Ποια είναι τα παράσιτα των κρεμμυδιών και των μεθόδων μαζί τους

Τα κρεμμύδια υπάρχουν στη διατροφή σχεδόν κάθε Ρώσου. Ακόμη και το μικρότερο καλοκαιρινό εξοχικό σπίτι πρέπει να έχει θέση για έναν κήπο κρεμμυδιού.

Ωστόσο, αυτή είναι η απλούστερη καλλιέργεια στη γεωργική τεχνολογία. Όταν καλλιεργούν κρεμμύδια, οι κηπουροί αντιμετωπίζουν συχνά ασθένειες και παράσιτα. Τα έντομα καταστρέφουν τη σοδειά ή καταστρέφουν πλήρως. Στο άρθρο θα μιλήσουμε για τα παράσιτα κρεμμύδια και πώς να τα αντιμετωπίσουμε.

Συμπτώματα παρασίτων

Τα παράσιτα επηρεάζουν τα κρεμμύδια τόσο κατά τη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου όσο και κατά την αποθήκευση.

Συμπτώματα:

• αποχρωματισμός των πράσινων φτερών
• την εμφάνιση κηλίδων και λωρίδων στα φύλλα.
• ξήρανση των φτερών
• η απαλότητα των βολβών.
• την εμφάνιση πλάκας στο φυτό.

Υπάρχουν άλλοι λόγοι για το κιτρίνισμα και την ξήρανση των φτερών. Για παράδειγμα, οξινισμένο έδαφος, έλλειψη αζώτου, χαλκού ή καλίου, υπερβολική υγρασία στο έδαφος. Εάν είστε βέβαιοι ότι όλα τακτοποιούνται με το χώμα και το κρεμμύδι δεν είναι άρρωστο, τότε το θέμα είναι στην εισβολή των παρασίτων.

Πρέπει να ξέρω... Τα παράσιτα κρεμμυδιών είναι επικίνδυνα όχι μόνο για κρεμμύδια, αλλά και για συναφή φυτά: σκόρδο, τουλίπες, νάρκισσους, κρίνοι.

Τι παράσιτα επηρεάζουν τα κρεμμύδια

Πόσοι εχθροί έχουν το γογγύλι; Ναι πολλα. Ας απαριθμήσουμε τα πιο επικίνδυνα από αυτά.

Μύγα κρεμμυδιού

Μύγα κρεμμυδιού κάλεσε επίσης το κορίτσι λουλουδιών κρεμμυδιών. Χτυπά το κρεμμύδι, πράσο, κρεμμύδια, σε μικρότερο βαθμό - σκόρδο και σχοινόπρασο. Επίσης επικίνδυνο για βολβοειδείς καλλιέργειες λουλουδιών, ειδικά για τουλίπες.

Οι ενήλικες έχουν γκρι τέφρα, μήκους 6-8 mm. Τα πόδια είναι μαύρα, τα φτερά είναι ελαφρώς κιτρινωπά. Τα αυγά είναι λευκά, επιμήκη, περίπου 1,2 mm. Οι προνύμφες μοιάζουν με σκουλήκι, βρώμικο-λευκό, μήκους έως 10 mm. Τρώνε επίσης φυτά, που οδηγούν στο θάνατό τους.

Οι μύγες αναδύονται από κουτάβια την άνοιξη όταν αρχίζουν τα άνθη κερασιάς. Τα θηλυκά γεννούν τα αυγά τους στο χώμα σε κρεμμύδια ή απευθείας σε ξηρές κλίμακες. Μετά από 6-7 ημέρες, οι προνύμφες εκκολάπτονται από τα αυγά και αρχίζουν να τρώνε τις καλλιέργειες.

Οι προνύμφες προκαλούν τη μεγαλύτερη ζημιά στα φυτεύματα κατά την περίοδο της ανάπτυξής τους και την αρχή της ανάπτυξής τους. Η φύτευση κρεμμυδιών με σπόρους για την απόκτηση σποροφύτων πάσχει πολύ από το παράσιτο, καθώς τα λάχανα βρίσκονται το ένα κοντά στο άλλο και οι προνύμφες σέρνονται από νεκρά φυτά σε γειτονικά υγιή.

