, η προστασία του εδάφους και η αποφυγή υπερχείλισης.Δεν υπάρχει θεραπεία για ιογενείς λοιμώξεις σταφυλιών.

Το πιο επικίνδυνο παράσιτο των σταφυλιών είναι η φυλλοξήρα, που ζει στο ρίζωμα. Το δεύτερο κοινό όνομα για το παράσιτο είναι η αφίδα σταφυλιού. Χαρακτηρίζεται από αστραπιαία εξάπλωση και οδηγεί στο θάνατο των θάμνων. Το κύριο σημάδι της λοίμωξης είναι η ανάπτυξη στις ρίζες. Για την καταστροφή του χρησιμοποιήστε εντομοκτόνα "Cypermethrin", "Deltamethrin", "Metaphos", "Aktara", "Insector" και βιολογικά προϊόντα "Bitoxibacillin", "Fitoverm", "Borey Neo".

Φυλοξέρα

Συγκομιδή και αποθήκευση

Οι δέσμες κόβονται με αιχμηρό εργαλείο σε ξηρό καιρό και αποστέλλονται αμέσως για ανακύκλωση. Οι τεχνικές ποικιλίες σταφυλιών δεν αποθηκεύονται για μεγάλο χρονικό διάστημα, χρησιμοποιούνται κυρίως για την παραγωγή κρασιού.

συμπέρασμα

Το Pinotage είναι ένα υβρίδιο τεχνικών κόκκινων σταφυλιών με εκπληκτική ιστορία ανάπτυξης. Πολλοί οινοποιοί εγκατέλειψαν, δεν ξέρουν τι να κάνουν με αυτό και πώς να επιτύχουν το αποτέλεσμα. Συχνά στο κρασί υπήρχαν νότες βερνικιού νυχιών ή ακρυλικής βαφής αντί των αναμενόμενων τόνων φρούτων και μούρων. Μέσω δοκιμής και σφάλματος, διαπιστώθηκε ότι η γεύση και το άρωμα του ποτού εξαρτάται από τη θερμοκρασία ζύμωσης. Ο οινολόγος Michel Rolland χαρακτήρισε το Pinotage «βόμβα φρούτων» και προσδιόρισε τα κύρια χαρακτηριστικά γεύσης του: νότες μαύρων μούρων και αποξηραμένων φρούτων, τόνους μπανανών και μπαχαρικών.

Η καλλιέργεια χαρακτηρίζεται από ισχυρή ανοσία, αλλά είναι ευαίσθητη σε ιογενείς λοιμώξεις εάν παραβιάζονται οι γεωργικές πρακτικές. Στη φροντίδα, τα σταφύλια είναι ανεπιτήδευτα, μπορούν να προσαρμοστούν σε οποιονδήποτε τύπο εδάφους, αλλά δείχνει τα καλύτερα αποτελέσματα όταν καλλιεργούνται στη Νότια Αφρική.