Βιολογικά χαρακτηριστικά των μπιζελιών που είναι πιο γνωστά

Αρακάς - γεωργική καλλιέργεια που καλλιεργείται στο έδαφος της Ρωσίας, της Λευκορωσίας και της Ουκρανίας. Είναι μια δημοφιλής καλλιέργεια μεταξύ των κηπουρών, παρά το γεγονός ότι είναι κάπως απαιτητική στο έδαφος. Υπάρχουν όμως πολλές επιλογές για γαστρονομικά πειράματα. Επιπλέον, το φυτό κοσμεί την πίσω αυλή. Αυτό το άρθρο θα επικεντρωθεί στο μπιζέλι ως φυτό, τη δομή του και τις κλιματολογικές "προτιμήσεις".

Βοτανική περιγραφή

Τα μπιζέλια είναι ένα από τα πρώτα όσπρια ωρίμανσης. Η καλλιεργητική περίοδος είναι 65 έως 140 ημέρες. Η αυτο-επικονίαση συνήθως εμφανίζεται στην κλειστή φάση των λουλουδιών. Αλλά σε χρόνια με ξηρά, ζεστά καλοκαίρια, συμβαίνει ανοιχτή ανθοφορία και συμβαίνει επίστρωση. Η άνθηση διαρκεί 10-40 ημέρες.

Η ζωή των φυτών χωρίζεται σε τέσσερα στάδια: δενδρύλλια, ανθοφορία, ανθοφορία και ωρίμανση. Τα δύο τελευταία στάδια είναι σαφώς πολυεπίπεδη. Δηλαδή, η ανθοφορία και η εμφάνιση των φρούτων ξεκινά από το κάτω μέρος του στελέχους, μεταβαίνοντας σταδιακά στην κορυφή. Επίσης κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, σημειώνεται η μέγιστη ποσότητα πράσινης μάζας.

Φάσεις ανάπτυξης και στάδια οργανογένεσης

Τα μπιζέλια έχουν οκτώ φάσεις ανάπτυξης.

Απαιτήσεις φωτός και θερμότητας

Τα μπιζέλια είναι μια πολύ λατρευτική κουλτούρα, καταπιέζονται με έλλειψη ηλιακού φωτός. Επομένως, το φυτό πρέπει να καλλιεργείται σε ανοιχτό χώρο χωρίς σκίαση από κτίρια ή άλλα φυτά. Εν το κρεβάτι του κήπου πρέπει να προστατεύεται καλά από τον άνεμο.

Τα μπιζέλια αρχίζουν να βλαστάνουν σε θερμοκρασία 1-2 βαθμών. Τα φυτικά όργανα σχηματίζονται καλύτερα στους 12-16 βαθμούς. Το πιο ευνοϊκό εύρος θερμοκρασίας είναι 5-19 μοίρες. Αλλά τα μπιζέλια μπορούν να αντέξουν παγετούς έως και μείον 8.

Απαιτήσεις υγρασίας

Τα μπιζέλια είναι επίσης πολύ επιλεκτικά για την υγρασία. Καθώς μεγαλώνει το φυτό, αυξάνεται επίσης η ανάγκη για νερό. Η ανεπάρκεια του μειώνει την απόδοση, ενώ η υπεραφθονία της παρατείνει την καλλιεργητική περίοδο. Η σωστή ποσότητα νερού καθιστά το στέλεχος δυνατό και τα πολλά φρούτα ζουμερά.

Η καλύτερη υγρασία του εδάφους για τα μπιζέλια είναι 70-80%. Η περίοδος που είναι πιο ευαίσθητη στην ποσότητα της υγρασίας είναι η ανθοφορία και ο σχηματισμός φρούτων.

Είναι καλύτερο να ποτίζετε τα μπιζέλια μία ή δύο φορές την εβδομάδα. Το πότισμα πρέπει να είναι άφθονο - 10 λίτρα ανά τετραγωνικό μέτρο. Σε ζεστό και ξηρό καιρό, η ποσότητα του νερού μπορεί να αυξηθεί στα 15 λίτρα. Το πότισμα πρέπει να γίνεται από ένα δοχείο ποτίσματος με ένα σουρωτήρι έτσι ώστε το νερό να κατανέμεται ομοιόμορφα στην επιφάνεια. Μετά το πότισμα, συνιστάται να χαλαρώσετε το χώμα μεταξύ των σειρών.

Απαιτήσεις εδάφους

Τα μπιζέλια χρειάζονται ισορροπημένα εδάφη - χωρίς υπερβολικό άζωτο, αλλά με μέτρια ποσότητα ορυκτών. Γόνιμο έδαφος με ουδέτερη αντίδραση οξέος-βάσης είναι κατάλληλο για μπιζέλια. Η εγγύτητα με τα υπόγεια ύδατα ή τα οξινισμένα εδάφη δεν θα ωφελήσει το φυτό.

