Ποια είναι η διαφορά μεταξύ ρεβίθια και μπιζέλια; - ας ασχοληθούμε με αυτά τα φασόλια

Οι περισσότεροι πιστεύουν λανθασμένα ότι τα ρεβίθια και τα μπιζέλια είναι το ίδιο πράγμα. Στην πραγματικότητα, αυτά είναι εντελώς διαφορετικά όσπρια, από τον τόπο προέλευσης έως τα πιάτα στα οποία χρησιμοποιούνται ως συστατικό.

Τα τελευταία χρόνια, τα ρεβίθια έχουν γίνει ένα δημοφιλές «μοντέρνο» φαγητό, καθώς οι σεφ και οι μπλόγκερ τροφίμων επαινούν τις ιδιότητές του με δύναμη και κύριο και το αποκαλούν σχεδόν ένα από τα κύρια προϊόντα στο σύστημα της σωστής διατροφής. Ας μάθουμε πώς τα μπιζέλια και τα ρεβίθια είναι παρόμοια και διαφορετικά και γιατί τα ρεβίθια έγιναν τόσο διάσημα.

Πώς διαφέρουν τα ρεβίθια από τα κανονικά μπιζέλια

Τα ρεβίθια είναι τα λεγόμενα ρεβίθια. Ωστόσο, είναι αδύνατο να βάλουμε ίση ένδειξη ανάμεσα στα ρεβίθια και τα συνηθισμένα μπιζέλια, επειδή διαφέρουν με πολλούς τρόπους, από τη γεύση στο σχήμα. Στη συνέχεια, θα μελετήσουμε λεπτομερώς πώς διαφέρουν τα ρεβίθια από τα συνηθισμένα μπιζέλια.

Διαφορά στην εμφάνιση και την απόδοση

Οι σπόροι ρεβίθια είναι πιο κοντά στο κίτρινο χρώμα και έχουν μεγαλύτερη διάμετρο (έως 1 cm), σε αντίθεση με τα μπιζέλια, και η λέξη "tuberous" είναι πιο κατάλληλη για να περιγράψει την επιφάνειά του. Τα μπιζέλια, όπως θυμόμαστε, είναι λεία και μικρά.

Οι λοβοί ρεβίθου περιλαμβάνουν 1-2 σπόρους (με σπάνιες εξαιρέσεις 3-4), και οι λοβοί μπιζελιών είναι επιμήκεις και μπορούν να κρατήσουν κατά μέσο όρο 5-7 σπόρους. Σε αυτή τη βάση, είναι εύκολο να διακριθούν.

Διαφορές στη σύνθεση και το περιεχόμενο σε θερμίδες

Αν μιλάμε για όφελος, με βάση τους δείκτες της σύνθεσης και της περιεκτικότητας σε θερμίδες, το ρεβίθι κερδίζει σε έναν ανεπίσημο διαγωνισμό. Το θέμα είναι ότι λόγω της υψηλής ποσότητας φυτικών πρωτεϊνών που περιέχονται (19,0 ανά 100 g προϊόντος), απορροφάται τέλεια από το σώμα, πλησιάζοντας σε αυτόν τον δείκτη το κρέας πουλερικών.

Ως εκ τούτου, τα ρεβίθια έχουν γίνει από καιρό η βάση της διατροφής των οπαδών του συστήματος υγιεινής διατροφής, των χορτοφάγων και των βίγκαν. Η υψηλή περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες έχει επίσης ευεργετικά αποτελέσματα στην υγεία, ειδικά για τα έντερα. Η σύνθεση των ρεβίθων στην αναλογία BJU (πρωτεΐνες, λίπη, υδατάνθρακες) μοιάζει με αυτήν: 19.0, 6.0, 61.0 με συνολική περιεκτικότητα σε θερμίδες του προϊόντος 364 kcal.