Προσοχή. Τα κρεμμύδια που επηρεάζονται από τη σήψη του αυχένα και το νηματώδες στέλεχος έχουν υποστεί ιδιαίτερα σοβαρή βλάβη από τις προνύμφες των κρεμμυδιών.

Το παράσιτο αναγνωρίζεται από τις προνύμφες μέσα στα κεφάλια. Στις βάσεις των κοτυληδόνων και των φύλλων, οι ίδιες οι προνύμφες είναι ορατές. Η ζημιά οδηγεί σε κιτρίνισμα και μαρασμό των φύλλων, στη συνέχεια στους βολβούς, και το ίδιο το φυτό πεθαίνει.

Νηματώδης βλαστός κρεμμυδιού

Αυτό το σκουλήκι έχει μήκος μόνο 1-1,5 mm. Βλάπτει όλες τις βολβοειδείς καλλιέργειες. Οι ενήλικες ζουν στο έδαφος και από εκεί διεισδύουν στα κεφάλια. Νηματοειδές γεννά αυγά στον βολβό και τα νεαρά άτομα που βγαίνουν από αυτά αρχίζουν να τρώνε τους ιστούς μέσα στον βολβό.

Πρέπει να ξέρω. Το παράσιτο ζει στο έδαφος για αρκετά χρόνια σε κατάσταση αναστολής, έτσι είναι εξαιρετικά δύσκολο να καταπολεμηθεί ο νηματωδός.

Τα ελαφριά, στριμμένα φτερά είναι σημάδια βλάβης, το πρήξιμο εμφανίζεται στο κάτω μέρος των φύλλων. Είναι σχεδόν αδύνατο να δει κανείς τα νηματώδη λόγω του μικρού τους μεγέθους.

Η αναπαραγωγή του παρασίτου οδηγεί σε σήψη των κεφαλών κρεμμυδιού και στέγνωμα από το εναέριο μέρος των φυτών. Το σκουλήκι διαχειμάζει στο έδαφος, σε φυτικά υπολείμματα καλλιεργειών κρεμμυδιών. Τα νηματώδη που έχουν εγκατασταθεί μέσα στους λαμπτήρες αδρανοποιούνται στην αποθήκευση.

Μαμούνι

Ο όρμος, ή το κρυμμένο κρεμμύδι, είναι ένα σκούρο γκρι ή μαύρο σκαθάρι με προβοσκίδα... Το μήκος του παρασίτου είναι μόνο 2,5-2,7 mm. Οι καλλιέργειες καταστρέφουν τόσο τους ίδιους τους σκαθάρια όσο και τις προνύμφες τους. Είναι ανοιχτόχρωμες κάμπιες με καφέ κεφαλές μήκους 6-6,5 mm.

Τρέφονται με τον πολτό των φτερών κρεμμυδιού. Το Weevil δεν είναι επικίνδυνο για τους βολβούς, αλλά η ζημιά στο πράσινο μέρος των φυτών οδηγεί σε μείωση της απόδοσης.

Το lurker ξυπνά στα μέσα Απριλίου. Αρχικά, τρέφεται με μη συγκομιδή υπολείμματα και μετά μετακινείται σε νεαρούς βλαστούς. Τα θηλυκά γεννούν αυγά μέσα στα σωληνοειδή φύλλα του κρεμμυδιού. Οι εκκολαφθείσες προνύμφες τρώνε ενεργά τη σάρκα των φτερών.

Χόβερλι

Μαζί με τη μύγα κρεμμυδιού, η hoverfly καταστρέφει τα κρεμμύδια, το σκόρδο και τις διακοσμητικές βολβοειδείς καλλιέργειες... Ένας ενήλικας φτάνει σε μήκος 10 mm. Οι προνύμφες hoverfly έχουν σχήμα σκουλήκι, γκριζοπράσινο χρώμα, ολόκληρο το σώμα τους καλύπτεται με κοντές αγκάθια.