Μορφολογική δομή

Τα μπιζέλια ανήκουν στην οικογένεια των οσπρίων (Fabaceae). Το πιο κοινό είδος είναι το κοινό μπιζέλι (Pisum sativum). Ας εξετάσουμε τη δομή του.

Σύστημα ρίζας

Η ρίζα έχει κεντρική εμφάνιση, διεισδύει στο έδαφος σε βάθος περίπου 1 μέτρου. Στις ρίζες υπάρχουν βακτήρια οζιδίων που αφομοιώνουν το άζωτο από τον αέρα και το μετατρέπουν σε ενώσεις που είναι διαθέσιμες στο φυτό.

Η δομή της ρίζας δενδρυλλίων μπιζελιού είναι πολύ απλή. Πρώτον, σχηματίζεται μία ράβδος χωρίς επιπλέον κλαδιά... Με την πάροδο του χρόνου, επιπλέον σχηματισμοί αναπτύσσονται στη ρίζα.

Μίσχος και φύλλα

Το στέλεχος του φυτού είναι ποώδες, στρογγυλεμένο, κοίλο μέσα. Στις περισσότερες περιπτώσεις, διαμονή. Για τα μπιζέλια, εγκαθίστανται ειδικά στηρίγματα, για τα οποία προσκολλάται σε κεραίες και μεγαλώνει. Το στέλεχος μπορεί να έχει μήκος έως και δύο μέτρα.

Τα φύλλα είναι ζευγάρια - δύο απέναντι από το άλλο. Το φύλλο τελειώνει με ένα τένοντα. Τα φύλλα είναι ωοειδή. Εξαρτάται από ποικιλίες, η άκρη του φύλλου μπορεί να είναι στρογγυλεμένη ή αιχμηρή. Ο φλεβισμός των μπιζελιών είναι δικτυωτός. Στη βάση κάθε φύλλου υπάρχουν δύο βρακτίσματα σε σχήμα καρδιάς. Ο ρόλος τους είναι ο ίδιος με αυτόν των φύλλων - φωτοσύνθεση. Το φύλλο είναι επόμενο.

Λουλούδια

Τα λουλούδια είναι τύπου σκώρου. Η ταξιανθία μπιζελιών είναι ένα σύμπλεγμα που αποτελείται από ένα ή δύο άνθη. Τα λουλούδια είναι αμφιφυλόφιλα, αυτο-επικονιαστικά. Τα άνθη μπιζελιού είναι συνήθως λευκά, ανοιχτό κίτρινο ή ανοιχτό ροζ. Λιγότερο συχνά, κοκκινωπό ή μοβ. Τα λουλούδια έχουν 10 στήμονες και 1 στυλό. 9 στήμονες μεγαλώνουν μαζί και περιβάλλουν το πιστόλι, ενώ 1 στήμονας παραμένει ελεύθερος.

Εμβρυο

Τα φρούτα μπιζελιών αναφέρονται συνήθως ως λοβό. Οι λοβοί διατίθενται σε διαφορετικά σχήματα: ευθεία, καμπύλη, xiphoid, δρεπάνι κ.λπ. Το μήκος των φασολιών είναι επίσης διαφορετικό και κυμαίνεται από 4 έως 12 cm... Ένα φασόλι περιέχει 4 έως 10 μπιζέλια.

Είναι οι σπόροι που χρησιμοποιούνται για φαγητό - στρογγυλοί ή ελαφρώς γωνιακοί σχηματισμοί πράσινου χρώματος. Κατά ειρωνικό τρόπο, οι πιο γλυκές ποικιλίες έχουν ζαρωμένους σπόρους. Η δομή του σπόρου μπιζελιού φαίνεται στην εικόνα.

Διαβάστε επίσης:

Χρήσιμες συμβουλές για κηπουρούς: τι μπορεί να φυτευτεί μετά τα μπιζέλια και γιατί είναι τόσο σημαντικό να αλλάξετε τους χώρους φύτευσης λαχανικών.

Οι πιο απλές προετοιμασίες μόνοι σας: αποθήκευση σκόρδου σε γυάλινα βάζα - αμυχές και σημαντικοί κανόνες.

Ας συνοψίσουμε

Η σπορά των μπιζελιών είναι μια καλλιέργεια που αξίζει τον κήπο σας. Γνωρίζοντας τα δομικά χαρακτηριστικά και τις απαιτήσεις των φυτών για κλιματολογικούς παράγοντες, μπορείτε να συλλέξετε μια μεγάλη ποσότητα ζουμερών αρακά. Το κύριο πράγμα είναι η αφθονία του ηλιακού φωτός και το πότισμα, καθώς και η εγκατάσταση στηριγμάτων για τη δυνατότητα προσάρτησης των κεραιών του φυτού σε αυτά.