Σημείωση... Δεν είναι μάταια τα μπιζέλια να ονομάζονται "κρέας για τους φτωχούς" μεταξύ των ανθρώπων. Η χαμηλή τιμή αγοράς του δικαιολογείται πλήρως από τη χρησιμότητά του: για 60 kcal, τα μπιζέλια περιέχουν 6,0 πρωτεΐνες, 0 λίπη και 9,0 υδατάνθρακες. Τα μπιζέλια δεν έχουν καθόλου υψηλή περιεκτικότητα σε θερμίδες, επομένως η χρήση τους δεν είναι επικίνδυνη για όσους ακολουθούν το σχήμα. Αλλά μερικοί άνθρωποι σημειώνουν ότι η κατανάλωση πολλών από αυτά είναι απαραίτητο για να έχεις ένα αίσθημα πληρότητας και αυτό οδηγεί σε φούσκωμα.

Προφανώς, τα ρεβίθια είναι πολύ "βαρύτερα" από τα μπιζέλια, αλλά η σύνθεσή τους περιέχει περισσότερα στοιχεία απαραίτητα για την καλά συντονισμένη εργασία του σώματος.

Η διαφορά στα οφέλη και τις βλάβες

Δυστυχώς, η φύση δεν έχει δημιουργήσει ακόμη ένα απολύτως χρήσιμο προϊόν: το καθένα έχει έναν αριθμό αντενδείξεων. Δεδομένου ότι τα ρεβίθια είναι αντιπροσωπευτικά των οσπρίων, η αναμενόμενη παρενέργεια είναι ο αυξημένος σχηματισμός αερίου, ο οποίος μπορεί να αναπτυχθεί από μια μικρή δυσφορία σε ένα μεγάλο πρόβλημα.

Άτομα με ασθενή γαστρεντερική οδό αισθάνονται βαριά μετά την κατανάλωση. Επίσης, δεν συνιστάται να το τρώτε για όσους πάσχουν από ουρική αρθρίτιδα, κυστίτιδα, έλκος της ουροδόχου κύστης, θρομβοφιλία. Ως έσχατη λύση, εάν θέλετε να φάτε ρεβίθια, αλλά φοβάστε για την ευημερία σας, απολαύστε το στο νερό εκ των προτέρων - αυτό θα το "μαλακώσει".

Προσοχή! Τα μπιζέλια προκαλούν ακόμη πιο φούσκωμα και πρέπει να αποφεύγονται από εγκύους, θηλάζουσες γυναίκες και ηλικιωμένους. Επίσης, λόγω του γεγονότος ότι η χρήση μπιζελιών και ρεβίθια προκαλεί αύξηση του επιπέδου του ουρικού οξέος και τη συσσώρευση αλατιού, τότε παρουσία των ασθενειών που αναφέρθηκαν προηγουμένως, αξίζει να το εισαγάγετε προσεκτικά στη διατροφή σας.

Έτσι, με μειωμένο τόνο εντέρου, νεφρική νόσο και ουρογεννητικό σύστημα, η παρουσία ρεβίθια και μπιζέλια στη διατροφή μπορεί να προκαλέσει επιπλοκές και υποτροπές.

Αλλά επειδή οι αρνητικές συνέπειες της κατανάλωσης οσπρίων δεν εμφανίζονται τόσο συχνά, θα πρέπει να δώσετε μεγαλύτερη προσοχή στα οφέλη.

Η υψηλή περιεκτικότητα σε ρεβίθια σε θερμίδες καθιστά τα πιάτα από αυτό εξαιρετικά ικανοποιητικά και πλούσια σε μικροθρεπτικά συστατικά. Τα ρεβίθια είναι πλούσια σε βιταμίνες Β, ασβέστιο, μαγνήσιο και κάλιο, λόγω των οποίων η τακτική κατανάλωση τροφών με αυτό βελτιώνει τη λειτουργία του καρδιαγγειακού συστήματος, σταθεροποιεί τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα και γενικά βελτιώνει την κατάσταση.