Το παράσιτο ξεχειμωνιάζει σε φυτικά συντρίμμια στο έδαφος και αποθηκευμένους βολβούς. Οι προνύμφες κουτάβια την άνοιξη και στις αρχές του καλοκαιριού, ξεκινά ένα τεράστιο καλοκαίρι ενήλικων αιωρούμενων. Τα θηλυκά γεννούν αυγά ανάμεσα στις ξηρές κλίμακες των βολβών και μετά από 7-8 ημέρες εμφανίζονται προνύμφες.

Οι προσβεβλημένοι βολβοί σαπίζουν και αποσυντίθενται γρήγορα από μυκητιακές και βακτηριακές ασθένειες.

Το κρεμμύδι θρίπες

Ένα άλλο μικρό παράσιτο με μήκος μόλις 1 mm. Η φύτευση είναι εντυπωσιακή τόσο σε κλειστό όσο και σε ανοιχτό έδαφος. Το παράσιτο είναι επικίνδυνο επειδή απορροφά τους χυμούς από τα πράσινα κρεμμύδια, εμποδίζοντας τους βολβούς να αναπτυχθούν πλήρως.

Μια εισβολή εντόμων μπορεί να αναγνωριστεί από λευκά σημεία σε φτερά, στριμμένα, κιτρινισμένα φύλλα. Με σοβαρές ζημιές, το φυτό πεθαίνει.

Τα θηλυκά γεννούν αυγά κάτω από το δέρμα του φύλλου. Μετά από μια εβδομάδα, οι προνύμφες αναδύονται από τα αυγά και αρχίζουν να τρέφονται με χυμούς φυτών.

Σπουδαίος. Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, αναπτύσσεται έως 3-6 γενιές θρίπες και σε θερμοκήπια - έως 6-8. Το παράσιτο βλάπτει όχι μόνο τα κρεμμύδια, αλλά και το σκόρδο, τα αγγούρια, το λάχανο, τα ραπανάκια, τις μελιτζάνες.

Αδρανοποιείται στο έδαφος και στα συντρίμμια των φυτών σε βάθος 5-7 cm, σε θερμοκήπια, θερμαινόμενα κρεβάτια και σε αποθήκευση κρεμμυδιών σε ξηρές κλίμακες, όπου αναπαράγεται καθ 'όλη τη διάρκεια του χειμώνα.

Σκώρος κρεμμυδιού

Ο σκώρος κρεμμυδιού είναι μια μικρή πεταλούδα με άνοιγμα φτερών περίπου 1,5 cm. Το χρώμα είναι καφέ με λευκά στίγματα.

Οι προνύμφες σκώρων κρεμμυδιών βλάπτουν τη φύτευση κρεμμυδιών, σκόρδου, καθώς και διακοσμητικών βολβοειδών καλλιεργειών. Ρολάνε μέσα από τον ιστό των φύλλων και τα τρώνε από μέσα, ενώ το δέρμα παραμένει άθικτο.

Το κατεστραμμένο φύλλωμα μαραίνεται και στη συνέχεια στεγνώνει. Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, ο σκώρος κρεμμυδιού δίνει 3-4 γενιές. Το πρώτο αρχίζει να βλάπτει τις φυτεύσεις τον Μάιο-Ιούνιο.

Οι προνύμφες ξεχειλίζουν κυρίως κάτω από φυτικά συντρίμμια.

Ρίζα ακάρεα

Το ακάρεο καταστρέφει τους βολβούς των κρεμμυδιών, του σκόρδου, των τουλιπών, των νάρκισσων και άλλων βολβοειδών καλλιεργειών.

Επηρεάζει κυρίως τα κατεστραμμένα ή τα νοσούντα φυτά. Αγαπά τη ζεστασιά και την υγρασία (θερμοκρασία + 26 ... + 28 ° С και υγρασία πάνω από 50%). Υπό ευνοϊκές συνθήκες, αναπτύσσεται γρήγορα, μια νέα γενιά εμφανίζεται μέσα σε 10 ημέρες. Ένα θηλυκό γεννά 350 έως 800 αυγά.

