Το διάσημο σταφύλι Malbec

Το Malbec είναι μια τεχνική ποικιλία σκούρου σταφυλιού που προέρχεται από τη Γαλλία με τον δικό του μοναδικό χαρακτήρα. Η κουλτούρα πήρε τον «δεύτερο άνεμο» της στην Αργεντινή, όπου πήρε με σιγουριά τη θέση της κορυφαίας ποικιλίας. Σε αυτήν τη χώρα τα σταφύλια αποκάλυψαν τις δυνατότητές τους με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, χάρη στο κατάλληλο κλίμα και το βραχώδες έδαφος.

Ιστορία και περιγραφή της ποικιλίας σταφυλιών Malbec

Το σταφύλι Malbec είναι γνωστό σε πολλές χώρες. Σύμφωνα με το μύθο, το αμπέλι ήρθε στη Γαλλία χάρη στον ουγγρικό αγρότη Malbec, ο οποίος άρχισε να την καλλιεργεί. Αρχικά, τα σταφύλια χρησιμοποιήθηκαν για να εξισορροπήσουν τη γεύση των κρασιών από άλλες ποικιλίες.

Με την πάροδο του χρόνου, ο πολιτισμός ριζώθηκε στη Γαλλία και τώρα καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος των φυτεύσεων στην περιοχή Cahors, και στο Μπορντό συγκαταλέγεται στις 6 επιτρεπόμενες ποικιλίες. Εδώ η ποικιλία καλλιεργείται με το όνομα Cot.

Αναφορά. Η ποικιλία Malbec έχει και άλλα ονόματα. Στη Γαλλία, εκτός από το Cot, ονομάζεται Pressac, Quercy, Auxerrois. Το διαδεδομένο Pied Noir σημαίνει "μαύρο πόδι".

Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή, η συγγραφή ανήκει σε Γάλλους κτηνοτρόφους. Το Malbec αποκτήθηκε με τη διασταύρωση ποικιλιών με καθυστέρηση και μεσαία ωρίμανση. Το φυτό ανήκει στην ομάδα της Δυτικής Ευρώπης και καλλιεργείται στη Γαλλία, την Αργεντινή, τη Χιλή, τις ΗΠΑ, τη βόρεια Ιταλία.

Η Malbec έχει βιώσει σκαμπανεβάσματα. Το 1956, οι παγετοί κατέστρεψαν περίπου το 75% των θάμνων στην Ευρώπη, οπότε οι καλλιεργητές άλλαξαν σε πιο ανθεκτικές και ανθεκτικές στον παγετό ποικιλίες.

Στα μέσα του 19ου αιώνα, ο πολιτισμός ήρθε στην Αργεντινή χάρη στον Michel Pouget. Σε αυτή τη χώρα ξεκίνησε μια νέα πορεία ανάπτυξης. Εδώ τα μούρα ωριμάζουν καλύτερα, αποκτούν μέγιστο άρωμα, χρώμα και ζουμερότητα. Η έκταση των αμπελώνων στην Αργεντινή καλύπτει περισσότερα από 28 χιλιάδες εκτάρια. Στην επαρχία Μεντόζα, καλλιεργείται το 80% όλων των φυτειών. Υπάρχουν 22 επίσημα καταχωρημένοι κλώνοι της ποικιλίας στη χώρα.

Στη δεκαετία του '80 του εικοστού αιώνα, οι οινοποιοί της Αργεντινής αρνήθηκαν να καλλιεργήσουν το Malbec λόγω των χαμηλών προοπτικών του και άρχισαν να καταστρέφουν σκόπιμα τους αμπελώνες. Από ένα θαύμα, επέζησαν περίπου 10 χιλιάδες στρέμματα. Μετά από λίγα χρόνια, οι Αργεντινοί συνειδητοποίησαν το λάθος τους και άρχισαν να αποκαθιστούν τους χαμένους. Τα κρασιά από αυτήν την ποικιλία έχουν γίνει τόσο δημοφιλή που έπρεπε να φυτέψουν βιαστικά νέους θάμνους, οι οποίοι έχουν λιγότερες δυνατότητες σε σύγκριση με την παλιά αμπέλου.