Τα μπιζέλια παρέχουν επίσης μια αίσθηση πλήρους διάρκειας και συχνά γίνονται η βάση για φαγητό στις λεγόμενες «ημέρες νηστείας». Τα μπιζέλια πιστεύεται επίσης ότι έχουν αντιοξειδωτική δράση, καθώς το σώμα απαλλάσσεται από τις ελεύθερες ρίζες.

Τόσο τα ρεβίθια όσο και τα μπιζέλια, όταν καταναλώνονται 2-3 φορές την εβδομάδα, μειώνουν τις πιθανότητες κακοήθων όγκων, επαναφέρουν τα επίπεδα χοληστερόλης στο φυσιολογικό και εξισώνουν την αρτηριακή πίεση.

Γνωρίζατε ότι τα ρεβίθια έχουν ευεργετικά αποτελέσματα στην υγεία των ματιών μας; Αποδεικνύεται ότι τα στοιχεία που περιέχονται στα ρεβίθια μπορούν να προστατεύσουν το φακό από θολότητα και έτσι να αποτρέψουν την εμφάνιση καταρράκτη. Υπάρχουν πολλά προγράμματα για την πρόληψη ορισμένων ασθενειών, στα οποία υπάρχουν ρεβίθια ή μπιζέλια.

Τι είναι πιο χρήσιμο

Το ζήτημα της χρησιμότητας αυτού ή αυτού του προϊόντος μπορεί να ονομαστεί με ασφάλεια φιλοσοφικό, επειδή η στάση απέναντι στα τρόφιμα αλλάζει ανάλογα με τις τάσεις της μόδας, τις επιστημονικές ανακαλύψεις και τις τάσεις στον τομέα ενός υγιεινού τρόπου ζωής. Επομένως, μην εκπλαγείτε εάν, μετά από λίγα χρόνια, τα ρεβίθια ή τα μπιζέλια αναγνωρίζονται ως επικίνδυνα και σχεδόν απαγορευμένα προϊόντα.

Εν τω μεταξύ, ας μην αγνοήσουμε την πλούσια σύνθεσή τους, η οποία αναμφίβολα μαρτυρεί τη χρησιμότητά τους. Αλλά αφού ξεκινήσαμε να συγκρίνουμε αυτά τα όσπρια μεταξύ τους, τότε θα προσπαθήσουμε να εντοπίσουμε τα οφέλη από δύο διαφορετικές θέσεις.

Δυστυχώς (ή ίσως, αντίθετα, ευτυχώς), είναι σχεδόν αδύνατο να συμπεράνουμε ποια από αυτές είναι πιο χρήσιμη. Το αποτέλεσμα της χρησιμότητας οποιουδήποτε προϊόντος καθορίζεται όχι μόνο από την επιστημονική γνώση, αλλά και από την αντίδραση του ανθρώπινου σώματος.

Δεδομένου ότι ο καθένας μας είναι μοναδικός, είναι πολύ πιο ευχάριστο για κάποιον να τρώει ρεβίθια από τα μπιζέλια. Και αυτή η επιλογή οφείλεται, για παράδειγμα, όχι μόνο στις προτιμήσεις γεύσης, αλλά και στην κατάσταση του γαστρεντερικού σωλήνα, της εντερικής μικροχλωρίδας και άλλων χαρακτηριστικών.

Για παράδειγμα, τα ρεβίθια έχουν περισσότερη πρωτεΐνη από τα μπιζέλια. Αλλά εκείνοι με κακή απορρόφηση πρωτεϊνών ή εκείνοι με προβλήματα στην ουροδόχο κύστη, τείνουν να παραλείπουν ένα γεύμα όπου τα ρεβίθια λειτουργούν ως ξεχωριστό ή πρόσθετο συστατικό. Για αυτούς, τα μπιζέλια είναι προτιμότερα, επειδή η περιεκτικότητά τους σε θερμίδες είναι πολύ χαμηλότερη και η ποσότητα αμινοξέων που περιέχεται είναι υψηλότερη.