Το παράσιτο εισέρχεται στον βολβό μέσω του πυθμένα. Βλάπτει τις βάσεις των μίσχων και των φύλλων, μειώνοντας έτσι την ποιότητα του υλικού φύτευσης. Η φύτευση ενός μολυσμένου σετ συμβάλλει στην περαιτέρω εξάπλωση του τσιμπούρι.

Το ακάρεο ρίζας εξαπλώνεται με τα υπολείμματα κατεστραμμένων φυτών, χώματος και εργαλείων κήπου.

Αφίδα κρεμμυδιού

Μικρό παράσιτο με καφέ ή κόκκινο-καφέ χρώμα. Το κύριο φυτό τροφίμων είναι τα κρεμμύδια, αλλά καταστρέφει και άλλα είδη. Οι αφίδες μεταφέρουν ιογενείς ασθένειες.

Φτάνει στα κρεβάτια με υλικό φύτευσης. Στα θερμοκήπια, η μεγαλύτερη ζημιά γίνεται στην εξαναγκασμό κρεμμυδιών κατά τις περιόδους φθινοπώρου-χειμώνα και νωρίς την άνοιξη.

Οι αφίδες κρεμμυδιού ξεχειλίζουν σε θερμοκήπια, ζιζάνια και βολβούς μεταξύ ζυγών, σε καταστήματα λαχανικών. Μετά τη φύτευση των κρεμμυδιών σε θερμοκήπια, οι αφίδες μετακινούνται σε ζουμερές ζυγαριές και βάσεις φύλλων.

Εγκαθίσταται σε φολιδωτά φύλλα κάτω από το εξωτερικό κέλυφος του βολβού και σε νεαρά φύλλα. Τα προσβεβλημένα φυτά είναι αναστατωμένα, τα φύλλα λυγίζουν και μαραίνονται.Το φτερό είναι μολυσμένο με μελιτώματα και λιωμένα δέρματα.

Σκαθάρι φύλλων

Ο σκαθάρι των φύλλων έχει μήκος 6-7 mm σκαθάρι. Τα Elytra είναι πορτοκαλί-κόκκινα, μαύρα στην κοιλιά, κόκκινα πόδια. Η προνύμφη είναι γκρι, το κεφάλι και τα πόδια της είναι μαύρα. Επικίνδυνο για τα κρεμμύδια, το σκόρδο, τα κρίνα, τον κρίνο της κοιλάδας και άλλες καλλιέργειες κρίνων.

Ο σκαθάρι με φύλλα αφήνει το χειμώνα του στα τέλη Απριλίου. Πρώτα, τρέφονται με άγρια ​​φυτά από την οικογένεια κρίνων και μετά πηγαίνουν σε κρεμμύδια και κρεμμύδια.

Το θηλυκό γεννά αυγά στα φύλλα, από τα οποία αναδύονται οι προνύμφες. Αυτοί είναι που βλάπτουν τις καλλιέργειες τρώγοντας τρύπες στα φύλλα. Η σοβαρή ζημιά στα φτερά επιβραδύνει την ανάπτυξη των βολβών και οδηγεί στο θάνατο του φυτού.

Ξύστρα κρεμμυδιού

Ένα άλλο παράσιτο κρεμμυδιού και σκόρδου, συνηθισμένο στην περιοχή Ροστόφ και στην περιοχή Κρασνοντάρ.

Το ξύστρα κρεμμυδιού είναι ένας σκώρος με άνοιγμα φτερών περίπου 2,5 εκ. Το σώμα του σκώρου καλύπτεται με χοντρές τρίχες. Το χρώμα των φτερών είναι ανοιχτό καφέ, τα μπροστινά φτερά έχουν καφέ μοτίβο, τα πίσω έχουν ποικίλο περιθώριο. Η κάμπια είναι επίπεδη, κοκκινωπή πάνω, κιτρινωπή κάτω, μήκους έως 2,5 cm.