Χαρακτηριστικά της ποικιλίας Malbec:

1. Οι θάμνοι δεν είναι ψηλοί, χαρακτηρίζονται από ασήμαντη δύναμη ανάπτυξης. Η καλλιέργεια προτιμά τη σκίαση και μεγαλώνει καλύτερα στα υψίπεδα με σημαντικές διακυμάνσεις στις θερμοκρασίες νύχτας και ημέρας.
2. Τα φύλλα έχουν μεσαίο μέγεθος, ελαφρώς χωνί ή επίπεδο με καμπύλες άκρες προς τα κάτω. Η τομή είναι διαφορετική: το φύλλο είναι ολόκληρο ή με βαθιές τομές, τριών και πέντε λοβών. Η επιφάνεια είναι τσαλακωμένη, δικτυωτή με αδύναμο άκρο ιστού αράχνης.
3. Η εγκοπή μίσχου είναι ανοιχτή, σε σχήμα λύρας ή θολωτή.
4. Τα άνθη είναι αμφιφυλόφιλα, δεν απαιτούν επιπλέον επικονίαση.
5. Οι δέσμες είναι μεσαίες ή μικρές, κωνικές ή γενικά κωνικές, χαλαρές.
6. Τα μούρα έχουν μεσαίου μεγέθους, στρογγυλό, σκούρο μπλε ή μαύρο χρώμα με μια παχιά κηρώδη άνθιση. Μήκος - 1,6 cm, βάρος - 4-6 g.
7. Το πάχος του δέρματος είναι μέτριο. Ο πολτός είναι ζουμερός, λιώνει στο στόμα. Ανάκρουση χυμός - 90%. Το χρώμα γίνεται σχεδόν μελάνι.
8. Περίοδος ωρίμανσης - 141-155 ημέρες από τη στιγμή της εκκόλαψης έως την πλήρη ωρίμανση με το άθροισμα των ενεργών εποχιακών θερμοκρασιών 2800-3050 ° С.
9. Οι βλαστοί ωριμάζουν πλήρως, μεγαλώνουν 10-12 cm.
10. Η παραγωγικότητα είναι ασταθής λόγω της τάσης πτώσης των λουλουδιών - 40-160 centres / ha.
11. Χαμηλή αντοχή σε ωίδιο, ανθρακινόζη και γκρίζα σήψη, ωίδιο έως ωίδιο.
12. Το Malbec δεν είναι ανθεκτικό στους παγετούς του χειμώνα και τους παγετούς στα τέλη της άνοιξης.

Η φωτογραφία δείχνει την ποικιλία σταφυλιών Malbec.

Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα

Τα πλεονεκτήματα της ποικιλίας:

• κατάλληλο για την παραγωγή κρασιού με πλούσια γεύση και άρωμα φρούτων και μούρων.
• αντοχή στην ξηρασία
• δεν χρειάζεται πρόσθετη επικονίαση ·
• υψηλή απόδοση χυμού μούρων
• τη δυνατότητα ανάπτυξης σε πετρώδες έδαφος.

Μειονεκτήματα:

• η τάση για αποβολή λουλουδιών απαιτεί συνεχή φεύγοντας πίσω από τις προσγειώσεις ·
• χαμηλή αντοχή σε μυκητιακές ασθένειες και παγετό.
• ασταθής απόδοση.

Κρασί Malbec

Το μυστικό για την επιτυχία των σταφυλιών Malbec έγκειται στον προβληματισμό του χαρακτήρα κάθε αναπτυσσόμενης περιοχής.... Η τεχνική ποικιλία με πλούσια μούρα είναι κατάλληλη για την παραγωγή κρασιών με συμπυκνωμένη γεύση και άσχημο άρωμα. Το μπουκέτο περιέχει νότες πικάντικης, σοκολάτας, μαρμελάδας, κερασιάς, δαμάσκηνου, βελανιδιάς και βανίλιας. Τα κρασιά χαρακτηρίζονται από υψηλό δυναμικό γήρανσης.

Συγκομιδή στην κοιλάδα Uco της Αργεντινής, έχει εξαιρετική οξύτητα και περιέχει τανίνες που τυλίγουν. Το χρώμα του ποτού είναι βαθύ, ισορροπημένο και πλούσιο.

Στις νότιες περιοχές της Μεντόζα, το Malbec ωριμάζει νωρίς, χαρακτηρίζεται από αυξημένη περιεκτικότητα σε σάκχαρα και χαμηλή οξύτητα.