Και αν μιλάμε για τα οφέλη των μπιζελιών, τότε το πιο χρήσιμο είναι τα αρακά, τα οποία δεν έχουν ακόμη στεγνώσει και δεν έχουν υποστεί θερμική και μηχανική επεξεργασία.

Τα φασόλια του περιέχουν τα περισσότερα θρεπτικά συστατικά και ουσίες που είναι απαραίτητα για το ανθρώπινο σώμα και στοιχεία που εξομοιώνονται ευνοϊκά. Ωστόσο, ορισμένοι έχουν σημειώσει ότι είναι τα φρέσκα πράσινα μπιζέλια που προκαλούν ανεπιθύμητο φούσκωμα.

Θυμηθείτε, εάν η εμφάνισή σας είναι ιδιαίτερα σημαντική για εσάς και παρακολουθείτε το βάρος και το φυσικό σας σχήμα, τότε τα ρεβίθια και τα μπιζέλια είναι πραγματικά superfoods! Πιστεύεται ότι συμβάλλουν στην απώλεια βάρους. Φυσικά, αυτό δεν συμβαίνει, επειδή χάνουμε βάρος από τις δαπάνες θερμίδων. Αλλά με την τακτική κατανάλωση αυτών των οσπρίων, θα βελτιώσετε τη λειτουργία του πεπτικού σωλήνα και το επίδομα από τη χρήση τους θα είναι η μείωση των επιπέδων πείνας.

Τα μπιζέλια και τα ρεβίθια είναι πολύ ικανοποιητικά τρόφιμα, δεν μπορείτε να τα τρώτε σε μεγάλες ποσότητες, αλλά αντιμετωπίζουν τέλεια την επιθυμία για σνακ!

Διαβάστε επίσης:

Διατηρούμε τη γεύση και τις χρήσιμες ιδιότητες όλο το χρόνο: λοβό μπιζελιού.

Θα σας πούμε και θα σας δείξουμε πώς να στεγνώσετε τα μπιζέλια στο σπίτι.

Συγκομιδή όλο το χρόνο: πώς να καλλιεργείτε μπιζέλια στο σπίτι.

Περιοχές χρήσης

Τα όσπρια χρησιμοποιούνται στη μαγειρική και την κοσμετολογία.

Στο μαγείρεμα

Τόσο τα μπιζέλια όσο και τα ρεβίθια χρησιμοποιούνται στο μαγείρεμα κυρίως στις κουζίνες των ανατολικών χωρών. Χρησιμοποιούνται για την παρασκευή συνοδευτικών και ανεξάρτητων πιάτων, τα οποία διακρίνονται από την πλούσια γεύση και τη θρεπτική τους αξία.Τα πιάτα από αυτά τα όσπρια έχουν αποκτήσει ιδιαίτερη δημοτικότητα στους χορτοφάγους, καθώς η υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες καθιστά τα όσπρια μια εξαιρετική εναλλακτική λύση στο κρέας, επιτρέποντας στο σώμα να λαμβάνει τις απαραίτητες ουσίες για πλήρη ζωή.

Το πιο διάσημο πιάτο ρεβίθια είναι το χούμους. Αυτός ο πουρέ, που λαμβάνεται από αλεσμένα ρεβίθια, διάφορα μπαχαρικά και λάδια, ταιριάζει καλά με φρεσκοψημένα κέικ ψωμιού (πίτα) και λαχανικά, είναι αρκετά κατάλληλο ως σάλτσα για κρέας.

Τα μπιζέλια και τα ρεβίθια προστίθενται συχνά σε σούπες. Στη Ρωσία και σε ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες, η καπνιστή σούπα μπιζελιού είναι δημοφιλής, η οποία έχει ένα εκπληκτικό πικάντικο άρωμα που αρέσουν σε πολλούς ανθρώπους. Υπάρχει μια συνταγή για μια θρεπτική σούπα ντομάτας και ρεβίθια που έχει λιγότερες θερμίδες σε σχέση με τα μπιζέλια, οπότε είναι πιο κατάλληλη για τους παρατηρητές βάρους.