Οι κάμπιες ξεχειλίζουν στο έδαφος. Μαθητής την άνοιξη. Οι αναδυόμενες πεταλούδες γεννούν αυγά, από τα οποία προέρχονται οι προνύμφες. Οι κάμπιες δαγκώνουν τους βολβούς και τρώνε μεγάλες κοιλότητες μέσα τους. Μαζί με τις κεφαλές των κάμπιων, οι κάμπιες μπαίνουν στις αποθήκες, όπου συνεχίζουν να τρέφονται και να κουβαλούν.

Μέθοδοι ελέγχου

Μεταξύ των μεθόδων καταπολέμησης παρασίτων κρεμμυδιών είναι λαϊκές θεραπείες, χημικές, μηχανικές, αγροτεχνικές μέθοδοι. Ας εξετάσουμε καθεμία από αυτές τις μεθόδους με περισσότερες λεπτομέρειες.

Λαϊκές θεραπείες

Οι λαϊκές θεραπείες είναι καλές επειδή είναι ακίνδυνες για τον άνθρωπο. Μαζί τους ξεκινά η καταπολέμηση των παρασίτων κρεμμυδιών.

1. Μουλιάστε τα φυτά πριν φυτέψετε σε ένα ισχυρό διάλυμα αλατιού για δύο ώρες. Στη συνέχεια, το κρεμμύδι πλένεται καλά σε καθαρό νερό, αλλάζοντας αρκετές φορές.
2. Προσθήκη εντομοαπωθητικού στους διαδρόμους. Σκόνη καπνού, ασβέστης χνούδι θα κάνει? ναφθαλίνιο αναμεμιγμένο με άμμο. Το χώμα γύρω από τον κήπο πασπαλίζεται με αυτούς τους παράγοντες μία φορά την εβδομάδα.
3. Επεξεργασία του εδάφους γύρω από τους βολβούς με μείγμα τέφρας από ξύλο, σκόνη καπνού και αλεσμένο πιπέρι (σε ​​αναλογία 4: 1: 1). Χρησιμοποιούνται περίπου 200 g ενός τέτοιου μείγματος για ένα τετραγωνικό μέτρο 1 m².
4. Ψεκασμός φυτών με έγχυση 200 g σκόνης καπνού, σαπουνιού και αλεσμένου πιπεριού. Για να προετοιμάσετε το διάλυμα, πάρτε 10 λίτρα ζεστού νερού, ανακατέψτε με καπνό και επιμείνετε για 2-3 ημέρες. Πριν τον ψεκασμό, προσθέστε 1 κουταλιά της σούπας στο μείγμα. μεγάλο. υγρό σαπούνι και 1 κουταλάκι του γλυκού. τριμμένο πιπέρι. Τόσο τα φυτά όσο και το έδαφος υφίστανται επεξεργασία με διηθημένο διάλυμα.
5. Οι κατιφές, φυτευμένες δίπλα στα κρεμμύδια, τρομάζουν τις μύγες κρεμμυδιών και περιορίζουν την αναπαραγωγή των νηματωδών.
6. Κατά την πρώτη ανίχνευση μιας βλάβης με θρίπες, είναι αποτελεσματικός ο ψεκασμός με έγχυση yarrow.

Εάν οι λαϊκές θεραπείες είναι αναποτελεσματικές ή υπάρχουν πάρα πολλά παράσιτα, αλλάζουν στη χρήση χημικών.

Χημικά

Όταν χρησιμοποιείτε χημικά, σκεφτείτε:

1. Κατά την καλλιέργεια κρεμμυδιών σε πράσινο φτερό, δεν χρησιμοποιούνται.
2. Κατά την επεξεργασία, ακολουθήστε τις οδηγίες του κατασκευαστή του προϊόντος
3. Τα παράσιτα αναπτύσσουν ανοσία στα ναρκωτικά, γι 'αυτό αλλάξτε τα κατά καιρούς.

Από τις χημικές ουσίες που χρησιμοποιούνται για την καταπολέμηση των παρασίτων κρεμμυδιών, χρησιμοποιούνται τα "Medvetoks", "Zemlin", "Mukhoed". Αυτά τα κεφάλαια εφαρμόζονται στην επιφάνεια του εδάφους και στη συνέχεια χαλαρώνουν. Χρησιμοποιείται επίσης ψεκασμός φυτών με παρασκευάσματα "Sochva", "Iskra DE", "Fitoverm".