Αναφορά. Στην Αργεντινή, υπάρχουν αρκετές αμπελουργικές περιοχές που ελέγχουν την προέλευση των οίνων (DOC). Μία από αυτές τις περιοχές είναι το Lujan de Cuyo. Εδώ οι αμπελώνες βρίσκονται σε βραχώδες έδαφος και το χρώμα του κρασιού είναι σχεδόν μαύρο.

Το ποτό σταφυλιού Malbec που παρασκευάζεται χωρίς γήρανση σε βαρέλια συνιστάται να καταναλώνεται όλο το χρόνο. Το κρασί, παλαιωμένο για 3-4 μήνες, αποθηκεύεται σε φιάλες για 2-3 χρόνια, με μακρά περίοδο γήρανσης (έως ένα έτος) - έως 10 χρόνια.

Τα κρασιά Malbec είναι μεσαίας τιμής, καθιστώντας τα εναλλακτικά για τα πιο ακριβά ποτά. Είναι ενδιαφέρον ότι το άρωμα αλλάζει με το κλίμα. Όταν καλλιεργείται σε πιο δροσερή Γαλλία, λαμβάνεται ένα κρασί με νότες σμέουρων και κερασιών. Το κρασί της Αργεντινής μυρίζει σαν δαμάσκηνα και βατόμουρα. Όσο μεγαλύτερη είναι η γήρανση, τόσο ισχυρότερες είναι οι νότες καπνού, καρύδας και βανίλιας.

Το Malbec σερβίρεται με κόκκινο κρέας, σκληρά τυριά, ζυμαρικά με παχιά σάλτσα ντομάτας. Θερμοκρασία ποτού - + 17 ... + 21 ° С.

Φύτευση δενδρυλλίων

Η ποικιλία δείχνει την καλύτερη παραγωγικότητα όταν οι αμπελώνες βρίσκονται στους λόφους της νότιας πλευράς της περιοχής, προστατευμένοι από τους γιγαντιαίους ανέμους... Οι θάμνοι δεν ανέχονται τα ρεύματα και αντιδρούν με μείωση του ρυθμού ανάπτυξης και της γεύσης των μούρων. Ένας κατάλληλος τύπος εδάφους είναι η μαύρη γη ή το βραχώδες έδαφος με πολλή άμμο.

Η προσγείωση εκτελείται μοσχεύματα... 24 ώρες πριν, είναι εμποτισμένα σε διεγερτικό ανάπτυξης ("Epine"). Στο χώρο σχηματίζονται λάκκοι διαστάσεων 70x70 εκ. Στο κάτω μέρος τοποθετείται αποχέτευση (θρυμματισμένη πέτρα ή σπασμένο τούβλο). Η γη αναμιγνύεται με ένα διάλυμα μουλίνης (1:10). Ένα στρώμα καθαρού εδάφους χύνεται στην κορυφή, στη συνέχεια φυτεύεται μια κοπή με ένα ανεπτυγμένο ριζικό σύστημα και καλύπτεται με χώμα στο επίπεδο του κολάρου ρίζας. Το χώμα συμπιέζεται και ποτίζεται άφθονα με νερό.

Η φύτευση πραγματοποιείται τη δεύτερη δεκαετία Απριλίου - μέσα Μαΐου, καθώς το φυτό δεν ανέχεται καλά τους παγετούς επιστροφής. Οι συγκεκριμένες ημερομηνίες εξαρτώνται από το κλίμα της περιοχής.

Λεπτές λεπτομέρειες περαιτέρω φροντίδας

Ο αμπελώνας χρειάζεται μέτριο πότισμα. Ο καλύτερος τρόπος είναι να εγκαταστήσετε ένα σύστημα στάγδην και να ψεκάσετε το πότισμα κατά τη διάρκεια μιας παρατεταμένης ξηρασίας.

Το κορυφαίο ντύσιμο εφαρμόζεται τρεις φορές ανά σεζόν, λαμβάνοντας υπόψη την εποχή ανάπτυξης:

• στην αρχή του σχηματισμού φύλλων, οι θάμνοι γονιμοποιούνται με παράγοντες που περιέχουν άζωτο (20 g υπερφωσφορικού και 15 g άλατος καλίου ανά 10 λίτρα έτοιμου διαλύματος κοπριάς κοτόπουλου).
• κατά το σχηματισμό ωοθηκών - φωσφορικό (60 g υπερφωσφορικού και 30 g θειικού καλίου ανά 10 λίτρα νερού).
• κατά την καρποφορία - ποτάσα (100 g υπερφωσφορικού και 50 θειικού καλίου ανά 10 λίτρα νερού).