Ορισμένα εστιατόρια (μπαρ, παμπ) σερβίρουν τσιγαρισμένα ρεβίθια με μπαχαρικά ως σνακ για μπύρα. Τα τραγανά πικάντικα φασόλια μοιάζουν περισσότερο με ξηρούς καρπούς, οπότε πάνε καλά με μπύρα, αφήνοντας μια ευχάριστη απαλή επίγευση.

Πρέπει να σημειωθεί ότι ένα τέτοιο σνακ μπύρας έχει λιγότερες θερμίδες από τα δημοφιλή ξηρούς καρπούς.

Στην κοσμετολογία

Για τους λάτρεις των φυσικών καλλυντικών και της φροντίδας στο σπίτι, τα ρεβίθια και τα μπιζέλια θα είναι καλοί βοηθοί στον αγώνα για μια υγιή επιδερμίδα και απαλό, καθαρό δέρμα χωρίς ξεσπάσματα.

Υπάρχουν πολλές επιλογές για μάσκες, οι οποίες είναι συνήθως ένα μείγμα από όσπρια, μέλι, χυμό λεμονιού και σησαμέλαιο. Εφαρμόζονται στο πρόσωπο και στο ντεκολτέ για 10-15 λεπτά. Φυσικά, τέτοια προϊόντα δεν λειτουργούν θαύματα, αλλά η τακτική χρήση μάσκας μπορεί πραγματικά να δώσει στο δέρμα απαλότητα και να το γεμίσει με την απαραίτητη υγρασία.

Φασολάκια

Με την αυξανόμενη κίνηση της υγείας, όλο και περισσότεροι άνθρωποι τρώνε βλαστημένους σπόρους και δημητριακά, συμπεριλαμβανομένων μπιζελιών και ρεβίθια. Πιστεύεται ότι περιέχουν τη μέγιστη ποσότητα θρεπτικών ουσιών που αφομοιώνει το ανθρώπινο σώμα.

Φυτρωμένα ρεβίθια και μπιζέλια προστίθενται σε σαλάτες και καταναλώνονται ως ανεξάρτητο προϊόν. Περιέχουν μια ποικιλία αντιοξειδωτικών που έχουν αντιγηραντική και αντιφλεγμονώδη δράση.

Η βλάστηση των φασολιών είναι εύκολη: ξεπλύνετε, τοποθετήστε το σε ένα βαθύ δοχείο και γεμίστε με νερό για να τα κρύψετε εντελώς... Μετά από περίπου 3-4 ώρες, όταν τα φασόλια είναι πρησμένα, αντικαταστήστε το νερό με φρέσκο ​​νερό και αφήστε για άλλες 8 ώρες. Στη συνέχεια, αφαιρέστε όλο το υγρό και καλύψτε τα φασόλια με ένα υγρό πανί, κάτω από το οποίο θα είναι μέχρι να βλαστήσουν. Βρέξτε το ύφασμα από καιρό σε καιρό ανάλογα με τις ανάγκες. Μετά τη βλάστηση, αποθηκεύστε τα φασόλια στο ψυγείο και καταναλώστε εντός 4-5 ημερών.

συμπέρασμα

Στην ιατρική της Αγιουρβέδα, είναι γενικά αποδεκτό ότι τα ρεβίθια και τα μπιζέλια ανήκουν στην κατηγορία των προϊόντων ξήρανσης και στυπώματος που προωθούν το σχηματισμό αερίων. Αλλά μην φοβάστε αυτό, το κύριο πράγμα είναι να γνωρίζετε για τις ιδιαιτερότητες της υγείας σας και να επιλέξετε το σωστό προϊόν.

Δώστε προσοχή στο γεγονός ότι τα φασόλια πρέπει να είναι καθαρά, άθικτα, απαλλαγμένα από βαθουλώματα, λεκέδες ή οποιαδήποτε άλλη ζημιά. Και ο κύριος κανόνας: τηρήστε το μέτρο και ακούστε το σώμα σας!