Μηχανικές μέθοδοι

Μηχανικές μέθοδοι ελέγχου παρασίτων κρεμμυδιών:

• προστασία των νεαρών καλλιεργειών με υλικό κάλυψης - ένα εμπόδιο για τη μύγα κρεμμυδιού και το hoverfly να γεννήσουν αυγά σε φυτά.
• φύτευση με στρώματα τύρφης - όλες οι μύγες αποφεύγουν τύρφη.
• καταφύγιο φυτειών κρεμμυδιών για το χειμώνα με κλαδιά ερυθρελάτης - την άνοιξη, θρυμματισμένες βελόνες θα τρομάξουν μια μύγα κρεμμυδιού.
• έγκαιρη απομάκρυνση και καύση των προσβεβλημένων φυτών, βοτάνισμα ·
• ξήρανση και στεγανοποίηση κρεμμυδιών πριν από την αποθήκευση.

Αγροτεχνικές μέθοδοι

Μεταξύ των αγροτεχνικών μέτρων ελέγχου, διακρίνονται τα ακόλουθα:

• Καθαρισμός όλων των φυτικών υπολειμμάτων από την τοποθεσία μετά τη συγκομιδή ·
• φθινόπωρο σκάψιμο του εδάφους, καταστρέφοντας τις χειμερινές περιοχές των παρασίτων?
• συμμόρφωση με τους κανόνες της αμειψισποράς - ο τόπος καλλιέργειας κρεμμυδιών αλλάζει μετά από 1-2 χρόνια.
• πρόωρη φύτευση βολβοειδών καλλιεργειών - τα νεαρά φυτά έχουν χρόνο να γίνουν πιο δυνατά τη στιγμή που εμφανίζονται τα παράσιτα.
• χαλάρωση διαχωριστικών γραμμών με επόμενα πότισμα και κορυφαία σάλτσα?
• αφαίρεση και καύση κατεστραμμένων φυτών ·
• προσεκτική επιλογή των σπόρων.

Προληπτικά μέτρα

Η πρόληψη συνίσταται στην τήρηση των ακόλουθων κανόνων:

• πριν από την τοποθέτηση λαχανικών, η αποθήκευση καθαρίζεται σχολαστικά από υπολείμματα φυτών.
• απολύμανση των εγκαταστάσεων με καύση βομβών θείου "Κλίμα" ή "FAS" με ρυθμό 30 g ανά 1 m³ ή αέριο με διοξείδιο του θείου για 24-36 ημέρες.
• μια καθαρισμένη και απολυμανμένη εγκατάσταση αποθήκευσης αερίζεται και ασβεστωμένη με ασβέστη - είναι καταστροφική για πολλά παράσιτα.
• Η συγκομιδή συλλέγεται σε ξηρό καιρό, πριν από την τοποθέτηση των κρεμμυδιών για αποθήκευση, τα κρεμμύδια ξηραίνονται σε θερμοκρασία + 35 ... + 37 ° С για μια εβδομάδα.
• πριν από τη φύτευση των σετ, εξετάστε προσεκτικά και αφαιρέστε τα κατεστραμμένα δείγματα.

συμπέρασμα

Ο έλεγχος παρασίτων κρεμμυδιού είναι ένα επείγον ζήτημα για όλους όσοι ασχολούνται με την καλλιέργεια αυτής της καλλιέργειας. Προκειμένου να αποφευχθούν επιβλαβή έντομα, είναι σημαντικό να παρατηρήσετε την εναλλαγή των καλλιεργειών, να το ποτίσετε σωστά, να επεξεργαστείτε τον τόπο πριν από τη σπορά και να αποφύγετε την πυκνότητα των φυτών. Η ποιότητα του σπόρου είναι σημαντική, καθώς τα παράσιτα αδρανοποιούνται συχνά μέσα στους βολβούς.