Κλάδεμα

Οι βλαστοί ωριμάζουν γρήγορα, επομένως κλάδεμα πραγματοποιείται τρεις φορές το χρόνο: την άνοιξη, αφαιρούνται τα νεκρά και τα εξασθενημένα κλαδιά, το καλοκαίρι συντομεύονται μετά την εμφάνιση των πρώτων ωοθηκών, το φθινόπωρο - μετά τη συγκομιδή.

Οι αμπελουργοί προτείνουν τη χρήση μιας τεχνικής μικρού κλαδέματος, γνωστή ως "on the knot". Μετά από μια τέτοια διαδικασία, 2-4 μάτια παραμένουν στους βλαστούς. Τα στρώματα από το πρώτο μάτι σπάζουν με το χέρι έτσι ώστε το αμπέλι να μεγαλώνει μέσα στον θάμνο και όχι προς τα έξω.

Χειμώνας

Στα τέλη του φθινοπώρου, αρχίζουν να προετοιμάζουν τα αμπέλια για το χειμώνα: ποτίζουν το έδαφος άφθονα και φτιάχνουν καταφύγιο από κλαδιά ερυθρελάτης, σχιστόλιθο, άχυρο, αγρόνημα ή πυκνή μεμβράνη. Για την κυκλοφορία του αέρα, ένας αεραγωγός αφήνεται και κλείνει όταν η θερμοκρασία του αέρα πέσει κάτω από -18 ° C.

Έλεγχος ασθενειών και παρασίτων

Η χαμηλή αντοχή στο ωίδιο και το ωίδιο απαιτεί προληπτικό επεξεργασία φύτευση "Ridomil", υγρό Μπορντό, παρασκευάσματα με κολλοειδές θείο.

Τα σταφύλια δεν είναι ανθεκτικά στα παθογόνα της ανθρακόζης (σημάδια - σκοτεινά σημεία στα φύλλα και τα μούρα) και γκρίζα σήψη (γκρι-καφέ άνθιση στους βλαστούς και τα μούρα). Για τη θεραπεία της ανθρακινόζης, χρησιμοποιούνται τα "Acrobat" και "Antracol", γκρίζα σήψη - "Thanos", "Horus", "Strobi", "Baylon", "Topsin-M", "Rubigan".

Συμβούλιο. Για την προστασία της σοδειάς από τις επιθέσεις σφήκες, κάθε δέσμη τοποθετείται σε ένα λεπτό πλέγμα ή υφασμάτινη σακούλα.

Ένας κίνδυνος για τον πολιτισμό αντιπροσωπεύεται από τις κάμπιες του σταφυλιού. Τα παράσιτα τρέφονται με λουλούδια και μούρα, καταστρέφοντας έως και το 40% της καλλιέργειας. Γκρίζα σήψη αναπτύσσεται σε κατεστραμμένα μούρα.

Τα εντομοκτόνα χρησιμοποιούνται για τη θανάτωση εντόμων (Zolon, Fury, Talstar, Angio 247) και βιολογικών προϊόντων (Fitoverm, Lepidocid, Aktofit, Bitoxibacillin).

Συγκομιδή και αποθήκευση

Είναι ανεπιθύμητο να αφήσετε τη σοδειά Malbec στον θάμνο λόγω της τάσης να πέσουν και να σπάσουν τα μούρα. Συλλέγεται στα τέλη του φθινοπώρου και αποστέλλεται αμέσως για μεταποίηση, καθώς τα σταφύλια βιομηχανικών ποικιλιών δεν υπόκεινται σε μακροχρόνια αποθήκευση.

Παρόμοιες ποικιλίες

Υπάρχουν πολλές ποικιλίες που έχουν παρόμοια χαρακτηριστικά με το σταφύλι Malbec:

1. Σιράζ ή Σίρα - κόκκινο βαθμό. Οι περισσότεροι αμπελώνες βρίσκονται στη Γαλλία. Ο πολιτισμός καλλιεργείται στην Αυστραλία, ΗΠΑ, Νότια Αφρική. Το φυτό απαιτεί πολύ ηλιακό φως και θερμότητα για να ωριμάσει. Όταν είναι υπερβολικά, τα χαρακτηριστικά της ποικιλίας χάνονται. Τα μούρα είναι πυκνά, ζουμερά, με ένα παχύ, σχεδόν μαύρο δέρμα. Η παραγωγή είναι κρασί με υψηλή περιεκτικότητα σε αλκοόλ, πυκνό, με άρωμα φρούτων, μπαχαρικών, σοκολάτας και μαύρου πιπεριού.
2. Μέρλοτ - το δεύτερο πιο διαδεδομένο κόκκινο σταφύλι στον κόσμο, που προέρχεται από το Μπορντό. Τα μούρα είναι μεγάλα με λεπτό σκούρο μπλε δέρμα. Τα κρασιά περιέχουν λιγότερες τανίνες, περισσότερη ζάχαρη και λιγότερο μηλικό οξύ. Το νεαρό ποτό συλλαμβάνει το άρωμα των σμέουρων, των βατόμουρων, των κερασιών, των βιολέτων, των δαμάσκηνων, του καφέ και του κακάου. Όταν ωριμάσουν, εμφανίζονται νότες από σύκα, σοκολάτα, μαύρο πιπέρι, τρούφα και δέρμα.
3. Ντολτσέτο Είναι μια ιταλική ποικιλία κρασιού που καλλιεργείται στο Πιεμόντε. Τα μούρα είναι μικρά, σκούρα μπλε, ζουμερά. Η μετάφραση από τα ιταλικά σημαίνει κυριολεκτικά "λίγο γλυκό", αν και το όνομα δεν αντικατοπτρίζει την ουσία του τελικού ποτού. Το κρασί αποδεικνύεται ξινό, ξηρό, με χαμηλή οξύτητα, νότες γλυκόριζας και αμυγδάλου και ελαφρώς πικρή επίγευση.
4. Τορίγκα Εθνική Είναι ένα μοντέρνο τεχνικό σκούρο σταφύλι που αυξάνεται σε δημοτικότητα στην Πορτογαλία. Μια παχιά φλούδα με έντονη σκιά είναι υπεύθυνη για το χρώμα του τελικού ποτού. Η ποικιλία χρησιμοποιείται για την παρασκευή εμπλουτισμένων κρασιών. Τα σταφύλια δίνουν στο κρασί μια παχύρρευστη συνοχή και ικανότητα γήρανσης.
5. Μικρό γήπεδο - μια τεχνική ποικιλία σταφυλιών με μικρά σκούρα μπλε μούρα. Σχηματίζει περισσότερες από 2 βούρτσες σε μία βολή. Το κρασί από το Petit Verdot αποκτά μια μπλε-μαύρη απόχρωση και ένα υψηλό επίπεδο τανινών. Η ποικιλία καλλιεργείται σε Ιταλία, Πορτογαλία, Ισπανία, Χιλή, Αργεντινή.
6. Nero d'Avola - τα πιο συνηθισμένα μαύρα σταφύλια περίπου. Σικελία.Το όνομα μεταφράζεται ως "μαύρο από την Avola" - μια πόλη στα νοτιοανατολικά της Σικελίας. Τα κρασιά από αυτήν την ποικιλία διακρίνονται για την υψηλή περιεκτικότητα σε τανίνες, πιπεριές και νότες δαμάσκηνου.
7. Μουρβέντε Είναι ένα τεχνικό κόκκινο σταφύλι που προέρχεται από την Ισπανία. Τα μούρα είναι μικρά, παχιά, σκοτεινά, με ρεκόρ υψηλή περιεκτικότητα σε τανίνες. Το κρασί έχει μια παχιά υφή, πλούσιο χρώμα και μπουκέτο με κεράσι.

συμπέρασμα

Η ποικιλία σταφυλιών κρασιού Malbec προέρχεται από τη Γαλλία, αλλά είναι πιο διαδεδομένη στην ηλιόλουστη Αργεντινή. Το τοπικό κλίμα αποδείχθηκε ευνοϊκότερο για την καλλιέργεια των καλλιεργειών. Τα μούρα με ζουμερό πολτό και σκούρο μπλε, σχεδόν μαύρο δέρμα χρησιμοποιούνται για την παραγωγή πλούσιου κρασιού με φρουτώδες άρωμα και μούρο και νότες μπαχαρικών.

Η καλλιέργεια χαρακτηρίζεται από χαμηλή αντοχή στους μύκητες και τον παγετό, ασταθή απόδοση λόγω της τάσης αποβολής λουλουδιών. Για τη διατήρηση της υγείας, τα φυτά αντιμετωπίζονται με μυκητοκτόνα και καλύπτονται για το χειμώνα.